Zijn die er? Dat vraag ik me serieus af... ik denk dat iedere wereldkampioen zijn titel(s) graag wil inleveren voor een olympische.
Het is gewoon een logisch gevolg van het professioneler worden van de sport. Je kunt het daarom de sporters nóóit kwalijk nemen. Kramer is zo goed en dominant omdat hij keuzes maakt. Als hij overal volle bak zou willen rijden om het publiek te vermaken had hij minder gewonnen. Moet je dat van een sporter vragen? Kan niet, want sporters zijn per definitie egoïstisch en niet met het grotere verhaal (het belang van de sport) bezig. Dat sporters vroeger minder keuzes maakten komt niet omdat ze toen meer bezig waren met het belang van de sport, maar alleen door het feit dat er toen veel minder kennis over periodiseren was. Bovendien is het ook een beetje vroeger-was-alles-beter geleuter, sorry dat ik het zeg. Jeugdsentiment. Ik heb de cijfers niet, maar ik weet zeker dat Ard Schenk ook niet elke week in actie kwam en volle bak reed, simpelweg omdat er toen minder wedstrijden waren.
6:11 dus. Nog een B-groep winst voor Swings. Het gaat weer de goede kant op met Bart Die ploeg is uitstekend bezig: 6:07 Pedersen NR 6:11 Swings NR 6:13 Nilsen PR 6:14 Bøkko 6:15 Henriksen PR 6:15 Silovs NR En dan zit Johansson daar natuurlijk ook nog bij.
Wat zou het toch enorm gaaf als Verweij, Bloemen, Yuskov, Michael en Giovannini (naast natuurlijk types als Pedersen en Swings) allemaal nog het WK allround op een serieuze manier aan hun olympische seizoen plakken. Gaat niet gebeuren, maar een mens mag dromen.
Dit is wel een terechte nuance. Ik ga voor een groot deel met Hakkie mee, maar hij overdrijft iets (naar mijn mening). Het ontbreken van een olympische titel kan een carrière ook wel iets mythisch geven, vind ik. En een Olympische titel voor iemand die hem na veel wereldtitels ook echt verdiende is ook veel meer waard in de beleving van fans dan die van een eendagsvlieg. Dan Jansen is natuurlijk het klassieke voorbeeld. Maar het zal voor een een deel per schaatser verschillen waar hij waarde aan hecht. Kramer hecht heel weinig waarde aan records en al helemaal niet aan de Adelskalendern. Maar wel weer aan de allroundtoernooien. Bij anderen liggen die verhoudingen duidelijk anders.
Over het WR van Bloemen. Vorige week reed hij duidelijk veel te veel op Kramer. Hele onregelmatige race. Daardoor had hij toen al zeker twee a drie seconde sneller gekund. Met de betere omstandigheden (niet qua luchtdruk, wel qua ijs op de lange afstanden, zo leek het) erbij, kwam het voor mij niet als een verrassing dat hij heel erg in de buurt zou komen. Maar 6.01 had ook ik nooit verwacht. Gewoon een bijna perfecte race. Zoals ook zijn 10km WR.
Vergelijk de resultaten dit jaar met de wereldbeker in het jaar van Sochi: https://nl.wikipedia.org/wiki/Wereldbeker_schaatsen_2013/2014 (volg de links) 2013/2014: Wereldbeker 1: 11/31 individuele medailles voor Nederland (Gedeelde 3e plaats op de 500m M) Wereldbeker 2: 10/30 individuele medailles voor Nederland Wereldbeker 3: 5/30 individuele medailles voor Nederland Wereldbeker 4: 8/30 individuele medailles voor Nederland Wereldbeker 5: 10/30 individuele medailles voor Nederland Wereldbeker 6: 16/30 individuele medailles voor Nederland 2017/2018: Wereldbeker 1: 10/30 individuele medailles voor Nederland Wereldbeker 2: 8/30 individuele medailles voor Nederland Wereldbeker 3: 10/30 individuele medailles voor Nederland Conclusie: Nederland heeft dit jaar in de eerste drie wereldbekers meer individuele medailles gewonnen dan in het jaar van Sochi. (28 vs 26) Het succes dat jij je herinnert van 4 jaar geleden is van de OS en Wereldbekerfinale, dus het systeem waarbij Nederlandse schaatsers focussen op het OKT en de OS, werkt. Groot voordeel van het OKT is dat schaatsers moeten bewijzen, dat ze goed met druk kunnen omgaan.
Tja, Merckx reed wel elke week. Vroeger was dat gewoon, trainen ipv wedstrijden deed je in geen enkele sport. We zullen in het schaatsen denk ik alleen maar meer periodisering gaan zien, helaas. Net als bij wielrennen. Als je nu elke week rijdt, win je niks op de wedstrijden waar de anderen pieken. Ook bij sporten als biatlon en langlaufen zie je dit nu opkomen, steeds meer toppers laten diverse wereldbekers schieten om te kunnen pieken op een belangrijke wedstrijd. En natuurlijk kun je een grote schaatser zijn zonder olympische titel. Dat laat Ritsma inderdaad zien. Maar een olympisch kampioen is bijna per definitie een grote schaatser, dat is het verschil. Zeker buiten Nederland.
Dit vind ik dan ook wel weer wat overdreven. Ik vind 'm tijdens het interview zeker niet arrogant overkomen. En dat in stukken breken, ach, volgens mij is dat gewoon nog de adrenaline die naborrelt.
