Ik zat eens na te denken over Sven en waarom hij zo oppermachtig is en wat er mis ging in Turijn. Toen haalde ik me een paar tijden voor de geest uit dit seizoen (heb daar een goed geheugen voor) en kwam eigenlijk tot de conclusie dat het volgens mij niet eens zo is dat Sven zo ontzettend veel gegroeid is, maar vooral dat de concurrentie is achtergebleven. Sven heeft zeker een stap gemaakt maar de rest niet. Ik ben niet zo goed in schema's e.d. als Leenstrafan maar ik zal het eens proberen te illustreren d.m.v. tijden uit seizoen 2005/2006 en daarna Voor de overzichtelijkheid neem ik alleen de tijden op laaglandbanen mee en (voornamelijk) uit world cups Als je kijkt naar de Olympische Spelen in Turijn wordt Sven 2e op de 5 km. in een tijd van 6,16. Chad Hedrick wint daar in 6,14. Als je die tijden vergelijkt met nu dan is er niemand die een tijd van 6,14 kan halen op een laaglandbaan behalve Sven. Ook 6,16 wordt zelden gereden door iemand anders. Sven rijdt meestal iets van 6,15 en de concurrentie zit rond de 6,20 en daarboven. Als ik kijk naar de world cup finale in het Olympische seizoen dan won Sven de 5 in 6,14. Fabris werd 2e in 6,18 en Hedrick 3e in 6,18, daarna kwam nog Ervik met 6,19. Volgens mij hebben dit hele world cup seizoen niet zoveel mannen onder de 6,20 gereden. Als je ook kijkt naar de world cup 10 km. in dat seizoen, Sven rijdt 13,01 en hij wordt daarmee 5e. Ervik, Saetre, Hedrick en Verheijen rijden allemaal onder de 13 minuten. Ik heb dan ook nog gekeken naar de tijden van Sven's 3 grootste concurrenten de afgelopen jaren. Carl Verheijen was in 2006/2007 nog wel in staat om een klein stapje te maken met o.a. 6,16 en 6,18 op laaglandbanen, maar het jaar daarna zijn zijn tijden alleen maar achteruit gegaan. Zijn beste tijd in de world cup op een laaglandbaan is 6.16,49 geweest in Berlijn (dezelfde race dat Sven bijna onder zijn wereldrecord uit SLC dook met een tijd onder de 6,10 dus superijs). Enrico Fabris heeft nog een keer onder de 6,20 gereden op een laaglandbaan, 6,18 in Heerenveen. Hij heeft natuurlijk wel 2 hele goede races gereden in SLC en Calgary maar uiteindelijk was het gat tussen hij die voluit ging en Sven die voluit ging toch 3 seconden. Bokko heeft een keer 6,18 gereden in Heerenveen en dan laatst 6.15,97 in Hamar met het WK allround, verder ook niet onder de 6,20. Ik denk dat er toch wel uit de cijfers blijkt dat er behalve Sven Kramer zelden onder de 6,20 wordt gereden op world cups. Sven heeft na het Olympische jaar nog een stapje naar voren kunnen doen en zijn concurrenten dus blijkbaar niet (er zijn er natuurlijk ook een paar weggevallen zoals Ervik en Saetre). Natuurlijk nog steeds alle credits naar Sven, maar het is toch jammer dat het niveau in de breedte zich niet lijkt te verbeteren bij de mannen. Graag aanvullingen en opmerkingen hierop!
ik heb helemaal niets met cijfertjes. Maar ik dacht dat Sven zo'n beetje alle records heeft.?? Of niet? Ik heb het gevoel dat hij in staat is om die te verbeteren. En op de allround hoef je zelfs geen enkele afstand te winnen om toch kampioen te zijn.
