Ik zie veel reacties spreken over korte passen in het begin. Dat is iets wat je dus juist niet moet gaan doen(je kan je ritme met een kortere paslengte niet genoeg verhogen om de kleinere paslengte te compenseren). Je moet normale passen maken, en een hoog ritme proberen aan te houden. Je moet er ook op letten dat je je heupen niet vastzet. Als je met je been naar voren stapt, moet je zorgen dat je je heup meedraait diezelfde kant op. Verder is starten gewoon een kwestie van jezelf voorover laten vallen. De rest van je lichaam komt er dan wel achteraan.
Sinds wanneer moet je je met schaatsen voorover laten vallen. Volgens mij moet je altijd achterop je schaatsen staan, en dus ook met starten. En met starten moet je ook je knieen naar voren gooien en dat kan niet als je je voorover laat vallen..
Daar zijn de meningen over verdeeld...Kijk eens naar de meeste buitenlandse sprinters(Smeekens en Mulder ook). Houden zij hun zwaartepunt onder zich bij het starten, of hebben ze die voor zich liggen... Incorrect. Wat is de natuurlijke loopbeweging? Sprint jij lopend net zo hard als je op je hak blijft lopen, dus helemaal niet afwikkelt? Lopen is vallen. Dat is een natuurlijke beweging. Waarom dat niet gebruiken bij de start van schaatsen? Waarom zou dat niet kunnen? Het lukt mij ook.
Voor iedereen blijft waarschijnlijk het lastigst om aan al die aspecten te denken tijdens de start. Leon gaf eerder al aan dat er bij hem sprake is van een volkomen blanco tijdens de start (nergens meer aan denkt): Belangrijk is -lijkt me- dat je probeert te achterhalen op welk punt bij jouw start nog wat te verbeteren valt. Is dat je beenritme, je armbeweging, je houding, stabiliteit, coördinatie? Laat vooral ook iemand je start bekijken -liefst zelfs wat filmpjes maken- bij voorkeur van achteren, van voren en van opzij bezien. Bekijk ze rustig en kritisch. Op welke manier zou je kunnen verbeteren? Concentreer je vervolgens op de belangrijkste verbeterpunten. Tijdens trainingen laat je je ook bijna uitsluitend op dat aspect coachen. Je kunt nl. zo goed als onmogelijk bewust bezig zijn met meer dan 2 punten tegelijk, dat geldt overigens ook voor een coach.
Als ik lopend sprint blijf ik niet op mijn hakken lopen, nee. Maar met lopen zet je naar achter af, daardoor val je ook voorover als je sprint. Met schaatsen zet je opzij af (je hoeft je voet dus niet af te wikkelen), met de start zijn dat wel kortere pasjes, maar nogsteeds zet je opzij af. Je kan dus gewoon achterop je schaatsen blijven staan. Wanneer je je voorover laat vallen ga je met je punten het ijs in en rem je af.
Dit heb je verkeerd begrepen. De loopbeweging begint met de val voorover, en dat resulteert in een duw naar achteren, en het neerzetten van je voorste voet. Klopt(als je op snelheid bent) klopt niet klopt gedeeltelijk. De maximale streksnelheid van je been is ongeveer 7m/s(ongeveer 25 km/u). Tot je die snelheid bereikt hebt, kan je dus nog effectief snelheid maken door achterwaarts af te zetten. De eerste passen van de start zullen dus naar achter afgezet worden, maar de passen zullen wel snel zijwaarts gaan Dat kan je wel doen, maar haal je niet het maximale uit je start. Daar hebben we al weer een jaartje of tien een goeie oplossing voor...
Als absolute niet-starter heb ik al heel wat tips aangehoord.. Dat naar voren vallen inderdaad, alleen niet teveel, dan kom je teveel op je punten en kan je geen passen meer maken. je hebt een soort "val-evenwicht" nodig, en dat is vrees ik een kwestie van veel oefenen. Maar wat ik verder gehoord heb aan praktische tips (van verschillende mensen, dus soms ook tegenstrijdig, maar je moet wat proberen): Armen kort, maar die kwam al voorbij Eerste pas klein, daarna groot. Eerste pas groot en ver weg, en dat vasthouden. Ik ben een beetje een wringende schaatser die veel stuurt: dat niet doen bij de start. Er een beetje 'tussen hangen' kan helpen om niet meteen over te gaan komen. De antisprinter heeft, in mijn ervaring, moeite met het snel kantelen van de schaats van buitenkant naar binnenkant, dus als je op de buitenkant inzetten overslaat heb je meteen druk en kun je meteen afzetten. Schaats dus zo recht mogelijk neerzetten, misschien zelfs een beetje op de binnenkant. Omhoog kijken (voorkomt dat je op je punten klapt) Niet te diep inzakken bij de starthouding. Heupen op dezelfde hoogte houden. Niet stampen maar lichte passen maken. Bij stampen stamp je je energie op het ijs ipv in je afzet. Niet te lang doorrennen. Ik vind starten op skeelers trouwens veel makkelijker, dus van de zomer veel oefenen!
