De Spelen in 1994 zonder gouden medaille toch ook wel. Vooral de overmacht van Koss, die dat voorseizoen matig reed, was totaal niet verwacht. Wonderboy Zandstra toonde voor het eerst echte scheurtjes. Veldkamp reed heel matig. Ritsma haalde zijn niveau van het EK (een maand eerder) ook niet. De sprinters kwamen er ook totaal niet aan te pas, terwijl Van Velde twee jaar eerder nog zo goed was in Albertville. En de vrouwen bakten er ook niet zoveel van, met uitzondering van twee vijfde plekken van Thomas, dicht op de medailles.
Wat te denken van Klassen die na de Spelen van 2006 zo veel kampte met blessures. Of de nare val van Wotherspoon waardoor hij nooit meer op niveau kwam. En Friesinger reed ook op haar laatste benen. Morrison zakte door het ijs, Kyou Hyuk Lee greep overal naast, Fabris was compleet uit vorm. Nee, de Nederlanders waren niet de enigen met pech. Maar er was in 2010 we meer pech dan in ‘14 of ‘18.
Ik moet hierbij altijd denken aan de 13:30 van Koss in 1994 op de 10km. Bart Veldkamp die 13:56 reed, na afloop: "Het kan gewoon niet!". Van 1984 herinner ik me vooral de rit van de 5km waar van der Duim lange tijd gelijk opreed met Gustafson maar in de laatste rondes ontplofte. Daarna werd het helemaal niets meer. In 1988 van Gennip en Blair die de Oost-Duitse dames onverwachts versloegen en op de 1000m superster Kania die van Luding verloor.
Wotherspoon /Klassen ok, al begonnen die blessures van Klassen al ver voor 2010. Die anderen hadden geen pech, die reden gewoon niet goed genoeg (Lee/Morisson) of waren over hun hoogtepunt heen (Fabris/Friesinger)
De eerste 4 wil ik nog wel enigszins in meegaan, maar of dat echt zoveel medailles heeft gekost vraag ik me af. De laatste 2 heeft niks met pech te maken maar gewoon fouten qua training en nog niet klaar zijn voor de laatste stap. Als je dit allemaal als pech gaat beschouwen dan zijn er ook heel veel zaken die we als pech voor buitenlandse schaatsers kunnen gaan beschouwen. EenBrabander heeft er al wat genoemd, en dan zijn er hoogstwaarschijnlijk ook nog gevallen/toestanden die bij buitenlandse schaatsers spelen waar we in NL simpelweg niks over horen. Edit: als je hierboven Lee/Morrison/Fabris/Friesinger zo wegredeneert als simpelweg niet goed genoeg zijn, dan kun je uit jouw lijstje Wust/Verweij/Leenstra/vDeutekom ook wegstrepen.
"Die reden gewoon niet goed genoeg" is makkelijk te zeggen over de buitenlanders. Over de Nederlanders weten we bijna elk detail en kunnen we bijna altijd een reden bedenken dat het minder goed gaat. Over de buitenlanders weten we veel minder, maar voor hetzelfde geld hebben die ook iets meegemaakt waardoor een mindere rit te verklaren is.
In Vancouver was het na Kramer vooral Groothuis die een goede kans had. Timmer (500m?) had misschien gekund. Wüst op de 1500m was een dikke meevaller gezien de betere resultaten van Groves en Nesbitt in het voor seizoen. Leenstra werd meegesleurd in de algehele TVM malaise. Van de buitenlanders was vooral Lee een dikke tegenvaller. Maar die titel ging naar Mo.
Zelfs Timmer was al een redelijk kleine kans toen. Op de 500 waren het toch vnl. Wolf and Wang die de favorieten waren, terwijl Lee ook al op kwam.
