Poll: Wat te doen met het kwalificatiesysteem in 2018.

Hier ben ik het mee eens en omdat dit formeel heel lastig vast te leggen is zou ik pleiten voor meer discretionaire bevoegdheid voor de KNSB die dit soort dingen intuïtief beter zou moeten kunnen wegen. Eigenlijk komt het neer op meer aanwijsplekken.

1 januari 2014 - Nog 38 dagen tot aan de eerste langebaanwedstrijd in Sochi

De KNSB heeft gefaald als topsport organisatie.
Het OKT is achter de rug, de Olympische ploeg is bekend.
Er was slechts één issue, die de KNSB nooit had kunnen voorkomen met regels, de prestatiematrix zat goed in elkaar en iedereen had een faire kans op plaatsing voor Sochi.
Er gaat een sterke ploeg naar Sochi met veel medaillekansen. Natuurlijk was er gemor, maar met zoveel belangen valt er altijd wel iets te klagen voor één van de betrokkenen partij.
Ook ik had het op accenten zeker anders gedaan, maar dat welles nietes spelletje blijft toch altijd enigszins subjectief.
De KNSB heeft het gezien de randvoorwaarde van het maximum van 10 schaatsers per sekse goed gedaan.

Toch vind ik dat de KNSB compleet heeft gefaald en bijvoorbeeld verantwoordelijk is voor het thuisblijven van een topper als Kjeld Nuis.

Om te illustreren waarom heb ik het volgende analogie bedacht:

De KNSB zit op een eilandje met een groepje van ongeveer 15 personen en heeft een bootje, waarmee er maximaal 10 personen naar het vasteland kunnen worden vervoerd, omdat er een lek in de boot zit.
Op het vasteland ligt er een zware opdracht waarvoor bepaalde personen meer geschikt zijn dan anderen. Daarom bedenkt men een systeem voor selectie op basis van wat de personen de afgelopen 2 jaar op het eiland hebben gepresteerd. Een dokter is het belangrijkst, daarna een boer, de jager is belangrijk etc tot en met de schrijver en de musicus aan wie men het minste belang hecht. Op de dag voor de overtocht moeten alle kandidaten nog een laatste zware proef doen en de 10 besten van die dag mogen mee. Men kijkt goed naar het beste weer voor de overtocht, men neemt wat emmers mee om overtollig water af te voeren, men slaat proviand in en benoemd een kapitein die alles in goede banen moet leiden. De overtocht slaagt, er is onderweg slechts één ruzie en 10 personen die genoeg kwaliteiten om het op het vasteland te redden worden veilig aan wal gezet.
Goed gedaan toch? NEE natuurlijk niet!

De KNSB had namelijk 4 jaar de tijd om het lek te dichten en de schrijver en de musicus ook mee te nemen. Toen wist men namelijk al dat dit probleem ging ontstaan. 1461 dagen om hier iets aan te doen. Het lek is veroorzaakt door een andere stam en men heeft hun grondstoffen nodig om het te dichten, maar in 4 jaar moet het toch wel lukken om de grondstoffen van hen te krijgen.
Het lek in dit verhaal is natuurlijk de vreemde regel van het IOC om maximaal 10 schaatsers per land per sekse op de OS toe te staan.

Vreemd, omdat deze regel in geen enkele andere sport wordt toegepast. Alle sporten hebben een maximum aantal sporters per onderdeel niet een maximum op het totaal.
Hierdoor moet je appels met peren vergelijken bij het maken van je selectie. Een 500m is een compleet ander onderdeel dan de 10km en toch moet je de prestaties van deze totaal verschillende atleten vergelijken om tot de selectie te komen.
Extra vreemd, omdat specialisme aangeeft dat de sport volwassen wordt. Het niveau op de verschillende onderdelen neemt hierdoor toe. Het is niet meer de sport van 38 jaar geleden toen stayer Piet Kleine ook de 1000m reed op de OS en allrounder Hans van Helden zelfs de 500m. De sport is volwassen geworden en dat straft het IOC juist af met deze regel.

De regel is ingesteld door het IOC om het aantal atleten en daarmee de kosten te beperken, “Cash is King” en de sport was in een andere fase toen de regel werd ingesteld, dus ik kan mij goed voorstellen dat deze regel is ingesteld.
Wat ik niet begrijp is dat het IOC niet evalueert of met deze regel de doelstelling wordt bereikt. Als ze dat zouden doen, zouden ze inzien dat het slechts een handjevol atleten scheelt (allemaal uit Nederland). Te weinig om de regel te handhaven. Als deze kleine overschrijding toch voor problemen zorgt, kunnen ze ook de 4e persoon op de kortste afstanden schrappen. Zo win je die paar atleten weer terug, maar heb je geen vreemde regel die alleen bij een onvolwassen sport past.

