ach, gewoon idd de regel aanpassen net zoals bij shorttrack. Daar mag je ook alleen finishen met je schaatsen op het ijs. Zou lekkere zaak worden als iedereen daar ging schoppen. Dan heb je en minder 'last' van correcties (alleen nog maar mss 1/100) en je hebt minder last van kapot ijs. Nee, er staat wanneer de schaats de denkbeeldige finishlijn passeert. 't maakt dus niet uit of dat nou de voorkant van de schaats of de achterkant is. Als jij een 180 zou draaien voor de finish, dan telt de achterkant van je schaatsen ook. Vorig jaar was 't heel mooi even te zien bij een NOS uitzending bij een Canadees die de kick finish deed en dat hij precies op 't juiste moment 'm uitvoerde: 't klapmechanisme ging open toen hij over de finish kwam, zodat de achterkant van het ijzer naar voren openklapte: zo win je dus 10-20 cm en dus 1/100 extra ten opzichte van je teen(punt schaats) naar voren kicken.
Artikel 260 Finishlijn 1. Een rijder heeft de afstand uitgereden, wanneer de voorste punt van het ijzer van de eerst aankomende schaats de finishlijn heeft aangeraakt of bereikt na het voorgeschreven aantal ronden. Echter, aanvullende bepalingen kunnen worden toegevoegd in overeenstemming met artikel 251, lid 2 a. 2. Indien een rijder vlak voor de finish valt, zodat de eerste schaats buiten de wedstrijdbanen aankomt, moet de tijd worden opgenomen op het moment dat de voorste punt van het ijzer van deze schaats het verlengde van de finishlijn bereikt. 3. Wanneer het automatisch tijdopnemingssysteem dat in gebruik is (die in gebruik zijn), bij de finish door iets anders wordt stopgezet dan door de schaats, dan moet de officiële tijd van de rijder worden vastgesteld als de langzamere tijd van de tijden die bepaald zijn volgens de handtijdopnemingsprocedure (volgens artikel 250 lid 7) en de tijd van het automatische tijdopnemingssysteem.
Op het moment dat je een schopbeweging maakt en je klapschaats gaat open, dan komt de punt van de schaats ten opzichte van de schoen naar achteren. Je kan altijd wel het eerste puntje van ijzer pakken (dat moet ook) maar dat punt ligt dan minder ver voor de schoen/rijder in vergelijking met een gesloten klapsysteem. Maar het lijkt erop dat de ISU heeft ingezien dat dit een te heftige manier van finishen is, de kick-finish (leuk dat die term meteen overgenomen wordt ) zal snel verdwijnen.
"vroeger" schopten ze bij het marathonschaatsen ook, dus nieuw is het helemaal niet. Ik begrijp ook niet dat de ISU eerst de regel verandert van "op het ijs" naar "door het finishvlak" en dat nu toch maar wil terugdraaien. Dan heb je wel goed je huiswerk gedaan vooraf.. De regel daar is nu (ook in het geval van een val door de finish): de punt van de voorste schaats telt, als deze tenminste het ijs raakt bij het finishen. Zo niet, telt de tweede schaats (of die nu het ijs raakt of niet)... Zo is het ook bij het inline-skaten. Een "spagaat-finish" mag dus wel. Hier is bv. Ronald Mulder bij het inline-skaten heel goed in. Alleen rol je dan met je achterste "skate" met de punt (voorste wiel) over de baan (waarmee je ook je balans houdt), wat met een schaats een stuk lastiger is (en ook weer flinkt afremt).
Het is niet van belang dat de schaats het ijs raakt. De punt van de schaats kan ook de achterkant van de schaats zijn als je bijvoorbeeld glijdend (na val) over de finish komt. De kans is dan groot dat geen van beide schaatsen het ijs raakt. Verschil bij in-linen is dat je daar bij een val nauwelijks doorglijdt.
