Ik zou graag een discussie openen naar aanleiding van de thread over de Duitse dopingperikelen (viewtopic.php?f=4&t=7071). Twee dingen vielen mij daar op. Ten eerste dat een verdachtmakend persbericht als dit is gemaakt nog zonder dat er enige zekerheid is over de schuld van een schaatser (enkel over een "verdachte" danwel een "lopend onderzoek"). Ten tweede dat vervolgens de hele speculatiemachine weer eens voluit los gaat op de Duitse schaatsers. Zo lijkt iedereen ineens verdacht, terwijl het misschien wel met een sisser afloopt. Met name het persbericht van de dopingautoriteiten vind ik eerlijk gezegd nogal verwerpelijk: zij moeten toch weten dat ze hiermee de schaatssport in het algemeen en de Duitse schaatsploeg in het bijzonder werkelijk schade toedoen zonder enig bewijs! Ik wíl niet wantrouwend zijn, noch tegenover de dopingautoriteiten, noch tegenover de atleten. Maar bij mij komt bij dit soort nieuwtjes steeds weer een nogal nare gedachte op. Zou het zo zijn dat de dopingautoriteiten vrezen dat ze hun relevantie verliezen, en dat de subsidiekraan wordt dichtgedraaid, als ze niet met enige regelmaat op deze manier in het nieuws komen? En dat ze daarom maar op de koop toenemen dat er karaktermoorden gepleegd worden op topsporters als Claudia Pechstein, zonder dat ook maar iets onomstotelijk is bewezen? Het is een nare gedachte, dat geef ik toe. Maar eerlijk gezegd: het zou me niets verbazen. Ook de dopingautoriteiten willen ongetwijfeld erg graag groeien, en daarvoor is geld nodig. Wat denken jullie hierover? Zijn de dopingautoriteiten nog wel echt te vertrouwen?
Volgens de duitse media is er een absoluut geldgebrek en ontbreekt er aan alle kanten personeel bij de antidopingautoriteit. Volgens de Nada is dat zelfs de reden, dat pas tegen 2 van de 29 atleten een onderzoek is begonnen. Tegelijkertijd roepen verschillende politieke parteien, o.a. oppositie in de vorm van groenen en socialisten, dat de betreffende arts, de heer Franke, met belastinggeld is betaald. Met name het verschil tussen topsportondersteuning en anti-doping is schijnbaar groot. In de tijd die nu wordt onderzocht (2005 tm 2011) gaat het om 10 miljoen voor Olympia-Stutzpunkt Erfurt (een van de vele duitse Papendals). Wellicht is dit inderdaad een nogal vage manier om aan meer geld te komen. Maar kan me er eigenlijk maar weinig bij voorstellen. Ik bedoel, karaktermoord om aan financiele middelen te komen? Aan de andere kant, van alle wintersporten is schaatsen wel een van de echt kleintjes in Duitsland, na biathlon, langlauf, skispringen, noorse combinatie en alpineskien.
Er is wel een duidelijk dopingverleden in Duitsland. Over de prestaties van met name Oost Duitse vrouwen hoeven we het al helemaal niet te hebben volgens mij. Of is er nog iemand in deze wereld die gelooft dat de Oost Duitse vrouwen al die medailles op bruin brood hebben gewonnen? Het moet toch wel erg frustrerend zijn als niet Oost Duitse sporter in die tijd om te weten dat al die medailles achteraf gestolen medailles blijken te zijn. Maar ook voor de suporters. Als 50+ er heb ik dus jaren tegen fraude winnaars aangekeken, ook bij het schaatsen, en me afgevraagd waarom de Nederlandse dames nooit iets konden winnen. Over Ullrich c.s. hoeven we het ook niet te hebben lijkt me, hoewel dat wellicht meer zegt over de tijdgeest waarin Ullrich reed dan van zijn nationaliteit. Het lijkt er m.i. vooral op dat de Duitsers zo hun buik vol hebben van frauderende sporters, dat er een open zenuw wordt geraakt als ook maar iets riekt naar doping. Volkomen terecht lijkt me, die open zenuw. Beter dat dan wat de Spanjaarden er van hebben gemaakt de afgelopen jaren. Wellicht in dit geval alleen niet voor 100% terecht.
Juist in de afgelopen tijd is naar boven gekomen dat het oost-duitse systeem helemaal niet zo op zichzelf stond. Tenminste in Duitsland. Het kwam weliswaar niet vanuit de staat, maar wel op grote schaal. Zie http://www.dosb.de/de/leistungsspor...projekt_zeigt_doping_auch_in_westdeutschland/ Waarschijnlijk geldt dit voor vele landen, en is Duitsland geen uitzondering. Soms denk ik wel eens dat schone sport een uitzondering is. Maar goed, geen bewijs, dus vooralsnog geef ik de sporters het voordeel van de twijfel.
De ISU is er altijd erg handig in, om dopingzaken naar buiten te brengen als men toch niet in schaatsen geinteresseerd is. Het liefst dus in de zomer tijdens een event dat alle aandacht opeist. Op de ISU-site staan 4 dopingstraffen uitgedeeld aan lange-baanrijders. De Rus Kirill Golubev en de Kazakh Aleksandr Klenko krijgen een waarschuwing en worden gediskwalificeerd van het afgelopen WK junioren, omdat ze in eerste instantie de dopingcontrole hadden gemist. Zij waren 17e, resp. 20e. De Amerikaan Mitchell Whitmore krijgt dezelfde straf voor hetzelfde vergrijp tijdens het WK Sprint, waar hij 31e werd. De Amerikaanse Mary Grace wordt gediskwalificeerd van de Amerikaanse Qualifier voor het WK allround, waar ze 9e werd, plus alle wedstrijden die ze daarna reed. Ook is ze geschorst tot mei 2012 (4 maanden). Ze had teveel pseudo-efedrine in haar urine, afkomstig van een middel tegen verkoudheid, Allegra D.
Het Russische schaatsttalent Pavel Koelisjnikov is voor 2 jaar geschorst, daardoor mist hij zeker de spelen. http://www.telegraaf.nl/telesport/schaa ... ing__.html
