Drinken uit een Camelbak tijdens de Weissensee?
- Topicstarter Jozef
- Startdatum
Heb in 2014 (het jaar met 1,5m sneeuw) met een camelbag gereden op de weissensee. Had em onde m'n schaatsjasje, dus de lichaamswarmte voorkwam bevriezing.
In de eerste 120km probleemloos mee gereden. Totdat een en ander toch koeler begon te worden. D.w.z. dat het zweet tussen rug en bag meer afkoelde dan in het begin. Ik neem aan doordat de vloeistof in de zak afnam, en de kou dus meer grip kon krijgen richting rug, ipv de lichaamswarmte in de vloeistof op te slaan.
Afijn, kort gezegd bogon dat te irriteren. Zowel kwa temperatuur als kwa schuring.
Het extra gewicht zal misschien ook enige invloed hebben op je inspanning (geen idee, zelf niet bemerkt), en het gevoel van vrijheid is wat minder.
Het voelde minder ontspannen aan zeg maar.
Tenslotte de aerodynamica... toen ik na afloop een foto op het prikbord zag, leek ik ook echt op een kameel. Ik denk dat de aerodynamica dus best wel invloed heeft.
Helaas werk ik niet bij de TU, dus met zekerheid kan ik dat niet zeggen, maar de logica zegt me dat het niet ok is.
Dat wat betreft de negatieve aspecten die ik ervoer. Ik draag dit jaar (2016) dan ook niet meer een camelbag.
Wat betreft de positieve aspecten...
Voor degene die de tocht gewoon als prestatie willen rijden zoals ik, met de kennis dat je het ook wel zal gaan halen, en bij geen hulp langs de kant,
is een camelback zeker te overwegen. Het gemak dat je kan drinken wanneer je wil zonder pauze/stops is ook wat waard tenslotte, dus die tijd zal je zeker winnen.
Ik had overigens geen last van een bevroren slangetje o.i.d. (was maar -2...-5 toen geloof ik)
Het is dus aan jezelf om de positieve tegen de negatieve kanten af te wegen. Van te voren proberen in bijv. Biddinghuizen zou een aanrader zijn!
Voor degene die een goede tijd wil neerzetten, bedenk dat je op gegeven moment toch ook echt moet stoppen om eten te pakken.
Lijkt me erg onhandig een hele voorradkast eten mee te slepen zodat je niet zou hoeven te stoppen.
Als je bijv eens per 2 ronden stopt kun je bijv net voordat je aankomt even de dop van je bidon eraf halen en vullen met (warme) vloeistof die wordt aangeboden.
Snel dop er weer op en meenemen onder je jasje. Maar wellicht dat daar meerdere oplossingen voor zijn te bedenken....
De beste oplossing blijft natuurlijk die van Schaatstinus ;-) :
"Een vriend opperde toen het idee om een Camelbag andersom te gaan gebruiken in combinatie met een catheter."
In de eerste 120km probleemloos mee gereden. Totdat een en ander toch koeler begon te worden. D.w.z. dat het zweet tussen rug en bag meer afkoelde dan in het begin. Ik neem aan doordat de vloeistof in de zak afnam, en de kou dus meer grip kon krijgen richting rug, ipv de lichaamswarmte in de vloeistof op te slaan.
Afijn, kort gezegd bogon dat te irriteren. Zowel kwa temperatuur als kwa schuring.
Het extra gewicht zal misschien ook enige invloed hebben op je inspanning (geen idee, zelf niet bemerkt), en het gevoel van vrijheid is wat minder.
Het voelde minder ontspannen aan zeg maar.
Tenslotte de aerodynamica... toen ik na afloop een foto op het prikbord zag, leek ik ook echt op een kameel. Ik denk dat de aerodynamica dus best wel invloed heeft.
Helaas werk ik niet bij de TU, dus met zekerheid kan ik dat niet zeggen, maar de logica zegt me dat het niet ok is.
Dat wat betreft de negatieve aspecten die ik ervoer. Ik draag dit jaar (2016) dan ook niet meer een camelbag.
Wat betreft de positieve aspecten...
Voor degene die de tocht gewoon als prestatie willen rijden zoals ik, met de kennis dat je het ook wel zal gaan halen, en bij geen hulp langs de kant,
is een camelback zeker te overwegen. Het gemak dat je kan drinken wanneer je wil zonder pauze/stops is ook wat waard tenslotte, dus die tijd zal je zeker winnen.
