Olympische Spelen: max. 10 deelnemers per land

Wat betreft het pieken: We hebben dit seizoen toch Linda de Vries gezien, die door een slecht resultaat eind december ondanks een goed voorseizoen niet in de tweede WB-cyclus kon rijden en daardoor bijna het WK Afstanden was misgelopen. En dat terwijl ze bijna het hele seizoen sneller was dan enkele anderen. Bedoeling voor de toppers moet toch zijn om in Sotschi te pieken, niet tijdens een OKT in december...

Nee, maar Bergsma was wel beter dan Blokhuisen..bovendien voor iemand die nog nooit een afstand internationaal gezien heeft gewonnen..de kansen dat hij WK EN 4 wb's zal winnen?!

Bergsma was over het gehele seizoen genomen beter, niet op het kwalificatie moment. Ik ben trouwens wel blij dat Blokhuijsen eerder startte dan Bergsma, anders had men misschien weer gezegd dat Blokhuijsen op de tijd van Bergsma reed..Nu heeft Blokhuijsen gewoon een goede tijd neer gezet waar Bergsma, om wat voor reden dan ook, niet onderdoor kon.

Inderdaad...en in het voorbeeld van Davey dan zou Blokhuisen hebben gefaald op het plaatsingsmoment..tough luck voor him dan ook, toch?!

Toppers niet lastig vallen met OKT zeggen nog al wat mensen op het forum, want dan moeten ze te vaak pieken. Volgens mij hoeven ze dan nog steeds maar 2 a 3x per jaar te pieken, dat lijkt me toch wel fair. Vallen of materiaalpech kan overal gebeuren ook op de OS, dus ook tijdens een kwalificatiemoment. Daar moet je goed rekening mee houden en dan bij de echte toppers. Vooral op de beste afstanden moeten deze rijders een herkansing krijgen. Maar zijn er veel rijders die voor deze status van echte topper in aanmerking komen? Volgens mij zijn dat mensen die ver boven de rest staan. Ik kan dan een aantal mensen bedenken die in die categorie vallen: Kramer, Wust en Groothuis. Tot voor kort hoorde Smeekens ook in dat rijtje, maar er is erg veel concurrentie voor hem gekomen, dus hij steekt er niet echt meer bovenuit. De Jong is misschien op de 10k nog iemand die in dat rijtje thuis hoort en Leenstra op de 1500 meter.
Tijdens een herkansing moeten ook mensen die het net niet gehaald hebben geen nieuwe kans krijgen, het moet een kans zijn voor de echte topper die pech heeft gehad om zich te plaatsen via degene die anders geplaatst zou zijn.

Theoretisch? Tuitert won zijn Olympisch goud zonder ook maar 1x podium te hebben gereden dat seizoen. Wust won haar Olympische gouden medaille in 2006 zelfs zonder ook maar 1x top 10 te hebben gereden. In schaatsen is schijnbaar dus heel veel mogelijk. De kans van een wereldtitel voor Blokhuijsen (of wie dan ook volgend jaar) is niet groot, maar ook niet ondenkbaar. Maar goed, zelfs als hij geen wereldkampioen zou worden maar in het Olympisch seizoen wel alle wereldbekers wint? Voldoet hij dan wel, of niet, aan de Kramer eis? Moet er dan een aanwijsplek van iemand afgepakt worden? Moet er alsnog van aangewezen schaatsers geëist worden dat er een OKT verreden zal worden.

Het gaat er bij mij meer om het systeem dat jij hebt uitgedokkerd. Er zijn in een pre-Olympisch seizoen 18 podiumplekken en in een Olympisch seizoen tot december 15. Theoretisch kunnen er dus 9 verschillende schaatsers een aanwijsplek verdieen terwijl er toch maar maximaal 3-4 kunnen starten. Hoe ga je bepalen wie er wel mogen starten? En wat is een aanwijsplek dan nog waard? Want voor hetzelfde geldt verdien je tijdens de eerste wereldbeker een aanwijsplek, maar moet je alsnog tot de laatste wereldbeker begin/half december wachten om te kijken of er niet meer aanwijsplekken dan startplekken zijn. Moet je dan ineens binnen 2-3 weken een piek opbouwen om je alsnog te kwalificeren tijdens het OKT?

Een systeem verzinnen is niet moeilijk, maar je wilt achteraf niet voor "theoretische" situaties komen te staan waar je vooraf geen aandacht aan hebt geschonken.

Volgens mij moet je het heel basaal houden. Er zijn 10 plaatsen te verdelen. De nrs 1 en 2 van iedere afstand gaan. Hierbij is alleen nog wel een voorwaarde.

Je geeft een eventuele wereldkampioen of iemand die eerste staat in de wereldbeker een "beschermde" status. Per afstand stel je dan een tijd in die de beschermde rijder minimaal moet rijden tov de rijder die eerste wordt. Op de 500 bijvoorbeeld 2/10e. Op de 1000 3/10. 1500 1/2e seconde. etc. Hierbij wordt niet naar klasseringen gekeken. Een val is een val en daarna maak je geen aanspraak meer op een herkansing. Op de OS kan je ook vallen en lig je er ook uit. Mochten mensen zich dubbel plaatsen (bijv. zowel een 5000 als een 10000) dan komen er plaatsen vrij. De eerste plaatsen die vrij komen geef je aan de mensen die de ideale TP vormen. Dan komen vervolgens de mensen aan de beurt op die afstanden waar NL in de wereldbeker de meeste mensen bovenaan heeft staan. Zo garandeer je jezelf van de meeste medaillekansen. Nadeel is dat misschien niet op alle afstanden het maximale aantal deelnemers start. Voordeel is wel dat je de echte winnaars selecteert en dat iedereen weet wat ze wanneer moeten doen en niemand achteraf kan klagen.

Kwalificatiemoment is 2-3 weken voor de Spelen. Iedereen kan hier naartoe trainen en vorm is dan vast te houden tot en met de Spelen. Vorm kan namelijk bij goede training 6 weken worden vastgehouden. Bovendien is de tijd van het kwalificatiemoment tot de Spelen lang genoeg om te herstellen. Daarnaast heb je dan een geweldig mooi toernooi dat meteen de NK afstanden kan heten en het publiek kan vast warm worden gemaakt voor de Spelen.

De eerste twee per afstand vind ik wel een interressant idee, maar dan wordt het extra belangrijk om de toppers te beschermen. Het idee om twee of weken het OKT te houden lijkt me minder logisch. Ik ben geen expert maar volgens mij is het erg lastig om je vorm zo lang vast te houden. De Spelen zelf duren ook nog eens twee weken. Volgens mij kun je beter voor twee vormpieken kiezen. Maar laat de schaatsers het ideale moment maar bepalen.

De mensen die goed willen zijn in Sotsji zullen heus wel wedstrijden rijden hoor, in datzelfde jaar. Zonder wedstrijdritme weet je immers dat je zeker niet zult winnen. Ik ben het wel een beetje met je eens (en met SprintMaster) dat als je nou extreem veel beter bent in het vorige seizoen (maar dan ook écht veel beter) én je hebt vormbehoud getoond in het Sotsji seizoen, dat je dan wel een beschermde status verdient.

De roep om een 11e schaatser op het toernooi is zo gek nog niet. Ik begrijp dat met name ht IOC deze beperking oplegt, terwijl ik u bij de zwemmers het volgende zie:
naast individuele plaatsingen zijn er ook zwemmers/sters die zich louter op basis van de estafette plaatsen voor Londen. Niet alleen de nrs. 3 en 4 van een afstand mogen zo alsnog heen, ook de reserves 5 en 6 mogen naar Londen, ook al omdat zij in de series ingezet kunnen worden.
De vergelijking va een estafette met de TP is haast een op een, de regels voor plaatsing zijn echter nogal verschillend. Zou je de estafetteregels doortrekken naar de TP bij schaatsen, dan zouden dus maximaal 5 man, maar naast twee 'regulieren' al snel drie extra rijders in de TPploeg mogen worden opgenomen.
Dan kom je op 13.
Ook bij andere teamsporten is het gebruikelijk een vrij groot aantal spelers mee te nemen.

