Hallo. Ik lees en zie veel over het zgn. "terugsturen" in de s-curve, het waarom en het doel is mij helemaal duidelijk, maar ik heb nog niet gevonden hoe je dat precies doet. Mijn schaatsen lopen tijdens de afzet naar buiten, waardoor ik op een bepaald moment de snelheid niet meer hoger krijg. 37s. op de ronde van de 500m. is wel het maximum momenteel. Ronding is overigens 21. Ik wil graag weten hoe je dit terugsturen voor elkaar krijgt. Waar ligt je balans in je schoen, doe je actief/passief iets met je heup, knie en/of voet, trek je je tenen omhoog of doe je daar niets mee? Ik ben benieuwd naar jullie tips of hoor graag waar ik deze kan vinden. Alvast bedankt.
Zal een poging wagen. ten eerste, het terugsturen is het gevolg dmv de ronding in je ijzers, maar er zijn technisch een paar zaken die je moet begrijpen. 1 het achterop zitten gedurende de glijfase zodat de schaats het minste glijweerstand ondervind, en voorkomt dat de punt in het ijs wil duiken, dit maakt het mogelijk om de curve af te maken. 2 na de afzet moet je lichaamszwaartepunt zich tenminste boven je glijbeen bevinden, dat betekent perfekte balans zonder om te vallen of te vroeg terug te vallen. 3 je bijhaalbeen,( het been van de afzet, na de afzet) breng je ahw achter je glijbeen, dit zorgt voor totale overdracht van massa, meer druk en goede balans gedurende de glijfase, gelijktijdig als het bijhaalbeen achter is, gaat de schaats langzaam terugsturen, als je goed achterop staat, en zet je de valbeweging in. Het terugsturen is dus eigenlijk een passiefproces, gevolg van goede techniek!
Hoi Schaatsbart. Bedankt voor je reactie: punt 1, ik denk dat ik wel vaak te ver voorop zit. Soms druk ik op de bal van mijn voet en stuurt de schaats abrupt terug, zodanig dat ik meteen uit balans ben, maar dat is wellicht meer een gevolg van wat jij zegt bij punt 1, dan dat dat iets met terugsturen te maken heeft. Dit zal ook wel een beetje te maken hebben met het feit dat ik relatief korte bovenbenen en een lang bovenlijf heb. Romp plat leggen is daarom volgens mij ook niet goed daar mijn LZP dan te ver naar voren komt. Om dat te helpen is het wellicht beter om in mijn geval iets meer zittend met de romp wat hoger te schaatsen. Punt 2. Die balans is bij mij ook niet helemaal goed. Val vaak te vroeg terug waardoor ik geforceerd mijn afzet moet maken, voordat ik druk op kan bouwen. Dit komt volgens mij voor een groot deel door een voet en schoenprobleem wat ik binnenkort hoop te kunnen verbeteren met een soort van custom schoen die momenteel voor mij wordt gemaakt. (Nu rijd ik op een Gold 2005 met een Viking PM klapset). Punt 3. Dat die schaats dan langzaam uit zichzelf gaat terugsturen, snap ik niet goed. Als je gewicht recht boven je schaats zit, rijd je toch exact vooruit. Als gevolg waarvan gaat de schaats dan passief terugsturen? Moet je dan niet een beetje gaan hangen aan de binnenzijde? Gebruik je ook niet je bijhaal been om een draaimoment te creeren rondom en op je hak van je glijbeen. Klopt de volgende volgorde? eerst glijden en verzamelen, inzakken op je glijbeen, druk opbouwen en terugsturen, valbeweging, afzet.
Terugsturen vind ik ook best lastig, dus geen idee of ik het goed doe, maar in jouw volgorde draai ik het volgende om: terugsturen en valbeweging. Ik zet eerst de valbeweging in en dan probeer ik in die valbeweging zo veel druk te hebben bij mijn hak dat ik terugstuur.
OK beste wensen voor het nieuwe jaar trouwens! Fijn dat je wat kunt met m,n reply! Bij punt 1 en 2, heel herkenbaar, te snelle inzet van de valbeweging, als je te ver voorop staat stuurt de schaats te vroeg terug. Veel oefenen om lang op 1 been te glijden helpt zeker voor je balans en ritme en timing. Het terugsturen begint met het inzetten van de valbeweging, Jouw rijtje bij punt 3 klopt helemaal, alleen komt de valbewgingsinzet voor het terugsturen, zoals Tsuki ook zegt. Er is veel te winnen op het goed uitvoeren van de bijhaalfase voor het maken van een mooie lange natuurlijke s curve, door de verlengde glijfase verzamel je meer druk en heb je net meer tijd om alle zaken gelijkmatig uit te voeren.
