EK allround en sprint 2025, Heerenveen, 10-12 januari

Een overzicht van het Noorse allrounden vanaf het tijdperk Koss. Ik noem:
  • de winnaar
  • de beste Noor (als die niet eerste is)
  • of het een sweep was
Ik duid met kleuren de landen aan en wat de uitslag is. Goud is niet goud maar vetgedrukt zodat het extra opvalt. Tweede en derde zijn zilver en brons. Dan hebben we vier vijf zes zeven acht negen tien elf (...) dertien veertien vijftien (...) achttien. Als er geen Noor op de 10km rijdt, komen er schrik-smileys bij.

WK 1990: goud voor Koss.
EK 1991: goud voor Koss.
WK 1991: goud voor Koss.
EK 1992: goud voor Zandstra. Koss wordt tweede.
WK 1992: goud voor Sighel. Koss wordt derde.
EK 1993: goud voor Zandstra. Koss wordt tweede.
WK 1993: goud voor Zandstra. Koss wordt tweede.
EK 1994: goud voor Ritsma. Koss wordt tweede.
WK 1994: goud voor Koss.
EK 1995: goud voor Ritsma. Johansen wordt vijfde.
WK 1995: goud voor Ritsma. Søndrål wordt vijftiende :eek:.
EK 1996: goud voor Ritsma. Ervik wordt veertiende :eek:. Het hele podium kleurt oranje.
WK 1996: goud voor Ritsma. Sætre wordt achttiende :eek:.
EK 1997: goud voor Postma, Storelid wordt vijfde. Het hele podium kleurt oranje.
WK 1997: goud voor Postma. Sætre wordt elfde.
EK 1998: goud voor Ritsma. Sætre wordt zevende.
WK 1998: goud voor Postma. Ervik wordt dertiende :eek:.
EK 1999: goud voor Ritsma. Ervik wordt negende.
WK 1999: goud voor Ritsma. Ervik wordt derde.
EK 2000: goud voor Ritsma. Ervik wordt tweede.
WK 2000: goud voor Romme. Søndrål wordt tiende. Het hele podium kleurt oranje.
EK 2001: goud voor Shepel. Bjørge wordt dertiende :eek:.
WK 2001: goud voor Ritsma. Geen enkele Noor heeft zich gekwalificeerd :confused:.
EK 2002: goud voor Uytdehaage. Ervik wordt vierde.
WK 2002: goud voor Uytdehaage. Andersen wordt elfde.
EK 2003: goud voor Romme. Ervik wordt zesde. Het hele podium kleurt oranje.
WK 2003: goud voor Romme. Ervik wordt zesde. Het hele podium kleurt oranje.
EK 2004: goud voor Tuitert. Sætre wordt tiende. Het hele podium kleurt oranje.
WK 2004: goud voor Hedrick. Ervik wordt tiende.
EK 2005: goud voor Uytdehaage. Ervik wordt vijfde. Het hele podium kleurt oranje.
WK 2005: goud voor Davis. Grødum wordt achtste.
EK 2006: goud voor Fabris. Ervik wordt tweede, Bøkko wordt derde.
WK 2006: goud voor Davis. Ervik wordt vierde.
EK 2007: goud voor Kramer. Bøkko wordt vierde.
WK 2007: goud voor Kramer. Bøkko wordt vierde.
EK 2008: goud voor Kramer. Bøkko wordt tweede.
WK 2008: goud voor Kramer. Bøkko wordt tweede.
EK 2009: goud voor Kramer. Bøkko wordt tweede.
WK 2009: goud voor Kramer. Bøkko wordt tweede.
EK 2010: goud voor Kramer. Christiansen wordt zevende.
WK 2010: goud voor Kramer. Bøkko wordt derde.
EK 2011: goud voor Skobrev. Bøkko wordt vijfde.
WK 2011: goud voor Skobrev Bøkko wordt tweede.
EK 2012: goud voor Kramer. Bøkko wordt derde.
WK 2012: goud voor Kramer. Bøkko wordt vierde. Het hele podium kleurt oranje.
EK 2013: goud voor Kramer. Bøkko wordt derde.
WK 2013: goud voor Kramer. Bøkko wordt tweede.
EK 2014: goud voor Blokhuijsen. Bøkko wordt derde.
WK 2014: goud voor Verweij. Pedersen wordt vierde.
EK 2015: goud voor Kramer. Pedersen wordt vierde.
WK 2015: goud voor Kramer. Pedersen wordt derde.
EK 2016: goud voor Kramer. Bøkko wordt vierde.
WK 2016: goud voor Kramer. Pedersen wordt tweede.
EK 2017: goud voor Kramer. Pedersen wordt vierde.
WK 2017: goud voor Kramer. Pedersen wordt vierde. Het hele podium kleurt oranje.
WK 2018: goud voor Roest. Pedersen wordt tweede.
EK 2019: goud voor Kramer. Pedersen wordt derde.
WK 2019: goud voor Roest. Pedersen wordt tweede.
WK 2020: goud voor Roest. Pedersen wordt tweede.
EK 2021: goud voor Roest. Pedersen wordt derde.
WK 2022: goud voor v/d Poel. Kongshaug wordt vierde.
EK 2023: goud voor Roest. Eitrem wordt tweede.
WK 2024: goud voor Stolz. Engebråten wordt derde.
EK 2025: goud voor Eitrem. Kongshaug wordt tweede.
 
