Hallo allemaal, Ik vroeg mij af of er een goedkope manier is om te kijken of mijn ronding nog goed in mijn schaatsen zit. Ik slijp namelijk mijn schaatsen iets te rond volgens de dealer waar ik mijn schaatsen heb gekocht, en ik wil graag weten of ik het nu goed doe. Ik heb al wel gekeken op internet maar die zijn erg duur (een van maple en een Radiusmal), en ik wou dus even weten of jullie toevallig een goedkoper alternatief wisten voordat ik te veel uitgeef. Alvast bedankt Groeten Gijs
Vroeguh... toen ik nog op vaste schaatsen reed en de banen nog open waren en mijn lichaam slanker. Toen gebruikten wij een rei om de ronding te controleren.. in mijn geval een soort aluminium lineaal die je op je ijzer zet in het schaatsblok.. zo kon je zien of je ronding nog in het midden zat en of jer er niet stiekum 2 of meer in had geslepen. Natuurlijk kon je de ronding er niet mee meten..maar wel snel inzicht krijgen of er nog een ronding inzat en een grove schatting of hij niet kleiner/groter was geworden.
Hallo Gijs, Leuk dat je dat wilt meten, ik wil ook altijd alles meten. Ik heb wel een oplossing die wel goed werkt, maar helaas ook niet echt goedkoop is. Voor het meten van de ronding gebruik ik een meetklokje van Steward MacDonald. Eigenlijk is dit een meetklokje om de hoogte van de snaren van een gitaar te meten en af te stellen. (ook een leuke bezigheid toch). In Amerika werken ze graag met inches (2.54 cm), en dat klokje meet met een resolutie van .001 inch. Die dingen van Maple meten tot op .001 mm en zijn dus wel wat preciezer. Voor dit doel maakt dat echter helemaal geen verschil: goed is goed. Met mijn klokje kan ik de schaatsen in een slijpblok meten, en zo eenvoudig bepalen wat de radius is en of deze overal wel goed is. Daar heb je wat wiskundige kennis voor nodig, maar als iemand het interessant vindt kan ik wel een spreadsheet met een tabel met de juiste waarden opsturen. Dat klokje kost $59.94 maar daar komen nog verzendkosten en invoerrechten bij dus echt goedkoop is het ook weer niet. Groeten, Roeland
Om een hele vlugge en goedkope indicatie te krijgen kun je de messen tegen elkaar aanhouden en de gapende wigvormige ruimtes op de uiteinden visueel controleren. Nu ben ik wiskundig genoeg onderlegd om uit te rekenen hoeveel mm je dan aan weerszijden moet hebben (bij straal van 22 m en messen van bij 44 cm lang), maar ik ga er even van uit dat iemand anders deze kennis al zo paraat heeft. Bij mij gaapt er op dit moment zo'n 3-4 mm.
Roeland, Het lijkt me een goed apparaat en is ook betaalbaar (die van maple kosten 250 euro). Alleen ik vroeg me af of je dan ook de kromming kan meten en waar het apparaat te koop is. Verder denk ik dat de wiskundige sommen wel gaan lukken Groeten Gijs
Hallo Gijs, Misschien was ik iets te enthousiast. Met dat ding van mij kun je wel meten wat voor ronding in je schaats zit, dus of je een ronding hebt van 20 of 22 meter, maar om te kijken of die gelijkmatig loopt is toch weer iets anders. Het zou wel kunnen maar dat is een behoorlijk geklooi, je moet dan je schaats op verschillende punten vastzetten. Op de plaats waar de schaats horizontaal in het slijpblok zit is het verloop in hoogte echt maar heel klein, bij bv. een ronding van 22m praat je over een hoogteverschil van .057 mm op een afstand van 5 cm. Dat is haast niet te doen. Bij die van Maple kun je dat wel goed meten. Dat is een heel eenvoudig apparaatje, eigenlijk niet veel meer dan een meetklokje met een mal die maakt dat je over een constante afstand van je ijzers de kromming meet. Nu heb ik zelf nog een Mutitoyo meetklok liggen waar ik zo'n malletje voor kan proberen te maken. Een fatsoenlijke meetklok is ook niet echt goedkoop, dat dat ding van Maple moet je ook wel voor duidelijk minder dan 250 euro kunnen kopen. Dat dingetje van mij had ik al dus vond ik het wel grappig om dat zo te proberen, ik denk niet dat het is wat je wilt maar hij is te koop bij Steward MacDonald, waar je van alles voor het repareren en afstellen van gitaren kunt kopen. M.vr.gr. Roeland
Ik heb zelf een mal die hol is en dezelfde radius als mijn schaatsen. Je ziet dan meteen over de hele lengte of die mal de schaats raakt of niet. Overigens is het hoogteverschil tussen midden en einde 0.4-0.8 mm, afhankelijk van de radius. Met een klokje gebruik je een driepuntsmeting. Om nauwkeurig te meten moeten de poten ver uit elkaar staan. Dan kan je weer niet bij de uiteinden meten. Meet je over 3 cm dan heb je een wel heel nauwkeurig klokje nodig en houdt dat maar eens goed stil. Lukt het allemaal om je profiel binnen 0,001 mm te krijgen dan moet je onmiddellijk van de ijsmeester eisen het ijs ook binnen 0,001 mm vlak te maken anders heb je er niks aan.
