Wereldbeker 2022-2023

Ah, kijk aan. Laatste vraag:
In de lijst van aantal entries per land staan er af en toe streepjes onder een nummer. Bij de Belgische 500m dames bijvoorbeeld, maar ook de Nieuw Zeelandse 1500m mannen. Daar zijn Tas en Michael 41e, 42e geworden, maar wel een plek verdiend, aangezien zij de enige Belg en Nieuw Zeelander waren. Waar komen die uitzondering vandaan? Het zijn er 1 á 2 per afstand..

Dat lijken de vrijgekomen plekken te zijn doordat er wel wordt gekeken naar een geschoonde lijst.

Klopt, staat in de announcement list bij de World Cup documenten, zegmaar..

Medaillespiegel na 5 world cups
1. Nederland 22-18-21
2. Canada 7-12-7
3. Verenigde Staten 7-5-9
4. Zuid-Korea 6-2-2
5. Japan 5-8-6
6. Noorwegen 4-5-5
7. Italië 3-2-3
8. China 2-1-1
9. België 2-0-0
10. Polen 1-0-1
11. Duistland 1-0-0
12. Oostenrijk 0-4-1
13. Kazachstan 0-1-2
14. Nieuw-Zeeland 0-1-0
14. Tsjechië 0-1-0
16. Estland 0-0-1
16. Zwitserland 0-0-1

enkele conclusies:
- Nederland staat als vanouds ver voor op de andere landen;
- Het eerste weekend in Polen heeft vrijwel geen verschuivingen opgeleverd;
- Maar liefst 17 landen hebben een medaille gewonnen! Dat lijkt mij voor een wintersport heel veel.

Na alle gestelde vragen heb ik mijzelf er uiteraard ook wat in verdiept, en één rijdster zal, door de zwangere Lollobrigida, met bovengemiddelde interesse worden gevolgd: Laura Peveri. Zij zal op de afsluitende 1500m nog wel wat puntjes moeten sprokkelen om volgend jaar samen met diezelfde Lollobrigida in de World cup te mogen starten. Op de 3000/5000m gaat zij eenvoudig het ticket binnenhalen.

Ook Haugen doet er voor de Noren goed aan om te starten en te scoren op die 1500m. Met Wiklund, Furnee, Lovas en Haugen zelf doet zij er goed aan een 3e ticket binnen te halen.

Wat we bijvoorbeeld ook zien is dat een Llop, Thorup, Kersten, Liiv, Smeding, Herzog, Tas en McGregor wel wat (extra) plaatsen voor hun land gaan verdienen, maar waar qua tijden weinig rijd(st)ers in de buurt komen op die tweede plek te kunnen gaan vullen..

Nu ligt het natuurlijk even aan wat de ISU met de (Wit)Russen gaat doen. Houden ze de top 40 aan qua plaatsing, of kiezen ze voor bijvoorbeeld een top 35 voor de eventuele plekken van die landen voor volgend seizoen.

Zijn er nog rijdsters/landen die jullie met extra interesse volgen, of doet het jullie allemaal weinig?!

Ik vind het altijd leuk om te volgen, dat maakt de B-groep de laatste wereldbekers toch wat spannender. Paar zaken die mij opvallen, alles natuurlijk onder voorbehoud (zeker als er gewerkt wordt met een opgeschoonde lijst, kan af en toe plaats 41 of 42 of 43 nog recht geven op een 2e startplek volgend jaar. Dat komt dan vooral door alle Nederlandse wisselingen dit jaar).

Dames:

