Dan maar gelijk deze poll achteraan. Sinds de klapschaats is het absoluut niet meer noodzakelijk dat schoen en ijzer van hetzelfde merk zijn. Je komt de vreemdste combinaties tegen op het ijs.
Ik ben financieel er niet toe in staat om alle ijzers uitvoerig te testen, dus het lijkt mij moeilijk om hier een oordeel over te vellen. En zo zullen er wel meer zijn.
Het zal namelijk ook wel afhangen van de rijder en rijstijl wat voor diegene een goed ijzer is. Een punt waarover de afgelopen tijd bij ons op de club wordt gebezigd is over Mogema. De mensen die er op hebben gereden zijn allemaal lovend over de grip die ze voelen in de bocht, maar ze zijn niet helemaal tevreden over hoe deze schaatsen zich gedragen op het rechte eind. Daarnaast is ook de algemene overtuiging dat de mogema's zich niet lekker gedragen om te sprinten: de korte hevige druk vervomt de buis misschien te veel. Mijn (subjectieve) gezichtspunten per merk: (aanvulling: ik heb 't hier steeds over de 'serieuse' modellen van de merken dus in de prijsklasse van 300/350 euro en meer) * viking: standaard, zwak klapmechanisme en onhandige veren. ijzers vallen wel veel mensen in de smaak, laag (zelfs de sprintijzers zijn nog 1-2mm lager dan standaard van andere merken. * maple: goed mechnisme, trekveren die goed te vervangen zijn, weinig tot geen negatieve verhalen, zou mijn keuze zijn als ik nieuwe ijzers zou nemen (de aluminium versie). De stalen versie is leuk voor de langere afstandsrijders. * raps: technisch goed en stevig, maar vooral de 'goedkopere' modellen doen lomp aan, stijve buis zorgt voor minder gevoel en sturen hetgeen opgelost moest worden door carve ijzers te gebruiken. Schijnen nu wel de lichtste schaats te hebben gemaakt, maar 't prijskaartje zal er ook wel naar zijn (hoewel de mogema comp 2 misschien lichter is). * mogema: mooie futuristische schaats (zeker de nieuwe asymetrische Comp 2, de mooiste schaats die er is kwa optiek), mooie techniek, buizen helaas niet stevig. In m'n omgeving al meerdere malen meegemaakt dat mensen na een val hun ijzer naast hun pot hadden zitten, soms met gevolgd dat de buis permanent krom was en vervangen moest worden. Daarnaast is het naar mijn mening geen schaats voor sprinters en zware mensen (>75-80kg). Leuke schaats voor mensen die rustig rondrijden zonder echte piekbelasting (hoewel en verschillende marathonrijders er lekker op rijden). * finn: niet echt ervaring mee, vind ze niet echt interessant, 1x zelf gezien dat bij iemand het klapmechanisme finaal afbrak. * proskate: geen ervaring, vind ze er niet uitzien. Waar ik nog wel benieuwd naar ben is Fulcrum (http://www.okolosports.com/) maar daar zit ook een erg hoog prijskaartje aan dacht ik. reakties en aanvullingen zijn welkom
Idd, de rijstijl is heel belangrijk. In de trainingsgroep van mijn broertje rijden heel wat mensen naar volle tevredenheid op Mogema. En daar zitten ook mensen tussen die de 500m onder de 40 seconde rijden. Ook mijn broertje zelf rijdt op Mogema. Hij heeft nog nooit iets aan te merken gehad op de stuureigenschappen op het rechte eind of tijdens een sprint, maar hij is dan ook een echte 'techniek/gevoelsrijder' en zeker geen krachtmens. Ik heb het gevoel dat hele sterke schaatsers beter op Maple uit de voeten kunnen. Zijn trainer, tevens leverancier van zijn schaatsen, zegt dat je in de Mogema's geen grote ronding moet stoppen want dat ze daardoor gaan zwabberen op de rechte einden.
hehe, dank je Geen grote? Dus juist een kleine ronding (19-21m)? Wat is groot dan? 24-28m? Mij leek het juist dat je door de zelfsturende eigenschap vd mogema je juist een grote ronding kon hebben, maar dit is dan wel verassend in opzicht. Misschien een tip voor anderen?
