Persoonlijke ervaringen met schaatsers

Vertel hier over je eigen persoonlijke ervaringen met schaatsers, zowel positief als negatief, alles kan je hier kwijt!

Wat zal ik eens noemen?? Mag het ook gaan over moeders van schaatsers? Schiet me nu als eerste te binnen en is wel leuk om te noemen :lol:

Ik werd zondag na het WK-sprint, toen ik net weg wilde lopen, aangehouden door twee vrouwen, vanwege mijn GO JEREMY! spandoek. Waren dus zijn moeder en de moeder van Denny Morrison, helemaal enthousiast over mijn spandoek, en Jeremy's moeder zei dat ze van haar man moest vragen wie ik was :lol:
Volgens mij snapten zij niet helemaal waarom ik als Nederlander een spandoek voor een Canadees ging maken.
Verder nog ff heel leuk met hen gepraat, postertjes gekregen en ze gingen Jeremy de groeten van mij doen!!!

dat is wel echt super ja!!
was danielle wotherspoon daar ook niet bij??

ik had in inzell 2005 op de wk afstanden wel een paar leuke momenten (net als lisan voel ik me niet geroepen om alle slechte ervaringen te delen)

ik was op vakantie met mn (ex)man en onze 2 hondjes, in combi met wk afstanden
en we gingen dus elke dag kilometers lopen, kwamen we de laatste 4 dg uti bij de ijsbaan, bleef ik achter en liep hij door met de honden (eerlijke verdeling toch?)
maar goed, we waren langs de baan een beetje aan t bespreken hoe en wat, toen Jennifer Rodriquez langs kwam lopen en die stoof echt meteen op 1 van mijn hondjes af en die begon ze helemaal gek te knuffelen. Dat was wel super leuk en die hond van mij, die duwde haar bijna omver!
leuk moment. erg enthousiast

verder had ik tijdens dat wk ook een leuk gesprek met een grote man in cowboy hoed die de prestatie's van zijn zoon maar zo-zo vond.
Was de vader van Hedrick en was wel spontaan en enthousiast gesprek!

Verder stond ik toen in de supermarkt en zag ik een bijna wanhopige Joji Kato staan, die maar niet kon kiezen welke shampoo hij moest kiezen
Later bij de kassa had ie toch maar zijn 1e keuze genomen.. hihi

Verder is er nog wel 1 leuke actie met Denny Morrison. Tijdens de Wk Allround had ik 2 bordjes voor hem
en hij kwam net de baan op om in te rijden, maar hij bleef maar naar zn schaatsen kijken en nog een keer omkijken, dus ik zag t al helemaal gebeuren dat ie t niet zou zien, dus toen moest ik natuurlijk wel eventjes gillen. Tis een heel eind, maar ik kon toch goed zien dat ie echt vreselijk rood werd ... hihi
en later in een interview beweren dat ie de fans zo leuk vindt en hoe harder ze schreeuwen en hoe gekker ze doen, hoe leuker... nou, vraag me af wat ie dan bedoelt :twisted:

Danielle en Denny kwamen later aanlopen, die werden volgens mij opgehouden door jullie :lol: Je stond helemaal aan het begin van de bocht of niet?

jup that was me
hihi
hij MOEST natuurlijk wel ff mn banner signen, of zijn banner ofzo...
i dunno
maar t was meer toeval ofzo...

wel leuk dat je dan zo'n leuke reactie krijgt van Jeremy's mommy

echt leuk om zulke verhalen te lezen!! Buitenlanders snappen inderdaad niet altijd dat je voor hun bent en niet voor de Nederlanders!

Heb inmiddels al heel wat ervaringen met schaatsers, eigenlijk vooral erg leuke! Zal ff beginnen met Shani want dat is toch wel erg bijzonder allemaal vind ik! Verhaal wat volgt is in meervoudsvorm en geld ook voor globeskaterijshaas en kirs met wie ik altijd naar wedstrijden ga!

