EK Hamar 11/12 januari 2014

Deze link doet het niet meer, ze hebben het document aangepast.
Nieuwe link via http://www.skoyteforbundet.no/nyheter/Sider/Deltakerlista-form-EM-klar.aspx

goed Elina dat je de link even aangepast hebt.

In de aanpassing is Daniela Oltean toegevoegd aan het deelnemersveld. Hiermee zijn er 29 vrouwen die zich hebben aangemeld, en als ze alle 29 ook zaterdag aan de start staan is er een nieuw record met het grootste aantal vrouwelijke deelnemers in geschiedenis van het EK.

Helemaal mee eens. En als "we" zo graag een EK kleine vierkamp willen, ook goed. Schrap dan nog maar een World Cup en maak er dan gelijk maar een WK kleine vierkamp van. Plan je die ergens in december en laat je de WK grote vierkamp lekker aan het eind van het seizoen.

Als er elk jaar VIER wereldkampioenschappen zijn, dan gaan de termen "wereldkampioen" en "wereldtitel" nog verder devalueren, dan krijgt het doorsnee sportpubliek al helemaal het idee dat er elke week een WK schaatsen is.

Meer wedstrijden en meer formats (vierkamp in de wereldbeker terug bv.) prima, maar niet elke wedstrijd hoeft een kampioenschap te heten.

Noemen we het Word Cup kleine vierkamp.

Ik zou inderdaad eerder pleiten voor het afwisselen van de WK's: het even jaar het afstanden WK of de OS, het oneven jaar de WK's sprint en allround. Dat zou met name het allrounden ten goede komen.

EK zou dezelfde kant op kunnen, of gewoon alleen allround blijven (al vind ik het nog steeds vreemd dat er geen EK sprint is).

het ontbreken van een EK sprint is inderdaad wel raar. Dat voegt meer toe dan een EK allround, omdat op het EK allround en het WK allround de kanshebbers niet veel verschillen. Hooguit een verdwaalde Amerikaan en de afgelopen jaren Nesbitt bij de dames extra.

Niet dat ik van het EK allround af wil hoor.

Eigenlijk, bedenk ik nu... het zal me zorg zijn welke toernooien er wel en niet zijn en hoe ze heten. Als ik maar lekker schaatsen kan kijken

Nu het WK sprint naar eind februari/begin maart verhuist is er in januari inderdaad wel meer ruimte voor een eventueel sprinttoernooi, of een afstandstoernooi, of anderszins uitbreiding van het EK.

Ik hoop nog steeds dat de WC cyclus flink opgewaardeerd gaat worden, zodat toppers niet zo makkelijk races laten schieten. Verder lijkt me een cyclus zoals Hakkie2 aangeeft mij ook veel beter, bovendien geeft dat qua kalender ook wat meer mogelijkheden om de WC wat meer cachet te geven. Een indeling zoals bij het skiien, zou dat niet kunnen? Hele seizoen vnl. WC races met zowel een WC kampioen per afstand als gecombineerd, met aan het einde een WK (sprint/allround of afstanden). Bij het skien wordt zowel een WC klassement-winst als een WK winst erg hoog aangeslagen, dat zou toch met schaatsen ook moeten kunnen?

Persoonlijk heb ik nooit zo de zin van een EK ingezien (bij welke sport dan ook, inclusief voetbal), behalve als een soort continentale qualifier voor WK.

Aan de andere kant ben ik wel net zo egoistisch als proeme: er kan me eigenlijk geen schaatsen genoeg op TV zijn maar met opwaarderen van de WC zou de kwaliteit ook beter worden.

Ik denk niet dat de reden voor het minder vaak houden van een WK te maken heeft met dat het te belastend zou zijn. Voor topsporters is het fysiek geen enkel probleem om elk jaar een WK allround te rijden. Volgens mij gaat het meer om het feit dat er te veel WK's zijn en dat daardoor de waarde van een titel verminderd/ minder speciaal is.

Wedstrijd begint zaterdag 10 minuten eerder vanwege het grote aantal deelnemers! 12.50 uur eerste rit.

