De volgende figuren geven op een grafische manier goed weer uit welke landen de snelste 50 schaater per seizoen vandaan komen, de indeling is dat onderaan in de staaf het land zit met in totaal de meeste top 50 noteringen en bovenin gemiddeld het minst. Ik ben gestart vanaf seizoen 1992-1993, na het uit eenvallen van de Sovjet-unie en na hereniging van West- en Oost-Duitsland. De PR staat voor de beste 50 schaatsers in totaal. De 500 meter voor mannen is de enige afstand waar Nederland gemiddeld over de afgelopen 22 seizoenen niet het meeste of een na meeste schaatser in de top 50 heeft, er heeft zich wel gemiddeld een toename laten zien over het aantal nederlandse toppers. Bij Canada is deze groei veel groter, terwijl Japan het sprinten niet meer de hoogtijd dagen heeft als rond de eeuwwisseling. In vergelijking met de 500 meter heeft Canada een veel constanter aantal schaatsers in de top 50 met alleen opvallend veel schaatsers in 2011 en 2013. Opvallend zijn ook jaren waarin 35 van 50 beste 1000 meter rijders uit Canada, Nedeland, Japan en Verenigde Staten komt. De 1500 meter lijk op dit plaatje een erg Nederlandse afstand, terwijl dit in niet alle seizoenen is geweest. Bijzonder is 2003 met 22 nederlanders een geheel record voor alle afstanden dames en heren. Het is voor de Verenigde staten de afstand met de meeste schaatsers in de top 50. Bij de vrouwen was het duidelijk om de 6 of 7 grootste schaatslanden aan te wijzen, dit is voor de afstanden bij de mannen veel moeilijker, de aantallen liggen veel dichter bij elkaar. Ook al is Nederland duidelijk het beste land op de 5000 meter. Japan had rond hun eigen olympische spelen nog een groot aantal schaatsers maar dat is nu al lang voorbij. Gemiddeld zijn er op deze afstand 14,7 landen die in de top 50 zitten. Dat is het meest van alle afstanden. Bij de mannen zijn er gemiddeld 1 of 2 landen meer met schaatsers in de top 50 dan bij de vrouwen. In nog grotere mate dan 5000 meter is de 10 km een echte europese afstand, waar Nederland qua resultaten zeker de koploper van is. Voor veel Europese landen is de 10 km of de 5 km de afstand waar ze de meeste schaatser in de top50 hebben gehaald. Dit geldt voor onder andere, Nederland, Noorwegen, Duitsland, België, Polen en Rusland.
Even erbij gehaald, de limieten voor de WB shorttrack dit seizoen, leuk om met de langebaan te vergelijken. Mannen: 47.00 op de 500m (7,0 s boven WR) Vrouwen: 49.00 op de 500m (6,4 s boven WR) Passen we deze verschillen op de langebaan toe, dan krijgen we voor de 500m: mannen: 41 s vrouwen: 43 s Dit komt ongeveer overeen met het voorstel wat Argentinië ooit had (limiet = wereldrecord + 20%). Uitgaande van percentages krijgen we voor het shorttrack: mannen: limiet = WR + 17,7% vrouwen: limiet = WR + 15,0% Deze percentages op de langebaan-WR's 500m toepassen geeft: mannen: 40,05 vrouwen: 41,82 Daar komt wel weer de exceptionaliteit van de 36.36 kijken.
Even snel, want ik heb slaap. Heerlijke grafieken weer van trabbie. Bij de heren doet het me pijn om dat machtige zwart van Japan op alle afstanden zo klein te zien worden. Historisch klein zelfs, geloof ik. Niet leuk. En bij zowel de heren als de dames staat Canada er leuk op. Maar dat is natuurlijk ook fors aan Calgary te danken. Verder natuurlijk prachtig uitzoek- en knutselwerk.
Ik ben nog even verder gegaan met de statistieken en misschien wel interessanter dan de top 50 snelste tijden zijn de top 50 snelste junioren. PR staat voor de snelste tijden ooit gereden door een junior. Het patroon is wat grilliger dan bij de gewone top 50, dit komt vooral doordat je maar een paar jaar junior bent, maar ook het feit dat je land een trainingskamp of wedstrijd op een hooglandbaan mee pakt. Vooral voor de Aziatische landen is dit feit belangrijk. Het is leuk om een "schaatsexcoot" als Luxemburg tegen te komen in de statistiek. De junioren geven een duidelijker beeld aan hoe het gaat met het schaatsen in een bepaald land. Dat is heel duidelijk te zien bij Duitsland, in de jaren 90 nog genoeg toppers maar laatste jaren is het erg somber gesteld, geldt ook voor alle afstanden, ook de Verenigde staten heeft het zwaar. Een land waar het nu wel goed mee gaat is Rusland, rond het jaar 2000 waren op bijna alle afstanden geen russische junioren, die het niveau aan konden van andere landen. Dit gat in junioren heeft zich ook doorgezet in weinig goede prestaties in de jaren hierna, Vanaf 2008 is er een omslag, heeft misschien ook te maken met de nieuwe schaatsbanen en de toewijzing van de Olympische spelen aan Sotsji en ook bij de senioren zijn de prestaties beter. Zuid-Korea lijkt het voorbeeld ook te volgen. Het aantal landen dat een top 50 schaatster heeft is ongeveer gelijk aan het aantal dat terug te zien is bij de totale top 50 schaatsers. In de jaren '90 zijn er gemiddeld meer landen die een junioren topper heeft dan vanaf 2000, met uitzondering van 1998 toen er maar 7 landen een top 50 schaatster had. In vergelijk met de senioren is Zuid-Korea veel beter bij de Junioren, er zijn ook meer 14 en 15 jarigen die zulke goede tijden neerzetten dat ze bij de top 50 horen. De 3000 meter lijkt zich steeds meer een Nederlandse afstand te worden, maar ook Japan heeft een groot aantal stayers. De Noren hebben in 2014 4 schaatsters bij de top 50 een goede prestatie, dit zou dan een goed teken kunnen zijn voor de toekomst van het vrouwen schaatsen in Noorwegen. Tsjechië blijft sinds Sábliková ook aanwas houden.
Die Luxemburgse is Sandra Steixner, oorspronkelijk uit Oostenrijk. Maar eigenlijk reed ze pas vanaf 2001 voor Luxemburg. Beatriu Gomez namens Spanje in 2006
Potverdorie !!! Deze Junioren grafieken zijn misschien nog wel interessanter om eens goed te bekijken. Ik blijf het jammer vinden dat veel goede junioren het vaak niet redden bij de senioren. Kijk toch eens hoe zwart het van de Japanners ziet. Zoveel breedte, zo weinig doorstroming naar de echte top. Eerder rijp heet dat dan. Maar er moet meer achter zitten. En Luxemburg??? Sandra Steixner??? Potverdorie deel 2 !!! Ik ken heel wat namen, maar deze is gloedje fonkelnieuw. Meteen opzoeken !!!
Oke dat had ik ook weer niet in de gaten dat Sandra Steixner officieel uit Oostenrijk kwam. Bij een aantal die ik wel wist heb ik het wel gecorrigeerd, zoals André Vreugdenhil en Bram Smallenbroek bij de heren. Het is ook erg jammer dat te veel goede junioren doorbreken, maar met een beperkt aantal deelnemers dat mee kan doen per land per afstand vallen er al veel af, vooral uit de grote schaatslanden. Ik vind trouwens dat Japan meer zou kunnen doen aan de begeleiding van de junioren en senioren. Ook al hebben ze veel talenten, er wordt maar heel weinig gewonnen door een Japanner, dat moet toch wel veranderen.
Ik heb een voorlopige simulatie gemaakt van de WK Allround-kwalificatie, gebaseerd op beste seizoenstijden. Maximaal 3 per land, alleen schaatsers die op beide afstanden (1500 en 3000/5000) de WB-limiet gereden hebben. Hoogland- en buitenbaantijden zijn gecorrigeerd. Wüst is dominant bij de dames, voor Sablikova op 3. Achtereekte en Joling staan daarachter, omdat zij beter zijn dan de andere Nederlandse vrouwen (ook al kan Joling zich niet meer plaatsen). Richardson reed haar enige 3km niet voluit, had ze 4.12.00 gereden dan was ze 5e geweest (79,956). De lijst kan door het EK nog veranderen. Theoretisch kan de lijst enkel met (tijdelijk) gestopte schaatssters worden aangevuld: Rokita, McGregor, Östlund en Oltean. De plaatsenverdeling op basis van deze lijst: NED, JPN, RUS, GER 3 CAN, CHN, POL 2 CZE, USA, NOR, KOR, BLR, BEL 1
De lijst bij de heren: Het podium is geheel Nederlands... We zien bovenin een grote verrassing: Williamson 8e, voor toppers als Bøkko en Yuskov! Ook de jonge Ichinohe doet het goed voor Japan. Bij zowel de mannen als de vrouwen is de erbarmelijke staat van de Amerikaanse subtop zichtbaar: 37e en 38e van 41 bij de dames, en 40e en 41e van 44 bij de heren. Lehman brengt daar hopelijk verandering in, de komende jaren. Of Davis moet weer gaan allrounden... Er ontbreken bij de heren enkele nog actieve schaatsers, omdat die een of meer afstanden nog niet gereden hebben: Smallenbroek, Andersson, Due Schmidt. En de gestopte Shane Dobbin. De plaatsenverdeling op basis van deze lijst: NED, RUS, GER, CAN, NOR 3 JPN, POL 2 BEL, FRA, KOR, LAT, ITA 1
Richardson gaat flink stijgen, wellicht naar #1... 4.06.00 zou haar op 0.22 punt van Wüst brengen. Haar 3km-tijd van vandaag is nog onbekend, maar ze zou 4.04,67 nodig hebben om in de lijst Wüst te passeren.
