De klacht over 'enkels' (meestal 'zwakke enkels') bij het schaatsen is een lang bestaand misverstand, en is telkens en opnieuw te horen. Ook ikzelf heb hem waarschijnlijk geuit. Het misverstand is dat mensen op de schaats, of beter gezegd IN de schaats, steun zoeken die ze niet nodig hebben, en vaak niet kunnen krijgen. Men staat op van die enge smalle ijzers, en hoe kun je daar nou balans op houden? Klassiek is dat men dan maar met naar binnen geknikte enkels in de schoen gaat hangen. Dat doet pijn aan de ogen om naar te kijken, maar nog meer pijn om te ondergaan. De foute conclusie die zo iemand met veel pijn in de enkels trekt is dat hij of zij 'zwakke enkels' heeft. De goede conclusie is dat zo iemand een totaal verkeerde techniek heeft gebruikt.
De gouden regel bij het schaatsen wat dit betreft is dat de enkel NOOIT zijdelings geknikt moet worden, en dat het schaatsijzer dus ALTIJD in het verlengde van het been blijft. Het 'snijden' van het ijzer bij de afzet komt dus NIET voort uit knikken, maar uit de veranderende hoek van het afzettende been.
Men kan het vergelijken met fietsen. Hoe kan men nou balans houden op van die smalle banden? Dat kan ook niet, zonder snelheid. De oplossing zit NIET in zijwieltjes, of met 2 fietsers tegen elkaar aan te gaan hangen (vergelijk enkels). De oplossing zit hem in het zijdelings verplaatsen van de steunpunten (wielen) onder het lichaamszwaartepunt. Dit doet men door te sturen, mits men snelheid heeft. De wielen blijven altijd in het verlengde van het frame. De stand van de wielen op de weg wordt uitsluitend bepaald door de hoek van de fiets, en dat dan alleen bij het hangen in de bocht omdat men een zijdelings kracht op de weg moet uitoefenen om die bocht door te kommen. Dit alles kan dus zelfs op een éénwieler.
Hoe houdt men nu die enkel recht bij het schaatsen (zijdelings gezien)? Men kan het zoeken in uitrusting. Een oudere poging waren de 'skischoenen', die in feite uitnodigden tot de foute 'hangtechniek' en meestal ook de bewegingsvrijheid in voorwaartse richting hinderden. Tegenwoordig zijn er de 'frames', zoals aan de 'langlauf-schoenen', lichtere constructies die redelijk het voorgaande nadeel hebben weggenomen. Maar eigenlijk zijn die hoge hulpmiddelen niet nodig, en kan men gewoon lage schoenen gebruiken, mits men zich aan een goede techniek houdt. Daarbij helpt wel een goed contact met de schaats te hebben via de schoen. En dan is de pasvorm en enige stevigheid cruciaal, zodat men op thermoplasme uitkomt. Daarover zag ik hier al meer staan.
Ziedaar de opties w.b.t. uitrusting mijns inziens. Basis blijft echter een goede techniek. Als men daar niet in gelooft en zich probeert vast te klampen aan hulpmiddelen, dan blijft het eigenlijk aanmodderen.
