NK Afstanden 29, 30 en 31 okt

Ik heb dit wel eens onderzocht. Op de 1500 meter is het percentage verschil tussen hoog en laagland het grootst. Op de kortere afstanden speelt pure kracht nog meer een rol (de snelste 500m opening is op laagland gereden) en op langere afstanden speelt zuurstof een grotere rol (12:32 in Thialf). De 1500 lijkt precies in het midden te liggen waar het "doorglijden" effect van hoogland het grootst is.

Ik denk dat we met "Salt Lake Cithialf" moeten afwachten wat er in SLC gereden gaat worden. Als Schouten 3:49 rijdt dan komt het niet door Thialf. Komt ze niet verder dan 3:52 dan kan het wel aan Thialf liggen, al kunnen andere oorzaken zoals slecht rijden op hoogte (a la Wüst) of gewoon een slechte rit rijden die dag ook de oorzaak zijn.

Op de 10 kilometer mogen er toch maar twee naar de Spelen? (dat zal dan een duel Roest-Talsma zijn over wie Bergsma gaat vergezellen normaal gesproken)

Volgens mij heb jij moeite met lezen, dat wordt namelijk nergens gezegd. Het enige wat benoemt wordt is dat persoonlijkheid een rol speelt in hoeveel fans iemand heeft, volgens mij is dat geen belachelijk statement. Sterker nog dit is al sinds het begin der tijd een ding. Ik heb nooit gezegd dat ik niet zo juichen voor ter Mors, ik heb alleen gezegd dat er in het algemeen minder voor haar gejuicht wordt dan voor de publiekslievelingen.

Kun je belachelijk vinden, maar dat is simpelweg hoe de wereld en hoe sport werkt.

Ja klopt, ding is Bosker op de 5 en de 10km die aansluiting niet lijkt te vinden, terwijl Talsma dat wel doet. Dat is met het oog op de TP niet zo'n fijne gedachte.

Mooi eerste weekend hoor. De 3km van Schouten wat mij betreft de race van het weekend. Grenzend aan perfectie. Een tijd die ik nooit voor mogelijk had gehouden. Ze is in megavorm. Op de 5km had ze misschien een wereldrecord kunnen rijden als ze had durven te beginnen met rondjes 31,8 tot 32,0.

Bergsma natuurlijk ook geweldig in vorm, zoals bijna het hele Zaanlander. Twee sublieme races van hem.

Anema is in zijn reactie daarna weer erg bezig met andere teams. Ik vind dat jammer. Mooi winnen is, net als mooi verliezen, een kunst.

Is het TP-probleem hier al aangestipt? Op deze manier gaat alleen Roest zich rechtstreeks plaatsen van de mannen die de laatste jaren hebben gereden. Bergsma in deze vorm is zeker geen slechte optie, maar zou natuurlijk wel pikant zijn. En wil hij het?

Ja TP is meerdere keren genoemd. Met Bosker en Kramer op wel heel wankele grond is de meest voor de hand liggende mogelijkheid dat plek 3 op de 5km wordt opgeofferd voor de TP, dat zou dan waarschijnlijk ten koste gaan van Talsma. Ik zou dat echt klinkklare onzin vinden, maar gezien de obsessie met de TP zie ik het wel gebeuren. Enige lichtpuntje wat betreft de TP is Huizinga, maar goed ik denk niet dat hij op het OKT ook 3e gaat worden dus waarschijnlijk blijf je zitten met alleen Roest die zich zelfstandig plaatst.

Bergsma lijkt mij prima, maar ja geen idee of hij het wil ook gezien het feit dat hij zijn trainingsschema voor de 5 en 10 ietwat zal moeten aanpassen omdat ze toch samen moeten trainen. Talsma lijkt mij een iets eenvoudigere schaatser om te overtuigen.

Edit: overigens is ook een systeem met een rijder als Krol of Nuis die aansluit wat mij betreft nog niet uitgesloten. Ik weet dat het verandering van systeem is, maar zij plaatsen zich tenminste zelfstandig.