Wat een zure reactie zeg.. dat je niet eens om zo'n filmpje kan lachen. Die man is zo blij na zijn wereldrecord, waar hij een legendarisch record van zijn rivaal afpakt. Natuurlijk komen daar emoties bij kijken. Juist als je niet zo vaak wint mag je het behoorlijk vieren als je dan weer een wereldrecord afpakt. Het is toch gewoon heerlijk om zo'n interview te hebben met dat bordfilmpje erna, in plaats van zo'n berekende, koele en nietszeggende interview. Heeft niks met arrogantie te maken, iets wat Ted-Jan Bloemen ook totaal niet is.
mwa, per definitie? Vergeleken met wereldrecordhouders? Tuitert, Brodka, Zhang,... allemaal sympa en goede schaatsers, maar ook de absolute toppers? die zie je wel eens olympisch kampioen worden, maar zelden tot nooit een wereldrecord rijden, dat is echt voorbehouden voor de happy few... (toegegeven, Bloemen moet hier nog wat oogsten, en er lijkt ook wel een verschil tussen sprinters en stayers qua 'verrassingen') Kramer, nooit olympisch goud op de 10k, maakt zijn suprematie NAAST zijn wk titels ook duidelijk door bijna 10 jaar de snelste stayer op aarde te zijn, mythisch. en het een sluit het ander niet uit, Sablikova of Wust hebben bv dat 3k record niet, dat maakt hen niet minder goed op die afstand, en ze zijn olympisch kampioenen, grote kampioenen, maar wat Klassen daar heeft staan heeft imho ook iets mythisch, en de mythe Klassen ligt zeker ook in die records en niet alleen op een WK of in die gouden plak in Turijn op de 1500. En als Nuis goud pakt in Korea denk ik dat Yuskov nog altijd meer de legendes in gaat... hetzelfde met Kuliznikov, de man die door de 34-grens ging. Het zijn ergens ook verwijzingen naar andere tijden die je anders te rap zou vergeten. Davis en Klassen hebben er nog eentje staan, en de nr 1 op de Adels... laatste verwijzingen naar grote kampioenen uit een vorig decennium, (net zoals Kramer zijn 2 ex-records), er hangt daar ook die zweem van nostalgie aan vast. Dat heb ik persoonlijk veel minder met een Brodka als olympisch of bv een Kuzin als wereldkampioen. Maar zoals gezegd, het een sluit het ander niet uit, beide dragen bij tot legendevorming.
Wedden dat Brodka in Polen een grote schaatser is? En die olympische titel bracht hem toch een grootheid die hij anders nooit had kunnen bereiken. Hij heeft nooit het talent gehad om jaren te domineren. Dat telt ook voor een Groothuis. En dat telt dus nu ook voor al die misschien niet wereldtoppers die nu de wereldbeker lieten schieten. Die kunnen in 2 wedstrijden hun carrière top maken. 1 keer pieken op het OKT en dan een titel of medaille op de OS. Dat maakt voor een schaatser van het niveau Otterspeer gelijk zijn hele carrière gelukt. Terwijl je van een Kai Verbij die wereldkampioen sprint is niet kunt zeggen dat zijn carrière al geslaagd is.
in Polen wellicht wel, maar als ie pakweg een jaar of 6 het wereldrecord had gehad was ie 'in de wereld' misschien groter geweest? zoals ik eerder al zei, het is een en... en... verhaal, beide dragen bij tot het vormen van legendes
Misschien, maar ik denk niet dat er een Elfstedentocht winnaar zijn overwinning zou willen inleveren voor een Olympisch gouden medaille. Er gaat in NL toch nog iets boven de Olympus.
Ik snap je mening wel een beetje. Ik heb het vermoeden dat hier nog een verhaal achter zit dat niet iedere nieuwe schaatsvolger misschien kent. En dan krijg je misschien iets meer begrip voor Bloemen. Er was ooit een skate-off voor het EK allround. Bloemen reed een prima 5 kilometer tegen grootste concurrent Olde Heuvel. Ze gingen gelijk op, maar Bloemen had duidelijk meer in de tank. Twee rondes (geloof ik) voor het eind kwamen ze gelijk de kruising op. Bloemen had voorrang en veel meer snelheid. Olde Heuvel zag hem niet of wilde hem niet zien. Bloemen deed wat iedereen zou doen, hij gebruikte zijn handen om Olde Heuvel af te weren. Anders zou hij waarschijnlijk zijn gevallen of had hij in ieder geval veel tijd verloren. Olde Heuvel kreeg een diskwalificatie. Maar heel TVM, Kemkers en Veldkamp voorop, schreeuwden moord en brand. Op de site gebruikten ze zelfs het schandalige woord 'aanslag'. En Bert Maalderink stelde in een interview ook heel kritische vragen aan Bloemen, die onhandig uit zijn woorden kwam en als eenling (hij reed toen weer voor het gewest) niet op kon tegen de mediamachine van TVM. Hier op dit forum koos bijna iedereen de kant van Bloemen, ik zeker ook, maar het gemiddelde publiek met minder schaatskennis was minder op zijn hand. Kramer had er weliswaar niet direct mee van doen, maar ik denk toch dat Bloemen nog wel wat revanchegevoelens heeft tegen die hele ploeg. Hier nog een artikel erover: https://www.nu.nl/schaatsen/2703322/kemkers-actie-bloemen-asociaal.html Maar slim vind ik zijn reactie niet. Het interview en vooral het kapot breken van het bord zal Kramer nog gretiger maken. Dat lijkt me de verkeerde persoon voor zo'n oorlogsvoering.
Leuk verhaal, maar ik denk dat Bloemen nog wat inferioriteits-gevoelens heeft richting het Nederlandse schaatsen in het algemeen. In Nederland was hij het altijd net-niet. In Canada laat hij goede dingen zien. De vraag is, of hij 1) dit niveau kan vasthouden tot aan de OS en 2) ook kan presteren onder druk.