Mee eens, dat is ook niet altijd even duidelijk. Voor wat betreft de Nederlanders kan ik ze ook alleen vergelijken met andere olympiades en laten we zo zeggen de potentie die 2010 had is er bij lange na niet uitgekomen
Potentie? Dit was bijvoorbeeld de wereldbekerstand van dat jaar: Je moet hier niet alles aan ophangen, het is ook een kwestie van rijden/niet rijden (Kramer ontbreekt bijvoorbeeld). Maar potentie zegt niet alles. Dat Tuitert de 1500m wint waar Davis de grote man van de jaren ervoor was, en Wüst bij de vrouwen terwijl Groves en Nesbitt door het jaar heen veel beter waren, dat is ook een stukje potentie die je wél verzilverd. Bij Vancouver werd er op de 10km van Kramer na geen medaille verspeeld en werd er op de klassieke afstanden verder naar behoren gepresteerd. Je noemde nog ergens Stefan Groothuis als gemiste kans op de 1000m - op goud, gok ik zo. Die had dat seizoen nog geen wereldbekerpodium gehaald en ook al niet deelgenomen aan het WK Sprint. Op basis waarvan moest hij precies boven op dat podium gaan eindigen dan? Hoop? Zelfde met Timmer, die was helemaal niet denderend dat jaar over 1000m.
Timmer was dat jaar echt wel in vorm, ze reed 1.16.13 bij de eerste WB in Berlijn (brons) en met haar vermogen om te pieken en gezien de tegenvallende tijden op de Spelen had brons er zeker ingezeten. Bij Jan Smeekens moet aangetekend worden dat hij ná de Spelen nog een reeks van 4 WB-zeges had die hem naar plek 2 tilden in de stand, zijn weg naar de medailles begon eigenlijk pas tijdens die 2e 500 meter in Vancouver. Gerritsen haar val op de 500 meter (had evt. brons kunnen worden) en het missende procentje bij Boer (snelste volle ronde op de 1000 en nipt 4e op de 1500) zijn nog voorbeelden van kwartjes die verkeerd vielen. Kleine mokerslag die ik toch wil noemen is de dramatische 3km in Turijn 2006 voor Kleinsman. Die kostte Smit de 5 km met een hypothetische medaille en Smit werd als troostprijs op de TP ingezet, waar je met Van Deutekom in haar plaats een snellere tijd in de heat had neergezet waardoor je niet tegen de Duitse vrouwen had geloot in de kwartfinale. Veel 'wat als'-scenario's, dat wel.
Ik vond het brons van Leo Visser in Albertville op de 1500 meter zo sneu. Het scheelde zo weinig met de nummer 1 Koss en toen kwam ook Sondral er nog tussen. Ik had het Leo toen toch zo gegund.
Groothuis was in 2014 obv voorseizoen nog minder kansrijk dan in 2014 en haalt in 2010 met griep in zijn lijf net het podium niet. TP was 3x goud in 2007-09 en in 2010 in de kleine finale de snelste tijd. De Jong heeft nooit dichter bij Kramer gezeten in de periode 2007-2010.
Rensenbrink! Ik heb er andere herinneringen aan. West Ham United! FC Austria Wien! Deze Koe was amper 2 toen ie bij ons vertrok, maar heb er jaren later wel een retro-truitje van gekocht (al speelden ze toen uiteraard nog niet met namen op hun shirts), legende.
Het is een groot gat, maar toch vind ik het minder een mokerslag dan de 13:30 van Koss. Het "dit kan gewoon niet" van Veldkamp was vooral daarop gericht, niet op zijn eigen onderpresteren. In 1994 waren de PRs voor de Spelen: WR 13:43 Koss, 13:46 Veldkamp, 13:46 Zandstra en 13:47 Ritsma. Van tevoren dus best spannend. Daar presteerden de Nederlanders allemaal dramatisch en ging Koss het WR ook nog eens verbrijzelen. Anno 2022 waren de PRs voor de Spelen: WR 12:32 NVDP, 12:33 Fish 12:35 Roest 12:36 TJB 12:37 Bergsma. Van tevoren op papier dus ook spannend. Opnieuw zwaar tegenvallende Nederlanders, en een mooi maar niet spectaculair WR. Het was dit jaar vooral jammer dat de Nederlanders (en Canadezen) niet in de buurt kwamen van het eigen topniveau, dat was in 2014/2018 wel anders.
In 1994 was ook het begin van een berucht tijdperk. Waardoor ik altijd twijfels houd over de prestaties van Koss in dat jaar.
Yep. 1994 was het jaar van de Gewiss mannen die alles aan gort reden en sneller dan een brommer de Poggio en La Redoute opreden.
