Uit de Stentor: door MARIËLLE VERSTEGEN 18 MAART 2006 - ROUVEEN - De wereld was even te klein voor Gretha Smit. Nadat ze zich op indrukwekkende wijze naar de Olympische Spelen had geknokt, bleek in Turijn dat ze de vijf kilometer toch niet mocht rijden. Het leed was van korte duur. Het schaatsen verdween naar de achtergrond toen haar neefje David in Italië veel te vroeg op de wereld kwam. De kleine David maakt het goed. Hij is nog steeds in Turijn. Samen met zijn moeder Marjanne (zus van Gretha) en vader Wiljan Kattenberg, voetballer van hoofdklasser SC Genemuiden. ‘Het was zo’n verschrikkelijk klein kindje’, vertelt Gretha. De eerste dagen waren cruciaal. David knokte voor zijn leven. Hij maakt het nu naar omstandigheden goed. Ze zullen zal nog wel een poos in Turijn moeten blijven, voor het kindje vervoerd mag worden. De familie gaat er om beurten heen. Gretha (30) reist er begin april weer naar toe. Terwijl iedereen dacht dat een balende Gretha al lang en breed thuis in Nederland zat, verbleef de oud-Rouveense nog steeds in de Noord-Italiaanse stad. ‘Marjanne is voor mij naar Turijn gekomen, dan kun je haar daar niet alleen achterlaten vind ik.’ Haar neefje David werd een dag voor de 5.000 meter voor vrouwen geboren. Smit moest voor die zaterdag paraat blijven als reserve. ‘Ik had alles al in mijn koffer gedaan. Ik had alleen een rugzak met mijn schaatspak en schaatsen klaarstaan. Als ik dan toch moet, vlieg ik zo het ijs op, dacht ik.’ Diep van binnen wist Smit dat ze niet in actie mocht komen. Ondanks de geruchten dat Claudia Pechstein zich niet lekker voelde. Smit was al klaar voor vertrek. ‘Toen ik die zaterdag op de ijsbaan kwam en niemand had afgezegd, wist ik zeker dat ik niet zou rijden. Dan moet je nog wel een wedstrijdvoorbereiding doen, want tot een uur voor het begin kunnen ze afzeggen. Ik heb de eerste tien minuten gedaan en daarna dacht ik: bekijk het maar. Ik ga rondjes rijden.’ Bij de start van het eerste paar had Smit het stadion al verlaten. Op weg naar haar zus. Ze zag niets van de wedstrijd. Pas uren later vroeg ze wie gewonnen had. Het schaatsen werd naar de achtergrond verdrongen. Het mocht nou eenmaal niet zo zijn. Het seizoen 2005/2006 werd niet het seizoen van Gretha Smit. De Telfort-schaatsster mocht de vijf kilometer in Turijn niet rijden, omdat Moniek Kleinsman niet bij de eerste zestien op de 3.000 meter eindigde. Smit heeft het vaker gezegd en benadrukt het nog maar eens. ‘Ik kan Moniek niets verwijten. Zo zijn de regels. Dan had ik zelf op het OKT maar harder moeten rijden, maar ik kon toen niet harder.’ Hoe nuchter de verklaring klinkt, zo emotioneel was ze direct na de drie kilometer, die Smit samen met ploeggenoten in het appartement bekeek. De tranen bleven maar komen. ‘Ik dacht nog: Het zal toch niet? Maar het was wel zo. Janken hè. Ik heb alles in mijn koffer gegooid en ik wilde maar één ding: weg.’ Maar Smit kon niet weg, ze bleef reserve en kwam in de achtervolgingsploeg. ‘Wel mooi, maar op die achtervolging zat ik niet te wachten. Ik kwam voor de vijf.’ Pas toen ze samen met Bob de Jong terugkeerde naar Collalbo knapte Smit zienderogen op. Even weg van de Oval Lingotto en het olympisch dorp. ‘Liep ik daar in zo’n jas in het olympisch dorp en ik mocht niet eens schaatsen. In Collalbo voelde ik me weer beter. Het schaatsen ging ook lekker.’ Het bleef flink balen op de dag van de vijf kilometer. Zo dichtbij zijn, je goed voelen, maar niet mogen starten. Dat was confronterend. ‘Ik zal nooit zeggen: ik had dit gehaald of dat. Ik voelde me supergoed, maar ik heb niet gereden. Dus je weet nooit wat het was geworden
Hopelijk komt alles goed met haar zus & neefje natuurlijk! Wat zal die een frustraties en spanning hebben gehad tijdens de Spelen! Nu kan ze proberen qua schaatsen alles op een rijtje te krijgen en het allerbelangrijkste voor Gretha: gezond blijven :!:
Dat ze een veel te vroeg geboren neefje had gekregen daar was ook absoluut niet bij me opgekomen. Gelukkig dat het met het kindje goed gaat naar omstandigheden, dat is toch eigenlijk veel belangrijker dan wel of niet schaatsen.
Ik had wel iets gehoord over dat haar zus in het ziekenhuis lag in Turijn, maar ik wist niet de reden. Maar dat was dit dus. Hopelijk maakt het kindje het goed.