Toch nog even een klein woord over Jeannine Rosner. De A1 juniore kon gisteren haar lach niet inhouden bij de aankondiging van haar naam. Rosner had opgelet bij haar collega schaatsers: veel schaatsers blijven stoïcijns en gefocust kijken. Ze zwaaien vervolgens nog vriendelijk naar het publiek als hun naam wordt genoemd. ‘Prima’, dacht Rosner, ‘dat kan ik ook.’ Echter, het publiek was in grote getale naar Thialf gekomen en maakte veel lawaai bij het horen van haar naam. Rosner had het niet meer: er verscheen de glimlach van een kind. Misschien wel letterlijk.

Vervolgens rijdt ze een behóórlijk toernooi! Noteert een 39’er op de 500m, rijdt een PR ónder de 2.00 op de 1500m en rijdt een hele verdienstelijke 4.12, wat ook een PR is. En om maar aan te geven hoe allround dat is: had ze dat twee jaar geleden gedaan, was ze 5e geworden.

Ik vond het een fijne kennismaking met de jonge Oostenrijkse en hoop van harte dat we haar de komende jaren nog vaak op TV gaan zien!
 
VictorP zei:
Het interviewtje met Sander Eitrem ging gewoon goed :)
Tijdens de rit werd er weer aan gerefereerd hoe verlegen Eitrem is, dat ie nooit interviews geeft, bang dat ie niet goed uit de Engelse woorden kan komen...
Maar na zo'n rit zit hij nog vol adrenaline en dan lukt dat echt wel :)
Vooraf en op andere momenten moet je niet bij hem aankloppen en dat snap ik. Hij bewaakt zijn grenzen, en daar moet je respect voor hebben.
Klik om te vergroten...

Ik herinner me altijd Ab Krook die steevast voor de camera het woord deed, en dat de "jonkies" Zandstra/Ritsma/Postma vrijwel niet geinterviewd werden, hooguit aan het eind van het toernooi, maar niet zoals nu voor & na elke rit.
 
Alle kampioenschapsrecords zijn gebroken dit weekend, behalve de 3 kilometer vrouwen. De 3:57.95 van Schouten uit 2021 blijft nog even staan.
 
