Ja kan ik me wel iets bij voorstellen. Speciaal voor jou Vergeet de moeilijk stukken hier even en begin bij het begin van dit onderwerp. Kijk hoe dat voelt, voelt het goed, even een weekje op oefenen. Voelt het niet goed, volgende tip uit dit draadje oppakken en mee oefenen.
Yep volgens mij bedoelen we hetzelfde, het standbeen is het been waar je de glijfase op hebt. Ik geef nog een advies neem Carl Verheijen op en analyseer zijn schaatsslag met de slowfunctie van je videorecorder dat je zijn slag beeldje voor beeldje kunt bekijken.
ik denk dat ik vooral eens een trainer moet hebben die mij zegt wat ik fout doe en hoe ik het kan corrigeren. die forum-schaatsmeet moet er echt wel eens komen (liefst in Breda :twisted: )
"t Valt me bij Bob de Jong op dat hij bijna niet klapt. Hoe zit dat? Heeft hij daarom ook zo'n relatieve korte slag? Zet hij goed af?
Ben er vanavond mee bezig geweest en moet zeggen dat als de timing klopt het heel erg lekker aanvoelt! M'n standbeen komt beter op het ijs in het terugsturen van mijn afzetbeen gaat gemakkelijker. Heb het nog niet helemaal te pakken maar als het lukt zit er zeker iets leuks in!
Blijf er mee bezig maar ik begin weer "tussen m'n benen te hangen", merk dat het risico wel aanwezig is dat je niet goed genoeg sluit/verzameld... Ik weet nu wel dat ik jaren niet effeciënt genoeg heb gereden, de klappen zijn zó raak als de slag klopt..
Nog enkele tips voor een efficiente afzet. Tijdens het afzetten (dit moet in beginsel explosief en versnellend zijn) moet je ervoor zorgen dat je zo lang mogelijk wacht met het neerzetten van je standbeen! Als je te vroeg neerzet, druk je je standbeen in het ijs waardoor je juist afremt. Verder zou je tijdens het bijhalen van je afzetbeen de punt van je schaats iets naar binnen kunnen wijzen, waardoor je straks in ieder geval op de buitenkant van je standbeen-schaats terecht komt. Als je dit niet doet, kom je meteen op het middengedeelte van je schaats terecht, waardoor je meteen in de (oncontroleerbare) glijfase zit en veel te snel naar de binnenkant van de schaats valt waardoor je gedongen wordt om weer veel te snel af te zetten. Iets wat je snelheid en acceleratievermogen niet ten goede komt. Schaatsen is glijen en niet krabbelen, zoals Wennemars de laatste maanden doet. ;-)
Slagaanpassing gaat de goeie kant op, als een marathonveteraan naar je toe komt in de kleedkamer met de opmerking "zeg, ben jij technisch beter gaan rijden?" dan voelt dat lekker. Discussiegenoten in dit draadje enorm bedankt!!!
Wat je trouwens ook nog kan helpen om je standbeen zo laat mogelijk neer te zetten is het volgende. Na de afzet ga je je afzetbeen bijhalen (dit wordt dan je standbeen). Tijdens het bijhalen moet je dan je been zo hoog mogelijk optillen, zodanig dat de punt van je schaats loodrecht naar beneden wijst (dus je schaats dus vertikaal staat). Daardoor voorkom je dat je standbeen tijdens het bijhalen te laag blijft waardoor je te snel je standbeen neerzet en de afzetkracht geabsorbeerd wordt door je standbeen die in het ijs gedrukt wordt, waardoor dus je afzet veel minder efficient wordt. Vergeet niet tijdens het bijhalen je punt van de schaats ietsje naar binnen te wijzen, zodat je standbeen bij het neerzetten op de rechterkant van je rechtse schaats terecht komt. Je ziet deze techniek trouwens heel duidelijk terug bij de profs. Let er maar eens op als een prof van voren gefilmd wordt op het rechte stuk. Van Velde doet dat zelfs zeer overdeven: het lijkt dan net of de schaats van zijn standbeen tijdens het bijhalen achter de schaats van het afzetbeen blijft haken. Maar ja, hij valt zelden dus hij zal het wel onder controle hebben. ;-)
Ik zou zeggen; de schaats van zijn afzet(of bijhaal-) been lijkt achter zijn standbeen te blijven haken. Maar we bedoelen waarschijnlijk hetzelfde. Ik zie dat trouwens bij van Velde nooit zo, wel bij de Jong en Romme, en extreem bij Kibalko tijdens een 5km.
Het was inderdaad Romme. Ik wist even niet meer of ik dit het afgelopen weekend bij Van Velde zag of bij Romme. Bij Uytdehaage zie je dat trouwens ook heel duidelijk op de 10km. Trouwens, het lijkt niet alleen alsof 'ie blijft haken, het overkomt mij ook wel eens bijna. Even de concentratie kwijt en dan... Je schrikt je de pleuris, evenals degene die achter je rijdt in het treintje. Ik ben er gelukkig nog nooit mee gevallen, wel bijna. Bij het hoog optillen van het onderbeen heb ik wel eens iemand achter mij in het treintje flink geraakt...