• 500m: Italië staat met Pergher nog net in de top 40, maar zij staat niet op de deelnemerslijt (waarom is mij onduidelijk, ze werd vorige week nog wereldkampioen 500m bij de junioren). Italië zal dus waarschijnlijk die plek gaan verliezen. Geen tweede ticket volgend jaar, niet handig om schaatsers ervaring op te laten doen en door te laten groeien richting de OS in Milaan. Op dit moment staan een aantal Italiaanse vrouwen dichtbij de limiettijd van 40.00. Gonzales (SPA) en Hogas (ROU) kunnen een 2e plek verdienen, staan nu net buiten de top 40. Maar er zijn weinig gegadigden binnen eigen land op die plek ook echt in te nemen volgend seizoen.
• 500m/1500m: Ik vind het onbegrijpelijk dat Duitsland halverwege het seizoen enkele schaatsers heeft gewisseld: Ostlender erin voor Scholtz op de 500m. Nu lijkt het erop dat zij allebei buiten de top 40 gaan vallen en alleen Katja Franzen een 2e startbewijs voor volgend seizoen veilig zal stellen. Zo krijgen de Duitse sprintsters ook volgend seizoen weinig kans op internationale ervaring, want ook op de 1000m slechts 2 startplekken volgend jaar. Hetzelfde lijkt te gaan gebeuren met de 1500m dames. Alleen Scholtz staat veilig in de top 40, Uhrig en Hofman er net buiten omdat vorige week Hoffman reed ipv Uhrig. Dat hebben ze nu weer omgewisseld, dus mogelijk rijdt Uhrig toch weer de top 40 in. Peveri zit voor Italie en Lollobrigida op de 1500m redelijk zeker, want heeft een gat van 22 punten op de nummer 40. Dat zou meer dan genoeg moeten zijn.

Mannen

• 500m: Bij een opgeschoonde lijst lijken hier de nummers 41 en 42 ook een plek zeker te stellen (JAP en NL beide 6 man in de top 40) en de verschillen onderin de lijst zijn klein (tussen nummer 41 en 48 slechts 8 punten). Noorwegen dreigde de 4e startplek te verliezen, maar door Magnussen vorige en deze week te laten starten, lijkt die veilig te zijn (mits hij deze week wat punten haalt). Duitsland zou een 4e startplek binnen kunnen halen, Als Kurzmann een goede dag heeft. Italië gaat in 1 jaar van 4 startplekken naar volgend jaar 2, Alleen Bosa staat in de top 40.
• 1000m: Japan heeft door het optreden van Shinyama vorige week zicht op een 5e startplek (dat is knap, want dan moet je met 4 starplekken 5 schaatsers in de top 40 krijgen, en dat lijkt nu te gaan lukken). Kazachstan moet nog wat punten halen en dan zijn ze zeker van 2, mogelijk zelfs 3 plekken volgend jaar (als Morozov een plek opschuift). Trentini en Suomalainen kunnen een plek in de opgeschoonde top 40 wel vergeten, dat gat lijkt mij te groot bij dit deelnemersveld (resp 8 en 12 punten).
• 1500m: Ook hier lijkt bij een opgeschoonde lijst plaats 41 en 42 recht te geven op een extra startplek. Een aantal landen hebben hier nog zicht op want verschil tussen nummer 40 en 50 is slechts 11 punten. Finland en Nieuw Zeeland kunnen een 2e plek binnenhalen (niet dat er iemand is die de limiettijd heeft gereden en die plek kan innemen volgend jaar). China voor een 4e startplek en Korea (nu plek 38, 43 en 46) kan nog zakken naar 1 startplek of stijgen naar 3, dat is echt afhankelijk van het aantal punten dat de mannen gaan halen.
• 5/10: minder spannende strijd, alleen even kijken of Stolz de 4e plek van de VS voor volgend jaar kan veilig stellen, maar dat zou normaal gesproken moeten lukken.

Waarom niet gewoon ieder land de mogelijkheid geven tot een maximum van 5 rijders per afstand als er voldoende rijders met een limiet zijn?
Het huidige systeem zorgt er mijns inziens voor dat talenten in kleinere landen afhankelijk zijn van andere om in de World Cups te kunnen starten.
Bijvoorbeeld Duitsland kan op veel afstanden met 5 rijders starten, maar heeft nu geen startrecht. De jonge Duitse meiden op de sprintafstanden moeten nu afwisselen of andere wedstrijden rijden.
Voor Italie richting de OS2026 dreigt straks hetzelfde als meerdere junioren meiden groeien en de limieten halen.

