Omdat ik een liefhebber ben van natuurijs, kijk ik regelmatig op dit forum. Ik behoor tot de oudjes met 67 lentes. Ik kreeg mijn eerste schaatsen toen ik 5 was, werd opgewacht bij de kleuterschool door de dorpstimmerman met de woorden: pa heeft gebeld, je krijgt schaatsen. Alles zelf moeten uitvinden, veel kijken naar oudere goede rijdende jongens. In 1961 de eerste lange tocht gereden, Noorderrondrit. De volgende dag zo stijf als een plank, benen zaten helemaal vast. Daarna nog 2x de Oldambtrit gereden. Na militaire dienst gaan werken in Rotterdam, 5 jaar geen ijs gezien. Daarna 14 jaar gewerkt in tropische landen, geen ijs gezien behalve in de rum-coke. In 1989 terug naar Noord-Nederland en de houtjes uit het vet. Het was een drama, na 20 jaar was ik terug op het niveau van achter de keukenstoel. Op advies toch maar lage noren gekocht en 5 seizoenen naar de kunstijsbaan in Assen. Veel geleerd van de trainers, o.a. Ensing, 2x winnaar Oldambtrit. Je leert technisch beter schaatsen, kost minder energie en dus gaan de tochten beter. In de jaren '90 veel tochten gereden met een collega. Langste tocht uit die periode is de NoordWesthoek tocht (85 km) in de kop van Overijsel, veel wind en mij iets geforceerd op het stuk naar Meppel, opgezette pezen. Moest daarom de NRR laten lopen. Vanaf 1997 tot 2004 weer veel in het buitenland en dus weinig op natuurijs. De ambities zijn niet meer zo hoog, geniet van de natuur, linkerknie krijgt kuren. Mooiste recente tocht was van Zoutkamp naar Lauwersoog v.v., prachtige natuur, slechts 7 andere schaatsers gezien. De route voor deze tocht van dit forum geplukt. In 2011 60 km gereden op het Zuidlaardermeer met dochter. Pigion