Iedereen ook de beste wensen voor 2014. Ik ga dus werken op het glijden op één been. Klopt helemaal dat er door te weinig balans te weinig tijd is om alles goed uit te voeren. Ik snap nu dat het eerst valbeweging inzetten is, en dan terugsturen. Met betrekking tot de inzet van de valbeweging: wat ik ervan weet, is (1e manier) dat je je knie iets naar binnen drukt waardoor je komt te hangen aan de binnenkant van het ijzer. hierdoor zou de schaats terug moeten sturen, waarna je een goede afzet kan maken. Maar als ik dat doe gaan mijn tenen en de schaats meteen naar buiten en kan ik nog net, geforceerd, een duwtje geven maar terugsturen, ho maar, dus eigenlijk nauwelijks afzet meer. Links overigens erger dan rechts. Heeft dit te maken met het teveel voorop hangen? (2e manier) heup aan inzetzijde laten zakken, waardoor je gaat vallen, daarna afzetheup naar beneden drukken voor de druk op de afzet. Wat is goed of beter? En hoe doen jullie dat? Ik schaats volgens de 1e manier?
Volgens mij houd je niet genoeg druk op de schaats als je met je knie gaat werken, maar ik heb die manier ook nog niet op schaatsen geprobeerd, dus ik herken ook niet wat jij beschrijft. Ik maak de valbeweging meer vanuit de heup, maar daarna gebeurt er bij mij helaas niets meer, met als gevolg dat ik weinig uit mijn afzet haal. Hier ga ik de komende trainingen mee aan de slag, dus als ik daar nog nuttige informatie voor jou uit haal, laat ik het hier wel weten.
Je afzetdruk is haaks(zijwaarts) op de rijrichting; daarom is het zo belangrijk dat je voldoende teruggestuurd bent, zet de valbeweging dus niet te vroeg in, probeer die bovenbalans eerst geod te ontwikkelen en goed achterop te blijven, laat de schaats het werk doen, zoek de druk op, je zet niet af naar voren; maar opzij en duwt je lichaam zijwaarts voordat je niewe schaats het ijs raakt.Je heup gaat mee in die valbeweging en weet zeker dat je ook goed op de hak inzet, en niet opvangen op de voorvoet. Ook de afzet vanuit de hak, , pas het laatste stukje van de afzet komt de druk op de bal van de voet, indien je klapschaatsen hebt is dat het moment van opengaan, maar let wel de schaats is dan wel voldoende teruggestuurd.
als aanvulling op dit topic.http://schaatsen.nl/zelfsporten-langebaan/tips-en-trucs/belangrijkste-waarden-voor-rechte-eind
Ga het nu dankzij jullie reacties wel beter snappen. Heb altijd moeite om op een been te glijden (vooral rechts). Heb mijn ijzer rechts achter kennelijk iets te ver naar buiten staan. Hierdoor kun je wel mooi op de buitenkant komen, maar dan val je zodra je bovenkomt, meteen naar binnen en moet je geforceerd snel je afzet maken. Hierdoor dus weinig glijmoment, en een afzet zonder dat je goed druk hebt kunnen opbouwen. IJzer afgelopen training iets verder naar binnen gezet (rechtsachter) en glijden op rechts gaat nu veel beter. Volgens mij moet je je ijzers zo zetten dat je er met zo min mogelijk lichaamscorrecties en spieren aanspannen recht op kan staan. Hoe kijken jullie tegen de 2 hierboven genoemde manieren van inzetten van de valbeweging aan, want dat komt nu eerst na het glijden en inzakken op je standbeen om druk op te bouwen.
Eerlijk gezegd snap ik het stuk van Orie niet helemaal: je romp meenemen met je been??? Wat Wüst zegt over het vanuit je bil schaatsen is volgens mij precies waarover ik laatst een aanwijzing van iemand kreeg op de ijsbaan. Ik heb erover na zitten denken en ik heb wat dingen uitgeprobeerd, maar ik voel het nog niet helemaal. Schaatsbart schrijft dat de heup meegaat in de valbeweging. Over welke heup heb je het dan? En bedoel je met 'meegaan' 'dezelfde richting op'?
