Gezien de vele freeskates die veel minder last van scheuren lijkten te hebben, heb ik nu de volgende vragen omtrent het schuin op laten lopen van je punten. (van noren) 1. Helpt dit echt tegen het weer uit een scheur rijden ? Ik dacht dat het hielp bij het oprijden van richels en ijsschotsen, maar dat een scheur gelijk stond aan vallen. (of bijna-) Hoorde echter van freeskaters andere geluiden. 2. Zijn er ook nadelen aan verbonden ivm je afzet bijv ? 3. Zijn er nadelen voor de bochten ? 4. Hoe schuin moet je hem afslijpen ?
Persoonlijk zou ik onder Nederlandse omstandigheden niet zo snel dat sleetje er in willen hebben en bezien mijn eigen ervaring met afgelopen drie winters blijf ik nu nog daarbij.Sleetje glijden doe je in het buitenland het best. Ik rijd op hoge ijzers van viking (pm) die aan het Nederlandse natuurijs niet aangepast hoeven worden. Op de Weissensee dit jaar zagen we een prachtig gladde ijsplaat met hier en daar een scheur (barst maar). Die scheuren an sich zijn het probleem niet zozeer, maar de hardheid van het ijs is daar vanwege de strengere vorst toch beduidend harder. Zodoende besloot ik na 100 km duidelijk hardere stoten te hebben geincasseerd dan onder Nederlandse natuurijsomstandigheden, dat er voor de volgende 200 km een sleetje geslepen moest worden. En inderdaad, dat sleetje is uitermate doeltreffend bevonden: niet alleen in vergelijking met mijn 100km maar ook met 1 van mijn mederijders in onze kopgroep, die op een set van Maple, geeigend voor de kunstijsbaan, dan zo een duik naar voren, dan zus een schitterend pirouetje liet zien, of weer op die ludieke wijze het zijterrein in verdween, dan wel daar een freudiaans figuur op de baan veegde. Arm jong: zijn sleetjes vergeten.
OK, maar even terug naar de vragen: zijn er ook nadelen aan verbonden, met name voor het rijden op kunstijs. Bijv in de bochten.
Je hebt er helemaal geen last van. De aanpassing is immers maar heel erg klein. En met een klapschaats kan je nu eenmaal niet op de punt zelf staan, want dan klapt ie open.
