Dat is super en daarmee red je het ook eigenlijk altijd wel hoor, ik twijfel nu absoluut niet aan je doorzettingsvermogen en mentale weerbaarheid! Je houding zit wat dat betreft goed en ik geloof daardoor best dat het je inderdaad gaat lukken. Veel mensen mogen wel een dosis mentale weerbaarheid gebruiken, je vreet jezelf op als je hoort dat mensen na 190 km afstappen, enkel omdat ze 'moe' waren. Hoe dan? Maar hoe sterk je zelf ook bent, soms zijn er domweg onvoorziene omstandigheden. Onverwachte materiaalpech, bevriezingsverschijnselen ondanks een ogenschijnlijk goede outfit, iemand anders die jou per ongeluk meeneemt in zijn of haar val met vervelende gevolgen, of een organisatie die je van het ijs haalt omdat zij zelf niet meer geloven dat je het uitrijdt. Kun je tegenstribbelen wat je wilt, met dat je het nog wel aan kan en dergelijke, maar dan bepalen zij.
Uiteraard zijn dit uitzonderlijke situaties die ik heb mogen aanschouwen bij anderen en heb ik zelf gelukkig ook al vaak mogen juichen, maar ik heb dus ook wel anderen op hun bek zien gaan - en dan lag het er niet zozeer aan dat zij 'minder sterk' waren... je kunt je niet op alles 100% voorbereiden en het leven is ook niet 100% maakbaar.
Het is heel gezond dat je je niet druk maakt en dat je zeker weet dat je het gaat flikken, al met al bedoel ik alleen maar te zeggen dat je het niet (altijd) zelf in de hand hebt.
3 februari?
Weet je het zeker? Dan wordt het helemaal lastig haha ;-).