Nog even een statistiekje over Ghiotto. Ik heb twee lijsten gebaseerd op de "persoonlijke baanrecords", dus de snelste tijden per schaatser per baan. De eerste is het gemiddelde van de tien snelste ijsbanen per schaatser. We hadden eerder al gezien dat Stolz daar de nummer 1 plek heeft gepakt op alledrie de korte afstanden, maar ook op de 10 kilometer zit er beweging in. Ghiotto staat nu nog op de 3e plek, maar dankzij zijn tijden uit Inzell, Heerenveen, en Collalbo is hij al behoorlijk dichterbij Bergsma en Kramer gekomen. Met een verbetering in Calgary en vooral Hamar kan hij misschien al naar de eerste plek, en anders lukt het hem in Milan wel want dan valt die trage 13:11 in Astana uit zijn top 10. Van der Poel komt hier niet in omdat hij maar zo kort goed was en niet op 10 relevante banen een 10 kilometer heeft gereden.

upload_2025-1-12_22-36-1.png


Van der Poel zien we wel terug in mijn tweede lijst over persoonlijke baanrecords. Deze gaat over de snelste baanrecords binnen één seizoen, de "seizoens-persoonlijke baanrecords". Op de andere afstanden neem ik 6 banen, maar omdat de 10k zo weinig gereden wordt doe ik het hier met de helft. Van der Poel reed drie 10 kilometers op drie verschillende banen in het Olympische seizoen en reed een supergemiddelde, waarvan ik dacht dat het nog lang zou staan. Maar, Ghiotto is er met deze 12:35 al dichtbij gekomen en in Calgary gaat hij er waarschijnlijk onderdoor. En als niet heeft hij Hamar nog.

upload_2025-1-12_22-35-29.png
 
EenBrabander zei:
WK 1991: goud voor Koss.

WK 1995: goud voor Ritsma. Søndrål wordt vijftiende :eek:.
EK 1996: goud voor Ritsma. Ervik wordt veertiende :eek:. Het hele podium kleurt oranje.
WK 1996: goud voor Ritsma. Sætre wordt achttiende :eek:.
EK 1997: goud voor Postma, Storelid wordt vijfde. Het hele podium kleurt oranje.
WK 1997: goud voor Postma. Sætre wordt elfde.
EK 1998: goud voor Ritsma. Sætre wordt zevende.
WK 1998: goud voor Postma. Ervik wordt dertiende :eek:.
EK 1999: goud voor Ritsma. Ervik wordt negende.
WK 1999: goud voor Ritsma. Ervik wordt derde.
EK 2000: goud voor Ritsma. Ervik wordt tweede.
WK 2000: goud voor Romme. Søndrål wordt tiende. Het hele podium kleurt oranje.
EK 2001: goud voor Shepel. Bjørge wordt dertiende :eek:.
WK 2001: goud voor Ritsma. Geen enkele Noor heeft zich gekwalificeerd :confused:.

EK 2025: goud voor Eitrem. Kongshaug wordt tweede.
Klik om te vergroten...

Schitterend Overzicht! Ik weet dat jij een zwak voor de Noren hebt. Dus jij weet hoe deze overwinning voelt. Wij Nederlandse schaatsfans kunnen ons nauwelijks voorstellen hoe het moet voelen om zo lang geen allround titel te winnen. Zo verschrikkelijk lang. Iedereen die deze zin leest mag zichzelf de volgende vraag stellen; zou ik schaatsen nog steeds net zo leuk vinden als er 30 jaar lang geen enkele Nederlander het EK of WK allround wint en er ook op 4 Olympische Spelen op rij geen enkele Gouden plak wordt gepakt?

Ik heb jarenlang met de pijn van de Noren meegevoeld. Er waren af en toe wel wat opstekers. In de buitenlucht van Inzell werden Wetten en Stordal plots wereldkampioen op een afstand. Lorentzen won een WK Sprint en pakte 20 jaar na Sondral weer eens Olympisch Goud. En Pedersen won een keer de 5km op het WK. Er was natuurlijk ook twee keer Goud op de Olympische TP. Maar in het allrounden lukte het maar niet. Die jammerlijke val van Pedersen op dat WK dat ie ging winnen, deed echt fysiek pijn. Maar de vloek is eindelijk doorbroken! En hoe! Deze vierkamp van Eitrem was gewoon supersterk. Roest had hem echt niet zomaar even geklopt. En Kongshaug reed ook geweldig. Of er nu meer successen volgen, gaan we zien. Eitrem, Kongshaug en Wiklund zijn nog lekker jong en Engebraten, Strand en Henriksen zijn ook verre van oud. Bij de heren heeft Nederland op dit moment ook nog niet zomaar een nieuwe Roest die eraan komt. Al kunnen Nederlandse schaatsers altijd overal vandaan komen. Huizinga reed jaren in de marge. Beau Snellink is ook relatief snel opgekomen. Jenning de Boo en Mats van den Bos waren een paar jaar terug echt geen toekomstige medaille kandidaten. Dus kijk niet gek op als een Jasper Krommenhoek, Stijn van den Bunt, Remco Stam of Mats Bendijk ergens in de komende jaren ineens vooruit schieten. Maar voor nu rijden de Nederlanders voor het eerst in dertig jaar een keer achter de Noren aan. Geniet ervan!
 
