Waarom rijdt Grodum in de bochten nou zo vreemd met z'n arm? Iemand die een idee heeft? Gewoon zo aangeleerd, of denkt ie dat het handig is?
Ergens is verteld dat hij dat uit aerodynamisch oogpunt doet. Volgens de kenners alleen op de lange afstanden, op de 500 meter krijgt hij het niet voor elkaar en heeft hij een 'normale' armzwaai.
Grodum Probeer het zelf eens, dan snap je wel waarom :wink: Nee, het probleem bij hem is dat ie z'n slagen te lang wil maken in de bocht, dus 'doorstrekken', en dat is eigenlijk volkomen nutteloos, het kost je alleen maar tijd. Zo kan hij goed zijn rimte hoog houden en kan hij niet doorstrekken. Als je het zelf ook eens probeerd snap je wat ik bedoel...
Zijn hele techniek is gewoon geforceerd. Zijn valbeweging is compleet a-symetrisch en je merk dat hij dit er na jaren en jaren in heeft geslepen. De armbeweging zorgt voor hem voor een stukje balans in de bocht. De aerodinamica is een leuke bijkomst denk ik. Het is vergelijkbaar met tennisers die hun linkerarm krampachtig in rare standen houden, verschillend persoon, om kracht uit te oefenen met hun slagarm. Ze hebben zelfs testen gedaan met proffesionele tennisers waarbij ze alleen de vingers van hun linkerhand vastbonden aan elkaar. Ze sloegen gewoon 9 van de 10 ballen compleet mis!
Het gaat zich hier denk ik om het feit dat iemand zich een bepaalde techniek aangeleerd heeft die voor hem het beste werkt. En natuurlijk zie je dat ook in andere sporten duidelijk terug: de tennis- en skitechnieken die op dit moment op topniveau toegepast worden, stroken totaal niet met wat ik vroeger op tennis- en skiles geleerd heb (als je daar een discussie over wilt voeren moeten we dat denk ik even offline doen). Voor schaatsen geldt dit denk ik ook, maar bij schaatsen draait het vooral om efficientie. En de techniek voor efficient schaatsen is in een aantal decennia ge-evolueerd tot wat het nu is. Nederlanders schaatsen heel traditioneel: goede zijwaartse afzet met een bovenlichaam dat helemaal stabiel is, zonder rotaties. Bij de amerikanen zie je bijvoorbeeld Davis, die m.i. erg instabiel schaatst met zijn opwaartse schouderbeweging, waarmee zijn lichaam een groot gedeelte van zijn afzetkracht absorbeert i.p.v. dat dat op het ijs toegepast wordt. En toch schaatsen die mannen alle records weg. Moet toch te verklaren zijn lijkt mij. Ik denk dat er wel richtlijnen zijn voor techniek, maar het is geen zuivere wetenschap. Iedereen zoekt naar een manier waarmee hij/zij zelf het snelste over de streep komt, en dat kan ruim afwijken van de norm. Wat dan de norm is, wordt m.i. dan een filosofische discussie ;-)
techniek verandert telkens, en als je verschillende trainers hebt leren die het je ook net weer iets anders, iedereen zoekt naar de manier waarop hij/zij de meeste snelheid krijgt... de Nederlanderlanders schaatsen idd erg traditioneel maar ze gaan wel heel snel, de amerikanen hebben weer hun eigen techniek en gaan OOK heel snel...
