Margot Boer belandde in het eindklassement naast het podium, terwijl ze vier afstandsmedailles haalde (2-2-2-3). Volgens Snoeks nog nooit vertoond. Dat lijkt me correct, of weet iemand nog een vergelijkbare pechvogel uit de enorme berg historische uitslagen te toveren? Het omgekeerde (podium in het klassement zonder afstandsmedailles) is wel een aantal keren voorgekomen. Ritsma (3e op WK 1994 en WK 2000), Sighel (EK+WK 1995, EK 1998/1999), Uytdehaage (EK 2004) zijn een paar die me zo te binnen schieten. Ook Erwyna Rys die 3e werd op het WK sprint 1978 valt in deze categorie. Een gerelateerde statistiek: Ritsma heeft zelfs 4 toernooien gewonnen zonder afstandszeges (EK 1996/2000, WK 1999/2001), en in 2 gevallen zelfs met maar 1 afstandsmedaille (WK 1999 / EK 2000). Kyou-hyuk Lee met zijn WK sprint titel 2007 telt ook mee (al won die 3 afstandsmedailles). Aanvullingen?
Irern Wüst werd in Moskou wereldkampioen allround maar verloor iedere rit van haar directe tegenstandster. Dat staat me ook nog altijd bij. Verzonden vanaf mijn iPhone met behulp van Tapatalk
Bij de allroundtoernooien kun je natuurlijk heel gemakkelijk wel kampioen worden zonder zeges. Als je dat vanuit een sterke sprint doet, maar er doen wel een paar echte sprinters mee, zit je daar al snel aan. Eigenlijk is de 'zonder afstandmedailles' een versterkt effect van de 'zonder afstandszeges. In het eerste geval doet er een specialist mee, in het tweede geval zelfs drie (of meer) Bij het WK sprint zou je met hele extreme specialisten ook zoiets kunnen krijgen In de praktijk zijn dergelijke superspecialisten er nooit. Wel zien we trouwens dat het WK sprint vaker podiumplaatsen oplevert voor mensen met alleen een hele goeie 1000 m. Alleen een hele goeie 500 is vaak niet genoeg.
