Diep zitten

ijszoeker

ijszoeker

New Member
Ik heb een paar vragen over diep zitten.

1. Hoe diep is de norm?
Als ik op de baan goede wedstrijdschaatsers zie rijden, zitten ze echt veel, veel dieper dan de recreanten, ook de recreanten in de binnenbaan. Kont en hoofd, en dus de rug: ongeveer horizontaal. Zo hoog als de gemiddelde deurkruk. Is dat echt de norm?

2. Wat is het nut van diep zitten?
Ik denk dat het met afzetten te maken heeft. Als je kniehoek klein genoeg is, kan je lang afzetten, zodat je schaatsen pas laat klappen als je been bijna gestrekt is. Let wel: ook in de bocht. Sven zit helemaal niet zo diep. Waarom zou ik dan wel diep moeten zitten?

3. Trainen
Hoe kan ik dat diep zitten trainen. Ik merk dat ik snel verzuur, dat mijn bovenbenen snel verzuren als ik echt diep zit. Is dit iets voor de zomer of kan ik er nu (begin december) ook nog iets aan doen?

Ik wacht jullie antwoorden af.
Groet.


Verzonden vanaf mijn iPad met behulp van Tapatalk
 
1 De norm is zo diep als nodig is voor de afstand.
2 Klopt deels, dieper zitten is ook een goede knie- en enkelhoek waardoor de kracht efficiënter kan worden gebruikt. Daarnaast is dieper minder weerstand. Lagere weerstand is meer snelheid of langer volhouden. Sven is specialist op lange afstanden en is niet zo snel in de ronde. Ik heb Sven nog nooit een rondje 25 laag zien rijden waar dat voor de sprinters zeker nodig is. Op de langere afstanden verzuur je minder door wat minder diep te zitten.
3 Google op droogtraining schaatsen. Je kan het altijd oppakken. In de zomer opbouwen en in de winter bijhouden. Je kan er nu al mee beginnen.
 
Voor de sprintafstanden had Hein Otterspeer dit weekend een mooie opmerking. Het gevoel dat je jezelf weer kunt opvouwen. Je hebt dan het idee dat je knieën in je oksels zitten en je met je vingers het ijs kunt aaien. In werkelijkheid is dit niet zo, maar zo voelt het wel. Als ik zo laag zit is de druk op mn bovenbenen in de bocht opeens weer iets lager dan wanneer je hoger zit. Wel lopen door het afklemmen van de slagaders mn benen weer eerder vol waardoor ik eerder op mn punten gaat schaatsen. Dat is dan weer de volgende stap.
 
Bedenk dat diep zitten geen doel op zich is.

Zoals Eelco al zei: er zit vaak een trade-off in:
Dieper zitten geeft de mogelijkheid om effectiever af te zetten. (afzethoek)
Dieper zitten geeft minder luchtweerstand, maar dieper zitten geeft ook sneller spiervermoeidheid.

Afhankelijk van de afstand, de omstandigheden en de kenmerken van de schaatser zal er ergens een optimum liggen.

Wedstrijdschaatsers die in de training heel diep zitten schaatsen op dat moment waarschijnlijk ook niet het meest efficiënt, maar doen het voor het trainingseffect.
 
Laatst bewerkt:
Dank voor jullie (vooral) goede reacties. Een paar aanvullende opmerkingen.

Het argument over het verminderen van de weerstand is niet zo sterk, aangenomen dat je je bovenlichaam horizontaal houdt. Diep zitten betekent dat je benen iets minder weerstand genereren. Dat scheelt maar niet noemenswaardig, denk ik. Een beetje flauw: als je je zadel van je fiets lager zet, wordt de luchtweerstand ook minder. Dat is waar maar het gaat om iets anders dat belangrijker is: afzetten.

Diep zitten heeft behoorlijk wat met de schaatshoek te maken, voor zover ik die term goed begrijp: met de schaatshoek wordt volgens mij bedoeld de hoek van je schaats ten opzichte van het ijs op het moment van de afzet. Als je diep zit, wordt die hoek gemakkelijker en sneller kleiner als je je bovenlichaam naar links of rechts verplaatst. Een kleine schaatshoek betekent dat je voor het afzetten veel druk kunt opbouwen. Wie niet diep zit, moet dus wat langer met afzetten wachten voordat de schaatshoek even klein is.

Mijn eigen ervaring: diep zitten betekent dat ik langer kan afzetten. Maar lang afzetten is niet het enige wat voor een effectieve afzet van belang is. Het gaat ook, en misschien wel vooral om explosief afzetten tijdens het allereerste gedeelte van de afzet. Dat eerste stukje heeft niets met diep zitten te maken... behalve deels wat betreft de schaatshoek (zie hiervoor). Sven, bijvoorbeeld, maakt vooral van dat eerste stukje gebruik. En hij bereikt die kleine schaatshoek door erg lange slagen te maken, zodat ook zijn afzetschaats ver buiten zijn LZP komt (LZP = lichaamszwaartepunt). Breed rijden heeft hetzelfde effect als lange slagen. Kijk maar naar sprinters, de eerste 100 meter. Om de bewegingsfrequentie extreem hoog te houden, moeten sprinters diep zitten om daarbij tevens de schaatshoek bij afzet klein te houden.

Wat betreft de juiste hoogte/diepte: het zou om een optimum gaan: de te rijden afstand, kracht, verzuring en zo. Diep zitten trainen lijkt mij niet fout. Voor trainingen zonder ijs (thuis, op het perron als de trein te laat komt, in de zomer, in de sauna): bovenlijf ter hoogte van de deurknop.
 
