Er wordt vaak gesuggereerd dat een minder stijve (viking) buis beter stuurt dan een stijvere buis (maple). Ik vraag me alleen af waarom dit zo is? Het lijkt mij namelijk dat de buis juist de verkeerde kant op buigt zodra er druk op komt te staan. En daarmee dus juist de bocht uit stuurt ipv in. Ik ben erg benieuwd, iemand die dit kan uitleggen? Gr, Tom
Hoi Tom, Bij (afzet) druk en ook als je er mee stuurt tijdens de glij-fase, buigt het ijzer en de buis krom doordat het ijzer rond geslepen is. Het midden van het ijzer heeft het beste contact met het ijs, maar omdat de druk evenredig (iets meer op de achterkant, overigens) over het ijzer ligt verbuigen de uiteinden ietsje t.o.v. het midden. Zodoende helpt de verbuiging van de buis om het ijzer een nog krommer baan op het ijs te laten maken. Je kan het zelf proberen met een stukje papier: knip een maanvormig stukje papier uit, en zet deze met de bolle kant schuin op tafel. Verbuig het papiertje en je zal zien dat de 'bocht' waarmee het papiertje contact heeft met de tafel, steeds krommer wordt. Viking ijzers zijn overigens nog best wel stijf. De wat meer sturende ijzers zijn bijv. Marchese, EVO en Mogema (NSX) ijzers. Groet, Glide-Ahead
Maar welke kant buigen de uiteinden dan op? Het lijkt mij de bocht uit namelijk ipv de bocht in? Of de schaats moet zo schuin staan dat de uiteinden meer grip hebben dan het midden en dat kan ik me haast niet voorstellen. Zie ik het verkeerd?
De druk staat op een voorpot en een achterpot, niet op het midden maar meer aan de uiteinden. Door die druk worden de uiteinden dus krom gedrukt t.o.v. het midden. (Ik besef me opeens dat een schaats met maar 1 contact in het midden niet zou schaatsen..)