tostiees-31 zei:
Toch nog even een klein woord over Jeannine Rosner. De A1 juniore kon gisteren haar lach niet inhouden bij de aankondiging van haar naam. Rosner had opgelet bij haar collega schaatsers: veel schaatsers blijven stoïcijns en gefocust kijken. Ze zwaaien vervolgens nog vriendelijk naar het publiek als hun naam wordt genoemd. ‘Prima’, dacht Rosner, ‘dat kan ik ook.’ Echter, het publiek was in grote getale naar Thialf gekomen en maakte veel lawaai bij het horen van haar naam. Rosner had het niet meer: er verscheen de glimlach van een kind. Misschien wel letterlijk.

Vervolgens rijdt ze een behóórlijk toernooi! Noteert een 39’er op de 500m, rijdt een PR ónder de 2.00 op de 1500m en rijdt een hele verdienstelijke 4.12, wat ook een PR is. En om maar aan te geven hoe allround dat is: had ze dat twee jaar geleden gedaan, was ze 5e geworden.

Ik vond het een fijne kennismaking met de jonge Oostenrijkse en hoop van harte dat we haar de komende jaren nog vaak op TV gaan zien!
Klik om te vergroten...

Behoorlijk? Maak daar maar gewoon steengoed van! Net nu Herzog misschien wel definitief door een voor haar onwaardige zijdeur het strijdtoneel moet verlaten, hebben ze daar in Oostenrijk toch echt weer een groot talent! En nu maar hopen dat er nergens een kink in de kabel komt. Viola Feichtner verdween ook veel te vroeg van de ijsbanen en ook Christian Pichler en Linus Heidegger zijn veel te vroeg gestopt. Vooralsnog zou het al prachtig zijn als Rosner wereldkampioen junioren op de 3km weet te worden. Al rijdt daar naast Daleman, Shumekova en Sekiguchi misschien ook nog een Française die jij vast net zo graag nog op TV wil gaan zien. Ik denk dat het met Rosner wel goed komt. De souplesse spat er in elk geval vanaf!
 
Deze vergelijking vind ik toch ook wel leuk.

Rijpma EK 159.211
Beune EK 159.330
Beune NK 159.408
Conijn NK 159.480
Conijn EK 160.505
Rijpma NK 161.081

Het ene allround weekend is het andere niet. Maar die twee puntentotalen van Beune zijn echt nagenoeg gelijk. Superstabiel dus. Ze was twee keer mede-favoriet en liet het eigenlijk nergens echt liggen. Hoewel haar 5km's natuurlijk wel wat stroef gaan vergeleken met vorig seizoen. Vorige week kwam ze er net mee weg, maar dit weekend net niet. Conijn ging het NK in zonder al te veel druk. Ze was hooguit een outsider voor plek drie en kon het eigenlijk alleen maar goed doen. Na een redelijke 500 meter was alles raak en reed ze in een flow terwijl ze op het EK na een betere 500 op de andere afstanden die flow juist net niet kon vinden en alles dus ook niet volledig raak was. En Rijpma-De Jong had het op dat NK net niet. Ze had natuurlijk meteen al die moeilijke wissel op de 500 meter en na de 3km zal ze al wel hebben geweten dat winnen moeilijk ging worden. Na de beslissende showdown met Beune op de 1500 meter kon ze mede door de zeer matige 1500 van Groenewoud zonder enige druk van achteren de 5km op safe naar huis rijden. Hierdoor kon ze op het EK uit een soort underdog positie en met sterke revanche gevoelens starten. De 500 meter verliep zonder tegenslag en na de 3km zal ze ongetwijfeld met een totaal andere mindset zijn gaan slapen. Nu konden de tanden wel volledig in de kuiten van Beune. En dat was precies genoeg om zich op fantastische wijze naar de titel te vechten. En die koets natuurlijk. Het allround blokje zit er helaas weer op. Maar de dames hebben ons wel flink verwend met twee fascinerende en zeer spannende toernooien.
 
