Ik weet nu zeker dat ik het EK niet hoef te bekijken. Net als in Kolomna. Dat terwijl ik ieder EK allround sinds 1994 op tv gezien heb.
Is dat niet wat overdreven? Ik vind het ook geen goed programma, maar de wedstrijden die er zijn gaan ongetwijfeld leuk en spannend worden.
Ik zou ook zo gauw niet meer weten wie Europees kampioen afstanden werd in 2018. Dat heb je met al die kampioenen. Allroundkampioenen onthoud je wel, maar al die afstandskampioenen? Eens kijken. 500m: Erbanova? Herzog? Geen Russin volgens mij. Ik ga voor Erbanova. 1000m: Uhh... geen idee. Geen Nederlandse, niet Erbanova. Fatkulina? Shikhova? Ik ga voor Shikhova. 1500m: Was dat niet Van Beek die toen ineens weer kwam opzetten? 3000m: Die weet ik nog wel. Visser en Achtereekte worden 1 en 2 en snoeren daarna op de Spelen iedereen de mond. TP: Dat zal dan wel Nederland zijn geweest. TS: Werd die verreden? Rusland dan. MS: Ik ga voor Irene Schouten. 500m: Volgens mij was dit een titel voor Ronald Mulder met ook Poutala op het podium. 1000m: Kulizhnikov voor eigen publiek klinkt logisch. 1500m: Yuskov met een tijd in de 1:44. Wie anders? 5000m: Tumolero, die heb ik gemist het afgelopen jaar. TP: Nederlands B-team. TP: Het zal wel Nederland zijn geweest. MS: Haralds Silovs? Oh nee, een rondje meer. Blokhuijsen dus. Eens checken. 500m: Herzog. Erbanova werd derde. Foei, dat moet je hebben onthouden als buitenland-fan. 1000m: Warempel, Shikhova klopt. 1500m: Van Beek klopt ook. 3000m: Visser kopt ook. TP: Nederland inderdaad. Dramatisch breedteniveau, Duitsland 3e in 3:05... TS: Rusland, Nederland, Noorwegen. Dat waren de enige deelnemers. MS: Dat was een coup van de Italiaanse Francesca's. Compleet vergeten. 500m: Klopt, en Kuli werd derde. 1000m: En dat was Kuli. 1500m: Niet heel gek dat Yuskov won. 5000m: Alle vier de klassieke afstanden bij de mannen goed. TP: Blokhuijsen, Schouten, Bosker. TS: Nederland had een DQ. Rusland won. MS: Blokhuijsen won inderdaad. Al was een Let leuker geweest voor het internationale.. Valt me nog mee eigenlijk...
Conclusie is eigenlijk dat het niveau in de breedte dramatisch was en dat het meer een "laten we iedereen prijsje geven" toernooi was. Zeker in het olympische seizoen, we hadden nog mazzel dat de russen niet meededen op de spelen, daarom reden ze het EK wel.
Volgens mij reden de Russen mee omdat het toernooi in Rusland was. Dat ze op de OS niet mochten rijden was toen nog niet 100% zeker.
dat Visser won wist ik ook nog wel. Dat Achtereekte 2e werd was ik totaal vergeten. Grappig, want op de OS dacht ik: "waar komt die ineens vandaan?"
Toch denk ik dat als al zeker was dat ze heen gingen er minder Russen hadden mee gedaan. Verder missen namelijk vrijwel alle toppers, omdat het niet in hun opbouw naar de spelen toe paste.
En de conclusie bij een EK Allround in een olympisch jaar zou vergelijkbaar of nog erger zijn, qua deelnemersveld... Verder is dat "iedereen een prijsje" in de post boven je ontkracht, er was net beschreven dat er 8 wereldtoppers de traditionele afstanden wonnen.
