Neutralisatie komt men wel tegen in de 'cyclo-sportive' la Marmotte. Een wedstrijd die geen wedstrijd is, maar toch eigenlijk ook weer wel. En beetje.
Dat geeft het geschipper al aan. Omdat de afdaling van de croix de fer te gevaarlijk is, dat vond men overigens pas nadat 'het kalf verdronken was', heeft men deze geneutraliseerd. Volgens mij gaat het nu zo: alle renners, dit zijn amateurs en recreanten zoals u en ik, hebben een chip. De tijd bovenaan de berg wordt genomen. En de tijd gaat weer in vanaf het passeren van de matten in het dal, dus ná de afdaling.
Je krijgt een X-aantal minuten, ik dacht 40, wat ruim echt ruim voldoende is om naar beneden te komen.
Ik heb er wel eens een discussie over gehad, volgens mij is het ook zeer goed inpasbaar in het profpeloton, maar dan moet je wel de regels goed uitkristaliseren.
Bovenaan de verschillen nemen, en dan onderaan weer op die volgorde weggaan kan niet: als je nu al kijkt hoe amateuristisch men loopt te klunzen bij een gesloten overweg. Laatst nog richting Antwerpen dacht ik, mag een groep op achterstand zo weer aansluiten. (met Greipel). Wat dat betreft hoop je echt een keer dat de finale van Parijs-Roubaix ontsiert wordt door die trein die daar altijd roet in het eten kan gooien.
het kan wel zo: In feite komt het erop neer, dat je twee etappes rijdt: de verschillen op de eerste top worden in het klassement verwerkt, iedereen rustig naar beneden, en daar weer in de groep starten.
Jose de Cauwer zei het mooi: de renners mogen op het gebied van gezondheid helemaal niks meer doen, zitten oop de absolute nullijn, maar dan worden ze wel in volle vaart van een berg afgestuurd waar sneeuw en ijs ligt. Red je d'r maar mee.
Ook de motoren zitten er veel te dicht op: gaat en renner onderuit, dan kan zo'n motor nergens meer heen. In California schijnt Taylor Phinney zo aan een beenbreuk te zijn gekomen.