De KNSB en het NOC wisten dit 4 jaar geleden ook al en je maakt mij niet wijs dat dit niet genoeg tijd was om de regel aangepast te krijgen. Kwestie van prioriteiten stellen.
Er zijn talloze manieren om zo’n regel aangepast te krijgen, waar een wil is, is een weg.

• Men had het IOC dus kunnen vragen om een evaluatie.
• Men had het IOC niet eens hoeven vragen om Nederland te bevoordelen, maar alleen om Nederland niet als enige land te benadelen.
  Nederland is namelijk het enige land dat last heeft van deze regel (wat ook al vreemd is).
• Men had alternatieve voorstellen kunnen indienen, gebaseerd op limieten, WB klasseringen, WK afstanden etc, er zijn heel veel alternatieven zonder het maximum van 10 rijders te bedenken.
• Men had andere landen mee kunnen krijgen om voor de alternatieve voorstellen te stemmen door die landen te helpen met een jeugdopleiding, schaatsbanen, stages in Nederland, infrastructuur en organisatie van wedstrijden.
  Dit zijn zaken die sowieso goed zijn om het schaatsen in de rest van de wereld te promoten. Het budget hiervoor had kunnen komen van het NOC NSF, er is geen sport waarop Nederland meer Olympische medailles heeft gehaald dan met langebaanschaatsen, dus moet er budget worden vrijgemaakt.
  Ook de commerciële schaatsploegen zijn wel bereid hier geld voor vrij te maken, als dit de kansen van hun rijders verhoogd om op de OS te komen.
• Men had het IOC kunnen aanbieden te helpen met de kosten van het organiseren van de schaatswedstrijden. Ook hiervoor had men budget kunnen krijgen van het NOC NSF en de schaatsploegen.
• Men had de Nederlandse invloed in de internationale sportwereld kunnen gebruiken in de lobby om de regel aangepast te krijgen. Natuurlijk de voor de hand liggende namen als toen nog IOC-lid Willem Alexander en Ard Schenk, maar ook bijvoorbeeld Alberda, Bolhuis, Cruijff, Hiddink, Terpstra, VDH, Krajicek etc
• In 4 jaar kun je nog veel meer bedenken, zoals ik al zei een kwestie van prioriteiten stellen.

Ook de schaatsploegen en de schaatsers zelf hebben er overigens niet genoeg aan gedaan. Er wordt van alles gezegd, getweet, interview hier, persconferentie daar, maar ik heb de afgelopen 4 jaar ook uit die hoek niets gehoord over het afschaffen van deze regel. Hoe meer je over iets blijft praten, hoe groter de kans dat er nog eens naar wordt gekeken. Zeker de ploegen van Orie en van Velde hadden dit moeten doen, omdat men name hun rijders de klos zijn van deze regel.

Terug naar de KNSB en het NOC.
Aangeven dat men toch geen kans maakt om deze regel aangepast te krijgen is precies wat er niet past in de topsport. Als je er zelf al niet in geloofd, zal iemand anders er zeker niet in geloven.
In de topsport gaat om het koste wat kost je doelen bereiken, "kan niet" is geen optie.
Daarom heeft de KNSB gefaald als topsportorganisatie.

Patrick een schaatsliefhebber

Jaaaa, maar het gaat in feite om twee zaken
a. een systeem van nomineren of niet, en hoe dan wel, vormbehoud, calamiteitenclausules e.d, een of twee OKT's
b. de prestatiematrix, die de aanwijsvolgorde bepaalt, om de set van 18 of in de praktijk zo'n 14 rijders terug te brengen tot 10

de geboden opties zijn mengelingen van de twee aspecten.
Er zitten nog wat flaws in de matrix, die o.a. leidden tot het feit dat we twee rijders sturen waar eentje het wel had aangekund (lange afstanden dames)

verder wordt hierboven steeds vaker een OKT 2 genoemd. Ik ben hier erg op tegen, het 'één moment-principe' blijft voor de grootste groep wel degelijk gelden.
Anders blijf je selecteren.

ik zit wat het volgende betreft nog even in de brainstormfase, maar wat betreft de calamiteiten (afgezien van ziekte) zou het het meest zuiver alsook het meest simpel zijn de betreffende rijder/ster te laten overrijden op bijv de volgende dag. Iedereen beseft dat dezelfde dag niet mogelijk is, zeker niet op een langere afstand. Overrijden is dan wel een paardenmiddel, met zeker ook haken en ogen, bijv geen tegenstander, het hebben van een richttijd, maar deze twee zijn het dan ook wel, en één is een voordeel en de ander een nadeel. We moeten dit paardenmiddel afzetten tegenover slechte oplossingen als een OKT2, skate off of bepaling door commissies.

