Eindelijk. 60 jaar en eindelijk is het kwartje gevallen. Zeker ik kende wel zo ongeveer de schaatsslag, ook kon ik wel beentje over, maar ik vond dat het beter moest. Na 25 jaar niet geschaatst te hebben ben ik voor twee seizoenen geleden weer begonnen met schaatsen (Voetbal, kapotte knie. Je kent het wel). Na enkele jaren hardlopen en vooral veel fietsen. Door het fietsen blijkbaar sterkere knie gekregen, dus vanaf het begin ging het schaatsen boven verwachting. Uiteindelijk heel veel gekeken hoe anderen het doen en ook pro's opgenoemen en vertraagd afgespeeld. Veel gelezen, ook op dit forum. En vorige week begon ik ineens met de "inzetschaats" op de buitenkant in te zetten en gebruik te maken van de valbeweging. En gelijk ging ik 50 % harder. Als je nu zou vragen wat doe je nu ineens anders, kan ik niet direct antwoord geven. Maar ik heb wel de hele zomer veel getraint op "Core Stability", voelde me tijdens het fietsen ook steeds sterker worden. Doordat mijn lijf meer in balans is en het gehele spierenstelsel beter functioneerd, heb ik een betere coordinatie in m'n benen en dat geeft ik op als reden. Daarbij niet vergeten, ben ik steeds blijven oefenen, ook op de skeelers. Succes,
Gefeliciteerd! Tegelijkertijd is het een positief bericht voor mij. Het kan dus nog goed komen met m'n techniek :wink:
Geweldig voor je!!!!! Eens temeer lever je hiermee het bewijs dat oefening kunst baart, het schaatsen, skeeleren en fietsen niet leeftijdgebonden is en dat techniek naast een redelijk goede fitheid de basis van alles is. Ik geef zelf les aan mensen die soms ver in 70 zijn -mijn oudste cursist was een dame van 81- en juich deze manier van ouder worden alleen maar toe!!!! Voor mij staat vergrijzing heel dichtbij verijzing.. (Flauwe woordgrap, maar op vrijwel iedere kunstijsbaan neemt het aantal grijze mannen en vrouwen alleen maar toe). Ga vooral op deze manier verder en je zult merken dat plezier in het sporten het proces van ouder worden aanzienlijk kan vertragen! Probeer ook vrienden, familie en kenissen die nog niet sporten het ijs op te krijgen. Dan worden de oersaaie maar verplichte verjaardagen door leuke schaatsgesprekken en verhalen nog enigszins interessant.
Een aantal weken geleden heb ik wel heel entausiast geroepen "ik kan het". En zo voelt het ook. Maar ik besef me heel goed dat ik Sven nog lang niet kan vervangen. Er is nog heel veel te verbeteren. Maar wat ik heb bedoeld is, dat ik gebruik maak van de valbeweging. Vervolgens bij het inzetten (rechts) m'n bovenlichaam mee beweeg naar rechts, waardoor ik (weliswaar nog met enige moeite) de balans vindt in het glijmoment van die zelfde schaats (rechts). Hierna uiteraard met links het zelfde ritueel, enz. Ook blijft voorlopig nog een aandachtspunt de buikspieren en de achterschaats. Mij is verteld dat de achterschaats verticaal naar achteren moet (achter de knie) en deze gebruiken als een soort roer. Tot op heden moet is zeggen dat dat ook help bij de balans. Maar al die punten moet ik nog steeds heel goed benadrukken en gaat nog niets automatisch goed. Kort om er is nog veel te oefenen. Sorry Sven, maar in iedergeval beterschap.