8 januari 2014 - Nog 31 dagen tot aan de eerste langebaanwedstrijd in Sochi

Welke kroonprins wordt King for a Day
Koning Sven doet niet mee aan het EK, dus is een kans voor één van de kroonprinsen om even op de troon te zitten.
Er wordt wel eens getwijfeld aan de allround kwaliteiten van Kramer, naar mijn idee compleet onterecht.
Zijn resultaten spreken voor zich, winnaar van de laatste 12 internationale kampioenschappen waarop hij startte, dus al 7 jaar niet verslagen. De meeste WK-titels (6), de meeste WK-titels op rij (4), de meeste EK-titels (6, nu nog samen met Ritsma), de meeste EK titels op rij (4), de meeste allroundtitels op rij (8) en nog niet klaar met zijn carrière. Bovendien ook nog eens ongeslagen op het NK-allround in het sterkste allround land ter wereld, de teller staat inmiddels op 5 titels.
Zijn titels zijn ook niet alleen gebaseerd op de lange afstanden, in bijna al zijn kampioenschappen leidde Kramer ook al na 2 afstanden en na 3 afstanden.

Zijn afwezigheid is dus hoe je ook bekijkt een mooie kans voor de kroonprinsen om ook eens op de troon te zitten en misschien kan het zelfs een opmaat zijn om vaker op de troon te zitten ook als de koning weer terug is. Het kan een echte doorbraak zijn. Dat maakt tegelijkertijd de druk hoog voor de anderen in een Kramerloos kampioenschap.
Het is een unieke kans, maar ook een echte “do or die”. Deze kans kan je carrière maken of breken. Over de kroonprinsen van dit jaar kom ik morgen terug in een voorbeschouwing op het EK. Vandaag eerst een terugblik op de vorige strijd om de troon in 2011.

De kroonprinsen van destijds waren Havard Bokko, Enrico Fabris, Wouter Olde Heuvel en Ivan Skobrev. Voor de eerste 3 was het een “die”, want de laatste deed het.

Havard Bokko
Het had het jaar van hem moeten worden. De kans voor “The Shadow om uit de schaduw te treden. Tot aan het Olympisch seizoen waren wij eigenlijk gewend geraakt aan Bokko als tweede achter Kramer. Op 4 allround toernooien achter elkaar werd hij 2e (een record) en ook op het WK-afstanden van 2009 in Vancouver (Richmond) was hij 2e op de lange afstanden. Het Olympisch jaar was teleurstellend verlopen met slechts een bronzen medaille op de OS en na een val op het EK in eigen land en reed Jonathan Kuck zich tussen hem en Kramer op het WK allround, maar daarvoor waren er redenen te bedenken, zoals het ontslag van Peter Mueller en de specialisatie op de 1500m met het oog op de OS.
Het seizoen 2010/2011 kon zijn jaar worden en eigelijk werd het dat ook wel gegund na al zijn mooie prestaties achter Kramer. Het werd echter niets en achteraf was dat ook van tevoren al duidelijk. Havard Bokko kan niet met de druk omgaan dat was de jaren ervoor al gebleken.
In de 4 allround toernooien waarin hij tweede werd kon hij pas op het 4e toernooi een snellere 500m rijden dan Sven, waardoor eigenlijk de strijd al gestreden was na één afstand, omdat Havard juist op die afstand een voorsprong moest pakken om een echte kans te hebben. Zo was de druk ervan af en reed Havard een goed kampioenschap, sowieso was altijd zijn 2e dag beter dan zijn eerste, ik denk vanwege de mindere druk, omdat hij al op achterstand lag tov Kramer.
In het Olympische seizoen had niet Lee, maar hij natuurlijk moeten profiteren van de foute wissel van Kramer, als eeuwige 2e had hij daar het goud moeten halen. Op het EK van datzelfde jaar had hij eindelijk van Kramer kunnen winnen. Sven wilde met het oog op de OS niet ten koste van alles winnen en Bokko kon zich zonder kwalificatiezorgen lekker voorbereiden. Het resultaat, een val van Bokko op de 500m.

Het teleurstellende Kramerloze seizoen past perfect in het rijtje.
Op het EK volgde na een slechte 1e dag een overwinning op de 1500m, waardoor er weer volop kansen waren op een titel, want hij lag slecht 2 seconden achter op de latere winnaar Skobrev. Natuurlijk kon Bokko het niet afmaken en eindigde zelfs als 5e op dit kampioenschap. Op het WK was het nog duidelijker, pas nadat alles al verloren was reed Bokko de beste 10km van zijn leven en strandde zo uiteindelijk op 3,5 seconde als 2e.

