Lorca
Well-Known Member
Het is nieuwjaarsdag en dus is het weer tijd voor de NK Marathon. Geen vette oliebollen of liters slechte champagne voor het peloton. Nee, vroeg op bed en voor het ochtendgloren uit het nest om straks optimaal aan de start te verschijnen. Na een jaar van afwezigheid door die vermaledijde corona staan de Nederlands Kampioenschappen eindelijk weer op de agenda en mogen Irene Schouten en Gary Hekman na twee jaar wachten ein-de-lijk hun titels uit 2020 verdedigen. Dat doen zij vanmiddag vanaf respectievelijk 16.00 uur (dames) en 17.30 uur (heren) op IJsbaan De Meent te Alkmaar. Live te volgen bij de NOS (online of via NPO1).
Irene Schouten is torenhoog favoriet bij de dames. Zij won de afgelopen 5 (!) edities de rood-wit-blauwe trui. Wint ze vandaag haar zesde titel, dan gaat ze officieel Atje Keulen-Deelstra voorbij als recordkampioen. Want, ook zij heeft 5 titels achter haar naam staan. Van haar 5 titels won Irene er meerdere dankzij beukwerk van dompteuse Carien Kleibeuker, maar zij zit inmiddels in de VUT. Niettemin heeft Irene een sterker team dan ooit om haar heen en hoeft zij allang niet meer zelf per se te winnen. Want als er al ergens uitdaging vanuit het peloton moet komen, dan is die uitdaging afkomstig van haar jonge ploeggenoten. Marijke Groenewoud (heeft zelfs al meerdere NK-medailles gepakt), Elisa Dul en Maaike Verweij wonnen allen al een wedstrijd dit seizoen. Dul won zelfs, met enkel Verweij als kompaan, de zware Marathonvierdaagse. Het Zaanlander-blok is ultra dominant, terwijl dit pas de 3e wedstrijd van het seizoen gaat zijn dat ze en bloc rijden. Het wordt aldus voor de concurrentie extreem lastig om hen te verslaan. Zeker wanneer je beseft dat Maaike Verweij de laatste marathon (die van Noordlaren) won terwijl ze in haar eentje startte. En de concurrenten hebben ook gezien hoe Zaanlander in vorm meedeed aan het OKT deze week.
Bij de heren is Royal A-ware (de marathontak van Zaanlander) dominant als ze met z'n allen starten (lees: als ze met de patron Jorrit Bergsma starten), maar ook dan is de zege lang niet zeker. Integendeel. Zowel Jumbo-Visma als Hoolwerf Heiwerken vormen de grootste bedreigingen. JV verzamelt podiumplekken als smarties (al loopt het qua zeges minder storm) en heeft in de breedte een sterk collectief dat elkaar goed aanvult. Met Bart Hoolwerf, Stoltenborg en Visser als grote favorieten voor de titel. Hoolwerf Heiwerken moet het dankzij personele/fysieke problemen doen met een iets minder sterk blok, maar hebben mogelijkerwijs wel de sterkste sprinter van het peloton: Evert Hoolwerf. Dat liet hij wel zien toen hij in de sprint alle vier de manches van de Trachitol Vierdaagse won. Daarnaast is regerend kampioen Gary Hekman fysiek nog niet in topvorm, maar zet zijn team hem met een rondje te gaan goed af voor de sprint, dan is hij hoe dan ook een groot gevaarte. De voorwaarde is dat hij het tot die tijd uithoudt. Publiekslieveling en kilometervreter pur sang Crispijn Ariëns zit dit seizoen enorm in een knechtenrol verstopt, maar in een wedstrijd over 150 ronden kan hij ook uitkomen als de ultieme kopman. Zeker als het een harde koers wordt.
De andere favorieten komen duidelijk van A-ware vandaan. Het collectief van Anema won tussen 2010 en 2020 (totdat Hekman de ban doorbrak) liefst 10 titels achter elkaar. 6 titels werden geleverd door de inmiddels gestopte Stroetinga (recordkampioen met 7 titels) en 1 titel van achtereenvolgens Ingmar Berga, Jorrit Bergsma, Bob de Vries en Simon Schouten. Ze zijn altijd op de afspraak. Dit jaar rijden ze wellicht in een iets minder sterke samenstelling, maar Bergsma en ook De Vos bewezen op het OKT in goede vorm te verkeren. Ondertussen wonnen Sjoerd den Hertog en Jordy Harink dit seizoen al meerdere marathons. En ze werden zondag in Noordlaren 2e en 4e. Kortom, bloedje link om hen uit te vlakken. Met Bergsma, Den Hertog en Harink hebben ze toch wel drie favorieten die ze op verschillende (aanvallende) manieren kunnen uitspelen. Terwijl Den Hertog, zeker na 150 ronden, ook zeer gevaarlijk is in de massasprint.
Van de kleinere ploegen zijn er zeker outsiders op te noemen (Janissen en Gelling bijvoorbeeld), maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat een stunt niet voor de hand ligt. Dit seizoen heeft alleen Jeroen Janissen een podiumplek gepakt (2 zelfs). Alle andere podiumplekken werden behaald door de grote teams die ik hierboven uiteen heb gezet. Of het nou Cup-, Vierdaagse- of natuurijswedstrijden betreft. Zeker in dit soort wedstrijden is het moeilijk voor de kleinere ploegen om zich te ontfutselen aan de controle van de dominante ploegen. Maar, wie weet?!