Ik snap niet zo goed wat je hiermee wilt zeggen.. De punt van de schaats kan inderdaad ook de achterkant van de schaats zijn. Je moet de punt van de schaats dan ook opvatten als het eerste punt dat de finish bereikt. Waar het vooral om gaat is dat de eerste schaats alleen als finish telt als deze bij het finishen in aanraking is met het ijs. Is dat niet zo (bv bij schoppen of een val) dan telt het eerste punt van de tweede schaats (ongeacht of deze in aanraking is met het ijs). Als bij een val geen van beide schaatsen het ijs raakt telt dus de tweede. Daarmee is toch alles ingedekt en maakt het niet uit hoe ver je eventueel doorglijdt?
Nee hoor, ze finishte perfect met voetje voor. Nesbitt had een zwakke finish. De schop gaat hoogstwaarschijnlijk verboden worden. Gelukkig maar, tis ook geen gezicht. En ik betwijfel het voordeel.
Niet vergeten waarom het nog zeer kort geleden is ingevoerd in de regels: in een rit met geloof ik Kuipers kon iedereen duidelijk zien dat Simon voor lag, maar de ander won. Protesten natuurlijk, en wat bleek: Kuipers had bij het doorkliefen van het elektronisch oog zijn schaats net iets opgetild. Dus toen ging de ISU over op fotofinish. Indien de schaats geen contact had met het ijs, wordt de tijd gecorrigeerd. De nadelen aan deze finish: 1. Alle correcties leveren onzekerheid en vertraging op bij de finish 2. Het schoppen kan gevaarlijk worden (valpartijen en jezelf in de enkel schoppen) 3. Voor de meeschrijvers is het zéér vermoeiend. Van mij mag de oogfinish weer terug, al zou ik het aardig vinden als die niet tot 5 cm boven het ijs gaat, maar bijv. tot 10. Zodat je niet altijd erg op moet passen dat je schaats wel helemaal op het ijs is.
Nee, dat is niet 'zeer kort geleden' ingevoerd. (en 't was een race tegen Davis afaicr). De regels zijn altijd geweest dat een schaatser finished als de eerste schaats over de finishlijn komt, waarbij nooit is bepaald dat de schaats op het ijs hoeft te zijn. De de manier van finishen is onbelangrijk. Blijft alleen over hoe we dat gaan meten. In 99,9% van alle wedstrijden (dus _alle_ wedstrijden op alle niveaus) is het niet praktisch om fotofinish te doen: te duur (tijdrovend niet, vergelijk 't maar eens met handtijden verzamelen! (dat nog steeds verplicht is)). Met een electronisch oog is gewoon het makkelijkste en semi nauwkeurig. Het grote punt van Kuipers/Davis was dat de scheidsrechter koppig vasthield aan iets wat niet ISU reglementair was. Hij wilde perse het elek. oog laten prevaleren, terwijl deze methode van meten bekende onvolkomenheden had. Door meerdere beams te gebruiken zou je idd een muurtje kunnen maken, dat vanaf het ijs tot 10 cm hoogte meet.
Meerdere beams gaat niet werken, die storen op elkaar. als je twee sets opnemers op elkaar zet krijg je hele rare dingen Dan zijn transponders gewoon handiger, die worden ook met een beetje hoogte nog wel gedetecteerd
Ach, 't zal wat lastig richten zijn (maar misschien ook juist niet), maar je kan makkelijk 4 lasertjes op 2 cm boven elkaar plaatsen en als er tenminste 1 onderbroken wordt, de (tijd)puls doorgeven. Dat is geen high-tech... Maar ook die transponders zijn niet helemaal eerlijk, tenminste, als je ze 'reglementair' om je enkel doet: met maat 48 zit je enkel verder achter de streep dan maat 35. Maar we zitten dan wel op de grens van 1/100e te praten (50kmh=13.3m/s = 13.3cm/0.01s). Transponders maken het wel een heel stuk makkelijker op met clubwedstrijden waar mensen elkaar inhalen. Nadeeltje is wel dat je 2 transponders moet hebben, elk been 1. Enne, die transponders passen ook heel makkelijk (los) bij je tenen onder het ristflapje van een Viking 2000/2005
De laser zelf is niet zo'n probleem, de draadloze verbinding (zenden/ontvangen) wel. Althans, bij de gangbare opnemers in NL. Ik dacht dat Breda daar weer zelf een andere slimme oplossing voor had bedacht, inderdaad met een soort detectie'muur'. Als je heel erg handig bent kan je nog wel meer met transponders doen maar zullen we maar even uitgaan van een eerlijke situatie?