Nadat duidelijk was dat hij ook in het Kramerloze seizoen hij niet kon uitblinken en de verwachtingen weg waren pakt Bokko zijn eerste en enige titel op de 1500m van het WK-afstanden. Voor hem was het Kramerloze seizoen het definitieve besef dat hij geen allroundtitels meer zou halen.
Wouter Olde Heuvel
Wouter had zich in de schaduw van Sven opgewerkt naar de 2e man in Nederland en een plek in de subtop van de wereld. Er werd in de pre olympische jaren al regelmatig geroepen dat hij het team van Kramer moest verlaten om de laatste stap te maken. Zelf gaf hij aan dat er geen enkele reden was om het beste team ter wereld te verlaten, omdat daar nog genoeg stappen konden worden gemaakt, juist door met Kramer te trainen. Ik was het helemaal met hem eens, eerst maar eens Bokko en Fabris verslaan en dichter bij Kramer komen, dan was er nog tijd genoeg om zelf kapitein te worden.
Zijn bronzen medaille op het EK van 2009 was behaald door de diskwalificatie van Fabris en Bokko was hem met en bijna val op de 500m toch nog gepasseerd voor de 2e plek. De 3e plek op het WK-afstanden op de 5000m in 2008 was gehaald in afwezigheid van Bokko. Hij had behalve Kramer ook Bokko en Fabris nooit verslagen.
Hoe dan ook het Kramerloze seizoen was zijn kans om uit de schaduw van alle drie te treden. Alles leek er klaar voor, Wouter zat tussen twee knieblessures in en het seizoen begon goed. Hij prolongeerde op overtuigende wijze zijn in het Olympisch seizoen gewonnen NK allround titel met winst op de 3 langste afstanden vooral de winst op de 10km was indrukwekkend. Op het EK en WK allround en WK afstanden zat het er toch niet in voor Wouter. Geen overwinning en zelfs een plek op het podium zat er niet in, bovendien werd hij definitief voorbijgestoken door de jonge honden Verweij en Blokhuijsen.
In november van het seizoen erop leek alles toch nog goed te komen, Wouter haalde zijn eerste internationale overwinning in Astana op de 1500 en en passant reed hij ook nog eens een geweldige 3km in een officieus WR voor laaglandbanen. Helaas kreeg Wouter kort hierna weer last van de linkerknie en waren zijn dagen als allrounder geteld. Na een korte flirt met Jan van Veen keerde hij weer veilig terug op het warme TVM nest, niet meer als kroonprins, maar als vriend en trainingspartner van de koning.

Enrico Fabris
De laatste man die een EK had gewonnen waaraan Kramer deelnam, voordat de heerschappij van Koning Sven begon. In 2006 was Enrico toen het erop aan kwam nog sterker dan de op buitenijs geharde ijsberen uit Noorwegen die voor eigen publiek op een EK titel hadden gerekend voor Eskil Ervik of supertalent Havard Bokko. Op de dag dat er 3 afstanden op één dag moesten worden gereden en de mannen werden gescheiden van de jongens kwam Enrico bovendrijven. Vergeleken bij de vele trainingsuren bij Marchetto was 3 afstanden op één dag "just another day at the office". Fabris bleek ook nog eens een koele afmaker, want voor eigen publiek versloeg hij eerst Carl Verheijen om het brons op de 5km en klopte hij superfavoriet Shani Davis op de 1500m. Ook profiteerde hij met Ippolito Sanfratello (wat een naam!) en Matteo Anesi van de pech bij Nederland op de TP. Een legende was geboren. In het jaar erna vocht hij in zijn eigen Collabo een scherp gevecht uit op het EK allround met Sven Kramer, die net iets te sterk bleek. In het Kramerloze jaar was er weer een EK in Collalbo, er was geen mooier moment denkbaar om weer de troon te bestijgen. Marchetto was inmiddels vervangen door Romme, maar de trainingsuren van Marchetto hadden hun tol geëist, de man die bijna zonder verval (ik heb hem een keer een 1000m zien rijden waarbij de laatste ronde sneller was dan de eerste) reed, was er klaar mee. Door slepende rugproblemen had hij het plezier in het schaatsen verloren. Zijn opgave op het EK in Collalbo voor de 10 km was het definitieve einde van een mooie carrière.
Ivan Skobrev
Tot aan het Olympisch seizoen van 2010 waren er weinig schaatsers voorspelbaarder dan Ivan Skobrev. Deze allrounder werd op het EK 5e (of wel eens 4e toen Fabris in 2009 werd gediskwalificeerd) en op het Wk allround 9e en hij eindigde het seizoen op het WK-afstanden met de 5km tussen plek 5 en 9. Ook was er altijd de lach, de blauwe ogen en het gevoel dat er meer in moest zitten. Alles veranderde toen Marchetto Ivan uitnodigde om met Fabris te komen trainen. Marchetto was precies wat Skobrev nodig had. Een trainer die bekend stond om de enorme trainingsomvang. Skobrev en Fabris fietste in de voorbereiding meerdere Giro’s en Skobrev maakte enorme stappen, zelfs op de 10km waarop hij zich nooit pijn had kunnen doen. Skobrev won brons op het EK in 2010 en haalde 2 Olympische medailles, waarvan zilver op de 10km, de 10 km van de verkeerde wissel die hij van een meter of 80 kon aanschouwen. In het Kramerloze jaar was hij niet meer bij Marchetto (je moet ook weer niet overdrijven), maar wel in de handen van kampioenenmaker Poltavets. Hij profiteerde optimaal van de afwezigheid van Kramer en won zowel het EK en WK allround. Op beide kampioenschappen kon hij ook nog eens 2 afstanden op zijn naam schrijven. De terechte kampioen derhalve. De allround koning van 2011.
Koning Sven is weer terug, maar de carrière van Skobrev was definitief gemaakt. Hij is wel niet de koning meer, maar toch wel de Tsaar en één die zelfs door Vladimir Poetin wordt gewaardeerd.