Medaillespiegel wereldbeker 2022/2023
1. Nederland 25-21-26
2. Verenigde Staten 9-8-9
3. Canada 8-14-8
4. Japan 7-8-8
5. Noorwegen 7-6-6
6. Zuid-Korea 6-4-2
7. Italië 3-2-4
8. China 2-1-2
9. België 2-0-1
10. Oostenrijk 1-4-1
11. Polen 1-0-1
12. Duistland 1-0-0
13. Tsjechië 0-2-0
14. Kazachstan 0-1-2
15. Nieuw-Zeeland 0-1-0
16. Estland 0-0-1
16. Zwitserland 0-0-1

Hieronder de eindstand van vorig seizoen (met alleen de Olympische nummers):
1. Japan 15-13-11
2. Nederland 13-15-10
3. Verenigde Staten 13-7-4
4. Canada 6-10-8
5. Zweden 5-0-0
6. Rusland 3-6-10
7. China 3-4-1
8. Italië 2-2-6
9. België 2-2-0
10. Polen 1-1-3
11. Zuid-Korea 1-0-2
12. Noorwegen 0-3-5
13. Denemarken 0-1-0
14. Tsjechië 0-0-2
15. Duitsland 0-0-1
15. Kazachstan 0-0-1

Conclusies:
- Nederland is dit keer absoluut de grote winnaar. Hier is schaatsen in een na Olympisch seizoen wel belangrijk;
- Japan valt ver terug;
- Zonder Nils van der Poel geen Zweden, terwijl Min-sun Kim en Vanessa Herzog dit seizoen respectievelijk Zuid-Korea en Oostenrijk een enorme impuls geven;
- Noorwegen won vorig jaar helemaal niets in de wereldbeker. Succes is nu echt zichtbaar;
- Voor mijn gevoel presteren China en Polen veel minder dan vorig seizoen. In de medaillespiegel is dat beperkt zichtbaar;
- Rusland won vorig seizoen slechts drie keer. Het wegvallen uit de medaillespiegel heeft daarom weinig impact;
- Italië is het beste schaatsland dat nog steeds zonder indoorbaan werkt;
- Ondanks de uitsluiting van Wit-Rusland en Rusland wint er een land meer een medaille.

Nog een andere manier om er naar te kijken is om de oude puntentelling te gebruiken en dan terug te rekenen tot een gemiddelde per afstand. Was vroeger belangrijk, omdat er verschillende aantallen wedstrijden per afstand werden gereden en je dus niet zomaar punten kon optellen. Nu er echter overal 6 wedstrijden per afstand waren, was dat wel mogelijk geweest. Dit gaat alleen om de tijdrit-afstanden. Hiermee zijn de punten vergelijkbaar over de tijd heen. Tussen haakjes de posities en de punten van vorig seizoen.

1 (1) NED 210,00 (155,70)
2 (2) JPN 120,65 (133,18)
3 (4) CAN 85,04 (72,75)
4 (6) NOR 70,10 (45,63)
5 (5) USA 69,90 (66,36)
6 (7) CHN 35,02 (39,41)
7 (10) KOR 34,88 (22,31)
8 (11) KAZ 24,35 (17,25)
9 (8) POL 23,31 (31,30)
10 (9) ITA 20,75 (30,38)
11 (22) AUT 16,63 (0,41)
12 (12) BEL 14,40 (14,50)
13 (16) GER 11,92 (9,24)
14 (14) CZE 7,27 (13,00)
15 (17) GBR 6,29 (4,20)
16 (18) EST 4,31 (3,78)
17 (21) SUI 3,73 (0,78)
18 (24) ESP 2,40 (0,05)
19 (23) FRA 0,85 (0,25)
20 (20) NZL 0,54 (1,28)
21 (--) DEN 0,27
22 (13) SWE 0,08 (13,75)
23 (--) ROU 0,04
-- (3) RUS (79,58)
-- (15) BLR (10,26)
-- (19) TPE (3,24)

De 90 punten van RUS en BLR gaan voor een groot deel naar Nederland (+55 punten). Ook Canada, Zuid-Korea en voor Noorwegen doen het veel beter dan vorig jaar. USA en China blijven een beetje hangen, Japan is iets zwakker. Polen en Italië zakken weg: de laatste vooral door het wegblijven van Lollobrigida. Herzog was er vorig jaar nauwelijks bij, nu brengt ze Oostenrijk op de rand van de top-10. En Duitsland gaat zelfs iets vooruit....

Hoe bereken je precies het gemiddelde per afstand? Is die 210 van NL het gemiddeld per schaatser per afstand?

Ik neem aan per wedstrijd per afstand.

Oh zo had ik het nog niet bedacht, dat is inderdaad een stuk logischer.

Heb je de geschiedenis per seizoen hiervan? Dan kun je een mooie grafiek maken van de grotere landen en zien welke landen wanneer het dominantst waren.