Ik lees al een tijdje. En voelde toch de behoefte om dit opiniestuk te reageren

1 ik vind niet dat het langebaanschaatsen mag klagen met 12 afstanden en 20 deelnemers per land
2 KNSN heeft geprobeerd op isu congres 2012 een extra deelnemer voor de TP mee te krijgen
3 alle sporten hebben een quotum. Als een land zich plaatst voor de heren twee en vier dan mogen er maar Max 5 atleten mee. Als er sprake is van twee piloten dan meten ze de remmers delen
4 mijn vraag is wie had je thuis gelaten voor Nuis? Op elk lijstje waren mijn inziens toppers thuis gebleven.
5 ik vind persoonlijk dat knsb/nocnsf afgelopen jaren twee keer heeft hebben gefaald Verheijen 2010 5000m en De Jong 2002 10000m.
6 gezien het beperkte aantal landen ben ik ook zeer blij met de schaatsacedemie in Inzell

Zelf zou ik voor 2018 de situatie van 2014 aanvullen met de toppersregel van 2010.

Het is al meer dan eens geopperd dat je liever niet een specialist op de 10km meeneemt die derde wordt op het OK, eentiende seconde voor de nummer vier, die zich al op de 5km heeft geplaatst. Hierdoor nemen de medaille kansen op de 10km niet toe, maar moet je onder in het schema wel iemand thuis laten. Wellicht zou je met een quorum per twee gerelateerde afstanden kunnen gaan werken, door te stellen dat zich in eerste instantie maar vier rijders kunnen plaatsen op de 3 en 5km respectievelijk 5 en 10km. Zoiets kun je ook doen voor de 500m en de 1000m en/0f de 1000m en de 1500m. Natuurlijk wordt het er (weer) ingewikkelder van, maar je voorkomt ermee dat afstanden die hoog in de matrix staan er voor zorgen dat er een totale kaalslag op andere afstanden plaatsvindt. Als op de 5km en 10km mannen zes verschillende namen in de matrix waren terecht gekomen, dan hadden de lange afstanden al zes plekken in de top-11 van de matrix bezet, zodat je wereldtoppers op de korte afstanden thuis had moeten laten.

Aan de andere kant kan je wellicht op de kortere afstanden 1 schaatser makkelijker meerdere afstanden laten rijden. Zoals nu met een Groothuis in plaats van Hospes. Of Verweij in plaats van Krol.

Mijn system was: top-2 op elke afstand plaatsen zich. Alle plaatsen die nog over zijn door een bondscoach. Die houdt rekening met de pursuit, met de eerdere prestaties van schaatsers en met zijn prestaties van het OKT.
Wat had dat opgeleverd op dit OKT?
Mannen in top-2: Mulder, Mulder, Groothuis, Tuitert, Verweij, Kramer, Bergsma
3 plekken over. Blokhuijsen mee voor de pursuit. Hij was top-3 op de 5km dus kan die afstand mooi rijden. Van de mensen die zich niet geplaatst hebben heb je drie echt bewezen wereldtoppers. Bob de Jong, Kjeld Nuis, Jan Smeekens. Twijfelgeval: Hein Otterspeer. Otterspeer heeft in het hele jaar te weinig laten zien en valt af. De anderen zijn gelijkwaardig. Bob en Smeekens lieten een medaille-waardige prestatie zien bij het OKT. Nuis niet. Die eerste twee gaan mee. Ergo: het zou dezelfde mannenploeg op leveren.