Als dit een Olympisch Kwalificatietoernooi was, zouden zich plaatsen:

500m: Kai Verbij, Dai Dai N'tab, Hein Otterspeer
1000m: Kai Verbij, Hein Otterspeer, Thomas Krol
1500m: Thomas Krol, Kjeld Nuis, Chris Huizinga
5000m: Jorrit Bergsma, Patrick Roest, Marwin Talsma
10000m: Jorrit Bergsma, Patrick Roest

Dat zijn negen namen. Van die negen zijn er vijf sprinters die sowieso de TP en de MS niet gaan rijden. Dan moet je dus voor een TP gaan vormen van Roest (Jumbo), Huizinga (Jumbo), Talsma (Frysk) en Bergsma (Zaanlander). Voor de massastart zou je Bergsma (Zaanlander) en Huizinga (Jumbo) kunnen invullen. Deze uitslag zou dus een ingewikkelde maar mogelijke team pursuit opleveren. Er waren ook niet al te veel calamiteiten (geen geblesseerde superkampioenen, rare kruisingen, botsingen etc).
Maar we zijn nu voor de TP nogal afhankelijk van de nummers 3 van de 1500m en van de 5km. En het treintje dat uit deze uitslag volgt heeft natuurlijk nog nooit samen gereden. Maar in Nederland zit er sinds de Olympische team pursuit zeges gewoon een wettelijk verbod op de mogelijkheid dat één team pursuit treintje in twee verschillende wedstrijden in actie komt zonder de opstelling te veranderen. Het moet iedere keer anders!

Denk dat het voornaamste probleem die 1500m is. Als Talsma niet derde wordt op de 5km dan zal het vast Kramer of Bosker worden, dat is dus op zich niet erg. Die 3e 1500m plek zal normaal gesproken alleen niet naar Huizinga gaan, maar naar Roest. Dan heb je dus, Roest, Bergsma en Kramer/Bosker/Talsma beschikbaar, dan mis je er nog 1

Dat was meer de stijl van Gunda Niemann als ze totaal onverwacht voor de 50e keer een WB wedstrijd had gewonnen.

Krol of Nuis de TP laten rijden is zelfmoord. Een TP is zo anders dan een 1500 meter rijden als verlengde sprint, wat deze twee doen. Hen laten rijden... dan geef je eigenlijk gewoon een gouden medaille op. Daarvoor is de concurrentie te sterk. Talsma of Bergsma is ook een risico. Talsma reed vorig jaar bij vlagen mooie 1500-meters, maar richt zich nu volgens mij volledig op de lange afstanden. Bergsma reed jaren geleden af en toe een heel goede 1500, maar reed er dit jaar één in 1.51 en vorig jaar één in 1.50. Het is niet zo dat de beste TP-rijders per se de beste individuele rijders over 1500 en 3000 meter zijn, maar het is negen van de tien keer wel zo dat je beiden afstanden op zijn minst moet beheersen om een goede TP-rijder te zijn. Het blijft, hoe je het wendt of keert, een afstand die even lang duurt als een 3000 meter, maar met bijna de snelheid van een 1500 meter. Rijders die nooit verder rijden dan 1500 meter moeten vaak lossen in de slotrondes, rijders die weinig 1500 meters rijden of daar niet goed in zijn, hebben moeite om die rondjes 26-hoog te rijden die nodig zijn (omgerekend naar 400 meter 27-hoog). Marathonrijders zijn soms een uitzondering, omdat die wat makkelijker snelheid kunnen maken als ze in een treintje rijden, wat bijvoorbeeld op een individuele 1500 niet tot uiting komt, maar dat is zeker niet altijd het geval.

Obsessie voor de TP? Mag je vinden. Maar als het om de Spelen gaat moet je volgens mij gewoon rationeel kijken naar wat de beste medaillekansen oplevert. Je kunt niet gaan selecteren op welk onderdeel je belangrijker vindt. Dan is het einde zoek. Bij de Zomerspelen werd een wegrenner opgeofferd om een reserve voor de teamsprint op de baan mee te kunnen nemen. Daar spraken wielerliefhebbers schande van, want de wegwedstrijd heeft veel meer aanzien. Maar die reserve op de teamsprint zorgde er wel voor dat Nederland kon wisselen, wat heel erg meehielp richting goud. Op de weg was een medaille vooraf al heel ver weg (al kwam Bauke dichtbij).

