Interessant artikel op linkedin over het verkeerd klaarstomen van jeugdtalenten tot topsporters. https://www.linkedin.com/pulse/de-grootste-fout-talentontwikkeling-maarten-gybels Zit wel wat in. Sporters die op jonge leeftijd al vrij groot en sterk zijn, worden veel meer als talent beschouwd omdat ze beter zijn dan hun leeftijdgenoten. Maar dat hoeft niet per se door talent te komen, maar meer door een verschillende opbouw van ontwikkeling. Sportend kind A is op z'n 12e 1m70, sportend kind B is op z'n 12e 1m40, maar uiteindelijk worden ze allebei pakweg 1m85. Maar A wordt als talent gerekend omdat ie veel groter, sterker en dus beter is dan z'n leeftijdsgenoten. Terwijl B, als hij de tijd krijgt, uiteindelijk net zo goed kan worden als A. Verder klopt het inderdaad dat je niet talenten moet opblazen met jeugdwedstrijden. Kijk maar naar Min-sun Kim, maar ook naar Pedersen. Als junior ging hij van hot naar her om allerlei wedstrijden te rijden. Ik neem aan dat hij nu beter zou zijn, als in die periode zijn wedstrijdkalender minder vol zou zijn geweest. Ben benieuwd naar de meningen van jullie mede-schaatsforummers.
Ja, maar van de talenten die kind goed zijn, zullen er percentueel toch meer de top halen dan van de niet-zo-talenten die als kind niet zo goed zijn? Juniorenwedstrijden zijn onder meer bedoeld om talentvolle atleten te laten wennen aan internationale competitie, maar het probleem in met name de kleinere sporten (ook schaatsen) is dat sommige landen maar een paar goede schaatsers hebben en dat de talentvolle junioren ook meteen de beste schaatsers van hun hele land zijn. Dat speelt in Nederland niet zo (eerder andersom, dat het voor neo-senioren soms nog lastig is het gat met de toppers te dichten).
