Ik had wat teruggelezen over deze race op dit forum en ik zag dat daar gezegd werd dat mensen gehoord hadden dat hij een weddenschap had afgesloten over of hij een rondje 27 zou kunnen rijden tijdens een 10 km.
Eerste moment dat ik schaatsen echt zag. Niet het leukste moment echter met Wennemars en Njos. Gouden Gerard Fabris met zijn 1500 meter in Turijn. Wat een fantastische gestroomlijnde techniek had die man. Zo krachtig. Opgebleven tot 3 uur om deze afstand te zien. Beloning na jarenlang werken en doorgaan van Tuitert En hij is al gepost, maar die rare Wotherspoon, die altijd een keer per jaar de Nederlanders dwarsboomde bij het WK sprin, rijdt hier voor mij technisch de beste rit ooit. Hoeveel gratie heeft die man. Vind het nog altijd jammer dan Kulizhnikov eronderdoor is gegaan...
Ik kan mij nog vaag herinneren idd dat het een weddenschap was met WOH of Wust, misschien ook wel allebei. Ging volgens mij om een mindere 1500 van Wust in dat toernooi. Ze had sneller gewild, maar reed volgens haar geen goede eerste ronde, Kramer had had toen uitgedaagd dat hij wel een 27'er kon rijden ofzo. Als dit klopt trouwens dan heb ik opeens weer vertrouwen in mijn geheugen haha
Het zijn er in al die jaren te veel geworden om op te noemen en veel zijn er hier boven al aangehaald, maar ik ben juist ook nieuwsgierig of er toch ergens beelden zijn van legendarische wedstrijden die niet algemeen bekend zijn. Grisjin voor het eerst onder de 40.0 bijvoorbeeld of de 14.55.9 van Ard Schenk, de 6.56.9 van KA Stensjemmet, de 1.55.61 van Hans van Helden, 1.59.30 van Karin Kania, de serie wr's van Kulikov in maart '75, de eerste 1.14.99 van Eric Heiden, idem zijn 1.13.60 en de 1.12.58 van Pegov. Of de 2.07.18 van Khalida Vorobjeva toen we in Nederland al op het strand lagen, de nooit als wr erkende 13.54 van Igor Malkov enz. enz. Ik weet dat er heel veel te vinden is op YouTube, vaak met prachtig Noors of Russisch commentaar, maar heel veel is ook niet te vinden.
Vijf maar. Dan wordt het moeilijk kiezen. Laat ik me eerst maar beperken tot degene die ik zelf heb meegemaakt. Dus vallen de 8.37.6 van Jaap Eden op het Mjøsameer af, of de 15.46.6 van Johannesen in Squaw Valley (bijna 45 seconden onder het bestaande wereldrecord) of wedstrijden van Ard en Keessie. Dan beginnen we maar met Eric Heiden. Niet het laatste rechte eind van de 10 km van Lake Placid die we altijd als terugblik zien met De Mart die zegt dat dit nooit meer verbeterd wordt. De 500 meter was toen veel meer een verrassing. Dat was Heiden's zwakste afstand, en hij versloeg daar de Russische wereldrecordhouder Kulikov. Maar die dus ook niet en ook niet die 6.59.05 in Oslo het jaar daarvoor. De enige 5km op laagland onder de 7 minuten tot -uit mijn hoofd- 1992. Nee, de race is die ik wil noemen is van het WK 1977, toen hij voor het eerst wereldkampioen werd. Volslagen verrassend reed hij als 18-jarige een minuut van zijn 10 kilometertijd af, en versloeg hij de 4 S-en. Van de beelden kan ik me niets herinneren, wel van de emotie van ongeloof en bewondering die de commentatoren op mij als 8-jarige wist over te brengen. En waardoor ik misschien betoverd werd. https://www.vpro.nl/speel~WO_VPRO_0...ldkampioenschappen-schaatsen-voor-heren~.html Als tweede de 3000 meter van Yvonne van Gennip bij de OS van 1988. Midden in de nacht op mijn studentenkamer met de TV aan het voeteneind van het bed. Volslagen onverwacht reed ze de DDR-dames er af. Als derde de afsluitende 1000 meter van Igor Zjelezovskij op het WK sprint 1989 in Heerenveen. Met 1.12.58 evenaarde hij het wereldrecord en werd wereldkampioen. Hij toonde zich sympathiek, reed een ereronde met een nepreiger en daarna galmde een volgepakt Thialf het volkslied van de Sovjetunie mee. Dat een paar maanden later de Muur viel, was onontkoombaar geworden. En dan als vierde die 10 kilometer van Johann Olav Koss bij de OS in Hamar 1994. De durf om weg te gaan op een schema ver onder het wereldrecord en dan die rondjes van 32.0 vol weten te houden... Eigenlijk zou als vijfde iets van Kramer of Wüst moeten, maar die hebben zo'n lange rij van hoogtepunten dat het dan weer moeilijk kiezen wordt. Daarom als vijfde de race tussen Kodaira en Sang-Hwa Lee vorig jaar. Waar de Japans-Koreaanse betrekkingen een enorme boost kregen door hun gezamenlijke optreden na de race.