Dus: als je Talsma op de 5km (kleine medaillekans) thuis moet laten voor bijvoorbeeld Kramer of Bosker op de TP, dan vind ik dat ook heel pijnlijk en oneerlijk, maar dan zeg ik wel: doen. Meer dan één persoon erbij halen voor de TP gaat mij overigens wel echt te ver.

Dit is wel een goede opmerking. Met Bergsma, Roest, Bloemen, vd Poel, Fish, Pedersen, Trofimov, Ghiotto, Swings, en Semerikov worden de medaillekansen voor Talsma wel heel erg klein. Bosker en Kramer zullen niet veel kleinere medaillekansen hebben maar helpen wel voor de TP.

Nog maar 9 schaatsers per sekse mogen mee. Nieuwe (relatief) teamonderdelen met de massastart en ploegenachtervolging. Het programma dat tijdens de OS wel mooi verspreid is. Gaan we door deze factoren sommige schaatsers enorm vaak in actie zien? Bijvoorbeeld Schouten 5x (1500, 3000, 5000, MS, TP), Roest 4x (1500, 5000, 10000, TP) en Bergsma 4x (5000, 10000, MS, TP)?

In het geval van Schouten, wie was de laatste schaats(t)er die 5x goud haalde op de Spelen...

Gisteren een hele mooie dag gehad in Thialf. Ik had mij niet gerealiseerd dat ik het live schaatsen zo gemist had. De Holland Cup in Deventer was een mooie opmaat, maar dit is andere koek. Traditiegetrouw de zondag weer meegepakt met mijn pa en eigenlijk werd het een zondag als vanouds. Jorrit Bergsma won weer eens de 10km, Kai Verbij won weer eens de 1000m, Irene Schouten won weer eens de Mass Start en de Mass Start bij de heren was weer eens een ongeregeld zooitje. Same old same old dus?

Nee, dat zeker niet. Het niveau ligt bijzonder hoog. Jorrit Bergsma lijkt haast achteloos, in oktober wanneer hij doorgaans niet bijzonder in vorm is, onder de 12.40 te rijden en alsof dat nog niet erg genoeg is eindigt hij even met een publiekpleaser van jewelste: een rondje 28,7. Terwijl ie al een tijdje in de 29-ers hangt simpeltjes even versnellen van 29,5 naar 29,0 naar 28,7. What the.... Het kan dus nóg veel harder. En hij is niet de enige van Zaanlander die in vorm is. Jos de Vos rijdt wederom met een bijzonder vlak schema naar een heel dik PR (en kreeg uiteraard van Anema te horen dat het harder had gemogen). Victor Ramler verloor gaandeweg de 10km op de rechte stukken zijn techniek wat uit het oog en ging steppen, maar hervond zichzelf in het slot; ging een heerlijk duel aan met mister-dq Mats Stoltenborg en reed met ferme 30-ers nog bijna naar de overwinning tegen een Stoltenborg die een PR van 10 seconden sneller heeft. Ramler ontwikkeld zich goed en liet zich later met die 10km in de benen nog goed zien in de Mass Start (hij reed overigens een dik PR, terwijl het, wederom, veel harder had gekund). Het viel mij in het stadion op dat alle drie de Zaanlanders ten opzichte van de rest veel meer snelheid ontwikkelen in de bochten en vervolgens met succes de ontspanning zoeken op de rechte stukken. En dat werkt. Nummers 2 en 3 Roest en Talsma deden wat ze moeten doen. Podium pakken, toptijden rijden voor deze tijd van het jaar, vlakke schema's aanhouden en eindigen met de snelste rondjes zodat het zelfvertrouwen ook weer een boost krijgt. Vooral voor Roest moet dat lekker zijn nadat hij op de 5000m en de 1500m toch de deksel wat op zijn neus kreeg. Bosker was opnieuw erg mat. Wel een vlak en net schema. Jansman krijgt het onder Orie maar niet voor elkaar om progressie te boeken op de 10km, terwijl de 5km toch beter begint te lopen. Misschien weer eens wat marathons rijden de aankomende periode.

