Verschil tussen schaatsfans en schaatsliefhebbers

Met de categorieën van leenstrafan kan ik beter uit de voeten:
Ik ben zowel passief schaatsliefhebber als passief schaatsfan.
Vooral passief dus.

En omdat je altijd gematigd kan zijn ontstaan er uiteindelijk negen mogelijkheden:

* Actieve schaatsliefhebber
* Gematigde schaatsliefhebber
* Passieve schaatsliefhebber
* Actieve schaatsvolger
* Gematigde schaatsvolger
* Passieve schaatsvolger
* Actieve schaatsfan
* Gematigde schaatsfan
* Passieve schaatsfan

Waarbij een schaatsvolger iemand is die noch extreem liefhebber, noch extreem fan is, maar het schaatsen wel volgt. Gematigd slaat vooral op niet actief, noch passief zijn.

Volgens de categorieën van Leenstrafan ben ik een ik actieve en een passieve schaatsliefhebber. Ik herken me in elk geval in beiden heel erg goed! En weer helemaal niet in de actieve of passieve schaatsfan.

Hmm, volgens mij behoor ik toch echt tot de groep actieve schaatsfans. Want ja ik ga bijna naar alle wedstrijden toe. Ik heb een favoriet (of eigenlijk twee) die beide heel goed weten wie ik ben. Als zij verliezen zit ik met tranen in mijn ogen, als zij winnen schreeuw ik alles bij elkaar. Na een wedstrijd klets ik graag nog even na met schaatsers. Dat hoeven niet per se mijn favorieten te zijn, maar ik vind het altijd erg leuk om te horen hoe de schaatsens het zelf beleefd hebben.
Aan spandoeken doe ik ook, zo maak ik me bekend bij schaatsers en toeschouwers. Ik word graag gezien, maar de tv is geen must.
Maar ik hou ook zeker de ontwikkeling in de gaten en heb een aardig beeld van tijden die gereden zijn.
Toch ben ik ook een echte sport liefhebber. Sport is emotie en dat vind ik heel mooi om te zien. Ook als dit bij de junioren of andere sporten is.

volgens mij kun je uit de reactie's wel concluderen dat elke schaatsfan ook een schaatsliefhebber is, maar niet elke schaatsliefhebber is een actieve/ passieve schaatsfan/ schaatsersfan.

Dan behoor ik ook tot de actieve schaatsfans. Sinds dit seizoen ben ik héél actief geworden. :wink: Ik herken mezelf precies in jouw verhaal. Ik vind sport ook heel mooi vanwege de emotie. Waarschijnlijk omdat ik zelf ook echt een emotiemens ben. Dat heb ik altijd wel, maar bij mijn grote sportidool (Lars dus) het meest. Met hem leef ik altijd helemaal mee. Als hij goed presteert of iets wint (al is het maar een kleine prijs), voelt dat voor mij ook als een overwinning. En dit seizoen, waarin hij alles verloor, heb ik ook regelmatig wat tranen gelaten. Bij mijn andere favorieten leef ik ook wel mee, maar daarbij is dat gevoel wat minder sterk. Lars kent mij ook persoonlijk, met voor- en achternaam haha Ik ga zeker niet naar schaatswedstrijden met als doel om op tv te komen. Ik vind het wel leuk om mezelf later terug te zien, maar echt belangrijk vind ik dat nou ook weer niet. En verkleden doe ik dus ook niet. Het gaat mij ook wel om de sport, want ik ga ook wel naar wedstrijden waar mijn favo's niet aan mee doen. Al is het leuker als ze er wel bij zijn.

Als klein meisje was ik voor de nederlanders. Toen ik wat ouder werd kreeg ik een echt favoriet. Dat ging zelfs zover dat ik bij hem thuis geweest ben. Uitgenodigd overigens hoor, ik ga niet voor de deur posten als een heuse stalker :twisted:
Toen mijn grote favoriet stopte, bleef ik het schaatsen volgen. Ik werd fan Ireen toen ze het EK verloor (ja daar kwamen weer tranen) en sindsdien ben ik echt wel fan van haar. Ik kijk ook de wedstrijden als ze niet rijdt, dan heb ik wel andere favorieten. Maar als zij moet rijden, is er net even dat extra. Waardoor het nog iets leuker is en ik nog meer geraakt wordt. Ireen kent mij ook, of althans ze weet wie ik ben. Nu maar hopen dat ze dat leuk vindt :roll:

*denkt dat ie in het hokje schaatsfan valt*
*kan, helaas, voor geen meter schaatsen*

Klopt niet. Eeen heleboel schaatsfans kunnen zelf niet schaatsen, wat me toch de belangrijkste voorwaarde lijkt om een schaatsliefhebber te zijn. Wat wel waar is dat veel mensen tussen fan en liefhebber inzitten. Als schaatsliefhebber moet je toch van jongs af aan tussen het schaatsen zijn opgegroeid vind ik en zelf natuurijs schaatsen gaat voor de liefhebber boven passief op de bank schaatsen consumeren.