Ik heb sinds ik een beetje fatsoenlijk kon schaatsen op Raps gereden. Of ik heb pas leren schaatsen toen ik van die slappe Viking Juniors afstapte dat weet ik even niet. Ik heb iig jaren op de knetter stijve ijzers van Raps gereden en ik dacht dat dat prima beviel. Het klap mechanisme was erg degelijk, zeker van de eerste serie die ik had. Toen de buis een beetje onder het scharnier begon te kraken moest ik noodgedwongen snel naar iets anders uitkijken. De Maple Blizzard is het toen geworden. Dat was een setje van 170 pleuro. Het lemmet is niet bepaald hard (60 HRC) en ik moet ze dus om iedere training slijpen. De Raps van PM metaal hoefde ik soms een maand niet te slijpen. De buis is echter het einde! Zoveel druk en grip in de bocht! Ik heb altijd een ronding van 18 meter gehad maar ik ga nu toch naar 21 m. Ik denk dat het komt doordat het glijvlak in het midden iets naar buiten buigt als de schaats schuin gehouden word. Dit is niet alleen buiging maar ook torsie. In het midden draait de buis iets naar buiten zodat het glijvlak over een groter gedeelte contact heeft met het ijs. De Raps ijzers zijn zo stijf dat hier bijna geen sprake van is en een veel kleiner gedeelte contact maakt. Als je de doorsneden van de Maple en de Raps buis naast elkaar houd, zie je dat het lemmet bij de raps buis veel verder ondersteunt wordt dan bij de Maple. Het lemmet van de Maple heeft meer mogelijkheid om naar buiten te buigen. De nieuwe Mogemas hebben de verbinding met de buis nog verder naar voren geplaatst zodat dit effect versterkt word. Mischien is het nu wel iets teveel van het goede of kan er echt niet met een korte (18-21 meter) gereden worden. Ik kan mij zo voorstellen dat de vereiste ronding wat groter is (22-26 meter) als de buis al mee buigt. Het zou misschien zelfs zo kunnen zijn dat de bocht die de schaats maakt moeilijker te sturen is omdat de lengte van het contact veel groter is. Ik kan niet echt iets zeggen van Viking omdat het wel erg lang geleden is dat ik daar op heb gereden maar ik denk dat de plaatsing van het steunpunt op de buis erg veel uitmaakt. Bij Viking zit dat vrij ver naar achteren waardoor het buigen minder is. Anyway, dit is mijn ervaring.
Sorry, ik zal even duidelijkheid scheppen. Ik ken het vakjargon niet zo goed, maar met een grote ronding bedoel ik dat er veel ronding in zit, dus een laag getal. Mijn broertje rijdt volgens mij met 23. Bij alle rondingsgetallen daaronder zou de schaats instabiel worden op het rechte eind, en bovendien is het onnodig omdat je door de stuureigenschappen in de bocht gewoon niet zo veel ronding nodig hebt.
Oud maar wel interessant draadje. Kheb zelf ook wel enige ervaringen met wat verschillende merken Begon op Viking, geen gekke dingen op meegemaakt behalve dan dat de boel me een maat te groot geadviseerd is :roll: Daarna naar een echte goeie schaatswinkel gegaan en met Raps thuisgekomen. Stijf, licht en goed. De AMV-10 ijzers heb ik heel veel lol mee gehad. Toen klapschaatsen (en toen begon ook een beetje de ellende.) 1) RAPS RoTraX -> 4 keer ofzo kapot gereden door te zwak mechaniek, reed verder als het heel bleef en je goed achterop zat fantastisch. 2) Raps Axle -> Supersterk systeem. Alleen als je de boel ver genoeg opslijpt gaat het mis, er komen nu scheurtjes in de breedtje in het ijzer... 3) Mogema COMP2 -> slechtste keuze ooit gemaakt, het voelde zwak, wiebelig aan. Geen enkele druk in welke vorm dan ook op het rechte stuk, in de bocht zoveel druk dat ik m'n best moest doen om het ijzer op gelijke hoogte te houden, laat staan afzetten. 4) Maple -> de eerste versies hoor ik veel jubelverhalen van, al wil er nog wel es wat afbreken (stukje uit het mes, brug etc...) 5) RAPS V12 Carbon. Rij ik nu mee. Eerste poging zat ergens een fabricagefoutje in waardoor de buis er eerst schuin onderstond en na een correctie gewoon maar afbrak (leuk tijdens een training...). Is keurig gefixt, zit er nu goed onder. De Carve is inderdaad hard nodig. Samen met ronding 21 krijg je veel druk in de bocht en op het rechte eind hoef je dan niet zo veel meer te doen. Voor de volledigheid, ik ben 2 meter en 80 kg. De Finn-systemen die er nog rondrijden gaan allemaal goed, de Golds zeker. Skates4all zie je bijna niet.