Amateur! Dat is goed nieuws, idd die balans zonder extra correcties van de spieren of positie van gewrichten, dat kun je goed voelen op het droge. Jij viel dus te snel van je glijbeen af, dat is ook extra vermoeiend. wust heeft het over het belang vanuit de bil te schaatsen, en een goede ontwikkeling van de glijfase; Vertaald denk ik dat ze bedoelt, optimale afzetkracht vanuit hak en bil( achterop zitten) , bij de beginners gaat dit meestal fout( we zijn evolutionair nou eenmaal gewend om onze voorvoet te gebruiken bij afzetten, en afwikkelen. Bij lopen is dat logisch , bij schaatsen niet dus. De afzet richting is bij schaatsen ook zijwaarts, het hefmechaniek van wust vanuit de bil is dan ook vele malen efficienter om kracht over te brengen. Bij lopen is afzetrichting naar voren!! Een goede glijfase, beteknt in balans; alleen als je echt (Goed bovenkomen) in balans staat, is de glijweerstand het minst, teveel massa naar voren betekent remmen, te ver opzij verlies van druk en afbreken van de glijfase. Daar komt Ories verhaal bij, als hij zegt dat beginners teveel tussen de ijzers inhangen( dus niet bovenkomen) met de gevolgen van verlies van drukopbouw tijdens de glijfase en drukverlies in de afzet. Romp meenemen, bij Orie( zonder te kruisen) Kijken of ik t zo kan uitleggen. als je gewoon met rechte benen naast elkaar staat( even zonder schaatsen)Zet nu een stap naar buiten, bijvb met rechts, terwijl je gewicht op links blijft, dat voelt een beetje kloterig, je zult haast iets moeten inzakken met links om met beide voeten plat op de grond te staan.Als je nu demassa overbrengt van links op het rechterbeen, zul je merken dat je niegt om de massa meer op je voorvoet op te vangen om in balans te blijven, gevolg is dan dat je romp gaat indraaien en in dit geval komt de linkerschouder naar voren, en de rechter gaat naar achter. Dat is wat Orie bedoelt met het kruisen. Nu maken we de zelfde zijwaartse stap, maar we nemen met het verplaatsen van onze rechtervoet, gelijktijdig de heup en romp mee, alsof we van ons linkerbeen afvallen. Om mooi paralel te blijven merk je dat je met beide benen iets kniebuiging moet maken om deze stap vloeiend te maken, je land plat op je rechtervoet, niet op je voorvoet maar in z,n geheel, doordat je romp niet indraait, staaat alles op een lijn geordend, voet knie heup romp. Dat is voor het schaatsen dus essentieel; de tweede stap uit deze proef, is dan de goede, de massaoverdracht is optimaal bij het plaatsen van de nieuwe schaats! Hoop dat het een beetje na te voelen is.
Schaatsbart. Zojuist jouw aanwijzingen geprobeerd. Ik kan het niet goed uitleggen waarom, maar ik voel wel wat jij aangeeft. Met meenemen van romp land je meer achterop je rechterhiel en je heup komt veel beter mee en in het eerste geval gaat de balans meer op je buitenkant van de rechtervoorvoet en gaat je schouder inderdaad naar buiten. Mijn trainer heeft de volgende punten: Tijdens de afzet met links zet ik eerst mijn rechtervoet weg en duw mezelf dan op mijn inzetbeen. Steppen dus. En mijn rechterschouder gaat naar buiten en mijn rechterheup blijft achter. Hierdoor zal ik ook wel niet boven mijn glijschaats komen (ertussen hangen) met als gevolg dat je er snel vanaf valt. Dit komt dus wel overeen met wat jij schrijft. (Links gaat overigens wel beter, heeft trouwens met het volgende onder, lees: 2 te maken, dan kun je ook makkelijker je heup eroverheen krijgen als je knie nood gedwongen indraait). Wat mijn trainer opmerkt heeft naar mijn idee twee oorzaken: A. wat ik eerder schreef dat mijn ijzer rechtsachter teveel naar buiten stond, waardoor de rechterheup er wat moeilijker overheen komt en 2. dat mijn voetholte links inzakt waardoor mijn linkerknie naar binnen draait en mijn linkervoet dus naar buiten weg wil lopen, dat ziet eruit of je schaats recht vooruit staat en dat je dan met je horizontale heuplijn (li-re) rechts helemaal naar achter staat. dan kan ik het tijdens mijn linkerafzet het nog net redden door mijn rechterschouder naar buiten te draaien. A. Het ijzer heb ik nu verzet, dit voelt beter, en B. dit zou met de semi-custom schoenen die nu voor mij worden gemaakt, een stuk moeten verbeteren, hoop ik. N.b. ik schaats al een jaar of 18 waarvan de laatste 8 jaar ook wedstrijden. Ik heb al veel trainers gehad maar er blijven nog steeds veel vragen en er is nog heel veel te leren. Hoe kijken jullie tegen de 2 hierboven (2 januari 2014 09:55) genoemde manieren van inzetten van de valbeweging aan, want wat is nu goed of zijn beide manieren fout?