Op basis waarvan maak je die claim? Ik heb eens uitgebreid gekeken naar de deelnemersvelden van de EK's in 2014 en 2018 en vond dit. Als we kijken naar het EK allround 2014, dan zien we dat daar drie mannen meededen die Olympisch werden in Sochi: Bródka, Blokhuijsen en Verweij. Verder haalden deelnemers Szymanski en Niedzwiedzki ook een Olympische medaille. Bij de vrouwen zouden Wüst (2x) en Sáblíková goud mee naar huis nemen; ook EK-rijders Skokova, Graf, Shikhova, Bachleda-Curus, Zlotkowska en Czerwonka kwamen met eremetaal uit Sochi. De andere OS-medaillewinnaars reden het EK niet, omdat: - ze niet uit Europa komen (Morrison, Lee, Kim, Joo, Lee, Zhang) - ze sprinters zijn en er was nog geen EK sprint (Mulder, Smeekens, Mulder, Groothuis, Fatkulina, Boer, Leenstra) - ze zich niet plaatsten in eigen land voor het EK (Van Beek, Wozniak, Lobysheva) - ze een andere vorm van schaatsen ernaast doen (Bergsma, B. de Jong, Ter Mors, Kleibeuker) - ze zich puur op de OS richtten (Kramer) Medaillespiegel individueel 2014 5 3 8 niet-EK-rijders 3 6 1 EK-rijders 2 1 1 niet-Europeanen Hoe was dat in 2018? Medaillespiegel individueel 2018 6 6 3 niet-EK-rijders 2 0 5 EK-rijders 4 6 4 niet-Europeanen Van de EK-rijders haalden alleen Achtereekte en Visser goud. Erbanova, Leenstra, Voronina en Van Beek haalden op het EK en op de OS eremetaal. Bij de mannen deed geen enkele OS-gouddelver mee aan het EK. Tumolero en Verweij waren de enige twee mannen die op het EK reden en daarna ook op de OS een medaille haalden. De andere OS-medaillewinnaars reden het EK niet, omdat: - ze niet uit Europa komen (Cha, Gao, Kim, Kim, Bloemen, Lee, Chung, Kodaira, Lee, Takagi, Takagi, Kim, Sato, Kikuchi, Bergsma, Bowe, Manganello, Schoutens) - ze zich niet plaatsten in eigen land voor het EK (Nilsen?) - ze een andere vorm van schaatsen ernaast doen (Bergsma, Ter Mors) - ze zich puur op de OS richtten (Lorentzen, Nuis, Roest, Kramer, Lunde Pedersen, Henriksen, Bøkko, Swings, Wüst, A. de Jong, Sablikova, Schouten) Naast de gestegen hoeveelheid medailles van buiten Europa, zien we dat het EK afstanden een slechter deelnemersveld had dan het EK allround in 2014. Team Jumbo, team Noorwegen, Wüst en Sablikova geven op een EK allround acte de présence, maar niet op een EK afstanden. Aan dat EK afstanden konden veel meer mensen meedoen, meer afstanden en dus meer quotaplekken, maar de toppers lieten het toernooi grotendeels links liggen.
Ik denk dat een van de redenen is dat de europese allroundtitel veel meer prestige heeft dan een europese afstandstitel. De voornaamste reden voor dat is denk ik de historie, en daar kan het EK afstanden vrij weinig aan doen. Je moet een keer beginnen en het zou zo maar kunnen dat over tien jaar het EK afstanden veel meer prestige heeft dan nu.
Denk het niet. Er zijn maar 2 allroundkampioenen en wel 22 afstandskampioenen als ik goed tel. Of nog extremer: 6 mensen op een allroundpodium en 66 op een afstandenpodium. Dus zelfs bij overall een gelijke belangstelling voor beide toernooien is de impact van een afstandstitel hoogstens 10% van die van een allroundtitel. Komt nog bij dat het Europese niveau sinds 2018 eerder gedaald dan gestegen is. Bij de dames lijken me alleen Nederland en Rusland zeker teams op te kunnen stellen. Noorwegen is al een vraagtekentje, Italie, Polen en Duitsland hebben nauwelijks 3 schaatsters op wereldbekerniveau om van de rest maar te zwijgen.
@Mjøsaman Op het WK afstanden had Europa - plek 1-2-3-6-7-8 op de 500 meter mannen - plek 1-2-3-4-5-6-7-8 op de 1000 meter mannen - plek 1-2-3-5-7 op de 1500 meter mannen - plek 1-2-3-4-6-7-8 op de 5000 meter mannen - plek 1-2-3-4-5-6 op de 10000 meter mannen Op de 5 klassieke afstanden zijn alle podia Europees! Op de 1000m komt de hele top-8 uit Europa. - plek 1-4-5-8 op de 500 meter vrouwen - plek 2-5-6-7-8 op de 1000 meter vrouwen - plek 1-4-5-6-7-8-(t/m 12) op de 1500 meter vrouwen - plek 1-2-3-4-5-8 op de 3000 meter vrouwen - plek 1-2-3-5-7-8 op de 5000 meter vrouwen Vanaf de 1500 meter dus op ieder afstand 6 van de 8 rijders in de top 6 Europees.