Sander Eitrem vs Peder Kongshaug op de 10 kilometer. Gelijk op tot de 5 kilometer, en daarna gaf Eitrem er een gigantische zwieper aan en versnelde naar drie dikke 29ers. Dat is op zich wel bijzonder, want zo vroeg is er nog nooit zo'n versnelling geplaatst. Heel lang had Bokko de vroegste versnelling, met die 28.4 op de 6800 meter in 2009, maar de 29.3, 29.4, en 29.5 van Eitrem zijn op de 5600, 6000, en 6400 meter, en het zijn met afstand de snelste rondes ooit gereden op die doorkomsten.

upload_2025-1-13_8-6-32.png
 
Voor het eerst in jaren weer eens kunnen genieten van een allround tournooi. Wat is het mooi dat er 2 Noren bovenop het podium staan. Wat is het toch jammer dat de allroundtournooien niet meer jaarlijks verreden worden.
 
Yuskov zei:
Onorthodoxe ritopbouw van Eitrem op deze 10 kilometer. Maar de winnaar heeft altijd gelijk, het werkte perfect.
Klik om te vergroten...

Heerlijke negatieve split. 6.32 eerste 5km. 6.15 (wow) tweede 5km. Ik denk dat hij hem tactisch reed, tegen Kongshaug. Een mentale tik uitdelen door een versnelling halverwege. Omdat hij zelf niet altijd even constant op de 10km is geweest, wilde hij ook niet het risico lopen dat hij zelf te vroeg aan zou gaan. Misschien zou dat voor Beune ook hebben gewerkt. Rustige eerste 3km gelijk opgaan en dan met een flinke versnelling De Jong een mentale tik geven. We zullen nooit weten of dat had gewerkt.
 
Ietwat saaie sprinttoernooien door weinig concurrentie uit het buitenland. Wel een erg goede De Boo en een superspannende strijd bij de vrouwen.

Allroundtoernooien waren leuker, vond ik. Bij de vrouwen ging het (net als bij het EK sprint) ook tussen twee Nederlandsen, maar deze strijd vond ik toch een stuk mooier, eerlijk gezegd. Misschien omdat Kok en Leerdam redelijk ver verwijderd waren van hun topvorm-niveau en Beune en De Jong niet. Of misschien heb ik gewoon veel meer met allrounden. Jammer dat Conijn haar NK-niveau niet haalde. Voor mij onbegrijpelijk dat ze met de ijzers gingen experimenteren.

Bij de mannen was het niet echt heel spannend meer en stond de top-3 na de 1500 meter wel vast. Maar ik heb echt genoten van de twee Noren. Zeker die 1500 meter was echt hogeschoolschaatsen. Eitrem haalde een heel hoog niveau. Roest had in heel goede doen moeten zijn geweest en zelfs dan was het krap geworden.

Een WK sprint en WK allround dit weekend was wel veel mooier geweest. Ook wat mij betreft doen we dat gewoon weer elk jaar. Het EK sprint kan ik missen als kiespijn (net als het EK afstanden, trouwens). Het EK allround heeft een mooie historie, maar als de ISU twee allroundtoernooien in een jaar te veel vindt, dan wil ik die wil opofferen.
 
G1ant zei:
Ietwat saaie sprinttoernooien door weinig concurrentie uit het buitenland. Wel een erg goede De Boo en een superspannende strijd bij de vrouwen.