Amateur Ik zie t vrij aardig voor me wat je verteld: je komt niet lekker boven, ahw de helling op moet terwijl je schaats al geplaatsd is, dat geeft die torsi en compensatie met je schouder , en je heup komt a;ls laatste over. dat is echt niet goed. Denk dat dat indraaien van die knie meet kwaad dan goed doet, en dat je toch niet genoeg diep zit en mogelijk iets teveel voorop. kan je nog herinneren dat Orie schrijft: het is van belang om de goede uitgangspositie voor een nieuwe slag te vinden, en die haal je uit de glijfase en een goede bijhaal, als de benen sluiten, maw dan zit je optimaal boven je hak met het zwaartepunt. Van jullie beiden hoor ik het verlies van afzetdruk, terwijl die vanachteruit wordt ingezet, je behoud zo je druk langer vast gedurende de hele afzet. Die schaatsaanpassing lijkt me het allerbelangrijkste nu. de valbeweging wordt uiteindelijk ingezet door dat het bihaalbeen van achter naarvoren komt, gelijktijdig beweegt het lichaamszwaartepunt zich zijwaarts. Waarschijnlijk niet helemaal bevredigend antwoord,op je laatste vraag maar toch!
Ok. Zoals ik al vertelde ga ik nu eerst verder bouwen aan het optimaal en stabiel glijden met zo min mogelijk spier/lichaamscorrecties. Dat moet de goede uitgangspositie zijn. Mbt. tot de inzet van de valbeweging kun je tijdens het glijden je bijhaalbeen naar voren brengen zonder te vallen. Als je je balans maar houdt. Het LZP ligt boven de schaats tijdens de glijfase, dit is een labiel evenwicht (balletje op een berg, precies op de top ligt de bal stil) maar in de valbeweging gaat dat LZP naar de zijkant vallen. Ergens zul je op een bepaalde manier dat labiele evenwicht moeten verstoren. (inzet valbeweging). Vraag is hoe je die verstoring van de baan van het LZP bewerkstelligt. Ik heb 2 manieren genoemd, graag zou ik suggesties zien op welke manier de andere schaatsers binnen dit forum dit doen. Wie heeft een idee?
Ik probeer de valbeweging te laten ontstaan door de knie van mijn bijhaalbeen onder de andere knie door te halen. Hierdoor komt de ene heup lager dan de andere > balansverstoring > valbeweging. Schaatsbart, bedankt voor de droogoefeningen! Er is mij weer een onderdeel van de schaatsbeweging duidelijker geworden.