Oke, laten we dan samen afspreken dat dat de norm is. Maar dan moeten we ook afspreken dat we niet meer gaan zeuren over de soms zeer afwijkende 'ticks' van onze Scandinavische vriend Oystein (en waarom heeft Mueller hem die tick dan niet af kunnen leren?) en onze amerikaanse shorttrack-vriend Davis. Ik kan het niet laten om toch nog een ding over Grodum los te laten: Volgens mij heeft hij vroeger op dansles gezeten, en heeft 'ie tijdens het schaatsen de cha-cha-cha nog in zijn hoofd. :lol:
Is prima, maar ga jij mijn trainster dan uitleggen dat ik toch écht het hardste ga als ik niet zo vreselijk diep zit? :lol:
Dat noemen ze 'perceptie management': zij zal blijven hameren op het feit dat jij niet diep genoeg zit totdat jullie overeenstemming hebben over jullie uiteindelijke gezamenlijke doel: Reitse zo rap mogelijk van A naar B krijgen. Zij houdt klaarblijkelijk vast aan haar eigen doel, namelijk Reitse volgens het boekje, zeg een vage ongedefinieerde norm, proberen te drillen. En als jij nu kan aantonen dat je op jouw manier sneller bent dan op haar manier, krijg je haar uiteindelijk om ;-)
Dat is natuurlijk de regel en geheel volgens het (norm?)-boekje. Echter, diep zitten betekent meestal dat je sneller verzuurt; dit is vooral het geval bij mensen met lange bovenbenen. Verder gaat je zwaartepunt automatisch meer naar voren, waardoor je op de voorkant van je schaats terecht komt. Technisch ook onhandig. Het hangt dus van je lichaamsbouw af wat voor jou het beste werkt. Hoger zitten betekent meer luchtweerstand, dus snelheidsverlies. Maar als je door hoger te zitten in staat bent meer arbeid te verrichten en minder snel verzuurt, kun je dit grotendeels compenseren. Je ziet het bij de toppers ook: die kleintjes zoals die jappen zitten heel diep, de groten zoals timmer zitten wat hoger. Een echte regel is er dus niet, en hangt dus helemaal van de persoon af wat het beste werkt. Vandaar mijn betoog over het feit dat er geen norm is, alleen een persoonlijk norm zoals Reitse aangaf ;-)
ja, maar diepzitten verlengt natuurlijk wel je afzet... waardoor je dus weer sneller gaat... verder heb je inderdaad de verzuring... dus als je een lange afstand rijd zou ik ook niet al te diep zitten... maar om de hoogste snelheid te behalen werkt diep zitten wel
Ik denk een goede analyse van rovar! Theoretisch is zo diep mogelijk zitten natuurlijk beter: Dit heeft meerdere redenen: 1. De afzet wordt langer zoals al gezegd. 2. de aerodinamica en 3. Last but not least: De hoek tussen het afzetbeen en het ijs wordt kleiner dus wordt de horizontale krachtcomponent groter en de verticale krachtcomponent kleiner. En die verticale krachtcomponent gaat het ijs in en heeft dus geen effect. De horizontale zorgt voor de afzet!! Diep zitten heeft veel effect en je moet er vooral in het begin van het schaatsseizoen op hameren. Je lichaam waarschuwt wel als het te diep is voor jou. Maar wat je in het begin aanleert neem je mee in het hele seizoen.
Hier nog efkes een mooi artikel van wijlen Gerrit Jan van Ingen Schenau: http://www.kennislink.nl/web/show?id=8262 Bevestigt wat leeuwtje te melden had en kunde gebruiken om je eigen norm te bepalen ;-)
Ik heb thuis een groot artikel van van Ingen Schenau waar hij ondermeer berekend wat de maxiamle WR zouden kunnen worden..sneller dan dat was niet mogelijk want dan zouden pezen van botten afscheuren etc etc.. Blijkbaar was hij een paar variabelen vergeten want o.a. op de 500 word er meer dan anderhalve seconde sneller gereden (alle tijden zijn echt dik gebroken!!) Tuurlijk indoorschaatsen, klapschaats, pakken, ijskwaliteit hebben hun intrede gedaan maar alleen om aan te geven dat er altijd weer een variabel is die vergeten kan zijn. Krizz
Is toch hetzelfde als 150 jaar geleden (of iets in die buurt). Treinen waren toen levensgevaarlijk want ze gingen 30 km/h. Daar zou het menselijk lichaam niet tegenkunnen. Ik denk dat er wel ergens een grens zit aan de 500 meter-tijd want er komt een punt dat je de G-krachten die je naar buiten trekken gewoon niet meer kan corrigeren. En dan gaan ze rijden op komvormige banen
Ja, en er komt een tijd dat het Thialf vacuüm wordt gezogen zodat er geen luchtweerstand meer is. Rijden we nog sneller
over diep zitten gesproken: ga eens shorttracken en vraag eens aan de trainer of je diep genoeg zit :shock: :shock: :shock:
