Voor me ligt de toegangspas van de Optisport sportboulevard Dordrecht is twee stukken. Uit pure woede heb ik een schaar gepakt en deze pas in stukken geknipt. Deze, in de winter 2010 na het openen van de nieuwe ijsbaan gekochte pas, zag me geen plezier meer brengen. Ik ben van huis uit een echte schaatsliefhebber. Tijdens mijn tienerjaren trainde in flink en dat leverde mij veel plezier op. Inmiddels ben ik 43 maar het schaatsen kan ik nog steeds niet laten, al is het niet meer op hoog niveau. Vorig jaar kocht ik bij de nieuwe ijsbaan in Dordrecht een sportpas van Optisport. Deze pas, waarvoor een bepaald bedrag moest worden betaald, diende ook nog te worden opgeladen zodat je dan van de ijsbaan of het zwembad gebruik kon maken. Ik nam een 10 rittenkaart en bond mijn schaatsen onder. Al snel bleek dat Optisport van schaatsen (onze Nationale volkssport) niet veel kaas had gegeten. Het ijs was vaak van een belabberde kwaliteit en de combinatie van agressieve ijshokeyschaatsers op het hardrijders uur was geen succes. Een aantal keren liepen de spanningen zelfs zo hoog op dat er sprake was van zware intimidatie en handgemeen, beiden door de ijshokey heren die dat blijkbaar leuk vonden. Opvallend was dat de IJsmeester zich er maar niet mee bemoeide, maarja, het waren vaak wel levensgevaarlijke situaties als een hardrijder met 60 km/h bij het uitkomen van de bocht op een ijshockeyer klapt. Na dat mijn 10 ritten op waren besloot ik, ondanks de rottigheid, een nieuwe upgrade van 10 ritten te kopen. Het was inmiddels halverwege het seizoen toen ik en andere fanatieke schaatsers merkte dat het dweilschema zonder duidelijke reden veranderde, dit ter frustratie van de hardrijders. Immers he betaald € 5.50 voor een uurtje schaatsen en dan wil je wel dat de baan gedweild is zodat je een beetje gang hebt. We hebben bij de ijsmeester ons beklag gedaan echter zonder resultaat. Dweilen kost geld en volgens de ijsmeester was dweilen nog niet nodig. De zin in het schaatsen op de ijsbaan in Dordrecht verging langzamerhand. Het plezier dat ik in het begin had maakte plaats voor frustratie. Vanavond had ik door het uitvallen van een afspraak plotseling tijd en zin om eens lekker te schaatsen. Ik pakte mijn toegangspas van de Optisport sportboulevard en sleep mijn schaatsen. Eenmaal aangekomen liep ik eerst langs de kassa om te vragen hoe vaak ik nog kon schaatsen. Immers ik wist dat ik nog minstens twee keer tegoed had maar helemaal zeker wist ik het niet. De dame aan de balie wist mij te vertellen er nog een tegoed op stond van € 27.50 wat goed was voor 5 keer schaatsen. In een zucht vertelde ze me ook dat de pas was verlopen en dat ik opnieuw moest betalen voor de toegang tot de ijsbaan. Nu snapte ik het niet helemaal. Er stond nog een tegoed op van € 27.50 , geld wat ik zelf in februari 2011 bij de upgrade heb betaald maar waar ik nu geen gebruik meer van kan maken? Ik vroeg haar of ik mijn geld dan terug kon krijgen maar ze vertelde mij dat de pas maar een jaar geldig was en dat mijn geld nu van Optisport was. Jammer voor mij, zei ze. Ik moest opnieuw betalen. Ik vroeg haar of ze er iemand bij kon halen maar ik moest het met haar doen. Terwijl de stoom uit mijn oren kwam vroeg ik haar om een kaartje. Ze vroeg me nog of ik misschien weer een 10 ritten kaart wilde? NEE, wat denk je zelf! antwoorde ik terwijl de oneerbiedige woorden nog net niet over mijn lippen kwamen. Terwijl het inmiddels kwart voor acht was en de schaatsers om acht uur het ijs op mogen, liep ik naar de ingang waar ik mijn pasje moest gebruiken om binnen te komen. Daar trof ik een man die bepaalde mensen met een pasje wel door liet maar mij vertelde dat ik niet naar binnen mocht. Ik vroeg hem waarom dit zo was en hij vertelde mij dat de ijsbaan pas om acht uur open ging. En zij dan vroeg ik? Zij hebben schaatsles van optisport. Ja en? Antwoorde ik. We mogen toch om acht uur schaatsen en ik wil net als hen mijn schaatsen aantrekken zodat ik stipt om acht uur op een gedweilde baan kan stappen. Jammer, dat mocht dus niet. Als tweederangs burger bleef ik staan, gefrustreerd door het gedonder met het pasje en verdrietig omdat men bij Optisport discriminatie blijkbaar heel gewoon vindt. Om acht uur mocht ik doorlopen en kwam tot de conclusie dat de helft van de bankjes die vorig jaar onderdeel van de kleedruimte uitmaakte waren verdwenen. Daarnaast waren alle plaatsen bezet door Optisport schaatslessers die bijna opeengestapeld op de overgebleven bankjes lagen te wachten tot het acht uur was. Na drie keer vriendelijk vragen heb ik de hoop maar opgegeven en heb ik mijn schaatsen maar zittend op de betonnenvloer aangetrokken. Ik stiefelde op mijn schaatsen naar de toegangsdeur van de ijsbaan om er vervolgens achter te komen dat er niet was gedweild. Na twee rondjes op het zwaar aangeslagen ijs hield ik het voor gezien. De Italiaan op de hoek kan nog beter ijs maken dan deze slappe pap waarop je moet vechten om vooruit te komen. Ik ben het beu. Als sportliefhebber heb ik het gehad met de sportboulevard in Dordrecht. Ik zoek wel een andere ijsbaan, sterker ik rij nog liever 40 km naar de IJsbaan van Breda of Utrecht. Als ik wil zwemmen met mijn kinderen dan ga ik wel naar een ander zwembad dan dat ik nog één stuiver gun aan Optisport. De twee stukken van toegangspas van de sportboulevard Dordrecht heb ik inmiddels bij het oud vuil gegooid.
Hoop terechte klachten, maar ik vrees dat een baan als Dordrecht nooit een 'echte' ijsbaan zal worden (omdat 200m en dus niet interessant voor wedstrijdschaatsers en fanatiekere recreanten) en zich dus zal richten op de grootste gemene deler van de recreanten en dagjesmensen (type subtropicisch-zwembadpubliek), en dan komt er idd weinig terecht van ijskwaliteit en baandiscipline.... :roll:
