Verhouding tussen populariteit en prestaties

Een paar weken terug deden LeeMoZovski en ik hier op het forum een observatie. Lee Sang-hwa is weliswaar regerend Olympisch én wereldkampioen 500 meter, maar hier op het forum wordt er weinig over haar gepraat; zelfs nu ze elke wedstrijd wint lijkt ze ondergemiddeld populair. Zo zijn er volgens mij wel meer gevallen. Jan Smeekens wint zojuist zijn achtste wereldbekerwedstrijd, maar Michel Mulder en Hein Otterspeer lijken volgens mij zeker niet minder populair bij de herensprinters. Daartegenover staat bijvoorbeeld Marrit Leenstra. Blijkbaar ben ik niet de enige fan hier op het forum van deze schaatsster die behalve twee mooie 1500-meterwereldbekerzeges nog geen grote internationale wedstrijden gewonnen heeft, maar desniettemin een van de populairste onderwerpen lijkt te zijn. De laatste tijd gaat het ook veel over Jorien ter Mors, die qua langebaan nog in haar kinderschoenen staat, maar sinds haar verrassende NK-winst favoriet onderwerp is.

Wat mij interessant lijkt is te kijken of er een verband is tussen enerzijds de prestaties van een schaatser op de nationale kampioenschappen, de wereldbekers, de wereldkampioenschappen en natuurlijk de Olympische Spelen, en anderzijds de mate van populariteit van een schaatser op dit forum, op twitter, in de krant of in alle media bij elkaar. Welke schaatsers worden zelden genoemd, maar presteren dan altijd boven verwachting en welke schaatsers halen juist meer headlines dan medailles.

Iedereen die met een leuk onderzoekje over dit onderwerp op de proppen komt maakt kans op de Jens-Boden-award. Wees er snel bij want die Award gaat net zo snel voorbij als die gekomen is!

Wel een leuke observatie en ik denk dat jullie wel gelijk hebben. Heb zelf helaas geen tijd om hier een onderzoek naar te doen maar je hebt me wel aan het denken gezet over hoe je dat in hemelsnaam gaat meten. Ik ben wel benieuwd hoe jullie dat zijn dus hierbij een eerste aanzet voor de methodologie:

Scatterplot met op y-as de 'populariteit' en op de x-as de 'kwaliteit' van de schaatsers. Iedereen die linksboven valt is bovengemiddeld populair en iedereen rechtsonder ondergemiddeld

Grote vraag is natuurlijk hoe je deze twee meet. Voorbeelden

Kwaliteit, opties:
-aantal gewonnen wereldbekerpunten in afgelopen 5 jaar (eventueel recente jaren zwaarder wegen en eventueel normaliseren voor jaren dat schaatser niet actief is)
-op basis van klasseringen bij wk-afstanden/olympische spelen (zelfde soort systeem)
-op basis van adelskalender (slecht idee, telt geen specialisten)
-op basis van hoe dicht je (teruggerekend naar 500m) bij het wereldrecord zit op je beste 2 afstanden
-aantal wereldbekeroverwinningen

Populariteit:
-aantal google hits (met als restricties nederlandse sites waarop ook de term 'schaatsen' voorkomt)
-enquete
-op basis van aantal hits op de namen op dit forum
Hierbij zou je eigenlijk nog een beetje moeten compenseren voor het feit dat sommige schaatsers langer actief zijn, of alleen zoekresultaten van laatste x jaar meenemen

Iemand aanvullingen of verbereringen?

De verklaring van veel buitenproportionele aandacht op dit forum en in de media is het bestaan van schandaaltjes/discussie. Ter Mors zal bijvoorbeeld relatief veel hits opleveren op zowel het forum als op google vanwege het feit dat ze uit het shorttrack komt. Dat wil echter niet zeggen dat ze populairder is. Datzelfde geldt voor Pechstein (doping), Skobrev (als hij weer eens laat lopen etc.). Als je een puur onderzoek naar de "verhouding tussen populariteit en prestaties" wil, moet je controleren voor deze variabele. Je moet alle "discussie-hits" op dit forum en in de media wegfilteren. Dat gaat lastig worden, zeker ook omdat dit soort discussies vaak ook wel hand in hand gaan met de populariteit van een schaatser. Als Bob de Jong bijvoorbeeld besproken wordt omdat hij iets negatiefs over Kramer heeft gezegd (discussie!) dan heeft dit tevens invloed op zijn populariteit als schaatser.

Ik ben wel met je eens dat dat heel lastig wordt. Leenstrafan impliceerde al dat populariteit ongeveer hetzelfde is als de hoeveelheid waarmee er over iemand wordt gesproken (zowel positief als negatief?)
("maar hier op het forum wordt er weinig over haar gepraat; zelfs nu ze elke wedstrijd wint lijkt ze ondergemiddeld populair."). Misschien is dat wel te verdedigen, maar moeten we het 'bekendheid' noemen

Ook zal er wel sprake zijn van bias richting de Nederlanders..

Persoonlijk zou ik populariteit interessanter vinden dan bekendheid. Ik vind LeeMoZovski's S.H. Lee en leenstrafan's Smeekens wat dat betreft goede voorbeelden. Noch Lee noch Jing Yu zijn bekend of onderwerp van discussie, toch lijkt de laatste populairder dan de eerste. Hetzelfde geldt voor Smeekens vs. Otterspeer en M. Mulder. Populariteit is veel ongrijpbaarder (en dus veel interessanter voor onderzoek) dan bekendheid.

Ik ben geen expert, maar observeer me soms wel suf, ook in de media en op dit forum. Populariteit hangt erg nauw samen met het even ongrijpbare fenomeen uitstraling. Ik lees hier weleens dat mensen Pedersen of Swings leuk vinden. Ze stralen blijkbaar iets uit wat veel fans, volgers en kijkers aanspreekt. Maar wat is dat, die uitstraling?

Een leuke lach?
Mooie, twinkelende ogen?
Een vlotte babbel?
Goede interactie met het publiek?
Een spannende persoonlijkheid?
Afkomstig uit een bepaald land of werelddeel?
Een fascinerende vorm van grilligheid?
De perfecte underdog?
Vaak spraakmakend?
Een boeiende of dramatische achtergrond?
Manier van voorstellen en juichen?
Het tonen van emotie?
Exposure in de media?
Mening van de commentatoren, presentatoren en analisten?
Goede bijnaam?
Erg actief op de social media?
Goed voor de camera?

Er zijn zoveel factoren die meespelen. Ik weet zeker niet hoe je ze moet meten. Ik kan enkel mijn observaties doneren. En ik ben iemand die dus graag observeert. Ik ben daarbij natuurlijk nooit geheel objectief, maar probeer het wel altijd zoveel mogelijk te zijn. Misschien dat ik hier later een hele waslijst met mijn observaties zal plaatsen. Dan kunnen anderen daar wellicht op ingaan.

Misschien zou je een x aantal forumleden onafhankelijk van elkaar naar hun mening over een x aantal schaatsers moeten vragen...

Interessant topic.

Wat 'uitstraling' ook nog eens extra lastig maakt, is dat verschillende mensen voor verschillende types sporters 'vallen'. Ik heb hier geloof ik weleens een discussie met Monique over gehad op dit forum. Persoonlijk ben ik niet zo snel 'fan' van iemand. Wel heb ik vaak iets tegen sporters die te arrogant zijn. Daarom heb/had ik altijd een hekel aan bijv. Armstrong, Schumacher en Christiano Ronaldo. Erg bescheiden sporters daarentegen kan ik wel waarderen (bijv. Federer en Messi). Monique (als ik het me goed herinner) vond het juist wel leuk als sporters een tikje arrogant zijn. En dan is arrogantie slechts één dimensie van het fenomeen 'uitstraling'. Zo ken ik ook iemand die een hekel aan Epke Zonderland heeft, juist (om met LeeMoZovski te spreken) vanwege zijn leuke lach, twinkelende ogen en vlotte babbel

Misschien een dooddoener, maar is de genoemde populariteit niet vooral de mening van de veelposters op dit forum en in mindere mate van de forumleden in het algemeen?