Het is begonnen in Hamar vorig jaar bij het WK sprint waar we zondag uitgingen en daar Shani tegenkwamen. Hele nacht gezellig gedansd en veel lol gehad! Dan de week erna Worldcup Sprint in Heerenveen! Na hem heel het weekend hard hebben aangemoedigd kwamen we hem buiten bij Thialf weer tegen en hij herkende ons nog van Hamar en we hadden leuk gesprek!! Maandag ontdekte Lisan dat hij een week later bij Holland Sport zou zijn en dat leek ons wel erg leuk om mee te maken! We hoorden dat de zaal al vol was maar maandagochtend kregen we opeens een mail dat er toch nog plek was en we alsnog wilden komen. Gelukkig konden we alle3 en zaten een paar uur later opeens op de tribune in Amsterdam. Na de show die echt geweldig was, kon je nog wat rondlopen in de studio en ff later liepen de gasten van die avond waaronder Shani dus ook rond. Opeens zag hij ons toen ook staan en kwam gelijk naar ons toe en was erg verrast om ons daar te zien en we hadden weer erg gezellig gesprek. Dan weer een week later was het WK Allround in Heerenveen. Onverwacht konden we opeens 2 dagen gaan i.p.v. 1 en zo Shani weer lekker veel aanmoedigen en daarna ook weer gezellig spreken. En toen was het seizoen ''voorbij'' maar het waren echt 4 geweldige weekenden!! Ik zelf vond Shani eerst helemaal niks toen ik hem alleen nog maar 'kende' van TV maar had nu gemerkt dat hij gewoon een geweldig persoon is!!

Dan komen we er in augustus achter dat hij een kindje verwacht en gelijk besluiten we om wat leuke cadeautjes te gaan kopen!! Na een dagje Amsterdam hebben wat erg leuke dingetjes gevonden en dan is er de Worldcup in Heerenveen. Vrijdags staan we buiten bij de achteruitgang en willen bijna naar huis gaan want het regent en dan opeens komt Shani eraan lopen! We worden gelijk weer hartelijk begroet en we leggen uit dat we cadeautjes voor hem hebben gekocht en die graag ff willen geven bij hotel want we kunnen ze niet hele dag meeslepen in Thialf. Shani vind dat prima en zegt dat we volgende dag maar gewoon langs moeten komen. Dan komt zijn moeder aanrijden met de auto en vraagt Shani of we een lift willen! Dat kan wel want we hadden net uitgevonden dat onze auto op de parkeerplaats van zijn hotel staat De volgende dag lopen we na afloop van de wedstrijden het hotel binnen maar Shani is ff slapen en wij kunnen niet zo lang wachten dus besluiten we een briefje achter te laten. Er is nog een dag!

Zondag lopen we weer het hotel binnen en nu is Shani er wel en komt bij ons in de lobby zitten. We geven de cadeautjes en hij vind ze echt helemaal geweldig Ondertussen kletsen we erg gezellig over de wedstrijden van dit weekend, de baby en ook over wat wat onze plannen voor de rest van de avond zijn. We zeggen dat we nog moeten eten en nog uit willen. Dan weer verder gepraat over schaatsen en opeens Shani zeggen dat hij ook wel honger heeft en of wij niet met hem en zijn moeder gezellig mee uit eten willen!! Wij kijken elkaar eens aan met grote ogen en zeggen tegelijk ja!! FF later zitten we weer met Shani en zijn moeder in hun auto op weg naar de favo Chinees van Shani ergens in Heerenveen! En wat volgt is echt een geweldige avond!! We kwamen er later achter dat we alle3 wel wat bang waren dat er veel stiltes zouden zijn enzo maar dat is helemaal niet het geval! Hele tijd praten we erg gezellig over schaatsen, schaatsen en nog eens schaatsen en alles wat er mee te maken heeft zoals reizen, de steden/landen, ervaringen van Shani en zijn moeder en ons, andere schaatsers, enz. enz. Ook het eten smaakt heerlijk! Vond het echt bijzonder om zo uitgenodigd te worden en dit mee te maken!!

Dan besluiten we de volgende donderdag dat we de volgende dag vertrekken naar Erfurt! Vrijdagavond zitten we daar in een restaurant en krijgen opeens alledrie een SMS dat het kindje van Shani al geboren is!! Hier zijn we wel erg verrast over en zijn benieuwd of Shani er nog wel is. De volgende dag komen we op de ijsbaan en al snel zien we Shanis moeder die we gelijk feliciteren met de geboorte van haar kleinzoon. Een tijdje later komt Shani er ook aan en kunnen we hem gewoon in real live feliciteren met zijn zoontje wat ik ook erg bijzonder vond. De rest van het schaatsweekend verloopt weer zoals alle andere weekenden na Hamar! Genieten van de races van hem en hard aanmoedigen en daarna weer gezellig praten!

zie dat dit wel een erg lang verhaal is geworden maar Shani is gewoon een erg bijzonder persoon en echt superliefffff en aardig!! Had na de nacht in Hamar ook nooit verwacht dat ons contact zo zou gaan worden! denk ook nog vaak ''wow!!!''

