Las het gisteren ook op de site van de LC. Zou inderdaad mooi zijn zo'n film, zeker als hij door Steven de Jong wordt gemaakt. Hopelijk wordt de film net zo mooi als de fûke.
Ik denk dat Reinier Paping gaat winnen en bij het bruggetje van Bartlehiem bijna onderste boven word getrokken door de commentator van de NTS. Krizz PS zullen we een lijstje van figuranten/deelnemers die zich beschikbaar stellen maken :lol: :lol:
Jammergenoeg lijk ik niet op Reinier Paping.. maar meer een tiepetje Anton Verhoeven. Ik heb trouwens ook een wat antieke slag ..dus dat zou mooi passen!!! :lol: :lol: :lol:
Ik wil de vrouw van Paping (als ie die tenminste had) wel spelen die hem liefdevol staat op te wachten bij de finish.
Hij werd onthaald door kroonprinses Beatrix. Zijn echtgenote Joke kwam pas op het tweede plan. Monique, wil jij dan de koningin spelen? Ik wil eigenlijk niemand spelen, want het was een slagveld: De temperatuur was bij de start -12 graden. Alle koude records werden die nacht gebroken. In de loop van de dag stak een noordoosterstorm op, die de baan in het noorden van Friesland volkomen onbegaanbaar maakte. In Stavoren stapten duizenden mensen af. De trein naar Leeuwarden kon het aanbod van rijders niet verwerken. Er moesten extra bussen worden ingezet. De hospitalen langs de route lagen vol gewonde schaatsers en de EHBO maakte overal overuren. Bij Witmarsum had Reinier definitief afscheid genomen van Uitham, Jeen van den Berg en Anton Verhoeven. Van den Berg raakte sneeuwblind en kwam uitsluitend met hulp van Uitham als derde over de streep. Verhoeven was eveneens sneeuwblind en waggelde als aangeschoten wild over de Dokkumer Ee om uiteindelijk als een wrak over de finish op de Grote Wielen te komen. Er gingen 9862 rijders van start. Slechts 127 zouden de eindstreep bereiken. Dat was een percentage van 1,3 procent.
Monique als Trix .... lijkt me weer eens wat anders, haha. En ik ben bekend met de gruwelijke omstandigheden van de tocht, maar gelukkig kun je veel faken met het maken van een film, ook een sneeuwstorm en ijzige kou. :wink:
Ik ben als toeschouwer eens tijdens een elfstedentocht door het ijs gezakt. Bij de brug bij Birdaard. Als er een paar duikers net als bij 'fiets 'm erin' enz. aanwezig zijn, wil ik dat nog wel een keer naspelen.
Ik wilde, net als nog meer mensen op de meerpalen (heet dat zo?) naar de langsrijdende schaatsers kijken. Vlak daarachter lagen takken op het ijs, als een soort versperring, maar dat heb ik niet goed gezie/, begrepen. Je kon wel voor de palen langs, maar niet achterlangs. Dus zakte ik er doorheen. Net zo hard als ik naar beneden ging, kwam ik ook 'vanzelf' weer omhoog; ik voelde een stuk ijs onder m'n voeten omhoog komen. Ik heb een dwarsbalk van de meerpaal vastgepakt, m'n been er zijwaarts opgeslagen en me omhooggehesen. Toen moest ik van m'n collega's naar binnen, naar 't café, de bazin heeft me kleren gegeven en die van mij in de droger gestopt: "'Kom over een uurtje maar terug, ga maar weer kijken". Mijn collega had een paar wollen sokken en leren slippers achter in z'n auto liggen en daar heb ik de rest van de dag op rond gesloft. De eigenaresse van het café heeft via de Fleuropservice een bloemetje van me gekregen. Einde verhaal.
Ja hè; ik kom alleen maar op de lange baan en in 't café, maar nu heb ik hier ook eens iets te vertellen.