ja, maar de draadloze verbinding heeft natuurlijk niets te maken over hoe de detectie wordt gedaan Eerst maar zorgen hoe je 't detecteerd, daarna hoe je de zut verstuurd krijgt Toch heel nieuwsgierig: wat zijn jouw extra ideeen mbt tot transponders dan?
[quote="Tjark]Nee, dat is niet 'zeer kort geleden' ingevoerd. (en 't was een race tegen Davis afaicr). De regels zijn altijd geweest dat een schaatser finished als de eerste schaats over de finishlijn komt, waarbij nooit is bepaald dat de schaats op het ijs hoeft te zijn. De de manier van finishen is onbelangrijk. Blijft alleen over hoe we dat gaan meten. In 99,9% van alle wedstrijden (dus _alle_ wedstrijden op alle niveaus) is het niet praktisch om fotofinish te doen: te duur (tijdrovend niet, vergelijk 't maar eens met handtijden verzamelen! (dat nog steeds verplicht is)). Met een electronisch oog is gewoon het makkelijkste en semi nauwkeurig. Het grote punt van Kuipers/Davis was dat de scheidsrechter koppig vasthield aan iets wat niet ISU reglementair was. Hij wilde perse het elek. oog laten prevaleren, terwijl deze methode van meten bekende onvolkomenheden had. [/quote] Je hebt deels gelijk volgens mij raakte de schaats van Kuipers wel degelijk het ijs. Maar er ging toen wel meer fout in Calgary. Bij voorbeeld met Ireen Wüst die een langzamere tijd kreeg toebedeeld dan haar concurrente, terwijl ze duidelijk voorlag. Of dat ooit gecorrigeerd is??
Bovendien is er een verschil in de regel en de praktische uitvoering. Als er met een laserstraal net boven het ijs gemeten wordt, dan kan er wel ergens in de regels staan dat je ook hoger mag finishen, maar dan doe je dat maar beter niet. (Wetgevende macht en uitvoerende macht en zo). Maar voor wat betreft de regel 'an sich' heb je gelijk. Ik vind het ook wel erg rommelig dat men dit type regels steeds aanpast. Kan de transponder niet voor op de schoen, zoals bij het hardlopen de chip ?
Haha, ja dat kan, maar weet je dat voor de officiele tijd de IAAF de tijd neemt dat de borst over de finish komt? Dus aan je schoen is ook niet mooi bij 't harlopen. Lang leve bibtag Maar enkel of schoen maakt 't verschil wel kleiner. Maar niet iedereen heeft een flapje, maar wel 2 enkels
Voor een transponder kan je de regel voor tijdwaarneming wel veranderen. Niet meer de punt van de schaats telt (want dat verschilt per rijder ivm schoenmaat) maar simpelweg de enkel. Die zit bij iedereen keurig op dezelfde plek Bij drukke wedstrijden heb je geen probleem meer met inhalers aangezien de detectielus veel pulsen tegelijk aankan en de transponder uniek is dus altijd herkenbaar. Veel problemen opgelost. Bijkomend voordeel is dat je op de fotofinish soms met moeite de punt van de schaats kan vinden. De enkel is altijd goed te vinden.
De enkel komt altijd later over de finish als de punt dus hoeveel kost dat in tijd ? 3 of 4 honderste ?
Dat bedoelde ik ook toen ik zei op de schoen. Een hardloopchip weef je tussen de veters door, dat moet met schaatsen ook kunnen. natuurlijk moet je er eigenlijk twee hebben. Voor op de schoen is het bij mij nog zo'n 13 cm tot de punt van de schaats, dat is precies één honderdste (bij 400m in 30"). Het systeem is ook wat minder gevoelig voor sneeuwvlokken, blaadjes, etc die voor het oog langs vliegen.