Een eenvoudige methode is natuurlijk de schaatsen door een goed bedrijf (zoals o.a. Jan van der Hoorn in Ter Aar) rond te laten slijpen. Thuisgekomen teken je dan op stevig glad karton een afdruk van de bolling. Daarmee kan je dan altijd na het zelf slijpen (ongeveer) controleren of je nog goed zit. Werkt natuurlijk niet op de honderdste millimeter nauwkeurig, maar dat wijk je na de eerste slijpbeurt toch al gauw van af. Het geeft in elk geval een goede indicatie dat je met het zelf slijpen de ronding niet verprutst. Verder schijnen er nog regels te zijn waaraan je je moet houden om te voorkomen dat je de ronding er niet te snel uitslijpt.
De ronding meten met een klokje is niet mogelijk. Het is een 3-punts meting en je berekent dus de cirkel door die 3 punten. Door 3 punten kun je altijd een cirkel berekenen. Het zegt niets over de vorm tussen die punten in. Zoals in een van de reacties stond is het verschil bij 22 meter 0,057 mm over 5 cm en het is 0,042 bij 30 meter, een verschil van 15 μm dus. Houdt dat klokje maar eens zo stil! Nadeel van een klokje is ook dat je op de uiteinden niet kunt meten. De handigste oplossing is dan een mal die je op de schaats plaatst en je kijkt dan of je kieren ziet en waar. Dat is erg gevoelig. Blijft echter nog steeds de vraag wat de beste radius is. Daarbij speelt de wendbaarheid van je enkel een rol en de hardheid van het ijs. Met een kleinere radius zak je verder in het ijs (meer wrijving) maar ben je wendbaarder.
Maar door m over de hele schaats te halen kun je daar wel een beeld van krijgen. Geen probleem hoor, er zitten 2 keramische rolletjes op die je tegen het ijzer drukt, het metertje zelf houd je niet vast. Met een beetje ruimtelijk denken kun je best bepalen of de uiteinden te veel of te weinig afgeslepen zijn
Een goede rondingsmeter (v.d. Ing) kost 195 Euro. Je hoeft dan nooit meer naar de rondingsmachine. Je houdt je ijzers goed door te meten terwijl je slijpt.
Met de rondingsmeter van v.d. Ing is de meting reproduceerbaar en geeft iedere keer precies dezelfde uitkomst. Dat komt door de sterke magneetjes in de meter die de schaats niet raken maar wel de meter precies op zijn plaats dwingen. Je kunt meten met een nauwkeurigheid van 1uM. Dit houdt in dat een schaats met ronding 21m te meten is met een nauwkeurigheid van +/- 0,5 m. Tot aan de uiteinden van de schaats!! Voor deze nauwkeurigheid heb je wel de "dure" uitvoering nodig, E 350,- met een meetklok van Mahr. Voor de meesten is meten met de goedkoper klok E 195,- voldoende, en een grote vooruitgang. De stabiliteit, het meetblok, van beide uitvoeringen is gelijk.