De schaatsfan en de schaatsliefhebber zijn geen uitersten. Je kan er tussenin zitten, maar je kan het ook beide zijn.
Èn zelf goed & fanatiek schaatsen èn in de carnavalskleren op de tribune.

(Ikke niet hoor. Wel schaatsen, maar niet goed of fanatiek. Soms op de tribune, nooit verkleed. Kiezend uit natuurijs en schaatsen kijken op tv, zal de tv het alleen bij het wk allround winnen; maar zonder natuurijs: altijd de tv.)

ik ben het dus niet eens dat de schaatsliefhebber per se zelf ook goed moet kunnen schaatsen. Vandaar dus mijn reactie.

Tja, dat lijkt me een definitie-kwestie. We zitten hier in de door Oxylus gedefinieerde hokjes te spelen...

Het etiket 'passieve schaatsliefhebber', volgens de uitbreiding van leenstrafan, past jou misschien wel?

Daar zouden we dan een derde onderscheid in kunnen maken, in hoeverre iemand zelf schaatst. Dan krijg je dus drie assen:

Actief <--> Passief
Liefhebber <--> Fan
Schaatser <--> Kijker

maar wordt het wel érg ingewikkeld natuurlijk, maar de werkelijkheid is meestal niet te beschrijven als een simpele figuur.

ik pas nergens in, ik ben uniek!

ik merkte alleen op dat veel schaatsfans zich ook schaatsliefhebber vinden, ookal schaatsen ze wel/niet

vandaar dus mijn conclusie dat elke schaatsfan ook schaatsliefhebber is (actief of passief, zoals je wilt) maar niet elke schaatsliefhebber een schaatsfan

goed gezegt

Ik denk dat dit komt omdat het woord schaatsfan erop lijkt alsof de mensen minder de sport volgen en het meer doen om de gekkigheid en het fan zijn. Als je het zo bekijkt ben ik ook veel meer een liefhebber. Maar volgens de beschrijving van Leenstrafan ben ik wel een schaatsfan. Het is maar net welk etiketje je erop plakt. Maar ik heb ook het gevoel bij het woordt schaatsfan dat het om een of andere manier minder goed is dan liefhebber.

Het lijkt me dat iedereen wel een beetje schaatsfan is, aangezien bijna iedereen wel favorieten heeft die zij de overwinning meer gunnen dan een ander. Dit betekent niet gelijk dat ze meer willen weten over deze schaatser.
Maar ik denk vooral dat jongeren meer willen weten over rijders en ze willen ontmoeten (net als je zangers etc wil ontmoeten). Zo zijn er dus meer jonge schaatsfans dan schaatsliefhebbers

Ik ben voor een deel liefhebber en voor een deel fan vind ik maar laatste jaren toch wel het meest fan. Ik schaats al sinds ik heel klein was en doe dat nog steeds met veel plezier. Schaatsen volgen doe ik ook al sinds ik klein was maar ben dat de laatste jaren steeds intensiever gaan doen! Ga naar steeds meer wedstrijden in binnen- en buitenland.

Tijdens geniet ik van de wedstrijden maar heb wel me favorieten van wie ik hoop dat ze goed zullen gaan presteren!! Heb voor me favorieten ook wel bordjes en heb altijd me Noorse vlaggen bij me maar dat doe ik niet om op tv te komen, heb weinig invloed op wat de cameramensen doen. Ben gewoon altijd fanatiek met aanmoedigen :wink: en ik vind het hele totaalplaatje van een schaatsweekend erg leuk. Mooie wedstrijden, gezelligheid met vriendinnen en andere schaatsfans en na de races ook nog ff gezellig kletsen met me favorieten maar die staan voor mij inmiddels niet meer op grote afstand dat ik echt tegen ze opkijk ofzo, het zijn inmiddels meer een soort van kennissen geworden die ik een aantal dagen per jaar spreek. Dat is gewoon zo gegroeid met sommigen doordat je ze elke X toch wel weer ziet en dan ontstaat er toch wel een soort van band of hoe je het ook wilt noemen.

Het is mijn favorieten of m'n Noorse vlaggen, niet me (taalverloedering).