Een wereldafstandstitel heeft in Nederland bijna net zoveel aanzien als een allroundtitel en in andere landen een stuk meer, dus het kan wel.
Ik streep even de Russen en Nederlanders weg en dan krijg je een heel ander beeld. Op het WK afstanden had de rest van Europa: - plek 2 op de 500 meter mannen - plek 4-8 op de 1000 meter mannen - plek 2 op de 1500 meter mannen - plek 1-6 op de 5000 meter mannen - plek 4-6 op de 10000 meter mannen - plek 1 op de 500 meter vrouwen - plek 2 op de 1000 meter vrouwen - plek 8 op de 1500 meter vrouwen - plek 1 op de 3000 meter vrouwen - plek 1-7 op de 5000 meter vrouwen Maar ik wil het helemaal niet over de top hebben. Het EK is inmiddels verworden tot een Nederland-Rusland met hier en daar nog iemand uit een ander land. Maar er is in die landen niks structureels meer: zoals gezegd is het al heel vaak niet meer mogelijk om een team samen te stellen.
Ik vind het wel degelijk een prijsje voor iedereen waar we mazzel hebben dat de Russen er dus waren en een aantal Nederlanders die of niet naar de spelen gingen of in de opbouw naar de spelen nog een paar wedstrijden wilden rijden. Zeker als je kijkt naar de team onderdelen stelt het erg weinig voor. Kijk naar de mannen TP NL zat ruim 2,5 seconde boven het baanrecord gereden door een ander NL B team. 5km mannen is waarschijnlijk nog wel het meest triest, leuk hoor voor Bosker zo'n derde plek, maar met 6,20 mag je echt niet op een groot toernooi 3e worden (op het WK 2016 in Kollomna was hij met die tijd 8e geworden), dat is in Nederland niet eens genoeg voor een derde plaatst op het NK. Edit: nog een paar leuke vergelijkingen, Visser was met haar tijd op de 3km 5e geworden op het WK in 2016. Van Beek was met haar winnende tijd op het EK 4e geworden in 2016, Sjichova was ook 4e geworden in 2016 met haar winnende tijd. Ook Tumbolero was in 2016 4e geworden. Dus ja qua niveau is het een prijsjes voor iedereen gala.
Volgens mij mag de Technische Commissie inmiddels zelf beslissen hoe het programma er uit ziet. In samenspraak met de organisatoren.
Maar was dat dan anders in eerdere jaren? Ik pak even de WK's afstanden van 2015, 2011 en 2007 erbij en maak een lijstje van de plekken die de Rest van Europa vergaarde. Code: Afstand 2015 2011 2007 500m M 5-7 4 8 1000m M 7 7 6 1500m M 5-6-7-8 1 6 5000m M 5-7 4-5 2-6 10000m M 3-4-8 7-8 5-7-8 500m V 6-7 1-5 1 1000m V 3-8 5 2-4 1500m V 4-7 6 8 3000m V 1-5-6 2-3-8 1-4-7 5000m V 1-3-8 1-2-3 1-2-4-5 (ja, ik heb veel tijd vandaag ) We zien bij de mannen sprint een paar eenlingen, of een duo zoals Koskela en Poutala. Bij de mannen hadden we een paar jaar geleden een goede selectie Polen, die samen met eenlingen als Swings en Contin voor punten zorgden. Nu heb je een goede selectie Italianen en meer goede Noren. Bij de vrouwen zien we wat de teloorgang van schaatsland Duitsland heeft veroorzaakt. Sablikova is een uitermate constante factor op de lange afstanden. Over het algemeen gezien was de rest van Europa dus iets sterker in eerdere jaren, al kwam dat in veel gevallen ook door eenlingen, of door rijders die overblijven uit een goede generatie (zoals Wolf). Dat komt ook gedeeltelijk door alle specialisatie. Als de paar schaatsers die er zijn allemaal een andere discipline kiezen, kun je geen team vormen. België had ooit een TP mannen, voor volgend seizoen staan de vrouwen op het programma. Voor Denemarken zou een TP van de Schmidts en Thorup mogelijk zijn. De vrouwen-TP van