Hahahaha Aukje, mooi beschreven
Leuk ook om de andere verhalen te lezen
Ik zal later vandaag ook een leuke ervaring delen, heb er meerdere waaronder die van Davis natuurlijk, maar ook minder leuke....waarvan ik er misschien ook nog wel eentje post..

Haha leuk Lisan! Vooral dat met Erben had ik wel willen zien :wink:

Oef...heb echt zóveel dingen meegemaakt en vooral zijn het van die kleine dingetjes.

Wat ik nooit zal vergeten is het weekend van de WK afstanden in Berlijn in 2003. Wie het hele verhaal terug wilt lezen kan het op één van m'n websites terug vinden. Ik heb dus het hele weekend doorgebracht bij de ouders van Claudia Pechstein thuis. Op de zondag tijdens de 10km kwam de moeder van Claudia naar ons toe en ze vroeg of we mee wilden naar het hotel waar Claudia was. Daar zeg je geen nee op natuurlijk. Bleek gewoon dat we naar het banket gingen waar echt alle schaatsers waren. Ik zat eerst met wat familie van Claudia aan een tafel achterin, maar ze wilden toch wel meer naar voren. Komen ze vervolgens terug en zeiden ze dat er voor ons nog plek was vooraan bij wat Nederlanders. Zat ik plotseling dus naast Erben Wennemars. Hij was echt heel geïnteresseerd, in tegenstelling tot de rest aan die tafel. Toen er eenmaal muziek was en heel wat mensen op de dansvloer stonden wilde Erben ook wel even dansen...met ons!

In oktober ben ik een weekje gaan schaatsen in Inzell. Er reden die hele week al een paar Italianen rond die we ook in de Rappelkiste 's avonds zagen (ene Alessandro). Op de één na laatste dag sprak één van die Italianen ons aan op de baan. Die avond kwam de Italiaanse ploeg ook in Inzell aan én een aantal van ze kwamen ook naar de Rappelkiste. Het was echt superdruk binnen en ze stonden ook 'helemaal' aan de andere kant. Komt die Alessandro naar ons toe en zegt: "Do you like to meet my Italian friends?" Vervolgens werden we persoonlijk voorgesteld aan Fabris, Anesi, Ioriatti en Bellotti mét 3 kussen! Moet zeggen dat het die nacht best laat werd. Niet dat ik zoveel wist uit te brengen, want ik weet dan eigenlijk niet echt wat te zeggen. Ioriatti is echt gestoord. Werd ook ineens van achteren beet gepakt. Schrok me rot, maar toen ik de anderen zag lachen wist ik wel dat hij het was.

Leuk, al die verhalen. Ik heb er zelf maar eentje, heb ik na Turijn al eens hier neergezet, maar komt ie nog een keer:

Tijdens één van de vele dweilpauzes van de 500 meter heren bij de OS in Turijn wilde ik naar beneden, en moest ik een glazen deur opendoen. Die gekke deur wilde echter niet open, dus ik stond enorm te prutsen met dat ding. Ineens zie ik Hein Vergeer aan de andere kant staan die staat te gebaren hoe die deur dan wel open moet. Dat is me dus ook gelukt, en het enige dat ik kon uitbrengen was: "Ja, het duurt even, maar dan heb je ook wat." Hij moest ook lachen, en zei: "Haha, ja, het duurde even" en keek me heel vriendelijk aan. En toen ben ik naar de wc gegaan. Ik ben niet zo'n held in gesprekken aanknopen met schaatsers, en al helemaal niet als het mijn jeugdheld betreft waar ik mijn agenda vol van heb geplakt toen ik 15 was en waar ik helemaal verliefd op was. Mijn man vroeg zich verbijsterd af waarom ik niet even gevraagd heb om met Hein op de foto te gaan, maar ik durfde echt niet, hihi.

Dat verhaal over Shani daar was ik dus ook bij

er zijn er echt zoveel maar ik haal er nu even 1 uit er zullen er wel meer volgen en het meeste is eigenlijk van Kirs, tuttifrutti en mij..

