Gelukkig niet nee maar dat doet niets af aan het feit dat wat hier gebeurt ook ernstig is. Voor mij valt dit allemaal onder een en dezelfde noemer, je kunt het 1 niet negeren omdat het ergens anders erger is. Verder is het toch al hypocriet om naar China te wijzen, we doen ondanks de wetenschap dat daar van alles mis is doodleuk zaken met China. We laten ze hier in Nederland ongehinderd bedrijven overnemen, we importeren goederen uit China en oh ja, zelfs allerlei producten laten we daar fabriceren omdat het goedkoper is, denk hier bijvoorbeeld aan medische goederen. En dat allemaal omdat wij hier te beroerd zijn om ook maar 1 eurocent meer uit te geven aan producten die hier ook geproduceerd kunnen worden.
Ik zeg ook niet dat Nederland het perfect doet, er is hier ook een hoop mis. Maar als ik af en toe winkeldiefstal pleeg dan heb ik nog wel een punt als ik zeg dat een seriemoordenaar een slecht persoon is en moet boeten.
Ja mee eens. Volgens mij kun je ook prima erkennen dat de toeslagenaffaire ontzettend veel slachtoffers heeft gemaakt en er grote fouten zijn gemaakt die gebaseerd zijn op racisme, terwijl je ook erkent dat het niet valt te vergelijken met het opsluiten van mensen in concentratiekampen.
Even dit teruggelezen hebbende, moet ik zeggen dat JohZero toch wel een punt heeft. Niet v.w.b. de vergelijking met de toeslagenaffaire, want ik ben het volledig eens dat er wel degelijk flinke gradaties zijn qua ernst. Anders kune je nooit meer ergens iets over zeggen, want het kan altijd weggrelativeerd worden door iets anders wat bij ons misschien mis is. Aan de andere kant, is het natuurlijk wel zo dat praktisch iedereen flink wat boter op het hoofd heeft, want 'we' vinden het eigenlijk wel prima dat we zaken doen met China (en anderssoortige landen), er maarop los kopen v.w.b. zooi gemaakt in China, etc. En laten we eeerlijk wezen, uiteindelijk denkt iedereen aan zichzelf. Het gros van de mensen dat kritiek spuwt op China, gaat doodleuk door met het kopen van van alles en nog wat 'made in China', omdat het goedkoper is. De meeste mensen die het hebben over boycot hier en boycot daar (China, Saudi-Arabie, etc.), krabbelen heel snel terug op het moment dat ze in hun eigen leven daar negatieve gevolgen van ondervinden, al is het maar in hun portemonnee. Let wel, ik ben het 100% er mee eens dat het aanwijzen aan (in onze ogen) foute landen een groot probleem is, maar zolang we zelf niet bereid zijn opofferingen in onze eigen levens te maken om de situatie in andere landen te verbeteren, gaat er uiteindelijk weinig veranderen. Pas als we als bevolking bereid zijn zelf een stap terug te doen qua welvaart en het accepteren dat we er zelf negatieve gevolgen van gaan zien als we echt een impact-volle vuist maken tegen landen als China/Rusland, dan pas is er misschien een mogelijkheid toto verbetering. Een beetje hetzelfde verhaal met klimaatverandering trouwens.
Zelfs als je/we wel bereid bent/zijn om opofferingen in onze eigen levens te maken, is dat geen garantie dat mensenrechten/levensomstandigheden/klimaatsverandering daar positief door beïnvloed zullen worden, maar dat is (voor mij) nog geen reden die (vaak kleine) opofferingen toch te maken. Ook al is het (vrijwel) onmogelijk om geen producten 'made in China' te kopen (niet omdat ze duurder zouden zijn, maar omdat ze er vaak helemaal niet zijn: zelfs een Fairphone wordt daar gemaakt; de meeste accu's voor elektrische auto's ook (nog)), stopt dat me niet de OS te boycotten (en het WK voetbal volgend jaar ook), noch te vliegen (tenzij voor een noodgeval), (bijna) veganistisch te eten, energie-neutraal te wonen, etc. Ik denk dat steeds meer mensen die kleine opofferingen overwegen en soms ook doen, maar het zal pas zoden aan de dijk zetten als grotere instanties ook hun nek gaan uitstellen - van mij mag de NOS de OS of het WK voetbal best boycotten of desnoods alleen wat korte highlights, om een signaal af te geven.
Er zit natuurlijk wel een belangrijk verschil in kleine opofferingen maken uit vrije wil (mindervliegen, vegan eten, etc.) en opofferingen moeten maken (duurdere producten, meer betalen voor energie, producten die simpelweg niet meer beschikbaar zijn, etc.) als gevolg van een signaal willen afgeven richting China (of andere landen) via een boycot of andere methodes. Vooral het laatste is vaak iets wat mensen heel snel terug doet krabbelen, als ze onverwacht zelf iets op moeten geven.
Overigens klein puntje, "made in China" is tegenwoordig niet hetzelfde als zeg 15 jaar geleden. Er zijn juist in China nu duurzame opties, het zijn lang niet allemaal fabrieken zonder ramen met 16 urige werkdagen. De meeste bedrijven die voor weinig kleding en andere spullen willen laten maken doen dat onderhand niet meer in China, maar in echt lage lonen landen. Sterker nog, vrij veel duurzame en verantwoorde organisaties gaan nu juist naar China omdat een heel aantal bedrijven juist daar goed voor hun medewerkers zorgen. Ook het kopen van duurdere producten, meer betalen voor energie hangt volledig af van je eigen omstandigheden. Er zijn heel veel mensen die duurdere spullen gewoon echt niet kunnen betalen. Tuurlijk ligt een gedeelte bij onszelf, maar een veel en veel groter gedeelte ligt bij multinationals en overheden. Wij kunnen niet China boycotten, zelfs als alle 17 miljoen Nederlanders tegelijkertijd China in de ban doen veranderd er helemaal niks. En de overheid kan China momenteel niet boycotten omdat we afhankelijk zijn van hun om onze economie draaiende te houden. Voor mij zijn deze (helaas) noodzakelijke dingen nodig, een Olympische spelen aan China geven is daarentegen niet noodzakelijk.