Mooi! Ik heb zelf ook al zo'n lijstje, dus die kon ik er mooi naast leggen. In Hamar kunnen maximaal 5 deelnemers per land meedoen, afhankelijk van het aantal WB-plaatsen op beide afstanden. Plus 1 zelfs nog. Daarnaast hoeft men maar op 1 van beide afstanden de limiet te hebben gereden om toch op de andere te mogen starten. Dat geeft nog een aantal rijders toegang tot mogelijke plaatsing voor het WK Allround. En het zijn er nu al bijna 50. Als elk land maximaal zou inzetten (maar dat doet Nederland zelfs al niet), dan zouden er wel zo'n 70 man een 1500+5000 kunnen rijden, en zo'n 60 vrouwen een 1500 + 3000. Bijvoorbeeld de Deense Møller-Rigas. Verder lijken me Hege Bøkko en Frida van Megen betere Noorse kandidaten. Bij de mannen zou de Nieuw-Zeelander Peter Michael mee kunnen doen, evenals Hänggi en nog wat Kazakken. Kuzin bijvoorbeeld. O ja, de Koreanen hebben afgelopen week in Seoul al een stukje harder gereden dan bij de wereldbekers.
Ik heb me tot 3 schaatssters per land beperkt, en dan blijken Bøkko en Van Megen langzamer dan Lund en Haugen. Møller-Rigas, Michael, Hänggi en Kuzin hebben niet op de 1500 én de 5000 de limiet gereden, en komen zo niet in aanmerking voor WK Allround-kwalificatie. Een update volgt na het EK (waar Andersson en Smallenbroek ook aan de lijst zullen worden toegevoegd, en mogelijk ook Lagrange als die de limiet 1500 rijdt).
Wust van plek zes op de eeuwige EK ranglijst naar plek vier. Ze is Claudia Pechstein en Matina Sablikova voorbij. Volgend jaar kan ze naar plek twee door weer te winnen. Anni Friesinger en Andrea Mitschlerlich staan op vijf overwinningen, maar hebben minder 2e plekken dan Wust. Om Gunda Niemann te verslaan zijn nog vier EK titels nodig. In het landen klassement blijft Nederland 2e met negen titels. Duitsland heeft er veertien.
Zoals uitgebreid gezegd. Kramer is de nieuwe recordhouder met zijn zevende zege. In het landenklassement ligt Nederland nog wel behoorlijk achter op Noorwegen. Nederland heeft 32 titels en Noorwegen 38. Dat duurt dus nog wel even voordat we in dat klassement bovenaan komen te staan.
En als het EK Kleine, Mini of Onzinnige Vierkamp definitief ingevoerd kan er definitief een streep onder (of door) die prachtige klassementen. Met het verschil van 0.179 komt dit EK op plek 14 te staan met meest krappe overwinningen. In de Top 20 staan trouwens ook 2014, 2012, 2011, 2005, 2001 en 2000. En omgekeerd staat er maar 1 recent EK (2009) in de top 20 van meest ruime overwinningen. Zo ontzettend saai en totaal niet spannend is het deze nog jonge eeuw dus ook allemaal weer niet geweest op dat uit oude tijden overgebleven EK. Toch jammer dat de statistieken in dit geval geen enkele invloed lijken te hebben op de perceptie van de mensen.
EK Allround werd reeds 6x over kleine vierkamp geschaatst. Namelijk in 1936, 1937, 1938, 1939, 1947 en 1967. In 1967 werd door de extreme kou de 10km ingekort tot 3000m, maar tussen 1936 en 1947 was het een regulier EK Allround kleine vierkamp. De titels van de Noren en Verkerk tellen we gewoon mee in het klassement.
Over die onzinnige vierkamp gesproken: IS er ergens (of heeft iemand) een overzicht van hoe de "adelskalenderen" (die naam mag die ranglijst natuurlijk echt niet dragen maar jullie snappen wat ik bedoel) er over die afstanden uit zou zien?
Geen gebruikelijke statistiek: de meeste baanrecords. Na Tsjeljabinsk is Sven Kramer in het bezit van 48 baanrecords. Hiermee evenaart hij Björn Baldursson uit IJsland. Top 10: 1) Björn Baldursson (ISL) 48 = Sven Kramer (NED) 48 3) Oscar Mathisen (NOR) 39 4) Johan Röjler (SWE) 35 5) Ketil Sikveland (NOR) 34 6) Eric Heiden (USA) 31 = Frode Rønning (NOR) 31 8) Håvard Bøkko (NOR) 29 9) Arnulf Agasøster (NOR) 27 = Clas Thunberg (FIN) 27 = Geale Lourens (NED) 27 Alle huidige baanrecords van Kramer Na wat spelen kwam ik uit op het volgende:
Wie is Björn Baldursson??? Waar heeft hij records gereden? Ik denk dat het lijstje er heel anders uitziet, wanneer je alleen kijkt naar kunstijsbanen en/of banen waar internationale wedstrijden worden verreden. Zo vergeet je misschien ook nog een Rus, Chinees of Japanner die in het bezit is van baanrecords op allerlei natuurijsbanen.
Van alle Wikipedia-talen heeft alleen het Noors een artikel over hem: Bjørn Baldursson. Ben wel benieuwd hoe die baanrecords geteld worden als natuurijs meetelt eigenlijk!