Ik heb zo sonds ik denk 2004 ofzow al heel lang leuk msn contact met Oystein Grodum. Die noren zijn op msn heel grappig en als je eens iets over een andere noor vraagt is het meteen "do you like him??" en dan krijg je mailadres enzovoorts. Tegen Oystein durf ik inmiddels ook echt alles te zeggen en dat resulteert in echt hele leuke gesprekken. Vind het wel grappig dat ik hem dan in real live veel minder vaak langs de baan spreek maar ja dat wordt op msn wel weer goed gemaakt!

Trouwens over een oud schaatser gesproken wat ook erg mooi was waren de ontmoetingen die ik met Ard Schenk en Kees Verkerk heb gehad. Ik zal eerst even over Ard Schenk vertellen.. Jaren geleden won ik eens aan het einde van het seizoen een schaatsclinic met Ard Schenk in een leeg thialf. Wij hebben lekker veel les gehad en daarna gingen we in restaurant met zijn allen bezig. Sinds mijn 10e spaar ik al alles van schaatsen en ik heb dan ook het boek Ard Apart dat ik natuurlijk erg graag gesigneerd wou hebben. Hij vond het helemaal geweldig dat dat boek nog bestond en begon echt hele verhalen bij de foto;s te vertellen echt super leuk! Jaren later in december 2005 heeft hij erg veel lol gehad om ons in het vliegtuig. We dachten als enige nederlanders in het vliegtuig van Parijs naar Turijn te zitten en waren met zijn drieen lekker aan het kletsen vooral over de mannelijke schaatsers en dat zijn natuurlijk echt meiden verhalen. Toen we landden in Turijn zie ik ineens een man op staan die wel verrekte veel op Ard Schenk leek, maar wist niet zeker even later liep hij langs en wist ik het wel zeker en heb ik hem maar even een goedenavond gewenst voor we heel hard in lachen uitbarsten hij bleek dus aan de andere kant van de gang te hebben gezeten en alles gehoord te hebben, dat hebben we dus ook het hele weekend moeten merken door opmerkingen die hij maakte In de zomer een half jaar later toen ik weer terug was van een half jaar buitenland zaten we met mijn moeder op terras en begon ze dat ze Ard Schenk gesproken had en hij weet dat zij mijn moeder is en toen vertelde ze dat hij het echt helemaal geweldig vond van dat vliegtuig....

Kees Verker zijn Tuttifrutti en ik gaan opzoeken in Noorwegen tijdens onze rondreis in Zuid Noorwegen, zelfde verhaal als Ard schenk er was ook een boek Heya Keessie en die moest ook gesigneerd worden. Overdag was hij er niet maar 's avonds wel. We hebben gezellig gepraat wat foto;s gemaakt en mijn boek is gesigneerd. Het was heel bijzonder om hem in Noorwegen te ontmoeten en ik heb ook nog een extra boek voor mijn verzameling cadeau gekregen.

deze 2 schaatsers Ard Schenk en Kees Verkerk waren toppers voor ik geboren was maar het blijft bijzonder om deze 2 iconen uit de schaatssport te ontmoeten!

@ Lisan, dat van Maciej was ook erg leuk om te zien van een paar meter afstand! Je kon echt duidelijk zien dat hij het geweldig vond dat jij hem aanmoedigt enzo!

@ Linda, dat van Ermanno is erg herkenbaar! hij is echt gestoord idd maar wel erg LOL en dol op dansen!

hihi
heeeeel herkenbaar dat je dan gewoon nix meer weet uit te brengen en dat je helemaal rood wordt tot in je nek
zelfs zo erg, dat je gewoon HET doel vergeet, en dat iemand anders gewoon moet zeggen: ehj ga ff op de foto!!

hahahaa
leuke verhalen hoor!
hoop volgende week ook met leuke verhalen terug te komen

Vannacht nog!
Ik zat met Marrit Leenstra in een vliegtuig naar een of andere wedstrijd en we raakten aan de praat. Het was erg gezellig en we gingen op de hotelkamer nog een beetje nakletsen. Van het één kwam het ander en we hadden een bijzonder gezellige avond.
Ondanks een gebrek aan nachtrust reed Marrit de volgende dag vier wereldrecords en won ik uit het niets de Nobelprijs voor de vrede.
Het vreemdste was nog wel dat nergens in de media iets van dit alles na te vinden was toen ik ineens wakker werd, gewoon in mijn eigen bed.

Hij is toch politieagent? Vreemde gang van zaken...