bertschaatsgek
Member
Beste schaatsvrienden,
Ik heb toch wel een redelijk goed gevoel over gisteren. Het begon niet best, namelijk dat Henk en zijn schaatsmaat al binnen 10 minuten een nat pak hadden. Net toen ik dacht dat ik maar een wandeling zou gaan maken omdat ik niet in mijn uppie wilde gaan ontdekken, kwam ik 2 jonge gasten tegen uit Groningen, waarvan er een gek was op ijs verkennen. Ik dacht oké dan gaan we met z'n drieën. Dat ging eigenlijk wonderbaarlijk goed. Het was al snel duidelijk dat je bij twijfel op de witte sneeuwstukken moest blijven en dat deden we ook. We moesten wel regelmatig om wat wakken heen, maar ook dat ging goed. na een lange doodlopende sloot op het noordelijke meer (met best mooi ijs) uiteindelijk via de doorgang naar het zuidelijke meer. Dit meer hebben we uiteindelijk helemaal rond gereden (nog wel een paar keer met beleid langs wat open waterstukken). Daarna geprobeerd om het noordelijke meer ook rond te gaan, maar door een groot wak ging dat niet. Uiteindelijk toch een km. of 25 geschaatst. Het ijs was niet best, maar het avontuur met mijn 2 jonge Groningse knapen (ben zelf oude bok van 59 jaar) zal ik niet snel vergeten. Uiteindelijk van 11.00 tot 14 uur op het ijs gestaan dus toch lekker 3 uur natuurijs. Bovendien ging nat pak gehaald en vanaf 12 uur schitterend zonnig weer met weinig wind en een temperatuur van iets onder 0. Al met al de eerste (en naar ik overtuigd ben enige) natuurijstocht van het jaar. En ja, ik ben gestoord, want ik vond het zeker de moeite van het 3 uur autorijden waard.
Waarschijnlijk tot volgend jaar ergens op natuurijs in Nederland of misschien wel weer Duitsland.
Ik vond deze meren namelijk echt de moeite waard, dus als de vorst weer eens bij de Duitse grens blijft steken en er geen sneeuw is gevallen absoluut de moeite waard om nog een heen te gaan (mooie natuur ook).
Met vriendelijke schaatsgroeten,
Bert S, alias Bertschaatsgek uit Ouderkerk aan de Amstel.
PS. Was om precies om 17.30 uur weer thuis, volgens mijn vrouw met een knalrode kop van de zon en de buitenlucht.
PS. Als de 2 Groningse jongens zich bekend maken met een e-mailadres, zal ik ze een paar foto's e-mailen.
Ik heb toch wel een redelijk goed gevoel over gisteren. Het begon niet best, namelijk dat Henk en zijn schaatsmaat al binnen 10 minuten een nat pak hadden. Net toen ik dacht dat ik maar een wandeling zou gaan maken omdat ik niet in mijn uppie wilde gaan ontdekken, kwam ik 2 jonge gasten tegen uit Groningen, waarvan er een gek was op ijs verkennen. Ik dacht oké dan gaan we met z'n drieën. Dat ging eigenlijk wonderbaarlijk goed. Het was al snel duidelijk dat je bij twijfel op de witte sneeuwstukken moest blijven en dat deden we ook. We moesten wel regelmatig om wat wakken heen, maar ook dat ging goed. na een lange doodlopende sloot op het noordelijke meer (met best mooi ijs) uiteindelijk via de doorgang naar het zuidelijke meer. Dit meer hebben we uiteindelijk helemaal rond gereden (nog wel een paar keer met beleid langs wat open waterstukken). Daarna geprobeerd om het noordelijke meer ook rond te gaan, maar door een groot wak ging dat niet. Uiteindelijk toch een km. of 25 geschaatst. Het ijs was niet best, maar het avontuur met mijn 2 jonge Groningse knapen (ben zelf oude bok van 59 jaar) zal ik niet snel vergeten. Uiteindelijk van 11.00 tot 14 uur op het ijs gestaan dus toch lekker 3 uur natuurijs. Bovendien ging nat pak gehaald en vanaf 12 uur schitterend zonnig weer met weinig wind en een temperatuur van iets onder 0. Al met al de eerste (en naar ik overtuigd ben enige) natuurijstocht van het jaar. En ja, ik ben gestoord, want ik vond het zeker de moeite van het 3 uur autorijden waard.
Waarschijnlijk tot volgend jaar ergens op natuurijs in Nederland of misschien wel weer Duitsland.
Ik vond deze meren namelijk echt de moeite waard, dus als de vorst weer eens bij de Duitse grens blijft steken en er geen sneeuw is gevallen absoluut de moeite waard om nog een heen te gaan (mooie natuur ook).
Met vriendelijke schaatsgroeten,
Bert S, alias Bertschaatsgek uit Ouderkerk aan de Amstel.
PS. Was om precies om 17.30 uur weer thuis, volgens mijn vrouw met een knalrode kop van de zon en de buitenlucht.
PS. Als de 2 Groningse jongens zich bekend maken met een e-mailadres, zal ik ze een paar foto's e-mailen.