Duitsland stelt helaas niet veel meer voor, bij de mannen proberen ze het niet eens meer. Jammer. TS mannen nog wel leuk. Finland had met Poutala, Koskela en Pulli in 2018 een TS-team, maar heeft al heel lang geen brede basis meer. Frankrijk heeft nooit veel schaatsers gehad, net als Hongarije. Italië heeft met Bosa, Nenzi, Bonazza, Giovannini, Malfatti, Ghiotto, Tumolero, Bettrone en natuurlijk Lollobrigida deelnemers en teams voor bijna alle afstanden. Alleen een baan met een dak mist. Letland heeft Silovs. Noorwegen heeft geen heel brede selectie, maar het is stukken beter dan een tijdje terug: meerdere Olympisch kampioenen! De vrouwen kunnen net een TP en TS vormen. Uit Oostenrijk is er Herzog. Een mannen-TS of TP kan in theorie met Hager, Heidegger, Odor en Root. Polen is na veel succes ingestort, maar komt er hopelijk weer bovenop. Roemenië heeft net als Oekraïne die ene schaatser die er nog is, verloren. Uit Spanje duikt zo nu en dan een inliner op. Tsjechië heeft de opvolging voor Sablikova en Erbanova nog niet klaarstaan. Is ook moeilijk, zo zonder ijsbaan. Er bestaat een langebaanteam van schaatsers uit het Verenigd Koninkrijk, dat is al heel wat. Wit-Rusland maakt een goede ontwikkeling door. Van niets naar iets. Een TP en TS is inmiddels gelukt bij de mannen en komt er ook voor de vrouwen, volgend jaar. Zweden heeft een TP gereden bij de WB neo-senioren... wij willen Nils van der Poel terug. Hij is sinds kort lid van de Zweedse koninklijke garde, trouwens. Zwitserland heeft Wenger en de organisatie voor de Jeugdspelen 2020 op een schitterend meer. Er is inderdaad niet heel veel structureels, afgezien van Noorwegen en Italië. Polen heeft met de nieuwe baan een impuls om erbovenop te komen, Duitsland heeft een paar talenten maar dat is nog niet genoeg. Wit-Rusland maakt mooie progressie. Italië had voor het eerst iemand op het EK-podium bij de vrouwen. De andere landen zijn afhankelijk van weinig schaatsers, maar dat was voor die landen de afgelopen decennia ook al het geval. Betekent dat dat ik het niet met je eens ben? Ja en nee. Enerzijds is er inderdaad niet veel breedte in Europa buiten Nederland, Rusland en Noorwegen, anderzijds was dat bij veel landen behalve Duitsland al heel lang zo. Mee eens. Het dieptepunt was de TS vrouwen: je kreeg een medaille als je je alleen al inschreef. Dan heb ik liever een EK allround en sprint met vier deelnemers per land voor het niveau en de spanning. Een mooie interland Nederland-Rusland-Noorwegen plus een paar geweldige toppers uit andere landen, zoals Sablikova. En dat Nederland dan veel medailles pakt? Dat mag. Zolang we er op de OS en het WK afstanden maar flink worden afgereden.
Ja klopt hoor wat je zegt, dit is niet alleen iets van nu, maar van echt al een heel aantal jaren. Daarom vond ik de invoer van het ek afstanden ook juist belachelijk, een EK allround is een traditie geworden dus daar kan ik wel mee leven, sowieso is allrounden meer van Europa dan van buiten Europa (en het niveau is over het algemeen oke tot goed). Een EK afstanden snap ik oprecht niet, de titels zijn vrij weinig waard want een heleboel toppers doen niet mee, op de team onderdelen staan halve teams of helemaal geen teams omdat er gewoon niet genoeg schaatsers zijn. Daarbij is het zelfs voor de toppers niet leuk, omdat ze nauwelijks worden uitgedaagd. Afschaffen die hap, desnoods doe je afwisselend ek allround en ek sprint, maar niet dit subtoppers gala