Vrouwen in top-2: Boer, Van Riessen, Van Beek, Leenstra, Wust, De Jong, Kleibeuker
Wederom 3 plekken over. Dit keer een stuk lastiger. Genoeg dames voor de pursuit. Er zijn geen bewezen wereldtoppers die zich niet hebben geplaatst. Niet geplaatst zijn o.a.: Ter Mors, Nauta, Oenema, Vd Weijden, Gerritsen, Valkenburg, De Vries. Valkenburg en De Vries hebben zich niet in de top-3/top-4 van hun afstand gereden en waren dit voorseizoen niet op dreef dus vallen af. Gerritsen werd vierde in een tijd die niet medaille-waardig is, reed ook een slecht voorseizoen, dus valt ook af. Vier dames over voor drie plekken. Ter Mors is geen bewezen weredltopper maar heeft gevoelsmatig de meeste medaillekansen van de vier. Oenema reed geen medaille-tijd, maar heeft dat vorig seizoen wel laten zien. Nauta en VD Weijden zijn erg vergelijkbaar qua type rijdster. Allebei meenemen voor één afstand is eigenlijk zonde voor de extra plek. Dus voorkeur voor Nauta vanwege betere prestaties in voorseizoen en op het OKT. Ergo: bijna dezelfde ploeg, met Oenema ipv VD Weijden. Volgens velen de ploeg die zou moeten gaan. Enige discussiepunt is dan of je Ter Mors of Nauta de derde 3km plek geeft. Als je naar wereldbekerstand en het OKT kijkt kun je bijna niet anders dan die aan Nauta geven.

Klinkt goed. Zal alleen veel discussie opleveren en ik zou interne reglement door @Unplugged laten opstellen, want anders heb je een nasleep met allerlei rechtszaken. Je kunt in ieder geval onrechtvaardigheden herstellen.

Dit geeft heel veel meer discussie en trammelant. Nu heb je maar maximaal 3 aanwijsplekken voor de bondscoach, waar er geen een van is gebruikt. In jouw systeem heb je er minimaal 8. Dat kan 3 keer zoveel discussie geven. En dat het wel zou werken voor dit OKT is leuk, maar wat doe je als de ploeg van 10 man al vol is met de eerste 2 plekken, maar vervolgens geen TP-mensen?

Maar ik ben bang dat ik daar niet aan ga meewerken. Hoe meer objectieve criteria, hoe beter. Wat mij betreft voldoet het huidige selectiebeleid prima. Laten we maar eerlijk zijn: van de 20 deelnemers is er nu één discutabel. Oké, als Nauta de 3K rijdt ipv Van der Weijden, kan Oenema ook mee. Maar ja, dat zou voor haar meer een blessing in disguise zijn dan een verdienste op basis van prestatie. Niet voor niets staan 500-3 en 4 V laag in de prestatiematrix. Je kunt niet alle calamiteiten ondervangen of uitsluiten. Bovendien is het nu de SCL die bepaalt wat 'absolute wereldtop' is, en hebben we het over maximaal één calamiteit (of twee indien de aanwijsplekken voor de TP niet gebruikt worden). In het voorstel van @G1ant krijgt de bondscoach wel heel veel te zeggen. En geloof maar dat dát discussie op gaat leveren... De beroepscommissie van de KNSB zou het nog drukker gaan krijgen dan nu (slechts 1 bezwaar).

Ik vraag het me af. Volgens mij kan de KNSB twee kanten op. Of een 100 pagina dik document met allerlei regels, uitzonderingen etc. Compleet waterdicht. Met alle 'wat als scenario's' rekening houdend.
Of zoals mijn voorstel, met een bondscoach die de vrije hand krijgt. Bijvoorbeeld dus de eerste zoveel gaan, en de rest is in handen van een bondscoach. Wat belangrijk is is dat die bondscoach compleet de vrije hand krijgt. Zet geen richtlijnen op papier, geef ze hoogstens mee aan zo iemand. Maar als hij ervan af wil wijken: ook goed. Rijdens weten dat als ze zeker willen zijn moeten ze top-2 rijden. Anders hebben ze hun lot niet in eigen hand. Over de WK selectie van Van Gaal kunnen nooit rechtzaken ontstaan, omdat er geen regels voor zijn. Het is gewoon de keuze van Van Gaal. Als hij Maher geschikter vindt dan Sneijder is dat heel lullig voor Wesley, maar doet hij er niets aan.

Nu is het vaak een tussenweg. Er zijn aanwijsplekken, en die zijn ongeveer hiervoor... Ja, er is een calamiteitenregeling. Die is voor wereldtoppers. Maar wat is wel of geen camaliteit. Val? Mislag? Foute wissel? Valse start? Niet mee doen met ziekte? Wel meedoen met ziekte? En wat is een wereldtopper? Medaillekanditaat? Gouden-medaillekandidaat? Moeten ze dat hebben bewezen voor het OKT, of kan dat ook tijdens het OKT? En dan krijg je dus gedoe omdat iedereen de regels op zijn manier uitlegt.

Bovenstaande argumenten tegen G1ant's systeem lijken me onterecht, op Sidekick's tweede argument na ("maar wat doe je als de ploeg van 10 man al vol is met de eerste 2 plekken, maar vervolgens geen TP-mensen?"). Een hybride OKT/bondscoach-systeem lijkt me een zeer interessant en wordt volgens mij ook in de VS en Rusland gebruikt. Ook is het eenvoudig te begrijpen door mevrouw van Zetten en is het eerlijk omdat de schaatsers gewoon alles nog in eigen hand hebben (gewoon top 2 rijden).

Ik denk dat het beste argument tegen het systeem echter hetzelfde argument is dat tegen Bokito's systeem werd geopperd (door leenstrafan): "Systeem van "beste 2 per afstand" levert bijna automatisch niet meer medailles op. Als Boer, Oenema, Gerritsen en Van Riessen in de komende vier jaar stoppen en er geen vervanger opstaat wordt de 500 meter dames een zwakke Nederlandse afstand. Om dan Kuipers, Das, Leenstra, Van Beek, De Neeling of wie dan sowieso te sturen zonder medaillekansen terwijl een nummer 3 op een andere afstand, met grote kansen, thuis moet blijven. Dat is de kern van, en het goede idee achter de Matrix"

systeem van giant is prima,alleen zou ik alleen de winnaar van het okt rechtstreeks plaatsen.
zeker op de 500 meter dames zie je dat de 2e plek geen garantie is voor een snelle tijd.
Boer rijd super en plaatst zich dan ook terecht.
van riessen wordt 2e ten koste van oenema die in mijn ogen meer kans heeft op een medaille op de OS.

de 5 winnaars van de 5 afstanden plaatsen zich rechtstreeks en de rest van de namen wordt door een groep kenners(oud schaatsers) bepaalk
rekening houdend met afgelopen Wk afstanden,huidig seizoen WB

Je denkt dat een vrije hand van de KNSB beter is, omdat je verwacht/hoopt dat jouw overwegingen en die van de KNSB overeenkomen. En dat is wellicht het geval, maar op een ander moment misschien niet. Of voor andere personen weer niet. Zonder richtlijnen is er kans op willekeur, of in ieder geval het beeld van willekeur. Schaatsers gaan wellicht 1 piekmoment eerder in het seizoen inbouwen om zich in de kijker te spelen, zodat ze daarna misschien kunnen terugvallen op die prestatie bij een aanwijsplek. Of je moet er weer elke wedstrijd staan, want 1 slechte prestatie en je imago van wereldtopper loopt een deuk op. In interviews moet je leren te bluffen. Als je de selectieheren maar weet te overtuigen dat je heel goed bent. Of misschien zijn de keuzeheren wel gecharmeerd van stabiele prestaties het hele jaar door. Dat wordt even wat informele borrels beleggen om te weten waar je het charme-offensief kan winnen.

Eigenlijk komt het er op neer dat je als schaatser niet goed weet waar je aan toe bent. Ja, bij de eerste 2 komen. Ja, maar ik ben 3e op 3 honderdsten van de nummer 2 omdat Linda de Vries mij dwars zat! En nu wordt die andere schaatser gekozen vanwege die snelste tijd van de dag bij een B-groepkwartetstart. En Nuis erin want die was goed dit seizoen. En Smeekens eruit want hij was derde en heeft niet meer zijn topvorm van vorig seizoen.

Ik denk niet dat er dan wordt gesproken over betere keuzeheren, maar over duidelijkere regels. Het lijkt wel een reorganisatiecyclus: elke structuur heeft zijn voor- en nadelen, maar na een tijdje zie je alleen nog maar de huidige nadelen en de eventuele voordelen van een nieuw systeem.

Bij ploegensport is dat logisch. Zoals de ploegenachtervolging. Er zijn veel mogelijkheden, maar de huidige selectie daarvoor is duidelijk. Tuurlijk, coaches van andere rijders hebben kritiek, maar dat is het punt niet. Er is gebleken dat men ook niet die aanwijsplekken ten koste van alles in gaat zetten (zie LInda de Vries met een 'nominatie'). Dat werkt heel goed.

Voor de individuele plaatsen is het een ander verhaal. Daar zijn objectieve maatstaven mogelijk. Tijd. En je bent onafhankelijk van het presteren van anderen. Ja, een supporter kan op het ijs komen, of een wissel kan fout gaan (...), maar schaatsen blijft een eerlijke en meetbare sport wat dat betreft.