Bij de 5000m dames was het in het eerste bedrijf genieten van de jonge meiden. Merel Conijn lijkt het model van Schouten te willen volgen en houdt haar rondetijden vlak om vervolgens in het slot van de race er nog een sprintje uit te trekken. En dat brengt haar op de 3- en 5km een hoop goeds. Heel goed gedaan. Het mooiste duel van de afstand was de rit tussen juniore Evelien Vijn en de ervaren Reina Anema. Vijn bleef lang meekomen met Reina en trok tenslotte tot grote vreugde van het publiek aan het langste eind met een hele sterke marathonsprint. Daar had Reina waarschijnlijk niet op gerekend. De overtreffende verrassing was Sanne in 't Hof die revanche nam richting Jumbo-Visma door eerst Beune te verslaan in een heel dik PR en vervolgens ook de andere Jumbo's dik voor te blijven. In 't Hof volgt, net als Schouten en eerder Kleibeuker, ook marathonschema's en traint voornamelijk qua kampen mee met mannelijke marathonschaatsers. En ook zij boekt daarmee een hoop progressie. De koningin van de 5000m was echter heel duidelijk Irene Schouten. Relatief rustig beginnen (ik zeg relatief, want ook met enkel 32-ers had ze vandaag heel dik gewonnen) en vervolgens op z'n Bergsma's afbouwen naar 31-ers en een verdraaid rap slotrondje van 30,87. Doe normaal joh. Ik spreek zelden in grote termen, maar hier werd de concurrentie gewoon vernederd. Ik kan er niets anders van maken. Schouten is van de buitencategorie, dat klopt, maar de rest laat ook wel het kopje hangen. Weer niet onder de 4.00 en weer niet onder de 7.00, terwijl velen het wel kunnen. Dat blijft toch al jarenlang een moeizaam iets. Directe concurrenten die tegen een achterstand van 15 (Achtereekte), 16 (Beune) en 20 (Visser, Anema) seconden aankijken. Tsja.

De 1000m voor mannen was misschien qua winnaar/winnende tijd niet van de buitencategorie als de afstanden hiervoor, maar het was in tegenstelling tot die afstanden wel razendspannend. De junioren reden mooie PR's (Tim PRins zeg. Poeh!), Tjerk de Boer is bij Anema weer terug op niveau (van 1.10,3 naar 1.09,14 is heel best) en Scheperkamp maakt net als op de 500m écht de stap naar de nationale (en daarmee toch ook de internationale) top. De top 4 zit ontzettend dicht bij elkaar en dan is het geen verrassing meer dat koele kikker Kai Verbij vrijwel foutloos naar de overwinning rijdt. Zoals zo vaak met een dergelijk wedstrijdverloop.

De 1000m voor dames was weer verbazingwekkend. Met 1.15,9 slechts 15e worden. Hallo! De jonge dames zwepen elkaar echt op met PR na PR en toprace na toprace. En ze zetten zo langzamerhand in de breedte de oude garde echt onder druk. Ireen Wüst heeft daar echter geen boodschap aan en houdt taai vol (en nam lekker de tijd voor het publiek naderhand). Toch kan er maar één de beste zijn en dat was Leerdam. Met afstand. Kok ging lang mee (26,7 tegenover 26,6 van Leerdam was heel knap na de verreden 500 meters), maar Leerdam wint in het slot gewoon een volle seconde op Kok. Beestachtig.

De Mass Starts kom ik nog op terug, omdat dat ook met het oog op de World Cup selectie een interessant discussiepunt is. Hoe dan ook, het was een superdag in Thialf en we werden verwend. Hopelijk is dit nog maar het begin van een spetterend Olympisch jaar!

Hij reed in de jeugd ook goede schaatsmarathons. Een hoop inhoud en razendsnel in de slotrondjes. Volgens mij heb ik hem op dit forum ooit eens aangeduid als een mogelijke opvolger van Stroetinga in de marathontrein van Anema. Ik sta er dus ook wel van te kijken dat hij gewoon volbloed langebaansprinter is geworden. Nou ja, dat kan ook. Ik heb er wel fiducie in dat hij een wereldtopper kan worden.

