Wat ik me afvroeg; wat is eigenlijk het idee achter een glijstart? Dus niet zozeer hoe die uitgevoerd moet worden (maar antwoord daarop mag ook), maar meer; wat is het trainingsnut er van?
Wij gebruiken het altijd als voorbereiding op de staande start. De eerste belasting is iets minder heftig doordat je niet stilstaat... Voor de rest is het, voor mij, een oefening om het lichaam scherp te zetten voor dit soort ellende
Je ziet schaatsers ook vaak de glijstart oefenen in combinatie met het startschot dat voor een rit geschoten wordt. Dan zie je ze de 'aanloop' (niet het goede woord want je neemt geen aanloop,maar weet niet hoe je dat moet noemen) maken voor een glijstart en vervolgens als het schot klinkt dan voeren ze hem uit. Ik heb trouwens nog geen vrienden gemaakt met de glijstart. Laatst dacht mijn trainer dat ik er al aan toe was, maar ik klapte meteen op mijn smoel. :roll:
wij moesten gister wat kleine glijstartjes doen, dus geen complete maar alleen een paar passen.... dit vooral om je spieren te laten wennen aan de vaste start en om je spieren losser te maken... op deze manier wordt je warm gemaakt voor de start... tijdens het inrijden voor wedstrijden doe ik vaak een glijstartje om even het startgevoel te krijgen :lol:
en naast een glijstart heb je ook nog vliegende start: iets harder/sneller rijdend uitgevoerd dan een glijstart
hehehe, klinkt een beetje als dobbelen om wie het eerste mag beginnen bij een spelletje: iemand zal toch als eerste moeten beginnen... of dat nou om het dobbelen of om het beginnen van het spel gaat. Een start is een start, maar sommige startjes starten niet bij de start maar pas na de start :wink:
nou, je rijdt dus met nog net meer snelheid waardoor je a. minder 'hard' je spieren ineens aanspreekt de eerste keren b. je ritme goed hoog moet krijgen om te 'rennen' terwijl je al sneller gaat (hey, ik krijg m'n opdrachten ook alleen maar van een Trainer C )
always question the orders you get... Zelf ervaar ik het verschil als volgt: bij een staande start kan ik me nooit concentreren op de details. Bij een glijstart lukt me dat wel. Raarrrr maar waarrrrr. Om foutjes te corrigeren gebruik ik dus liever een glijstart dan een staande start. Tijdens een glijstart kan ik op veel meer dingen letten. Tijdens een staande start vergeet ik de wereld om mij heen. Als ik wegsprint besta ik even niet meer. Ik kan achteraf wel vertellen of het goed ging of niet maar tijdens de start lukt het me op een of andere manier nooit om op die belangrijke details te lettten (arm te hoog/laag, voor me kijken, buikspieren etc). Ik ben dan volledig geautomatiseerd ;-)
