Eigenlijk heb ik sinds ik ben begonnen met schaatsen last van de spanning in mijn voeten. Het is niet zo dat ik bang ben om te vallen of omdat ik zwakke enkels heb. Dat is ook eigenlijk het vreemde. Ik heb vooral last van de wreef. Na een paar ronden houd ik het al niet meer vol en moet ik rustiger aan doen. De pijn trekt ook een beetje naar mijn schenen. Technisch gezien ga ik nog steeds vooruit maar de pijn blijft. Tot ik vandaag ging prutsen met sokken. Normaal draag ik altijd hele dunne sokjes (speciaal voor schaatsen geschikt) Vandaag dacht ik, ik probeer gewoon dikkere sokken (tja je moet wat :? ) naja dat werkte opzich niet onaardig, maar ik had totaal geen contact meer met het ijs. Toen met blote voeten in de schaatsen gestapt. Toen ging er een wereld voor mij open. Ik stond stukken relaxter op de ijzers. En belangrijker: geen pijn meer in de wreef ! Ik vraag me af hoe dit kan ? Als je met blote voeten kan schaatsen dan kan je toch ook met sokken schaatsen ? Ik zie niet zo'n groot verschil :? Of zit het voornamelijk in mijn hoofd en is er inderdaad niet een groot verschil ?
IK had telkens last van mijn een plekje onder mijn enkel.Ben ook begonnen met rijden zonder sokken en dat voelt veel beter aan dan met sokken ik wil niet meer anders en de schoenen zitten nu perfect. De sok dikte kan net het verschil zijn tussen prettig rijden of zere voeten.
vergis je daarbij niet in het feit dat je zonder sok heel je voet gebruikt. Je voet herstelt je evenwicht als het ware veel beter. Is evenals je gewoon op blote voeten loopt. De pijn overigens die doorgaat naar je schenen komt ook vaak voor wanneer je te ver naar voren zit, maar kan natuurlijk ook gewoon het continue herstellen zijn wat je voet doet wat in jouw geval logischer lijkt. Hoe minder stabiel je denkt te staan hoe meer je die gebruikt. De spieren vanuit je wreef gaan door richting knie. Kan me dus goed voorstellen dat die pijn door kan trekken.
Nou ik denk inderdaad dat het een combinatie is van evenwicht herstellen en te ver naar voren. Ook met blote voeten moest ik er aan denken om niet de boel te laten krassen. Ik zie ook gewoon aan de slijtage van mijn ijzers dat ik teveel naar voren hang soms. Maar goed ik heb me verbaasd over het verschil ineens. Ik stond zo geweldig op de schaasten ineens. Ik kon gaan letten op andere technische dingetjes en ik hield het allemaal lang vol. Ik moest nu stoppen omdat ik buiten adem was hahahah. Heerlijk als ik er aan terug denk ... ik hoop dat het de volgende keer weer zo gaat.
Wij (mijn drie zoon(tje)s) waren vandaag ook in Thialf. Ook ik heb vandaag ge-experimenteerd met blote voeten in de schaatsschoen. Ik ben daar zeer positief over. Veel meer (schaats)gevoel. Alleen na ongeveer twee uurtjes schaatsen voel ik dat het alles wat instabieler gaat worden. Hier dus nog meer op trianen.
Nou ja inderdaad ... na twee uurtjes is dat ook wel logisch opzich ! Ik bedoel dat is een kwestie van trainen verder.
Het zou heel fijn zijn dat iemand een oefening zou kunnen aanbevelen om de desbetreffende (enkel)spieren buiten het schaatsen om te trainen. Ik persoonslijk heb als doel om ooit (met twee jaar?) een 200 km te kunnen schaatsen.
Vandaag weer op de schaats gestaan. Ik was zeer benieuwd of het nog werkte Nou het ging opzich nog steeds heel goed. Veel ontspannener en ik kan het langer volhouden. Maar dan probeer ik met een groepje mee te rijden in de binnenbaan (groepje oude mannen jaja dat is op dit moment nog even mijn niveau) en dan begin ik na twee ronden weer de ontspanning kwijt te raken en begin ik te harken ... op de punten schaatsen en dan kan ik het gewoon na een paar ronden niet meer volhouden vanwege de spanning in mijn voeten. Best frustrerend vind ik dat ... als ik namelijk heel ontspannen en rustig slagen probeer te maken dan gaat het zo gigantisch lekker. Dan kan ik ook zo makkelijk blijven doorglijden en sturen op 1 schaats. Dat geeft me dan weer hoop . Maarja waar het nu aan ligt dat ik zo'n relatief langzaam rijdend groepje niet kan bijhouden weet ik niet.
Bertus, Ik denk dat je jezelf de tijd moet gunnen. Belangrijk is dat je de techniek goed beheerst en blijft beheersen. Dit lijkt een open deur, maar ook ''echte'' schaatsers vergeten soms hun techniek als het niet lekker gaat. Ik schaats nog niet zo lang en herken heel veel vragen en opmerkingen op dit forum. Ik verdiep me ook heel veel in de techniek van het schaatsen. Heb ook het 'Handboek wedstrijdschaatsen' aangeschaft. Ik kan je dit aanraden. Het gaat echter met mij steeds beter. Ook ik probeer regelmatig met een groep(je) mee te liften. Dit gaat soms heel goed, soms ook niet. Let goed op je afzet. Je bent geneigd om, als je moe wordt o.i.d, minder alert hierop te zijn, m.a.g. dat je naar achter toe gaat afzetten. Dit kost energie (zoals altijd) maar levert een minder krachtige afzet op. Ik zeg niet dat dit ook bij jou het geval is, dat weet ik natuurlijk niet, ik zou me dit zo voor kunnen stellen omdat dit veel gebeurd. Laat die groepjes maar lekker schaatsen en blijf aan jezelf werken. Vroeg of laat schaats jij voorop. Gewoon vol houden.
Bedankt voor je reactie ! Ik zal ook eens kijken naar dat boek. Lijkt me ook heel interessant. Ik blijf het geweldig vinden om steeds te merken technisch beter te worden. Soms zakt de moed me echter in de schaatsen . Dat komt gewoon omdat ik ook grotere stappen wil maken per keer.