Top, ik ben benieuwd naar je mening hoe het verder moet met de MS. Jij hebt er vaak wel een goede kijk op.

Uitgangspunt in dit verhaal lijkt te zijn dat je een sprinter nodig hebt. Ik ben toch ook wel benieuwd wat er gebeurt met twee aanvallers. Als er 2 Jorrit Bergsmas zouden zijn, zou ik die allebei opstellen. Zie dat als buitenlands duo maar eens te controleren. Helaas is er niemand die naar die plek solliciteert. Gisteren geen enkele aanval gezien.

Het probleem met de wedstrijd van gisteren was dat Jumbo-Visma ongeveer halverwege met 6(!) man voorop kwam om zo kop over kop te rijden en meermaals, wanneer van achteren werd aangezet, zij-aan-zij in de bochten te hangen zodat door anderen niet zonder gevaar kon worden ingehaald. Dan valt én het tempo nooit stil, én blijft de aangewezen afmaker van voren beschermd én wordt elke aanval bij voorbaat in de kiem gesmoord. Vervolgens lieten de opgebrande krachten zich niet louter volledig aan de rechterkant terugzakken, maar ook halverwege de buitenbaan en zo nu en dan ook aan de linkerkant in de inrijbaan. Zodat aanvallen werden geblokt en vanuit de binnenkant treintjes van andere teams werden ontregeld. Een fout van Team Zaanlander om dat te laten gebeuren (na die aanval van Bouma en Harink hadden ze het initiatief niet weg moeten geven), maar als zo'n trein eenmaal op kop komt ontkom je niet meer aan een sprint (en dan vallen de slotrondjes van 24,5 en hoger toch wat tegen bij zo'n snelle koers. Daarmee pak je internationaal doorgaans geen eremetaal, ook niet zo vroeg in het seizoen). Vond ik het plan van JV slim uitgedacht? Ja, zeker. Vond ik het allemaal fairplay? Nee, niet helemaal. Maar het viel te verwachten. JV heeft maar 1 wapen: sprinten met Hoolwerf. Daar is Zaanlander in de hectiek van de wedstrijd toch ingetuind.

Dan de ontknoping van de race. Jorrit Bergsma was in het slot verlost van bewakers Bosker en Snellink en probeerde tenslotte nog één keer aan te zetten. Hij had de pech dat net op dat moment iemand van JV marathon zich liet terugzakken aan de binnenkant, die daardoor Evert Hoolwerf naar de buitenkant verdreef, waardoor ook Jos de Vos in de buitenbaan kwam te zitten (ja, ze reden echt drie op een rij) zodat hij per ongeluk met Bergsma in de knel kwam en die laatste zodoende werd geblokt. Zo, een hele mond vol. Toen was de kans op een demarrage definitief verkeken, daar IKO op dat moment zijn tegenaanval inzette (daar was eindelijk ruimte voor nadat meerdere mannetjes van JV waren opgerookt). Een soort duo-attack zoals Douwe de Vries en Huizinga een paar jaar geleden deden bij een WCKT. Door deze samenloop ontspoorde de kleine Zaanlandertrein. Jos de Vos viel uit het peloton, terwijl hij Victor Ramler steeds van voren beschermde. Dat, tezamen met die gelijktijdige aanval van IKO zorgde ervoor dat Ramler (en vlak daarachter Den Hertog) op een gaatje kwam te zitten van koplopers Blokhuijsen en Hoolwerf. Ik weet niet hoe, maar op de een of andere manier perste Ramler toch het snelste rondje van het startveld (voorlaatste ronde) uit zijn lijf om in de laatste bocht van de wedstrijd toch in de rug van Hoolwerf en Blokhuijsen te komen, terwijl hij én een gat moest dichten én meer meters moest maken. Hij moest van buitenom komen om schaatsers te passeren die het tempo niet konden volgen. Hij won niet (het kruit was inmiddels verschoten en er was weinig ruimte om binnen- of buitenom te komen), maar gelet op waar hij vandaan kwam (met een 10km in de benen) vond ik dat toch vrij indrukwekkend en eigenlijk het meest opmerkelijk. Uiteindelijk kwam hij met Den Hertog vanuit zijn rug maar 2 tienden tekort op Hoolwerf en Blokhuijsen.