Mijn eindconclusie
Ik denk dat de kans op oneerlijkheid via foute wissels, andermans valpartijen of vergelijkbare situaties vele malen kleiner is dan oneerlijkheid van keuzes van selectiecommissies met een vrije hand.

Dat klopt helemaal, een echt onafhankeliujke bondscoach, een mens dus, zal veel betere beslissingen kunnen nemen dan een systeem van regels.
Zo is ook de menselijke routeplanner nog beter dan een digitale.
Maar het gaat erom, dat de schijn van partijdigheid weggenomen gaat worden, dat er bij regel in plaats van bij uitzondering de rechter aan te pas kwam. Daarom wil men het objectiveren, en met name aan iedereen duidelijk maken wat de regels zijn, en belangrijker nog, wanneer het meetmoment is. Want anders kwam het in het verlengde te liggen van kapotselecteren, alle WC's in het voortraject dienen dan nl al om de bondscoach te pleasen hoe goed je wel niet bent.

De selectie van Tuitert is daarvan een goed voorbeeld. Op een zwak bezette afstand (qua pdoiumplpaatsen) was er niemand die al op voorhand een streepje voor had.
Zou je toch weer ook naar het voorseizoen en vorige seizoenen kijken, dan komt het plaatje er wellicht anders uit te zien.

Dat is ook de kracht van zo'n OKT. Dat het nu op enkele afstanden slceht uitgepakt is, of toevallig goed, wil niet zeggen dat dit aspect van het systeem overboord moet. Er moet altijd een route blijven om met een kwakkelseizoen je toch te richten op dat toernooi, en zo aan te tonen dat je de beste bent.

Daarbij vind ik het 'de twee besten sowieso heen' veel te ruim. Dedeut geeft dat ook al aan, er kunnen ook weer veel zwakkere afstanden komen.
In de atletiek ga je ook geen tienkampers thuislaten voor een onbeduidende snelwandelaar (die heeft NL niet).

Het idee van de meeste kans voor de totale ploeg zit nadrukkelijk wél besloten in het berekenen van de matrix. Dit kun je mi best doortrekken met de uitslag in de hand als de poppetjes worden ingevuld. in plaats van individuele kansen op individuele afstanden zou je de kansen moeten meten van individuen op meerdere afstanden.
En ja, hierdoor wordt het wel weer ingewikkelder. Een simpel systeem mag wat mij betreft nooit een doel op zich zijn.

Soms wordt er snel overheen gepraat (geschreven, maar graag hoorde ik wat repliek op dit proefballonetje:

Overrijden op een andere dag is competitievervalsing. We zagen dit toernooi ook weer flink wisselende omstandigheden. Luchtdruk was de ene dag nog 994 hPa, de andere dag 1017 hPa. Luchtvochtigheid, ijskwaliteit en wellicht nog wel meer omstandigheden kunnen anders zijn. Dan kan je tijden niet vergelijken. Los nog dat je een richttijd hebt.

Ik ga me er niet teveel in mengen maar geen 1 systeem kan voor iedereen fair zijn. Ik vond het zoals het deze keer ging heel eerlijk gaan met de 10 personen die mogen gaan. De regels waren duidelijk en de matrix was weinig op aan te merken. Logische keuze om bijvoorbeeld de 1500-3 en 1500-4 zo laag te doen, evenals de 500-3 en 4 bij de vrouwen. Je kan niet een systeem maken door alleen mensen een vrije hand te laten geven. Daarin gaan mensen altijd toch wel een beetje subjectief kijken, wat veel oneerlijker is. Een matrix of een top 2 per afstand zijn veel duidelijker. Als een jury alles zou moeten kiezen weet een schaatser echt niet waar die aan toe is.

http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1387359

ja, maar dat is me toch iets te gemakkelijk.
Uiteraard is het scheef. Maar we gaan ervan uit dat alles scheef is: een keuzeheer is scheef, jammer dan pech gehad is scheef, overrijden op dezelfde dag is scheef, een muntje opgooien is scheef, een calamiteitenregel is scheef. Dat is toch de heel discussie hier ?
We zoeken naar een oplossing die het minst scheef is.
Overrijden is heel gebruikelijk, en op de kortere afstanden probeert men het nog wel eens. Meestal tevergeefs, daarom rijdt men gehinderd en al vaak maar door.

Overrijden op de dag erna vind ik helemaal niet scheef. Die eventuele luchtdrukverschillen kun je desgewenst nog meerekenen ook.

zo is schaatsen ook mooi....