Een eerste observatie van mijn kant, met wederom Sang-Hwa Lee als voorbeeld. Over hoe uitstraling samenhangt met beeldvorming. En hoe die beeldvorming kan worden beïnvloed door bijvoorbeeld de televisie commentator.

De over het algemeen als koel (niet zo sympathiek?) ervaren Sang-Hwa Lee reed dit weekend een geweldig WR. 36.80! Ik heb het natuurlijk eerst zonder commentaar op de ISU stream gezien. En was daarna benieuwd wat Frank Snoeks er van had gemaakt. Wat me meteen opviel, was dat hij voor de start vooral sprak over Richardson. Terwijl deze afzonderlijke 500 toch echt zeer waarschijnlijk dé race van Sang-Hwa Lee ging worden. Daar mist hij eigenlijk al de kans om de kijker vooraf mee te nemen in iets wat wellicht geweldig gaat worden. Gemiste kans, maar bij de start zit hij er wel meteen bovenop. Via de opening, kruising en binnenbocht trekt Snoeks de kijker vervolgens flink het momentum in. Bij de tijd explodeert hij niet gigantisch, maar hij zet zijn woorden wel kracht bij.

En dan komt hij met een paar uitspraken die voor de beeldvorming en uitstraling van belang zijn.

"Emoties zijn haar vreemd," roept ie. Wat is dat nou voor een uitspraak? Waar is het op gebaseerd? Kent hij haar persoonlijk? "Emoties zijn haar vreemd." Ik vind het nogal wat om zoiets over iemand te zeggen. Mensen zouden het zomaar kunnen geloven. Overnemen. In hun oordeel inpassen. Het verspreiden. Tot het zo algemeen aangenomen wordt dat het als waar kan worden beschouwd. En de persoon over wie het gaat er nooit meer vanaf komt.

Even later zegt ie: "Ik dacht een klein traantje te zien. Zag u het ook?"

Commentaar met een typische Snoeks kwinkslag. Best leuk. Of het helemaal gepast is, weet ik niet. Waarom zou iemand die emoties vreemd is, na een WR moeten huilen? En wat als ze niet huilt? Is dan voor eens en altijd bewezen dat ze koel is. Niet aardig. Niet Sympathiek. Niet lief. Niet leuk.

"Zo geëmotioneerd heb ik Sang-Hwa Lee - en die heb ik al wat keren zien rijden - nog nooit gezien', plakt ie er nog achteraan. En dat vind ik nog het ergste van allemaal. Want op dat moment vergeet, negeert en begraaft Snoeks Het Grote Moment uit haar carrière. Het winnen van Olympisch Goud. Dat sleepte ze voor de poorten van hel weg in een direct duel met de onverslaanbaar geachte Wolf. Iemand schreef op dit forum een keer dat mensen dat wellicht als een gestolen overwinning beschouwen. Als je het omkeert, is het verslaan van de grote Wolf juist een heroïsche prestatie geweest.

Terug naar die woorden van Snoeks. "Zo geëmotioneerd heb ik Sang-Hwa Lee ... nog nooit gezien." Waarom zijn die zo kwalijk? Niet alleen omdat ze een verkeerd beeld van iemand geven, maar vooral omdat ze totaal onwaar zijn. De volgende link naar de gouden race van Lee zet dat haarscherp en ragfijn op het netvlies. En commentator van dienst is toch echt Frank Snoeks. De man die of een heel slecht geheugen heeft of zonder dat ie het wellicht in de gaten heeft, zit opgescheept met een verkeerd beeld van iemand. En dus hevig stigmatiseert.

Voor de mensen die het interessant vinden dus deze link. Onthou nogmaals de woorden "Zo geëmotioneerd heb ik Sang-Hwa Lee - en die heb ik al wat keren zien rijden - nog nooit gezien", kijk na de finish naar Sang-Hwa Lee en huiver.

http://nos.nl/os2010/artikel/137354-lee ... ierde.html

Ik ben hier niet om Frank Snoeks te bekritiseren. Maar hij geeft hij me hier helaas wel een ontluisterend goed voorbeeld van hoe uitstraling, beeldvorming en televisie commentaar soms hand in hand lijken te gaan, terwijl er geen snars van klopt.

PS Bij de WR race komt het gezicht van Sang-Hwa Lee in beeld bij de titel van haar naam. Dat is bij alle schaatsers zo, dus ook bij haar. Bij deze bewegende beelden zie ik helemaal geen koel stuk steen zonder enige emotie. Ik zie een meisje wat gewoon vriendelijk lacht en zelfs vrolijk nog een soort "Hi" lijkt te zeggen.

En als je op Google afbeeldingen kijkt, hoef je echt niet ver te zoeken om talloze foto's tegen te komen waarop ze dan wel lacht, dan wel huilt. Emoties zijn haar overduidelijk niet vreemd.

Uitstraling. Beeldvorming. Het is me wat.

Interessant stukje LeeMoZovski. Ik denk dat wat je signaleert onderdeel is van een wijder fenomeen. Ik heb weleens over onderzoek naar stereotyperingen in de sportjournalistiek gelezen. Zo bleek dat commentatoren Latino voetballers vaak als egotrippers bestempelen (http://www.volkskrant.nl/vk/nl/2844/Arc ... -ego.dhtml). Ook bij het schaatsen denk ik dat het gaat om breed gedragen vooroordelen die van invloed zijn op iemand als Snoeks, wiens woorden de vooroordelen vervolgens weer versterken. Je moet je als Aziatische sporter vrij extreem gedragen (je bijnaam moet Pipo zijn en je moet roken bijvoorbeeld) om aan die vooroordelen te ontsnappen.

Niet gek dat veel mensen Pedersen en Swings wel 'leuk' vinden, maar dat er weinig mensen 'fan' zijn van Mo of Nagashima.

Snoeks had het natuurlijk ook kunnen hebben over het feit dat Lee nu regerend Olympisch kampioen 500 meter is, regerend wereldkampioen 500 meter is, voormalig wereldkampioen sprint is, nu het wereldrecord 500 meter heeft en bovendien acht wereldbekers op rij won!

Yu won vorig jaar de wb stand met zeven keer winst uit twaalf en Wolf wist ook wel eens tien uit twaalf keer te winnen, maar het moge duidelijk zijn wie nu de absolute koningin van de 500 meter is!

Ik denk inderdaad dat het commentaar bij sportwedstrijden een grote invloed heeft op hoe wij naar de sporter kijken. Het voorbeeld van LeeMoZovski van Sang-Hwa Lee is eigenlijk wel het beste. Niet om Snoeks af te kraken, maar ik denk dat hij zich niet zo goed verdiept in het schaatsen en vooral zijn persoonlijke mening laat zien. Hij kent Lee niet zo goed en volgt de sport dermate slecht dat hem (op dat moment) het olympische goud alweer ontschoten was. Zodoende blijft hij bij zijn beeld van een koele, emotie-loze Lee. Als hij dat dan weer verkondigd in zijn commentaar, zal haar populariteit niet toenemen.

Zelf heb ik ook de stream op de ISU-site bekeken. En daar viel mij ook op hoe blij ze was en hoe uitbundig ze juichte. Zonder commentaar op de stream heeft ze bij mij hierdoor nog meer sympathie gekregen. Wanneer ik de stream met Snoeks had bekeken, had de emotie van Lee mij denk ik een stuk minder gedaan.

Het andere manier van beeldvorming is dat veel commentatoren (vooral Dijkstra, die ik overigens beter waardeer dan Snoeks) vaak zeggen "aardige vent" "sympathieke man" en dat soort zaken. Vaak benadrukken dat iemand gestudeerd heeft of een aantrekkelijke baan hebben ("juf Annouk"). Als dat maar vaak genoeg herhaald wordt, zal men die persoon vanzelf ook in populariteit stijgen.

Tot slot denk ik dat ook afkomst (en daarmee verband houdend ook uiterlijk/uitstraling) een grote bijdrage heeft. Ben je "één van de vele chinezen, japanners of koreanen", zal het moeilijk worden populair te worden bij ons. Tenzij je opvalt zoals Pipo of moeite doet "te verwesterlijken". Een grote Fin zal populairder zijn dan een kleine Japanner. En ik denk dat daarom ook de krachtige en daardoor meer opvallende Otterspeer en Mulder (relatief) populairder zijn dan de kleine Smeekens.

Jaaaaa, wij hebben hier een leuke discussie over gehad. Het mooie van populariteit is dat het zo slecht te meten valt. Je zou hooguit iets uit het aantal decibels in Thialf kunnen afleiden. Maar verder blijft het vooral een kwestie van smaak en bekendheid. Aan smaak valt niets te doen, je vindt iemand leuk of niet. Aan bekendheid valt natuurlijk heel veel te doen, en die komt het eerst met goede prestaties. Maar daar houdt het niet mee op, om populair te zijn moet je denk ik vooral een stuk unieke persoonlijkheid hebben die veel mensen aanspreekt. En daar begint het ongrijpbare. Neem Bob de Jong die toch heel succesvol is en zeker een unieke persoonlijkheid heeft. Toch is hij veel minder populair dan Sven Kramer, en waar zit hem dat dan in? Uiterlijk zal best een rol spelen, en een stukje zelfverzekerdheid denk ik. Sven weet dat hij cool is, en Bob weet dat hij dat niet is. Dat dragen ze allebei uit en dat versterkt hun positie.

Nog even een kleine nuance over die arrogantie: ik knap idd niet af op arrogante sporters, zolang die arrogantie terecht is. Ik hou namelijk niet van valse bescheidenheid. Maar zomaar hoog van de toren te blazen zonder dat je dat kan staven met prestaties, daar hou ik toch niet van. En op Lance ben ik de laatste tijd toch nog met terugwerkende kracht op afgeknapt.

Persoonlijk vind ik Smeekens iets minder 'leuk' als spinter omdat ie alleen 500m rijdt. Ik vind Oenema leuker nu ze ook goed is op de 1.000m en dus meedoet in de 4kamp ipv alleen 500m rijdt. Misschien geldt dat voor meer mensen die zo specifiek goed zijn op 1 afstand tegenover de voorkeur van de gemiddelde Nederlander, die smult bij allrounders, in welke vorm (sprint, disciplines combineren of allround).

Overigens geld voor mij ook: een mooie stijl/ techniek is een puntje om een schaatser leuk te vinden. Het blijft iets ongrijpbaars, als ik kijk welke schaatsers ik leuker vind dan gemiddeld en reden waarom, zijn die heel divers.

Onbekend maakt ook onbemind. Er komen niet altijd alle resultaten door van aziatische of russische kampioenschappen. En als je maar vaak genoeg dingen leest over Poolse schaatsers begin je ze vanzelf een beetje te kennen en resultaten te waarderen.

Inderdaad een interessant onderwerp. En aan prestatie alleen kan de populariteit van een schaatser zeker niet worden afgemeten. Wat al eerder is aangegeven, de media spelen natuurlijk een grote rol. Van de eerder genoemde voorbeelden Pedersen en Swings kan ik me nog twee leuke reportages herinneren, Pedersen met zijn vader, Swings o.a. skeelervoetballend. Dat zal de populariteit van deze twee natuurlijk niet schaden.
Voor mij persoonlijk is vooral uitstraling ook echt een ding dat meespeelt. En echtheid, mensen die zich niet anders voordoen dan ze zijn. En de underdogs en pechvogels hebben bij mij ook vaak een streepje voor.
Van Falko Zandstra kan ik mij nog twee dingen heel goed voor de geest halen. Zo is daar het struikelincident, toen hij tijdens zijn race over zijn eigen armbandje struikelde in een poging dat weg te gooien. Het andere is zijn antwoord op de vraag wat hij nu ging doen (na de winst in Thialf), "het bed induiken met mijn vriendin".
Ids Postma leek vaak de regels tegen te hebben, en kon zodoende als regerend wereldkampioen zijn titel niet verdedigen. Tijdens interviews zag je hem bijna in zijn hoofd vertalen van fries naar nederlands voordat er antwoord kwam, geweldig sympathiek.