Wat een prachtig moment idd tussen Kodaira en Sang-Hwa Lee, heb nog een filmpje gevonden waarin ze samen te zien zijn na de 500 en tijdens de huldiging
Oh zeker, zo was daar ook de rit tussen Saetre en Veldkamp bij het WK afstanden 2000, toen Saetre in de eindsprint met 0.01 won! Uiteindelijk bleek het goed voor de 4de plek
Hierom kun je dit toch nooit afschaffen? Hoeveel epische gevechten zijn er op die10 km wel niet geleverd?
Ik denk dat de voornaamste reden dat sommige mensen de 10 willen afschaffen is dat hij een stuk saaier is dan andere afstanden bij de mindere goden. Hier staat tegenover dat het ook de mooiste gevechten oplevert, maar dat is wel een minderheid van de ritten. Ikzelf vind de 10 prachtig, maar ik denk dat dit de gedachtegang is van mensen die de 10 willen afschaffen.
Kijk deze race tussen Bergsma en Kramer in 2013 wat leidde tot 12,45 in Thialf, waanzinnige race van beide. Hoeveel mooie gevechten hebben we wel niet tussen die twee gezien?
Mijn top 5 1 Kramer Bøkko wk allround 2009 10.000 meter De wedstrijd waarbij Bøkko Kramer dwong tot een zeer goede vierkamp. 2 ontknoping 500 meter ontknoping OWS 2014 De spanning tussen wie er zou winnen met als eindresultaat een volledig Nederlands podium. 3 Wüst 3000 meter BR eerst onder 4:00 op laagland Eindelijk het laaglandreccord van Niemann uit de boeken. 4 Van Velde 1000 meter Na al zijn vierde plaatsen. 5 Timmer 1500 meter Nagano
Voordat we alleen maar klassieke afstanden langs zien komen: Een van de eerste mass starts die ik ooit in Thialf meemaakte (vaak werden ze in een korte samenvatting weggemoffeld, dus je moest in mijn beleving vaak naar het stadion om ze volledig mee te maken). Inmiddels weet men hier wel dat ik dat onderdeel machtig mooi vind. Daaraan heeft deze race een flinke bijdrage geleverd. Het werd een prachtige zege van Christijn Groeneveld. En het werd me er eentje met niet zo'n klein beetje machtsvertoon ook. Bergsma was solo vooruit nadat hij de vroeg ontstnapte Druszkiewicz had teruggehaald. De achtervolgers moesten veel energie leveren om hem terug te halen. De Koreanen (ook toen al gigantisch gevaarlijk) waren compleet verrast. Groeneveld en Stroet loeren op het moment om samen de sprint aan te gaan. Dat gebeurd. Je verwacht dat Groeneveld op een gegeven moment de kop afgeeft aan Stroet, maar nee hoor, dat gebeurd maar eventjes. Hij neemt de kop in de laatste bocht weer over en komt als eerste over de streep. Die dag was hij veruit de sterkste en het zou niet zijn enige zege worden dat weekend. Later in het seizoen behaalde hij veruit de mooiste zege van zijn - te korte - carrière en werd hij Nederlands Kampioen op het Veluwemeer. We weten allemaal wat hem later overkwam, maar dat weekend, nee; dat hele seizoen, was de man een sensatie.
Dat eeuwige getrut tussen de Ria en de Mart! My God wat een getrouwd stel! Lig op de grond van het lachen!
Ja echt he? Vind het ook wel leuk hoe Ria verteld dat Wust helemaal niet luisterde naar Kemkers in die tijd, hoezo behouden en tactisch rijden? Eigenwijze muts was ze ook (en eigenlijk nog steeds).
een eigen top 5 maken vind ik lastig. Maar 2 races die ik mis tot nu toe zijn het WR van Kulizhnikov (onder de 34 seconden) en de prachtige 10km die Wennemars ooit reed op het NK Allround. Als ik wat verder in mijn geheugen graaf kom ik ook nog tot de 500m op de OS van Salt Lake staat me ook nog bij. Met name door Wotherspoon die op zijn snufferd gaat, maar ook door een Amerikaan (Cheek??) die valt, een pirouette maakt en toch weer door gaat. En de 10km in Turijn, met goud voor Bob, wat zo mooi was na zijn debacle van Salt Lake. Om me vervolgens te realiseren dat me van dat debacle veel meer is bijgebleven dan van het goud. Mag shorttrack ook? Want brons voor de relay-dames en goud voor Schulting op de laatste OS waren toch ook wel echt prachtig.