Ik had overigens geen last van een bevroren slangetje o.i.d. (was maar -2...-5 toen geloof ik)
Het is dus aan jezelf om de positieve tegen de negatieve kanten af te wegen. Van te voren proberen in bijv. Biddinghuizen zou een aanrader zijn!
Voor degene die een goede tijd wil neerzetten, bedenk dat je op gegeven moment toch ook echt moet stoppen om eten te pakken.
Lijkt me erg onhandig een hele voorradkast eten mee te slepen zodat je niet zou hoeven te stoppen.
Als je bijv eens per 2 ronden stopt kun je bijv net voordat je aankomt even de dop van je bidon eraf halen en vullen met (warme) vloeistof die wordt aangeboden.
Snel dop er weer op en meenemen onder je jasje. Maar wellicht dat daar meerdere oplossingen voor zijn te bedenken....
De beste oplossing blijft natuurlijk die van Schaatstinus ;-) :
"Een vriend opperde toen het idee om een Camelbag andersom te gaan gebruiken in combinatie met een catheter."
Jozef
New Member
In het kader van het delen van de ervaringen...
Mijn ervaring met het drinken uit de Camelbak heb ik hierboven uit de doeken gedaan. Louter positief. En dan met name om het feit dat je elk gewenst moment kleine beetjes kan drinken.
Als eten had ik een aantal gels mee (ik geloof acht). Ik vind die gels lastig weg te slikken, en ook daar kwam de Camelbak goed van pas. Ik begon met één gel per uur, maar ik kreeg honger, dus ben overgegaan naar twee per uur. De laatste twee uur had ik dan niks meer, maar die doe je toch op motivatie.
Mijn doel om een snellere tijd neer te zetten is behoorlijk gelukt, al zeg ik het zelf. Mijn voorheen snelste tijd was in iets meer dan 9 uur, met elke ronde eten en drinken bij de tafels. Nu heb ik iets onder de 8 uur gehaald, met één pauze van 5 minuten, na 135 km. Dat was omdat m'n maat moest piesen en mijn voet zeer deed, omdat ik de veter iets te strak had aangetrokken. Die 135 km hebben we in een grote bus gereden, allemaal schaatsers die eten krijgen aangereikt of héél kort stoppen om de bus weer in te halen. De laatste 65 hebben we getweeën ontspannen weggetrapt. We hebben van de hele dag genoten, zelfs zonder te stoppen.
Mijn ervaring met het drinken uit de Camelbak heb ik hierboven uit de doeken gedaan. Louter positief. En dan met name om het feit dat je elk gewenst moment kleine beetjes kan drinken.
Als eten had ik een aantal gels mee (ik geloof acht). Ik vind die gels lastig weg te slikken, en ook daar kwam de Camelbak goed van pas. Ik begon met één gel per uur, maar ik kreeg honger, dus ben overgegaan naar twee per uur. De laatste twee uur had ik dan niks meer, maar die doe je toch op motivatie.
Mijn doel om een snellere tijd neer te zetten is behoorlijk gelukt, al zeg ik het zelf. Mijn voorheen snelste tijd was in iets meer dan 9 uur, met elke ronde eten en drinken bij de tafels. Nu heb ik iets onder de 8 uur gehaald, met één pauze van 5 minuten, na 135 km. Dat was omdat m'n maat moest piesen en mijn voet zeer deed, omdat ik de veter iets te strak had aangetrokken. Die 135 km hebben we in een grote bus gereden, allemaal schaatsers die eten krijgen aangereikt of héél kort stoppen om de bus weer in te halen. De laatste 65 hebben we getweeën ontspannen weggetrapt. We hebben van de hele dag genoten, zelfs zonder te stoppen.
Schaatstinus
Active Member
Alternatief: Train je lief. Mijn lieve vrouw en (enige en trouwe fan is een geoefend bidonwerpster. Op de Weissensee staat ze iedere ronde klaar met een vers gevulde bidon. Ik gooi de oude bidon in haar richting en krijg met een keurig boogje een nieuwe bidon toegeworpen. Geen geworstel om in het gedrang bij de tafel met drankjes te komen, geen stoppen en weer op gang komen. simpel en effectief even rustig rechtop, mijn rug rechten en de plaats in de train behouden.