Vliegen is voor mij (veel) goedkoper dan met de trein (of met de auto), vlees en kaas zijn (hier) goedkoper dan vleesvervangers, écht groene energie is (hier) duurder, energie neutraal bouwen ook. Gelukkig kan ik me dat permitteren.
Toch zou ik liever mijn electronica uit Zuid Korea of Taiwan kopen, want het gaat (mij) bij China zeker niet alleen om arbeidsomstandigheden. Helaas komt bijna alles tegenwoordig uit China, zelfs (bijna) alle Apple producten. https://www.business-humanrights.or...-across-provinces-includes-company-responses/
Verstappen blijft op de vlakte Max Verstappen wilde er niet veel woorden aan vuilmaken. "Ik bepaal en plan niet waar we racen. Daar gaat de Formule 1-organisatie over en het is dus meer een vraag voor hen. Wij gaan naar de landen op de Formule 1-kalender om WK-punten te verdienen." https://nos.nl/artikel/2406183-hami...tar-beschouwd-als-een-van-de-slechtste-landen Hoe zo verbaasd me dat niets van Verstappen...
Ja, en dat is precies mijn punt. Ik doe die zaken ook grotendeels, omdat ik het een goede zaak vind en omdat ik het me kan veroorloven. Super dat dat voor jou ook geldt. Maar het is 1 ding als mensen uit vrije wil dit soort opofferingen doen en het zich kunnen permitteren. Het is iets heel anders als jouw activisme ervoor zorgt dat je opofferingen moet maken, of als je zelfs niet meer zeker bent van je levensonderhoud als je je met activisme bezig houdt. Het laatste zorgt er meestal voor dat er van activisme weinig overbijft (helaas) Zie ook o.a. voorbeelden uit de sport als Lebron James, of John Cena, of Verstappen die jij aanhaalt. Mensen die wellicht wel wat willen doen (misschien ook niet, ik zou het niet weten), maar die hun levensonderhoud/inkomen op het spel zetten als ze daadwerkelijk een vuist (willen) maken. Vraag is hoeveel mensen nog steeds bereid zijn 'iets' te willen ondernemen tegen de, in onze ogen, 'foute' landen/regimes als het echte opofferingen vraagt.
Toch zijn er (top)sporters die wél hun nek uitsteken, bijv. Kaepernick*, maar helaas nog veel te weinig. Zou ook eerst van sportbonden moeten komen, zoals: https://www.theguardian.com/world/2...-out-of-china-over-tennis-stars-disappearance Als de NBA China boycott kost dat veel geld, maar niemand die daar écht arm(er) van wordt. Voor Jan Modaal, waar wij samen ver onder zitten qua inkomen (maar geen hypotheek want ons huis bijna helemaal zelf gebouwd), is het toch écht keuzes maken want je euro's kun je maar één keer uitgeven. Van mij mag Hamilton nog vaak winnen, ook al heb ik niks met F1: https://www.theguardian.com/sport/2021/nov/18/lewis-hamilton-criticises-qatar-human-rights https://www.motorsportweek.com/2021/11/19/hamilton-runs-rainbow-helmet-livery-for-qatar-gp/ *) en ook (vanuit een Amerikaans perspectief): https://stacker.com/stories/2741/athletes-who-stood-cause
Zo heb je in het vrouwenvoetbal een Megan Rapinoe, die Trump in 2019 op de korrel nam, de media heeft hun uiterste best gedaan om heel Amerika haar te laten haten (en niet alleen Amerika, Nederlandse media hebben haar ook behoorlijk verguisd). Haar uitspraak van "i'm not going to the fucking white house" is onderhand wereldberoemd, Trump antwoordde dat ze eerst maar eens moest winnen voordat ze zo'n grote mond op zette. 2 dagen na Trump zijn uitbarsting scoorde ze twee keer in de kwartfinale van het WK en uiteindelijk wonnen ze het hele toernooi en werd ze verkozen tot beste speelster en topscorer van het toernooi. Zij was de eerste atleet na Kaepernick die knielde, het leverde haar een onofficiele straf van 6 maanden op waarin ze niet werd opgeroepen voor het nationale team. Het werd haar door de voetbal federatie verboden om te knielen tijdens het volkslied en toch heeft ze 4 jaar lang bij elke wedstrijd geprotesteerd (door niet te zingen, geen hand op het hard) en onderhand is de regel eindelijk afgeschaft en mag ze knielen. In Amerika wordt ze verafschuwd, maar het kan haar geen bal schelen en ze blijft precies doen wat conservatief Amerika verschrikkelijk vindt.
Gelukkig zijn ze er wel idd, en helaas ook idd nog steeds veel te weinig. wat, zeker in de VS, ok nog vaak een probleem is, is dat de grote bonden zoveel macht over de spelers hebben, dat ze vaak achter de schermen de spelers aan de mouw terugtrekken als ze bang zijn veel inkomsten mis te lopen.
Het cynische van het hele verhaal is dat juist door de Olympische Spelen er internationaal meer aandacht komt voor mensenrechten in China.
