De vergelijking met de zo treffend genoemde 'zwaartekrachtsporten' is inderdaad niet fair, dat concludeerde ik al bij het lezen, maar Leenstrafan was me voor. Vergelijk het maar met in de bergen fietsen: bergop zal ik, in verhouding, meer verliezen op wereldtoppers dan bergaf. Toch zijn de verschillen op bijv een skiafdalingsrace (zeg maar 2 minuten, dus een 1500 meter) al snel een halve tot hele seconde. Dat is bij het schaatsen niet meer. Een tien kilometer duurt wel even 12' 55. Een tijdrit bij het fietsen geeft heus ongeveer dezelfde verschillen. Lars Boom won de proloog van Parijs-Nice ook ongeveer met 8 seconden voorsprong, zoveel had Sven niet eens gehad. 5 sec(0,6 %) is echt niet zoveel, al lijkt het dan veel op een schaatsbaan. tienden- en honderdstenwerk zijn echter ook bekend uit het verleden. Dat er nu even, mits eindigend in de goede baan, iemand wat beter is, zie je in meerdere sporten. Zou je aan willen tonen dat een sport een smalle top heeft, dan moet je ook niet wijzen op de verschillen tussen 1 en 3, en zelfs niet 1 en 10, want zelfs tien serieuze, allen betaalde, en allen van talent overlopende sporters vind je vast wel. Ook die 3e en 10e rekenen we tot de top. Kijk liever naar bijv naar de nrs 5 (zo schakel je de extremen uit) en 30, 40 of 50. En concludeer dan dat, zeker op de lange afstanden, er wel heel weinig schaatsers een 10 km hebben staan. Maar ga dan eens na hoe dat in andere sporten is. Tennis tegen de nr 50 van de wereld ? Of hardlopen ? De nummer 50 van de marathon komt ook op een flink eind van de winnaar. En ga dan vervolgens weer eens terug naar de winterspelen, want daar begon dit topic mee: " we kunnen het maar beter afschaffen". Schaatsen misstaat niet in dat rijtje denk ik nog steeds. Overigens waren de verschillen in het damesijshockey veel groter, maar dat is moeilijker te meten.
Ik dacht dat we het stadium van medaillespiegeltje vergelijken al voorbij waren maar kennelijk blijven er mensen volharden. Laten we even voorop stellen dat dit topic mijn inziens niet bedoeld is om het schaatsen van de Olympische Spelen af te praten, noch dat het momenteel aan de orde is (althans, dat denk ik). Maar we weten allemaal dat het zo nu en dan gebeurd dat een oude stoffige evenement door de IOC vervangen wordt door een jonge, hippere, snellere en vooral populairder wordende groeibriljantje. En mocht het eindelijk zover komen dat ze een onderdeel willen schrappen, je dacht toch niet echt dat ze dan de verschillende medaillespiegels naast elkaar gaan leggen en zeggen "hier staan de minste landen op,deze wordt het"? Het lijkt me sowieso onzin om aan de hand van een 100 jaar oude medaillespiegel te bepalen of een evenement vandaag de dag nog te handhaven valt. Nemen we bijvoorbeeld Frankrijk, dat inderdaad ooit eens een medaille heeft gehaald op het WK allround, vandaag de dag bestaat hun hele langebaanbestand uit 3 skeeleraars en 2 shortrackers (waarvan 1 vrouw) waarvan er slechts 2 serieus met de langebaan bezig zijn geweest. Voor de rest, geen ijsbaan, geen (nationale) ploeg, geen NK, geen jeugddivisie en geen structuur bij de schaatsbond om iets op poten te zetten. Hetzelfde geldt min of meer voor Groot Britanie en nog wat andere (medailleloze) landen. Overigens is een van de voorwaarden van een Olympische evenement dat er minsten 25 landen in actief zijn. De 10 km kwam dit seizoen aan 24, de 5km vrouwen aan 19.
Hoe zit dat eigenlijk ? Het IOC 'verleent' een sport een Olympisch status, mede op basis van het aantal landen waarin deze sport beoefend wordt, en op niveau. Maar dan : bepaalt dan die sportbond welke disciplines er op het programma komen, of doet ook het IOC dit. Ja, het gaat uiteraard in samenspraak, maar wie heeft er nou de belangrijkste stem ? - bijv: een paar jaar terug is het baanwielrennen nog behoorlijk op de schop gegaan. - het IOC wil graag een volwaardig voetbaltoernooi, maar de fifa wil dit niet - en in dit geval: bepaalt het IOC nou de afstanden, of doet de ISU dit ?
Ik kan me niet voorstellen dat dit een harde voorwaarde is, als ik zie dat vrij kort geleden nog de ploegenachtervolging is toegevoegd aan het olympische programma. Bij sporten zoals rodelen en langlaufen zie ik op de OS atleten deelnemen, waarvan ik het idee heb dat ze pas een week voor de OS is uitgelegd wat ze geacht worden te gaan doen. Van het zwemmen in Sydney herinner ik me een deelnemer die bijna verzoop. Namen wel erg veel landen aan deel.... Bij het schaatsen kon toch een groot deelnemersveld (max. 40) aan de start komen, met alleen maar deelnemers van een respectabel niveau. Zo eindigde men met 36.00 hoog onderin bij de mannen, maar om zo'n tijd te rijden moet je nog uitstekend kunnen schaatsen en getraind zijn.