Ja, dat snap ik. Ik heb het misschien een beetje verkeerd verwoord. Hehe, nou weet ik het ff niet meer. Ik zou het is aan mijn trainer moeten vragen (heeft alle trianerdiploma's die er zijn, hij weet alles! ). Ik zou ook niet weten hoe ik start, want ik ben (net zoals ijsmonter al zei) ook helemaal blanco bij het starten. Bedoel je de klapschaats? Als je daarmee teveel voorop staat klap je voorover, lijkt me ook niet helemaal de bedoel bij de start.
Je mag gerust aan je trainer vragen hoe het zit hoor, maar ik denk dat ik het wel van hem win als het op ervaring met snel starten aankomt. Diploma's zeggen niet alles namelijk(ik heb er namelijk geen :wink: ). Die bedoel ik inderdaad. De bedoeling is ook niet dat je bewust te veel voorop gaat staan. Je moet het precies andersom zien. Je moet voorover vallen(niet te ver natuurlijk. Anders maak je een mooi begin voor een studie naar de structuur van het ijs), en daardoor kom je iets voorop te staan. Dat is bij het starten helemaal niet erg.
Even weer verder in een wat ouder topic. Ik zie hier heel veel uitleg staan over het starten. Ik kan op zich redelijk sprinten als het op hardlopen aankomt. (Onder de 12 op de 100 meter). Bij het schaatsen ben ik ongeveer even snel. Dat moet beter kunnen. Mijn rondjes zijn wel redelijk goed (ongeveer 31.5). Mijn startmethode is nu als volgt: Achterste voet net niet haaks op het ijs (als ik het in moet schatten ongeveer 70 graden op rijrichting). Voorste voet bijna 90 graden op de achterste. Heupen naar voren indraaien zodat ze in de looprichting staan. Ook bovenlichaam heb ik naar voren gericht. Bij het inzakken houd ik mijn liezen op spanning. Bij de start strek ik eerst mijn achterste been en daarna plaats ik mijn voorste voet. Is dit juist of moet je je echt alleen op het plaatsen van de voorste voet richten? Als dat zo is hoe "open" je dan bij je eerste pas? Komt de beweging uit je heup en plaats je of begin je meteen te rennen? Nog andere ideeën? Iemand enig idee waar een start in slow-motion goed valt te zien vanuit verschillende gezichtspunten? Op tv word ik niet veel wijzer omdat het nooit vanuit verschillende hoeken tegelijk valt te zien.
kijk hier maar eens op: http://www.mobypicture.com/user/thespee ... ew/7743903 met dank aan Dhr. Kuipers. dit zal aantal bovenstaande verhalen ontkrachten, danwel bevestigen want één ding is voor mij zeker: er is een hoop onzin hierboven geschreven geschreven. Wat een flauwekul... Ooit iemand wel eens geprobeerd om vanuit stilstand de hardloop beweging te imiteren op het ijs met je schaatsen aan? Wat te denken van je bekkenpositie en je romphouding? Hoe wil je naar voren als je niet je knieeën naar voren brengt ze niet onder je lichaam zet. goed, even mijn frustratie eruit over deze nonsens. Vooral proberen op gevoel te starten en niet te veel nadenken tijdens; want ook hier geldt "paralyse door analyse"...
Thnx, een aantal van mijn vragen wordt in dit filmpje duidelijk beantwoord. Nu nog vertalen naar mijn eigen startmethode. Ik ben het met je eens en doe mijn best. Maar als het niet gaat zoals je denkt dat het moet dan moet je weer even teruggaan naar de basis. En om te zien wat die basis is hebben we dit forum .
