Gisteravond ben ik voor het eerst weer naar de Jaap Eden baan geweest nadat ik een week naar de Weissensee ben geweest. Het ijs was erg goed, mijn schaatsen heerlijk scherp, maar wat viel dat tegen, ik kwam niet meer vooruit, laat staan hoe de bochten gingen, toch al niet mijn sterkste kant. Kennelijk vereist natuurijs een andere slag, want op het eind voelde ik me op het natuurijs best thuis, maar had ik eerst een paar dagen moeten wennen. En nu ik weer terug ben moet ik dat zeker weer iets afleren. Heeft iemand tips wat voor aanpassingen je moet maken als je wisselt van baan naar natuurijs of terug?
Focus op je techniek. heupinzet, knieën en enkels bij elkaar in je verzamelmoment en vooral proberen weer te glijden. Als je naar natuurijs gaat hoger gaan zitten en kortere slag. Dan kom je al heel eind denk ik...
Ik herken die "overstap" van natuurijs naar kunstijs. Zeker als dat natuurijs niet zo meer zo best is als in deze periode op de Weissensee Wanneer je van "ruw" natuurijs af komt en je stapt weer op het harde en vlakke ijs van de ijsbaan is is dat een flinke omschakeling en vergt weer een periode van gewenning. Het gevoel van grip en stabiliteit is een beetje zoek. Langzaam komt het "oude"gevoel weer terug. Binne
onzin Wat een onzin allemaal! Het heeft met de hoogte te maken. Een spier gaat efficiënter werken op grotere hoogte, dit komt door de lagere luchtdruk (hier zit een hele theorie achter). Hoogtes tussen de 1500 en 2500 meter worden als ideaal gezien. De toptijden worden op hoger gelegen ijsbanen verreden, zie Davos, Salt Lake enz.
Re: onzin Heeft het feit dat alle records op hoge banen worden gereden niet gewoon te maken met het feit dat de luchtdruk lager is en daarmee dus ook de luchtweerstand? Schaatsers hebben twee soorten weerstand, namelijk de glijweerstand en de luchtweerstand. Als je met behulp van goed ijs en goede scherpe schaatsen de glijweerstand kan minimaliseren, speelt de luchtweerstand een steeds grotere rol. Op 1000 meter zit er ongeveer 10% minder "lucht" in de lucht en heb je dus 10% minder weerstand.
Lekker overzichtelijk wordt het zo, om van het ene 'probleem' (overstap natuur-kunstijs) het andere (hoog-laag) te maken... In Zweden ligt ook natuurijs, en niet zo heel hoog volgens mij; als je daar geruime tijd schaatst, hebbie ook weer even tijd nodig om te wennen op de baan. Ook in de goeie ouwe tijd van natuurijs in Nederland, moet je omschakelen tussen beide soorten ijs. Dus om dat nou meteen als 'onzin' te bestempelen... dat lijkt mij nou weer onzin. En het item hoogte/luchtdruk/luchtweerstand e.d; lijkt me handiger om dat in een apart topic te bespreken.
Van de week ben ik nog een paar keer naar de baan geweest en het voelt al weer wat beter. De tips van Reitse en Binne daar kan ik me wel in vinden. Het natuurijs is veel stroever, en je voelt de oneffenheden onder je voeten. Echt lekker hard afzetten leer je daar een beetje af, want dan trap je je punt ergens in. Op de baan probeer ik nu netjes meteen boven mijn schaats te staan (valbeweging en overkomen) en voel me al weer wat vrijer met al die mensen dicht om me heen. Nog even flink trainen en dan hoop ik op de valreep van het seizoen nog eens alle 30 ronden van een V3 marathon uit te rijden in plaats van na 12 rondjes af te moeten haken.
Re: onzin Zal allemaal best (hoe onzinnig bovenstaande ook is), het gaat hier om de vraag die blijft staan hoe om te gaan met de andere omstandigheden, welke oorzaak er ook achter zit.
Re: onzin misschien bedoelt ie dit: :wink: De Weissensee ligt op 960 meter, is denk ik niet hoog genoeg voor de theorie van Ouwe. De omschakeling van kunstijs naar natuurijs voel ik wel degelijk, andersom heb ik er geen last van. Kwam bij mij vooral door een traumaatje 2 jaar geleden. Ik was aanvankelijk bang :shock: Na een dag of 3 begon het pas lekker te gaan. Ik zit op natuurijs veel verder achterop en lager en ik plaats de schaats echt op de hak, vooral wanneer het ijs overeenkomsten begint te vertonen met een grindpaadje. Bij het afzetten gebruik ik het klapmechanisme soms nauwelijks. De enkelstrekking is bij slechter ijs nauwelijks aanwezig.
IJsmonster; Het is niet mijn theorie. Zie het aantal wereld records en natuurlijk het astma center in Davos. Het is allemaal medisch onderbouwd. Op natuur ijs rijd je wat voorzichtiger (scheuren, dichtgevroren windwakken enz.) dat geef ik toe.
Volgens mij heeft het NIETS met hoogte te maken, want als ik in Nederland op natuurijs heb gereden (voor de jongeren..vroeger kon je ook in nederland op kanalen en sloten schaatsen in de winter!!) had ik er ook last van. Het is namelijk zo dat natuurijs omdat het onrgelmatiger aanvriest veel meer grip geeft hierdoor is je timing nauwelijks nog van belang. Je hebt druk gedurende de hele afzet, stap je nu weer over naar het spiegelgladde kunstijs ben je dat gevoel compleet kwijt..het lijkt alsof je met botte schaatsen rijd en je dat je stampt met je schaats neerzetten. (ik heb wel het idee dat de overstap nu met klappers makkelijker is dan met vast vroeger, denk dat het komt omdat je timing zowiezo makkelijker is met klappers)
I know. Maar jij bracht het op enigszins chargerende wijze naar voren. Het was dus makkelijker om jou even aan te halen dan al die verschillende onderzoekers :twisted:. Waar het topic echter om draait is niet de efficientie waarmee je rijdt op verschillende hoogten, maar verschillen in het rijden op natuur- en kunstijs. Persoonlijk ben ik een echte kunstminnaar.