Kijk ook even bij het thema "overkomen/buitenkant ijzers...". Daar staat veel nuttigs. En lees dat stukje over Wüst heel serieus, waarnaar Schaatsbart verwijst. Er zijn twee manieren om te schaatsen die niet samen kunnen gaan (maar zie het slot). 1) Je staat voorop. Je wilt je gewicht van de ene (links, bv) naar de andere kant brengen. Dat kan alleen als je met je schouders en je hoofd je gewicht verplaatst. Ga je van je linker naar je rechter schaats, dan breng je je schouders en je hoofd naar rechts. Omdat je voorop staat, zet je met je tenen af. Veel lawaai. Wrikkende ijzers en hard klappen. Het spoor van je linker schaats buigt weg, naar buiten. Bij de start van wedstrijdrijders zie je dat zeer goed op de pas gedweilde baan. Dat is een grote beweging van je romp en de lijn neus-knie-tenen kan je vergeten. Sommige wedstrijdrijders gaan er tocht behoorlijk hard mee. Zoals de Zweedse Jonny Nilsson (wereldkampioen all round 1963). 2) Je staat achterop. Gewoon: kont naar achteren en naar beneden. Je staat op je hakken. Nu komt Wust: je schaatst met je billen (en je heup). Als je op links glijdt, zorg je dat je rechter heup iets naar achteren is. Je billen hangen links naar buiten. Door je rechter heup (en knie) naar voren te brengen (schouders blijven de hele tijd dwars op de baan) gaan je billen naar rechts. Dan val je naar rechts van je linker schaats af. Even wachten en dan afzetten. Het spoor van je linker schaats draait naar voren. Dat is de S-curve. Als je achterop staat... Wüst gaat uit van 2). Je kan beide manieren in de huiskamer (keuken) oefenen. Houdt je wel aan de tafel (aanrecht) vast. Misschien gaat Swen Kramer zo hard omdat hij een manier heeft gevonden om 1) en 2) te combineren. Maar wij, stervelingen, moeten kiezen. En veel schaatsplezier in 2014. Verzonden vanaf mijn iPad met behulp van Tapatalk
Kijk ook even bij het thema "overkomen/buitenkant ijzers...". Daar staat veel nuttigs. En lees dat stukje over Wüst heel serieus, waarnaar Schaatsbart verwijst. Er zijn twee manieren om te schaatsen die niet samen kunnen gaan (maar zie het slot). 1) Je staat voorop. Je wilt je gewicht van de ene (links, bv) naar de andere kant brengen. Dat kan alleen als je met je schouders en je hoofd je gewicht verplaatst. Ga je van je linker naar je rechter schaats, dan breng je je schouders en je hoofd naar rechts. Omdat je voorop staat, zet je met je tenen af. Veel lawaai. Wrikkende ijzers en hard klappen. Het spoor van je linker schaats buigt weg, naar buiten. Bij de start van wedstrijdrijders zie je dat zeer goed op de pas gedweilde baan. Dat is een grote beweging van je romp en de lijn neus-knie-tenen kan je vergeten. Sommige wedstrijdrijders gaan er tocht behoorlijk hard mee. Zoals de Zweedse Jonny Nilsson (wereldkampioen all round 1963). 2) Je staat achterop. Gewoon: kont naar achteren en naar beneden. Je staat op je hakken. Nu komt Wust: je schaatst met je billen (en je heup). Als je op links glijdt, zorg je dat je rechter heup iets naar achteren is. Je billen hangen links naar buiten. Door je rechter heup (en knie) naar voren te brengen (schouders blijven de hele tijd dwars op de baan) gaan je billen naar rechts. Dan val je naar rechts van je linker schaats af. Even wachten en dan afzetten. Het spoor van je linker schaats draait naar voren. Dat is de S-curve. Als je achterop staat... Wüst gaat uit van 2). Je kan beide manieren in de huiskamer (keuken) oefenen. Houdt je wel aan de tafel (aanrecht) vast. Misschien gaat Swen Kramer zo hard omdat hij een manier heeft gevonden om 1) en 2) te combineren. Maar wij, stervelingen, moeten kiezen. En veel schaatsplezier in 2014. Verzonden vanaf mijn iPad met behulp van Tapatalk
Dat heb je mooi en duidelijk uitgelegd; de vraag van amateur hield me nog bezig!! Zo van wat is nu het moment, dat de val inzet, en hoe actief en wat specifieks je doet. Jouw antwoord past daar goed in! TOP. Ik dacht vanmiddag op het ijs terug aan het stukje tekst van Tsjark, in de link die ik smiddags nog had gepost hier. Eing moment trekt hij de vergelijking tussen schaatsen en schommelen, als illustratie van efficientie dmv timing eigenlijk. Veel schaatsers die het kunnen , houden een klein stopje(moment) aan het eind van de bijhaal, voordat ze gaan neersteken, of insteken. Uiteindelijk is het de zwaartekracht dat het omslagmoment bepaald, meteen na dit moment plak ik voor het gemak het mooie antwoord van tsjuko erachter, en zie een mooi totaal aan beeldspraak. Mijn ervaring tav de bijhaal als ik het echt goed doe, dat je wat Orie te spreken wordt gezegd, als de juiste( effiviente) uitgangspositie voor een nieuwe slag; en zo is het natuurlijk, het mooie is dat je het kunt navoelen; ah je raakt niet uitgeleerd! Prachtig. Sven is een soort deltavlieger op schaatsen