Ik schaats nu zo lag dat ik besloot zelf een rondingsmachine te kopen 9 jaar geleden. Ik merkte dat er soms slecht geslepen werd door laten we zeggen zaterdaghulpjes, die dachten dat ze scharen aan het slijpen waren. Te heet, te snel en slordig, onnodig veel wegslijpen. Ik slijp nu voor onze vereniging en heb en een rondingsmeter en een maple radiusbar. Met de rondingsmeter weet je niet waar je aan toe bent omdat die verstelbaar zijn. Je weet wel of je ronding redelijk constant is maar niet of het nu 22,23,24 meter is. Daarom moet je dat ding ijken met een radiusbar. Ik merk na rondingslijpen van anderen dat er vaak geen bal van kolpt als je 22 hebt gevraagd. Hoe controleer je dat zelf? Dus advies: controleer het zelf desnoods in de winkel. Verder Viking PM stuurt minder makkelijk dan twin-laser, dus viking slijp ik op 22 en de twin-laser op bv 23. Elk ijzer heeft ander eigenschappen en heeft een andere ronding nodig (naast dat ik kijk naar je snelheid, gewicht en hardheid van het ijs). Ik rij zelf nu naast mn twin-laser op EVO. Die stuurt nog lekkerder, is geheel van PM k390 Bohler (nog mooier staal). Komt uit de shorttrack en stuurt super. Gr. IM
Mag ik daar nog eens even over doorvragen ? We hebben dus hier al drie componenten die de ronding bepalen. 2 denk ik zelf wel in te kunne vullen: Meer gewicht - grotere ronding harder ijs - grotere ronding Maar hoe zit dat met snelheid ? Mijn gevoel zegt Hoe meer sneldheid, hoe groter de ronding kan ? Maar nu dit: stel je moet compromissen sluiten. Omdat je onder wisselende omstandigheden rijdt. (natuurijs - dus met soms minder hard ijs) Welke kant moet je dan op gaan ? Want ik kan me zo voorstellen dat je niet zomaar halverwege gaat zitten, omdat de 'fout' de ene kant op anders meetlet dan een 'foute ronding' de andere kant op.
Ik heb het in de discussie liever even over vlakker (23-24) en ronder (22-21) ipv groter (groter getal of wat?) Met harder ijs zou je wat vlakker kunnen rijden omdat je minder diep wegzakt in mijn optiek. Je merkt dit door het terugstuur gedrag op het rechte eind en het al dan niet de bocht uitvliegen op hogere snelheid. Je zal met name moeten voelen hoe de bochten gaan: in de wedstrijden die wij rijden ga je hard een bocht in en als je die niet kan houden zal je wat ronder moeten kiezen (de meesten van ons doen geen bending). Als je te rond slijpt dan hoef je in een bocht of kan je zelfs in een bocht nog maar weinig slagen maken omdat je er vanzelf doorheen stuurt. Dat werkt niet. Vaak merk ik dat de achterkant van schaatsen te vlak worden omdat je steen dat stuk minder raakt. Ronding laten slijpen heeft dus zeker nut min 1x p/j. Ik heb jongens die steeds sneller gaan rijden: van vorig jaar 42 naar nu 39 sec. op 500 en met 22m erg goed rijden. Zacht ij heb je vaak in het begin vh jaar en de afgelopen 2 winters was het vaak flink koud waardoor 23 goed voldeed. Ik voel daar wel degelijk al veel verschil tussen. Ben je echt fanatiek zou je eigenlijk 2 ijzers willen hebben. Sommige banen zoals Heerenveen (vaak) daar rij ik graag op 23m en de banen met (helaas) rijp dan liever terug naar 22. De andere oplossing is een compromis: slijpen in de ronding voor de baan waar je records wil rijden en hopen dat dat Heerenveen is en de temp. en hardheid vh ijs constant is.
Toen ik twee jaar geleden met nieuwe schaatsen in Eindhoven reed ging dat prima. Een week later naar Biddinghuizen. Dat was in de vorstperiode van januari Daar ging ik steeds op mijn bek. Anders val ik "nooit". Rara hoe kan dat? Nou, simpel. Het ijs in Eindhoven is vlak en in Biddinghuizen gegolfd: de buizen liggen daar precies 1 schaatslengte uit elkaar. Hoe bedenk je het!! Maar, volgens Viking leveren zij standaard met 22 meter radius. Mooi niet dus!!!! Ik ben er in getrapt en dat is behoorlijk dom van mezelf. Maar ik heb een mal van 30 meter en die toonde aan dat de radius veel groter was!. Naar mijn idee geeft dit aan dat je op vlak en hard ijs ook met een grote radius nog prima uit de voeten kunt. Bij kleinere ronding zak je verder weg, hebt meer weerstand o.m. door ijsvervormingen. Maar ik heb ook enkele ruwe metingen gedaan, heel kwalitatief, door 1 schaats anders te behandelen dan de ander en die in het schaatsblok te zetten op het ijs en duwen maar. Het blok ging gewoon rechtuit totdat hij bijna stilstond. Toen nam hij een bocht. Het was reproduceerbaar overigens. Het lijkt er dus op dat wrijving snelheidsafhankelijk is en dat maakt het trekken van conclusies erg moeilijk. In het boek van Gemser en co. staat een grafiek die een wolk punten vertoont. Dat zegt genoeg lijkt me. Die wolk ontstaat door variaties in hardheid ijs, radius, massa schaatser, dikte ijzer, luchttemperatuur enzovoort.