Volgens mij is 3 extra schaatsers een beetje teveel naar je toegeredeneerd. Als ik zo de selectie-eisen voor het zwemmen zie, dan geldt daar sowieso dat er maar maximaal 2 per land op een afstand mogen starten (bij het schaatsen 3 of 4). Nogal wiedes dat je extra zwemmers mee mag nemen voor een estafette van bijvoorbeeld 4x100m vrije slag. Het maximum is echter twee per estafette waar je je voor gekwalificeerd hebt. Er zijn 3 estafettes per geslacht dus je kunt er maximaal 6 extra meenemen. Deze extra zwemmers moeten dan wel op de voor hen geldende afstand een limiettijd gezwommen hebben, maar die staat niet zo scherp, geloof ik.

Nog even verder kijkend, viel het me ook op dat de internationale zwembond niet hoeft te woekeren met het aantal deelnemers. Er zijn maar liefst 150 (!) plaatsen vrij voor landen waar geen enkele zwemmer een limiettijd gehaald heeft.

Overigens is dat ook een simpele oplossing voor het schaatsen: maximeer het aantal deelnemers per land per afstand op 3.

Volgens mij ben je er voor het NOC-NSF nog niet met maximaal drie deelnemers per afstand. Op vrij veel afstanden zijn echte specialisten aan het werk, die zich eigenlijk alleen voor die ene afstand plaatsen. Op vijftien Nederlandse deelnemers kom je natuurlijk bij een maximum van 3 per afstand ook niet, maar of het dan nou echt zo veel makkelijker wordt om binnen de 10 te blijven?

o, ik pleit ook niet voor drie extra startplaatsen, ik wijs erop dat er in andere sporten gemakkelijk meer in een vergelijkbaar nummer mogen gaan. Dus is de 11e bijv logisch.
(Overigens, met 15 man ben je er wel, gezien de afgelopen OKT's. 3 x 5 = 15, en je krijgt altijd wel dubbeltellingen. de twee langste afstanden, alsmede de 1000 en 1500, leveren altijd wel 1 of 2 dubbele plaatsingen op, zoals de Jong, Kramer, Wust, Boer etc. De praktijk leerde dat je rond de 12-13 komt)

volgens mij gaan er 2 dingen door elkaar.

Als je de 10-schaatsers-regel met zwemmen wilt vergelijken, moet je kijken of het zwemmen ook een maximum aantal deelnemers (niet per afstand maar in totaal) heeft per land. Is dat zo?

Als je het over de estafette hebt, kun je enkel een lijn trekken naar de TP. Bij het zwemmen mag je blijkbaar deelnemers meenemen die niet individueel meedoen maar alleen op de estafette. Dat mag op de TP niet. En dat is inderdaad een beetje scheef. Alleen moet je je daarbij afvragen: is het een regel van het IOC of van de zwembond/schaatsbond?

Nee,het is een IOC-regel die het aantal deelnemers wil limiteren, in verband met de kosten.
Daar heb ik altijd al mijn bedenkingen bij, organiseer dan het feestje niet. Een beperking tot twee, of zelfs een deelnemer per nummer betekent dat je niet de wereldtop hebt die je medailles geeft.
Terwijl dat wel van het hele evenement afstraalt: this is it, this is the place to be...etc.

Maar goed, nog enigszins te begrijpen. Maar trek dan ook een lijn, zes zwemmers voor een nummer waarin je er vier nodig hebt vind ik wel erg veel. Ik kan me zelfs heel goed voorstellen dat de nr 5 nog meedoet, maar dat bij sommige landen de nr zes heemaal niet aan bod komt.

Zoals gezegd: volgens mij zijn er 2 dingen die door elkaar lopen.

1) max aantal deelnemers per sport
2) mag je deelnemers meenemen die alleen de estafette/TP doen en niet iets individueels

het eerste is een IOC-regel, het tweede wordt volgens mij bepaald door de sportbond.
Hierboven kreeg ik de indruk dat er werd gezegd dat een 11e schaatser moet kunnen omdat bij zwemmen deelnemers meedoen die er alleen voor de estafette zijn. Maar dat is een scheve vergelijking.