Dan over de sprint tussen Blokhuijsen en Hoolwerf. Daar wilde Blokhuijsen met zijn coach naderhand protest aantekenen bij de scheids, maar vanuit het stadion leek het mij eerder dat hijzelf van zijn lijn afweek. Ik zag Hoolwerf niets geks doen. Blokhuijsen kwam, sprinters eigen, naar binnen toe gereden richting de eindstreep, maar daar was natuurlijk niet genoeg ruimte voor met Hoolwerf precies aan zijn zij. Het contact tussen de twee leek mij eerder Blokhuijsen aan te rekenen, maar dat moet ik nog even goed terugkijken. In ieder geval benadeelde Blokhuijsen zichzelf het meest. Zonder onbalans had het erom gespannen.

Dan de hamvraag: welke conclusies moet je trekken na deze wedstrijd, alsmede de andere Mass Start wedstrijden?

Laat ik vooropstellen dat ik de bondscoach niet benijd. Het is moeilijk. Die eerste plek is voor Bergsma, dat is nog simpel. Die tweede plek is lastig en ik heb er zelf eigenlijk nog steeds geen eenduidig antwoord op. Vooral ook omdat de sprinters niet extreem snel ogen en er onderling maar weinig verschil is. Vergelijk dit met de wereldtop. Met de Koreanen, Mantia (zeg maar: groep 1) , maar eigenlijk ook Swings, Wenger, Giovannini, de Russen (zeg maar groep 2, waarbij Swings eigenlijk tussen die groepen zweeft); dat soort mannen. Ik ben toch een beetje bang dat onze sprinters met het oog op die eerste groep geen kans maken, en ook tegen die tweede groep niet automatisch even snel zijn. Al helpt het dat je met Bergsma ook een wapen hebt om een koers hard te maken.

Ga je voor eenvoud, dan ga je voor uitslagen. En dan is Bart Hoolwerf toch wel de man voor de tweede plek. Een NK titel zegt mij niet per se wat, maar hij heeft ook al prima uitslagen gereden in de Mass Start competitie. En als sprinter met inhoud vult hij Bergsma automatisch goed aan. Hij is daarnaast met zijn lengte ook een goede finisher. In een Mass Start met kleine verschillen kan een lang been dierbaar zijn.

Met Blokhuijsen kun je misschien iets meer kanten op. Hij heeft een snelle ronde in de benen, maar ik heb ook weer niet de illusie dat hij in een massasprint een medaille pakt. In de voorbije jaren met mannen als Stroetinga, Verweij en Hekman was hij in de sprint gewoon fors minder dan die mannen. Wel kun je met hem en Bergsma wat meer op de aanval spelen. Proberen een kopgroepje te forceren. Of het peloton uitputten voor een beslissende demarrage.

Dan Ramler. Bewees vorig jaar in de World Cup, maar ook dit jaar in de MS-competitie dat hij in ieder geval als teamplayer in de rondte rijdt. Probeerde in die World Cup met man en macht de aanval van Bergsma te beschermen. In deze wedstrijd komt hij vanuit een ontzettend moeilijke positie toch weer op korte afstand naar het brons toe gereden, terwijl hij eigenlijk al zijn kruit heeft verschoten om überhaupt weer bij de koplopers in de buurt te geraken (met een 10km in de benen). Hij heeft snelle rondjes, maar ook inhoud om de koers met Bergsma samen hard te maken.

Iets zegt mij dat Ramler de man voor de tweede MS-plek is (meer een gevoel), maar gelet op de uitslagen krijg je daar geheid binnenkamers trammelant mee. Overigens vind ik een keuze voor elk van deze drie mannen te verdedigen. Er is niet per se een favoriet. Waarschijnlijk worden Bergsma en Hoolwerf voor de eerste World Cups geselecteerd. Dan kunnen we pas echt kijken wat voor vlees we in de kuip hebben. Hopelijk kunnen we bij de Mass Start in Calgary nog Ramler en/of Blokhuijsen uitproberen.