Een paar mogelijke verklaringen. 1 Nederlanders presteren in alle 4 jaren van een olympiade goed; Amerikanen, Duitsers en andere buitenlanders focussen zich sterk op de Olympische Spelen. In een Olympisch jaar wordt internationaal harder gereden. 2 Na stormachtige technische ontwikkelingen (overdekte ijsbanen, klapschaats) is de dynamiek er een beetje uit. Records stabiliseren. 3 Grote overmacht van Sven Kramer jaagt schaatsers naar andere specialisaties. Een calculerend schaatser zoekt zijn geluk elders. 4 Oude schaatsers worden te oud. Onder invloed van punt 2, en ook door de commercialisering van de sport, zijn veel schaatsers lang doorgegaan. (Ritsma, van Velde, Wennemars, Bos, Verheijen) Deze succesvolle schaatsers hebben misschien de weg van jong talent geblokkeerd. En dan de getallen. Je vergelijkt dit seizoen met het vorige Olympisch seizoen. Eigenlijk zou je dit seizoen moeten vergelijken met het vorige pre-olympisch seizoen. 04-05 Toen schaatsten er 6 schaatsers onder de 6.20. Chad Hedrick deed dat in Saltlake (6.19), en telt dus niet mee. De andere 5 zijn allemaal geschaatst tijdens de WC in Berlijn op 20 november. (Romme 6.14, Grodum 6.16, Verheijen 6.18, de Jong 6.18 en Fabris 6.18) De snelste 10 km op een laaglandbaan in dat seizoen was 13.05, gereden door zowel Grodum als de Jong. Zo bezien valt het allemaal nog wel mee denk ik.
Je zou ook kunnen zeggen dat sven tijdens de OS in Turijn 'net' kwam kijken en de anderen al 4 jaar aan het toe werken waren aan de absolute olympische vorm..? Ik verwacht sowieso dat dit seizoen het niveau van iedereen tijdens de World Cups en natuurlijk tijdens de OS hoger ligt... Ik denk dat er wel een soort tendens is, dat iedereen wil pieken tijdens een olympisch jaar en dat het daarna een beetje afneemt qua super tijden en mensen werken langzaam weer toe naar de supervorm voor de volgende OS. Sven heeft een beetje de pech dat hij net kwam kijken in Turijn en nu oppermachtig is in de tussenperiode... Het is aan hem om het in feb. 2010 te laten zien en ook die absolute olympische topvorm te hebben. De concurrentie zal ook op zijn best zijn,..
Ik snap dat hele pieken naar de OS heel goed, maar ik heb toch niet het idee dat Bokko deze zomer minder hard heeft getraind omdat dit jaar geen Olympisch jaar is. Volgens mij proberen schaatsers toch ieder jaar het maximale uit zich zelf te halen (je hebt uitzonderingen zoals Chad Hedrick). Maar over het algemeen is de schaatssport een sport waar ieder jaar weer een beetje harder wordt gereden. Kijk maar naar de vele verbeteringen van de baanrecords. En dan valt het me gewoon op dat er de laatste jaren in de breedte minder hard wordt geschaatst dan 3 seizoenen geleden, Olympisch jaar of niet.
Sven is vooral mentaal gegroeid, is boven de anderen uitgegroeid. De 5 km in Turijn verloor hij, "slechts" 2e. Op de 10 had hij moeten winnen, want dat was toen ook al zijn afstand. Maar hij kon niet in de slag komen, wellicht gefrustreerd door de verloren 5 km. De Sven van nu kan die emoties wel omzetten naar kracht en pijn uitstellen. De Sven van 2007-2009 had toen een wereldrecord gereden op de 10. In 2006 kwam hij net kijken, moest nog ontdekken hoe de grote mensen wereld eruit zag. Nu is hij de koning van de grote mensne wereld. Iedereen plaatst hem op een voetstuk en daar krijgt hij zijn kracht uit. Hij wil, hij zal en hij moet op dat voetstuk blijven. Johan Olav Koss stond in zijn tijd boven iedereen omdat hij meer kon verdragen, langer kon blijven schaatsen in de snelle rondjes. Sven kan nu meer verdragen omdat hij op het voetstuk staat.
Haha, grapjas. Sven heeft 1 race op de 5km en geen op de 10km verloren de afgelopen jaren. Romme verloor ze wel vaker. En kom nu niet aan met die 10 seconden die romme op de 10km er af schaatste want Sven heeft het WR ook van 12.58 naar 12.41 gebracht in afzienbarende tijd.