Ik heb er zin in. Vanaf 16.00 uur, live op de NOS! Kijken!
Irene Schouten is torenhoog favoriet bij de dames. Zij won de afgelopen 5 (!) edities de rood-wit-blauwe trui. Wint ze vandaag haar zesde titel, dan gaat ze officieel Atje Keulen-Deelstra voorbij als recordkampioen. Want, ook zij heeft 5 titels achter haar naam staan. Van haar 5 titels won Irene er meerdere dankzij beukwerk van dompteuse Carien Kleibeuker, maar zij zit inmiddels in de VUT. Niettemin heeft Irene een sterker team dan ooit om haar heen en hoeft zij allang niet meer zelf per se te winnen. Want als er al ergens uitdaging vanuit het peloton moet komen, dan is die uitdaging afkomstig van haar jonge ploeggenoten. Marijke Groenewoud (heeft zelfs al meerdere NK-medailles gepakt), Elisa Dul en Maaike Verweij wonnen allen al een wedstrijd dit seizoen. Dul won zelfs, met enkel Verweij als kompaan, de zware Marathonvierdaagse. Het Zaanlander-blok is ultra dominant, terwijl dit pas de 3e wedstrijd van het seizoen gaat zijn dat ze en bloc rijden. Het wordt aldus voor de concurrentie extreem lastig om hen te verslaan. Zeker wanneer je beseft dat Maaike Verweij de laatste marathon (die van Noordlaren) won terwijl ze in haar eentje startte. En de concurrenten hebben ook gezien hoe Zaanlander in vorm meedeed aan het OKT deze week.
Bij de heren is Royal A-ware (de marathontak van Zaanlander) dominant als ze met z'n allen starten (lees: als ze met de patron Jorrit Bergsma starten), maar ook dan is de zege lang niet zeker. Integendeel. Zowel Jumbo-Visma als Hoolwerf Heiwerken vormen de grootste bedreigingen. JV verzamelt podiumplekken als smarties (al loopt het qua zeges minder storm) en heeft in de breedte een sterk collectief dat elkaar goed aanvult. Met Bart Hoolwerf, Stoltenborg en Visser als grote favorieten voor de titel. Hoolwerf Heiwerken moet het dankzij personele/fysieke problemen doen met een iets minder sterk blok, maar hebben mogelijkerwijs wel de sterkste sprinter van het peloton: Evert Hoolwerf. Dat liet hij wel zien toen hij in de sprint alle vier de manches van de Trachitol Vierdaagse won. Daarnaast is regerend kampioen Gary Hekman fysiek nog niet in topvorm, maar zet zijn team hem met een rondje te gaan goed af voor de sprint, dan is hij hoe dan ook een groot gevaarte. De voorwaarde is dat hij het tot die tijd uithoudt. Publiekslieveling en kilometervreter pur sang Crispijn Ariëns zit dit seizoen enorm in een knechtenrol verstopt, maar in een wedstrijd over 150 ronden kan hij ook uitkomen als de ultieme kopman. Zeker als het een harde koers wordt.
De andere favorieten komen duidelijk van A-ware vandaan. Het collectief van Anema won tussen 2010 en 2020 (totdat Hekman de ban doorbrak) liefst 10 titels achter elkaar. 6 titels werden geleverd door de inmiddels gestopte Stroetinga (recordkampioen met 7 titels) en 1 titel van achtereenvolgens Ingmar Berga, Jorrit Bergsma, Bob de Vries en Simon Schouten. Ze zijn altijd op de afspraak. Dit jaar rijden ze wellicht in een iets minder sterke samenstelling, maar Bergsma en ook De Vos bewezen op het OKT in goede vorm te verkeren. Ondertussen wonnen Sjoerd den Hertog en Jordy Harink dit seizoen al meerdere marathons. En ze werden zondag in Noordlaren 2e en 4e. Kortom, bloedje link om hen uit te vlakken. Met Bergsma, Den Hertog en Harink hebben ze toch wel drie favorieten die ze op verschillende (aanvallende) manieren kunnen uitspelen. Terwijl Den Hertog, zeker na 150 ronden, ook zeer gevaarlijk is in de massasprint.
Van de kleinere ploegen zijn er zeker outsiders op te noemen (Janissen en Gelling bijvoorbeeld), maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat een stunt niet voor de hand ligt. Dit seizoen heeft alleen Jeroen Janissen een podiumplek gepakt (2 zelfs). Alle andere podiumplekken werden behaald door de grote teams die ik hierboven uiteen heb gezet. Of het nou Cup-, Vierdaagse- of natuurijswedstrijden betreft. Zeker in dit soort wedstrijden is het moeilijk voor de kleinere ploegen om zich te ontfutselen aan de controle van de dominante ploegen. Maar, wie weet?!
Ik heb er zin in. Vanaf 16.00 uur, live op de NOS! Kijken!
