Re: Paterswoldsemeer/Noorderrondrit
Tukker zei:
Ha Ugo,
Kan heel goed dat je gelijk hebt met je omschrijving - ik noem het gemakshalve maar wak.
Ik ben er niet echt dichtbij gekomen en kon ook niet zien wat er onder het water zit.
Maar "gewoon" ijs dus waarschijnlijk.
Het zal mij benieuwen, als we een beetje mazzel en weinig sneeuw hebben kunnen we nog heel lang schaatsen misschien..
Dag mannen, collega sneeuwschuivers van de eerdere periode.
Het Paterswoldsemeer blijft mooi hoor, maar inmiddels op het Schildmeer geweest, vele malen beter ijs ... (zuidelijke lus van de noorderrondrit geschaatst ... zie hieronder).
Ben vandaag over het Schildmeer gekomen om zo samen met collega Arend het zuidelijke rondje van de Noorderrondrit te schaatsen (ijspriem en touw mee!!!!). Opgestapt in Garrelsweer aan het Damsterdiep (prima natuurijs) van daaruit naar Appingedam (onder één brug in het centrum was het nog niet vertrouwd, via de linkersteiger met het bordje "sport" 80 m. klunen en daarna) over Groeve Noord en Groeve Zuid op het Schildmeer uit te komen. Tussen Groeve Noord en Groeve Zuid moet je nog wel over het Eemskanaal ... en dat gaat dus niet ... juist op dat moment voer er een enorme hijsbok met sleepboot ervoor doorheen, maar ook zonder die combinatie waren we eromheen gelopen (lus naar links via de brug); met schoenen aan kostte dat ons ca 20 minuten (helemaal geen onaardige afwisseling). Groeve Zuid is mooi schaatsen, Schildmeer nog mooier en dan het meer in de zuidwesthoek verlaten via het Afwateringskanaal en Schaaphok (laatste stuk voor de brug werd steeds spannender, doordat we het in het midden gelegen zwarte ijs niet vertrouwden - al zal dat na de komende nacht strenge vorst stukken betrouwbaarder zijn en dan heb je daar het mooiste ijs van de wereld) en daarom langs de kanten over een strook wit maar wel glad ijs van ca. iets meer dan een meter breed) richting het driehoekige meer met de naam Slochter. Vlak voor de brug acuut in het talud gesprongen vanwege gekraak en ogenschijnlijk flinterdun ijs (zou ik ook na komende nacht nog niet vertrouwen)... 200 m klunen eerst door een lading onkruid ... duizendknoop?. Na de brug rechtsaf ... dan weer over behoorlijk en vertrouwenwekkend ijs naar Lageland voor de brug met de naam Ijzeren Klap) rechts de kant op, de brug oversteken en aan de andere zijde van het kanaal via een steiger weer het Slochterdiep vervolgen. Na een halve kilometer werd het ijs voor het gevoel weer wat minder betrouwbaar, daarom aan de rechterkant over een smalle strook, duidelijk dikker maar wit glad ijs. Ondertussen schaatste ik stiekum achter de rug van Arend toch even een stukje over het gladde zwart ijs. Op een gegeven moment werd de strook wit ijs smaller en leek het zwarte ijs fragieler. Arend minderde vaart, stopte en ik dacht het toch wel even een stukje over het zwarte ijs te kunnen proberen ... Niet dus ... door het ijs gezakt, tot net boven mijn navel in het ijskoude water (viel eigenlijk nog wel mee). Direct de kant op en de natte kleren uit (ging nog niet heel gemakkelijk...). Het gebroken ijs bleek ongeveer drie centimeter dik.
Oorzaak: een afwatering aan de linkerkant vanuit de Roeibaan bij Engelbert/Harkstede) ... in de verte vanaf het Slochterdiep te herkennen aan de hoge windmolens ... maar door ons dus te laat. Inmiddels had ik ook ontdekt dat ik kennelijk bij de val mijn rechterenkel verstuikt had ... lastig vooral bij het lopen (de redelijk hoge semi soft K2-schoenen van de schaatsen boden voldoende steun om door te kunnen schaatsen).
Gelukkig had ik voor de zekerheid een droge lange fietsbroekeen windjackje een fleecetrui en een thermohemd met lange mouwen droge sokken en extra handschoenen mee. Het fototoestel bleek niet meer te functioneren ... hopelijk wordt het nog wat na een weekje verwarming ...
Schaatsen kletsnat en daarom met plastic zakken om de voeten 300 m. verderop in de schaatsen en weer doorschaatsen. tot honderd meter voor de bocht naar links juist voor een aantal boten en bomen (camping Eemsverlaat) aan weerszijden van het ijs dat wij niet vertrouwden ... . Uiteindelijk ruim een kwartier gelopen naar Ruischerbrug. Waarschijnlijk hadden het grootste deel ervan over de Borgsloot wel kunnen schaatsen .... (zeker morgen wel na extra nacht met strenge vorst), maar de onverschrokkenheid was even weg.
Weer het ijs van het Damsterdiep op en met een stijve enkel ging dat wel wat minder soepel, maar het ging. Na ca 1 km weer kort van het ijs ... klunen langs het gemaal ... kanaal is daar afgesloten ... dus niet over het hoofd te zien.
Daarna nog ca. een uur na Garrelsweer en de auto (nog ca. 2 x moeten klunen onder andere in Garmerwolde ...).
Met verkleedpartijtje en verstuikte voet zo'n 4 en een half uur onderweg geweest. In één woord: prachtig ... zou het zo weer willen doen, maar nu eerst de enkel even een paar dagen rust geven ...
Tip 0: tenminste met twee personen, ijspriem en touw met lus aan het uiteinde mee
Tip 1: let op gemaaltjes en wateraansluitingen links en rechts van het water ... daar is het ijs meestal dunner en ligt er soms een wak;
Tip 2: maak een paar printjes van ingewikkelde (nou ja, onbekende) kruispunten via Google maps (Appingedam centrum, de sluis bij Groeve en het Eemskanaal, de kruising en tere ijs onder de brug bij het meer Slochter, Ruischerbrug)
Veel plezier op het ijs!
dick