Marianne Timmer rijdt dit seizoen geen 1500 meters, ze zal zich volledig richten op de sprintafstanden. De 1500 meter kost haar teveel kracht en gaat ten koste van de 500 meter, aldus Timmer. Wijs besluit? Lijkt me wel. Marianne Timmer heeft een prima 500 meter in de benen en de 1000 meter is haar topafstand. Bovendien kan ze het gat met de echte top op 1500 meter nooit meer dichten. De toppers op die afstand (Friesinger, Rodriquez, Klassen) hebben al een vergelijkbare basissnelheid en hebben meer duurvermogen dan Marianne. Bovendien compenseren sterke rijdsters al Wüst, Lobysheva, Nesbitt, Groves, Pechstein, Haugli en Groenewold vanwege hun allroundkwaliteiten de snelle opening van Timmer al ruimschoots in de slotronde. Marianne heeft gelijk dat ze zich focust op de kortste afstanden. Als alles klopt wordt het een prachtig seizoen voor haar.
Goede beslissing. Ik denk ook niet dat ze zich zou kwalificeren voor de world cups, we krijgen steeds meer goede 1500 m. rijdsters in Nederland..
Het lijkt mij ook een prima beslissing, op de 1500 meter heeft ze al jaren geen potten meer gebroken. Eigenlijk niet meer sinds Nagano.
Haar laatste goede 1500, en bijna haar enige, is inmiddels al weer 8 en een half jaar geleden: in Nagano. Dat was in een tijd dat ze ook nog goede 3000 meters kon rijden. Daarna heeft ze paar keer een redelijke 1500 gereden, maar meestal viel ze op door dramatische slotrondes. Kortom: zeer verstandig besluit.
Vind het ook goed van Timmertje dat ze zich meer gaat richten op de 500 en 1.000 meter. Kan ze wellicht nog een keer proberen om Wereldkampioene Sprint te worden. Nederland heeft zelf al voldoende 1500meter-rijdsters, laat staan internationaal gezien. Hopelijk heeft ze niet veel achterstand opgelopen qua training i.v.m. haar sleutelbeen-breuk.
Timmer: 'Die 1500 meter werd obsessie' Gepubliceerd op dinsdag 24 oktober 2006 Ruim acht jaar geleden verwierf Marianne Timmer wereldfaam door in Nagano op de 1000 en 1500 meter olympisch goud te veroveren. Na haar succes bij de Winterspelen van Turijn, waar ze op de kilometer werderom de titel pakte, besloot de DSB-rijdster de schaatsmijl vaarwel te zeggen: "Die 1500 meter werd een obsessie." Eigenlijk heeft Maria Aaltje Timmer nooit de inhoud gehad om op de 1500 meter de strijd met de wereldtop aan te kunnen gaan. Ze is een sprinter pur sang. Een schaatsster die een kilometer lang in staat is om met explosieve slagen een enorme snelheid te ontwikkelen én vast te houden. In combinatie met een prima techniek leverde dat haar diverse hoofdprijzen op, zoals twee olympische titels op de kilometer en de gouden plak bij het WK sprint. Longen uit lijf geschaatst Jarenlang combineerde de pupil van Jac Orie de korte afstanden met de schaatsmijl. Een krachtenverslindende onderneming. Zo zat Timmer de afgelopen tien jaar gebonden aan een indrukwekkend reisschema, omdat ze alle sprintwedstrijden én allroundraces (waar de 1500 meter op het programma staan) moest afwerken. 's Winters zwierf ze van hotel naar hotel, van Calgary naar Collalbo, van Seoul naar Salt Lake City. Daarnaast bleken die extra 500 meter loodzwaar voor de sprintster. "Marianne kreeg behoorlijk last van haar longen. Na zo'n 1500 meter moest ze altijd enorm hoesten", sprak coach Orie. En dat ging verder dan het gebruikelijke '1500 meter-kuchje'. Timmer schaatste bijna letterlijk de longen uit haar lijf. Obsessie Desondanks kon ze op die afstand slechts twee uitschieters noteren; brons op de WK afstanden in 1997 en olympisch goud in Nagano (1998). Na die onwaarschijnlijke race in de M-Wave trachtte ze acht jaar lang om die titel te bevestigen. Zonder resultaat: "Die 1500 meter werd een obsessie", sprak ze. Na de matige 1500 meter bij de Olympische Spelen van Turijn - waar ze slechts 14e werd - besloot de ervaren rijdster tot een koerswijziging. De vriendin van Feyenoord-doelman Henk Timmer koos ervoor om de schaatsmijl definitief te laten vallen en richt zich vanaf dit seizoen volledig op de sprint. "Het kostte zoveel kracht en toch kwam ik niet in de buurt van de zege", sprak Timmer. "Op de sprint heb ik toch de meeste kans en ik denk dat die 1500 meter ten koste ging van mijn 500 meter." WK Sprint rood omcirkeld Daarom heeft de 32-jarige Groningse de WK sprint (20 en 21 januari, Hamar) met rood in haar agenda omcirkeld. Want ook in een post-olympisch jaar blijft ze gretig. "Niemand hoeft mij te prikkelen", benadrukt Timmer. "Voor mij is het nog steeds geen opgave om te trainen. Ik voel nog steeds de drang om te winnen." Eigenlijk heeft ze alles gewonnen wat er te winnen valt. Ze kroonde zich diverse malen tot Nederlands kampioene, won goud op de WK sprint, was tweemaal de beste op de 1000 meter bij de WK afstanden en greep driemaal goud bij de Olympische Spelen. Erelijst niet compleet Toch is de erelijst van Timmer niet compleet. Nooit mocht ze de wereldbeker mee naar huis nemen. Het is waarschijnlijk kenmerkend voor de geboren Sappemeerse, die nooit er naar streefde om constant op een hoog niveau te presteren. Ze spaarde liever energie voor de ene piek, op dat ene juiste moment: "Of ik die wereldbeker dit seizoen wil winnen? Mwoah, ik vind een WK sprint toch belangrijker."
Eigenlijk heeft Maria Aaltje Timmer nooit de inhoud gehad om op de 1500 meter de strijd met de wereldtop aan te kunnen gaan. Ze is een sprinter pur sang. Een schaatsster die een kilometer lang in staat is om met explosieve slagen een enorme snelheid te ontwikkelen én vast te houden. In combinatie met een prima techniek leverde dat haar diverse hoofdprijzen op, zoals twee olympische titels op de kilometer en de gouden plak bij het WK sprint. Misschien hieraan?
niet helemaal met je eens Edoreth. Als ze er voor ging trainen en erin geloofde dan kon het die 1.57 was top in nagano maar ook de 1.57 in berlijn mocht er wezen 2 seizoenen geleden. Ze schudden ze maar heel sporadisch uit de mouw dat geef ik toe maar dat doet ze ook eigelijk met de 500 en de 1000. Dat piekgedrag levert haar toch 3 gouden plakken op
Ze kon het en ze kan het ook. Maar als je er op alle mogelijke manieren geen goede 1500m meer uit denkt te kunnen krijgen en het gaat bovendien ten koste van je andere goede afstanden, dan is het een wijs besluit. En daar is hier sprake van.
