Waarom onder een hol (onder een hoek) slipen?
Hoewel ik bina 40 jaar op houten schaatsen heb gereden, weet ik niet alles van deze schaatsen. Toch zal ik een goede aanzet geven voor redenen om onder een hoek te slijpen.
Oude houten schaatsen hebben dikke ijzers, ik schat ca. 3 mm. Dat had waarschijnlijk te maken met de kwaliteit van het gebruikte basismateriaal. Het gebruikte staal was ook niet zo homogeen, meer verontreinigigen in het staalbad en bij het walsen tot plaat. De ijzers van de oude schaatsen (merk Noorman) van mijn vaderhadden duidelijk een spot met "verontereiniging".
Als 2e reden zou ik willen aanvoeren dat de schaatsers niet op de buitenkant van de schaats reden. Het was veel meer kort prikken, dus eigenlijk alleen op de binnenzijde. Zou je wel op de buitenkant gaan rijden dan heb je een fase waarbij de ijzers nauwelijks grip hebben.
Dat we op de huidige schaatsen wel goed op de buitenkant kunnen rijden is mede te danken aan de dunne ijzers (1,1 mm), waardoor een grotere vlaktedruk optreed en een laagje water onder ijzer ontstaat indien het ijs niet superhard is.
Tevens is het natuurl wel zo dat brede ijzers het beter doen op matig natuurijs. Onder invloed van het baanschaatsen zijn de ijzers steeds malleer geworden, doch je kan je afvragen of dat voor natuurijs een goede ontwikkeling is.
Van de slijptechniek kan ik mij herinneren dat dit werd gedaan door de dorpstimmerman. De ijzers werden uit het hout genomen en geplatst in een gedeeld houten blok met 2 vleugelmoeren. Dit houten blok had een onder-blok welke onder een gerige hoek was geschaafd. De ijzers werden in dit blk langs de slijkpsteen gevoerd. Regelmatig keek de timmerman of de spiegelende kant weggeslepen en het ijzer recht geslepen werd. In de ronding slijpen was m.i. niet aan de orde. Oo het slijpvlak was een duidelijke aftekening van het slijpwerk. Je moest zeker 2 uurtjes "draad" rijden. Dat ging behoorlijk stroef.
Pigion