Ik vind Sven ook absoluut groter dan Gianni Romme, simpelweg omdat hij constant superieur is. Romme verloor nog wel eens een wedstrijd van Bob de Jong, Bart Veldkamp, en Rintje Ritsma, terwijl Sven werkelijk ongenaakbaar is, op die ene 5 km van vorig jaar na. Sinds de OS van Turijn heeft Sven op zowel 5 als 10 km meerdere malen het wereldrecord scherper gezet, dus ik ben het niet helemaal met Sabine eens dat het niveau niet beter is geworden. In de breedte is het alleen niet heel erg vol nu, de concurrentie is wel eens groter geweest, dat ben ik dan wel weer met haar eens. Hopelijk staan er volgend jaar weer wat meer mensen op om Sven serieuze concurrentie te geven.
We gaan elkaar hier toch niet lopen uitlachen hè. Misschien is de grote Ha Ha hier wel de oorzaak van het misverstand. Als Gianni Romme won, dan deed hij dat ook goed met dat feest-hoofd van 'm. Met een grijns van oor tot oor betrok hij ons allemaal in de weergaloze triomf. Op die manier bezien zijn de overwinningen van Sven Kramer toch wat minder glorieus. Hij presenteert elke overwinning beheerst en professioneel. Sven zou het wèl kunnen zoals Gianni deed; zijn gezicht staat wat dat betreft dichter bij Gianni dan bij Bokko. Misschien bewaart hij het tot Vancouver... En misschien heeft Sven ook geleerd van Gianni; na de hoge toppen kwamen de diepe dalen. Gianni werd in de nadagen van zijn cariere uitgefloten in Heerenveen.
Voor mijn gevoel was Gianni indrukwekkender Hij sloeg zulke gaten met de rest! Elke tijd heeft zijn grote kampioen. En bovendien vond ik Gianni leuker om naar te kijken, sympathieker. Misschien speelt dat ook mee.
Sven slaat alleen (grote) gaten als het nodig is. of als hij een wereldrecord wil rijden. Sven doseert zijn krachten beter. Ook Sven kan gaten slaan. Vraag maar aan Bokko op de WK's en EK;s, als Sven ineens keihard weg schaatst van hem en hem op een halve baan achterstand zet in slechts een paar rondjes. En dan mag hij nog van geluk spreken. De rest van de deelnemers krijgt nog minder van Sven te zien, behalve dan ergens in de verte. Bovendien lijkt het bij Sven vanzelf te gaan. Zijn eerste 10 km bij de senioren was meteen al een 13.10. Bij Gianni moest het van heel ver komen in het begin.
13.20 was het zijn 2e 10 kilometer was wel 13.09. Ik denk dat een Gianni Romme en een Sven Kramer niet te vergelijken zijn. Sven is meer type supertalent die het door kan zetten door een goede mentaliteit. Gianni is iemand die heel hard heeft moeten werken om zo goed te worden en van nature veel minder een talent is, afkomstig uit het gewest en nooit in Jong Oranje gezeten.
Het lijkt Sven inderdaad net zo aan te komen waaien als De Spijker (Falco Zandstra), maar vergeet niet dat hij keihard traint. Misschien zijn de marathon genen van pa Ype Kramer wel van doorslaggevende inbreng in het gemak waarop hij de lange afstand kan verwerken.
Ik vind Sven Kramer de perfectie combinatie van Falko Zandstra en Rintje Ritsma: het talent van Falko en het trainingsbeest dat Rintje ook was. En ja, daar word je goed van.
de Amerikaanse journaliste die een portret kwam schieten voor de OS was erg onder de indruk van hem, zo jong en toch al zo volwasen. en erg nuchter onder alle druk. Volgens mij wou ze hem als toyboy hebben, zo verlekkerd keek ze naar hem . Dus vergeet de uitstraling en charmes niet die Rintje had. *De nuchterheid van Ids Postma *Het pure talant dat zo maar uit de hemel lijkt te vallen van Falco Zandstra *Het trainingsbeest en de charmes van Rintje Ritsma Sven is inderdaad erg nuchter onder alle druk, hij lijkt onaantastbaar. Als hij aan de start komt heeft hij eigenlijjk al meteen seconden voorsprong doordat de conccurenten er al vanuit gaan dat ze verliezen.
Wel nee, Kramer reed onderweg op zijn 5km WR al een wereldrecord 3km en dat was zonder een schema gericht op die 3km.