Laatst bewerkt:
Je hebt je aardig verdiept maar mist de kern wat mij betreft:

Diep zitten helpt zeker maar is niet het enige dat de effectiviteit van de afzet bepaalt.

Wat jij schaatshoek noemt noemen wij afzethoek. Een kleine afzethoek (dus je mes tov het ijs) hoe effectiever de afzet. Deze wordt mede bepaald door hoe diep je zit maar ook door de timing van je afzet. Hoe langer je wacht met de inzet van je glijbeen hoe meer je komt te hangen en hoe scherper de afzethoek. En dat levert druk op. Als je Sven breed ziet rijden zie je heel duidelijk dat hij lang wacht met inzetten en dat de afzethoek steeds scherper wordt. En dat kan je op zowel een lange afstand (Sven) als op een korte afstand in hogere frequentie. Want wachten is niet wachten in tijd maar wachten tot je klaar bent met afzetten. Topschaatsers komen vaak niet omhoog (zoals de middenmoot) als het zwaar wordt maar gaan wel steeds slechter timen waardoor ze te vroeg inzetten, op twee benen gaan rijden en dus te weinig druk hebben en rondetijden oplopen.

Als je het verder over hoeken hebt, praat dan over de volgende hoeken:
  • Enkelhoek: Bij het trainen van het diep zitten moet je niet vergeten je lenigheid te trainen. Zonder voldoende enkelhoek kan je geen kleine kniehoek maken want dan kom je te veel achterop te zitten. En voor die enkelhoek heb je lange(re) kuitspieren nodig. Vergeet dat niet.
  • Kniehoek: Als je dieper zit met een kleine kniehoek is de reach van je strekking groter. Natuurlijk helpt dat. Ook zit je lager, dus meer aerodynamica
  • Heuphoek: Als je heuphoek klein is komt je romp lager en dat helpt bij de luchtweerstand. Maar met een kleine heuphoek zonder kniehoek ga je op de punten rijden.
Alle hoeken beïnvloeden elkaar en moeten tot elkaar in verhouding staan.
 
1. Enkele topsprinters heb ik tijdens trainingen hun knie (van het bijhaalbeen) onder hun kuitspier (van het afzetbeen) langs zien halen.
3. Bovenstaande train ik ook, meestal 1x per week, 2x 100m en 1 of 2x 200meter (op het ijs): "oncomfortabel diep zitten". Zo diep zitten gaat nu nog wel ten koste van de souplesse, maar ik denk dat je door het trainen van diepzitten wel steeds dieper kunt gaan zitten totdat het oncomfortabel wordt. Als ik het droog oefen, dan doe ik dat vooral op één been. Diep zitten oefenen op twee benen helpt mij niet zo (vooral niet voor mijn kniehoek).
 
Dank.

BP:
Laten we jouw definities overnemen.
Je noemt terecht die andere hoeken maar je had ook de heup, het invetten, het tegensturen en nog zo veel meer kunnen noemen. Mij ging het bij dit onderwerp even vooral over diep zitten.
De hogere frequentie bij sprinters betekent dat ze dieper moeten zitten. Margo Boer is HET voorbeeld van te rechtop starten (langzaam) en dus een trage (frequentie op) eerste 100 meter wat zij in de ronde op de 500 meter meestal goedmaakt.

Tsuki:
overmatige diepzitoefeningen doe ik ook, met een goed begin, als start, maar dan met de eerste slag kom ik wat omhoog, een beetje, maar toch. En opnieuw probeer ik het. Dit jaar heb ik mij voorgenomen mij op dit punt te verbeteren. En het gaat een stuk beter. Geen opschepperige onzin. Het net aan de binnenkant van de baan in Haarlem is mijn norm, Maar: In bed spanning op de bovenbeenspieren. En onder mijn knieschijven, pijn aan de voorkant. Maar wat wil ik: 65 plus. De laatste dagen met deze harde wind. Wind mee: lange slagen en iets overeind. En aan de andere kant van de baan de tegenwind: diep zitten, korte slagen


Verzonden vanaf mijn iPad met behulp van Tapatalk
 
Laatst bewerkt:
Het net aan de binnenkant van de baan in Haarlem is mijn norm, Maar: In bed spanning op de bovenbeenspieren. En onder mijn knieschijven, pijn aan de voorkant.
Klik om te vergroten...
Dat klinkt als geïrriteerde aanhechtingen van de pezen. Dat is vaak een teken van onjuiste/overbelasting. Wil je niet te veel? Zorg ervoor dat je bijhaal goed, snel en hoog genoeg is zodat je voldoende kunt ontspannen (Trage bijhaal schijnt een Haarlems kwaaltje te zijn). Ook kun je beter 4 rondjes helemaal netjes rijden dan 7 ronden lang harken.
 
Dsdevries. Dank voor het advies om het rustiger aan te doen, want het zal wel een beetje overbelasting zijn geweest. Gelukkig hebben de afgelopen feestdagen met de overvolle baan mij gered. Zonder enige pijn lukt het mij om in elk geval 15 cm dieper te zitten. En we hebben een ploegje: "de lange slag", DLS. Tijd genoeg om bij te halen. Maar niet te traag. De dynamiek moet er wel zijn. DLS rijdt steeds beter. En dus ook sneller. Komt het zien...
Groet


Verzonden vanaf mijn iPad met behulp van Tapatalk
 
You must log in or register to reply here.
Back
Top