Allroundtoernooien waren leuker, vond ik. Bij de vrouwen ging het (net als bij het EK sprint) ook tussen twee Nederlandsen, maar deze strijd vond ik toch een stuk mooier, eerlijk gezegd. Misschien omdat Kok en Leerdam redelijk ver verwijderd waren van hun topvorm-niveau en Beune en De Jong niet. Of misschien heb ik gewoon veel meer met allrounden. Jammer dat Conijn haar NK-niveau niet haalde. Voor mij onbegrijpelijk dat ze met de ijzers gingen experimenteren.

Bij de mannen was het niet echt heel spannend meer en stond de top-3 na de 1500 meter wel vast. Maar ik heb echt genoten van de twee Noren. Zeker die 1500 meter was echt hogeschoolschaatsen. Eitrem haalde een heel hoog niveau. Roest had in heel goede doen moeten zijn geweest en zelfs dan was het krap geworden.

Een WK sprint en WK allround dit weekend was wel veel mooier geweest. Ook wat mij betreft doen we dat gewoon weer elk jaar. Het EK sprint kan ik missen als kiespijn (net als het EK afstanden, trouwens). Het EK allround heeft een mooie historie, maar als de ISU twee allroundtoernooien in een jaar te veel vindt, dan wil ik die wil opofferen.
Klik om te vergroten...
Het mooie van een allroundtoernooi is dat het vier verschillende afstanden zijn, waarvan sommige door een aantal schaatsers nauwelijks gereden wordt. Veel allrounders rijden de 500 niet vaak, en anderen, zoals Kongshaug en Kim, rijden de 10k zelden of zelfs nog nooit. Daardoor weet je niet goed wat je kunt verwachten en dat is interessant. Het helpt ook dat na de eerste dag er nog klassementsverschuivingen gaan plaatsvinden omdat de afstanden op dag twee veel langer zijn. Je kunt prachtig speculeren wat er gaat gebeuren.

Een sprinttoernooi heeft dat niet. Bijna alle deelnemers rijden regelmatig beide afstanden en dag twee is hetzelfde als dag een. Klassementsverschuivingen kunnen altijd natuurlijk, vooral als iemand ergens een fout maakt, maar ze gebeuren toch minder. Dit maakt een sprinttoernooi veel minder interessant ten opzichte van individuele afstanden dan een allroundtoernooi. Als De Boo gewoon twee 500 meters en een 1000 meter had gereden (zoals in de WB in Thialf later dit seizoen) dan was het bijna net zo leuk geweest, maar voor de allround geldt dat absoluut niet, omdat Eitrem en Kongshaug de 500 meter nooit als losse afstand zouden rijden.
 
Marcel Vos zei:
Het mooie van een allroundtoernooi is dat het vier verschillende afstanden zijn, waarvan sommige door een aantal schaatsers nauwelijks gereden wordt. Veel allrounders rijden de 500 niet vaak, en anderen, zoals Kongshaug en Kim, rijden de 10k zelden of zelfs nog nooit. Daardoor weet je niet goed wat je kunt verwachten en dat is interessant. Het helpt ook dat na de eerste dag er nog klassementsverschuivingen gaan plaatsvinden omdat de afstanden op dag twee veel langer zijn. Je kunt prachtig speculeren wat er gaat gebeuren.

Een sprinttoernooi heeft dat niet. Bijna alle deelnemers rijden regelmatig beide afstanden en dag twee is hetzelfde als dag een. Klassementsverschuivingen kunnen altijd natuurlijk, vooral als iemand ergens een fout maakt, maar ze gebeuren toch minder. Dit maakt een sprinttoernooi veel minder interessant ten opzichte van individuele afstanden dan een allroundtoernooi. Als De Boo gewoon twee 500 meters en een 1000 meter had gereden (zoals in de WB in Thialf later dit seizoen) dan was het bijna net zo leuk geweest, maar voor de allround geldt dat absoluut niet, omdat Eitrem en Kongshaug de 500 meter nooit als losse afstand zouden rijden.
Klik om te vergroten...

Ja, absoluut waar. Een allroundtoernooi heeft ook vaak nog allemaal zij-verhaaltjes die leuk zijn naast het klassement. Kan Kim de 1500 meter winnen? Rijdt Ghiotto een WR of BR op de 10km? Wint Conijn of Wiklund de 5km? Finisht Kim zijn 10km voordat Thialf dicht gaat aan het einde van het schaatsseizoen?

De charme van een sprinttoernooi zit erin dat het niet makkelijk is om vier keer een goede rit te rijden op de sprintafstanden. Een foutje is snel gemaakt. Dat is leuk als er een stuk of vijf kanshebbers zijn. Maar als er één of twee bovenuit ver bovenuit steken, dan is zo'n toernooi weinig spectaculair.
 
Ko Savabli zei:
Wat knokpartij en wat een fantastische titel voor Antoinette Rijpma-De Jong. Die werd hier na het NK nog afgeschreven. Niemand gaf hier voor het EK een stuiver voor haar kansen. Ik ook niet. Maar kijk toch eens wat ze hier heeft gepresteerd. Prachtig die emotie! Wat een geweldige climax! Dik en dik en dik verdiend! Misschien wel de mooiste allroundtitel in haar toch al niet misselijke carrière. Kom maar op met dat interview.
Klik om te vergroten...

Vier keer EK Allround op een rij. Wat een prestatie! Dat is zelfs Wüst en Sablikova nooit gelukt. Alleen drie Duitse grootheden: Mitscherlich, Niemann en Friesinger. Hun reeks was nooit langer dan vier op een rij, dus ze kan over twee jaar de eerste worden met vijf op een rij.

Ze is hier niet de populairste schaatsster, omdat ze wat nors overkomt en zich niet altijd als teamplayer opstelde rond de TP, maar ik heb toch wel erg veel respect voor haar. Ik las dat ze vroeger veel is gepest en dat ze (misschien daarom) meer met paarden dan met mensen heeft. Dat maakt haar succesverhaal toch nog wel een stukje mooier, vind ik. Heerlijke doorzetter. Bovendien iemand die het allrouden een warm hart toedraagt.

Eigenlijk wel raar dat ze nog nooit het WK allround won. Het is ook niet zo dat ze daar steeds wordt verslagen door een niet-Europese. Sinds 2019 (het jaar dat haar EK-reeks begon) reed ze ook vier keer het WK allround en ze was daar nog nooit de beste Europese.
 
G1ant zei:
Vier keer EK Allround op een rij. Wat een prestatie! Dat is zelfs Wüst en Sablikova nooit gelukt. Alleen drie Duitse grootheden: Mitscherlich, Niemann en Friesinger. Hun reeks was nooit langer dan vier op een rij, dus ze kan over twee jaar de eerste worden met vijf op een rij.

Ze is hier niet de populairste schaatsster, omdat ze wat nors overkomt en zich niet altijd als teamplayer opstelde rond de TP, maar ik heb toch wel erg veel respect voor haar. Ik las dat ze vroeger veel is gepest en dat ze (misschien daarom) meer met paarden dan met mensen heeft. Dat maakt haar succesverhaal toch nog wel een stukje mooier, vind ik. Heerlijke doorzetter. Bovendien iemand die het allrouden een warm hart toedraagt.

Eigenlijk wel raar dat ze nog nooit het WK allround won. Het is ook niet zo dat ze daar steeds wordt verslagen door een niet-Europese. Sinds 2019 (het jaar dat haar EK-reeks begon) reed ze ook vier keer het WK allround en ze was daar nog nooit de beste Europese.
Klik om te vergroten...
Op spotify staat een heel mooi interview met haar in de podcast schaats inside van Bram Smallenbroek. Ze is inderdaad veel gepest met haar rode haar en ze heeft contact met kids die zelf ook gepest worden. Veel respect voor deze vrouw!

Echt een aanrader die podcast
 
Laatst bewerkt:
You must log in or register to reply here.
Back
Top