Hm, er zullen maar heel weinig mensen zijn die echt alle schaatsen getest hebben, en zoals de tussenstand van de Poll ook laat zien stemmen de meesten waarschijnlijk dan maar op Maple omdat de Maple Comet Steel gewoon de 'hotste' schaats van dit moment is. Ik heb dan ook bewust niet gestemd. Ik rij zelf al jaren op Viking Nagano Sprint buizen, en heb ooit eens een middagje op de eerste serie NSX'en gereden. Die NSX'en stuurden als een gek naar mijn gevoel maar ik heb tot nu toe iedereen in mijn omgeving die er op ging rijden helemaal de weg kwijt zien raken. Over Viking kan ik alleen maar zeggen: voor die 350 euro (of wat kost zoiets tegenwoordig?) mag je eigenlijk wel een beter gefabriceerd product verwachten: ik zie veel scheef gesoldeerde bevestigingen voor het asje zeg maar, en de buizen zijn vaak krom. Veren vervangen vind ik geen probleem, hooguit 10 minuten werk. Maple Comet Steel heb ik meerdere paren nagemeten en ook daar valt de rechtheid van de buis me vies tegen. Slechter nog dan Viking in het algemeen. NSX'en gaan ook snel krom trouwens.
Zelf rijdt ik nu al een tijdje op Finn Flash. Deze bevallen mij prima. Ik had eerder een klapsetje met marathon ijzer van Viking. Ik had het gevoel dat ik zwabberde :shock: De 'flash' stuurt perfect, klapmechanisme denk ik één van de beste. Jammer genoeg is het ijzer niet zo hard als ik dacht, iets vaker slijpen. Finn komt trouwens ook met een turijn versie van de bendi. staat nog niet op de vernieuwde site van Finn, zal nog wel komen. Sommige winkels hebben hem al. Iemand ervaring mee? :wink:
De eerste goede ijzers die ik gebruikte (toen er nog geen klapschaatsen bestonden) zijn de sprintbuizen van de Viking Marathon Specials L/C. Vele jaren gebruikt. Hard ijzer, bleven lang scherp, roesten niet al te snel en niks mee totdat een soldeerpunt los ging. Viking heeft dit gewoon vervangen zonder bijbetalingen. Alleen de post kosten. Hulde. Op mijn Viking Marathon klapschaats (de eerste series) waren de buizen niet echt hard. vaak slijpen en altijd direct roest. Droog maken hielp wel, maar ook direct in het vet. Ook het klapmechanisme liet me een paar keer in de steek door kapotte veren. En dan moest het hele onderstel eruit. Ook had ik altijd het gevoel dat ik zwabberde. Er bleek altijd wel beweging in het onderstel te zitten, ondanks dat alles prima vast zat. Dit kon je gewoon met de hand voelen dmv. schoen in de hand en je zag gewoon speling in het mechanisme. Niks aan te doen. Vorig jaar overgestapt op de Mogema NSX klapset. Ben inderdaad < 75 kilo. Rij er met veel plezier mee. Blijven lang scherp. Geen speling in het klap mechanisme. Roesten minder snel de de Vikings. Rij gemiddeld 70-75 rondes per uur op de kunstijsbaan en dat gaat prima. Over het meebuigen van het ijzer kan ik helaas niks voelen. alhoewel. Op goed ijs heb ik perfecte grip in de bochten en ook op de rechte stukken. Plaatje : http://img213.imageshack.us/my.php?image=mogemar1metnsxklapset2cl.jpg -- Hans ( vanavond weer op de Scheg te zien )
't nadeel van die mogema's is echter dat bijna iedereen die ik ken nu weer over is op maple/viking en daar sneller op rijdt. In het begin moeten ze weer even wennen, maar ze vinden 't toch zuiverder rijden. wel jammer, want esthetisch zijn mogema's mooie schaatsen...
Een (subjectieve) test over de buiging van buizen: http://www.raps.nl/media/stijfheid_test_buis.pdf Wat opvalt is dat de mogema's inderdaad erg veel doorbuigen, en de viking de laagste buiging geeft. De Maple comet steel zit geregeld in de middenmoot, en de Maple Comet is zelfs op de mogema's na de meest buigende. Let wel: dit is een laboratorium test, dus hoe het ijzer zich op ijs gedraagt is niet te meten.