Wij zijn nu dus aan de vooravond van de volgende troonstrijd. De kroonprijzen heten nu Blokhuijsen, Verweij, Swings, Pedersen en Yuskov, morgen een vooruitblik op hun “do or die”gevecht.

Patrick een schaatsliefhebber

Wat? Maar liefst 18 debutanten?!!
Dat is echt wel heel goed nieuws.

Hup Douwe! Hup Yvonne! Hup Konrad! Hup Ewen! Hup Saskia! Hup Yevgeni! Hup Marije! Hup Jonas! Hup Andrea! Hup Linus! Hup Yevgenia! Hup Nils! Hup Nikola! Hup Piotr! Hup Francesca! Hup Camilla! Hup Livio! Hup Kaitlyn! Hup Wannes!

Hé, dat zijn er 19...
Mmm, ik geloof dat ik in mijn enthousiasme door de debutanten het bos niet meer zie.

Is ook niet belangrijk. Ik heet ieder nieuw gezicht welkom bij de club. Ik ben blij dat jullie er zijn.
Dat jullie maar net zo vaak mee mogen doen als Daniela. Of zo goed mogen worden als Martina.

Ik ga weer een weekendje zwaar genieten. Wie er ook moge winnen!

Ik heb van het weekend geen tijd om te kijken helaas.
@Lisan en andere Hamar-gangers héél véél plezier!

Ook iedereen die tv kijkt een mooi toernooi gewenst

P.S. Siep Luinenburg zit weer in de organisatie, op zijn twitter account vindt je vaak als eerste de Startlijsten (die leuke plaatjes ) >https://mobile.twitter.com/SiepLuinenburg/tweets

we gaan er wegens de vele deelnemers tien minuutjes vroeger aan beginnen overmorgen, 12:50 beginnen de ritten... zou de NOS de uitzending dan ook vervroegen?

9 januari 2014 - Nog 30 dagen tot aan de eerste langebaanwedstrijd in Sochi

Voorbeschouwing EK De mannen

Koning Sven doet niet mee aan het EK, dus is een kans voor één van de kroonprinsen om even op de troon te zitten.
Het is een unieke kans, voor de anderen maar ook een echte “do or die”. Deze kans kan je carrière maken of breken. Genoeg spanning dus voor ons om naar uit te kijken. De kroonprijzen heten Blokhuijsen, Verweij, Swings, Pedersen en Yuskov en er is nog een oude edelman die ook graag eens op de troon zou willen zitten.

Om met die laatste te beginnen. Havard Bokko lijkt definitief overvleugeld te gaan worden door Pedersen en had ook onlangs nog last van een luchtweginfectie, maar misschien kan hij juist nu niemand iets verwacht nog toeslaan. Was vorig jaar toch weer 2e achter Kramer op het WK ook in Hamar.

Tot aan het WK van vorig jaar leek Jan Blokhuijsen de man om bij absentie van Kramer toe te slaan na een hele reeks 2e plaatsen. Op de afgelopen 3 EK’s bekleedde Jan die positie. Ook op het WK allround van 2012 bezette hij die plaats, maar zijn mooiste en beste vierkamp reed hij vorig seizoen op het NK allround waar hij maar net naar een 2e plaats werd verwezen door Kramer. Het WK van vorig jaar maakte en abrubt einde aan deze reeks, maar daarvoor was er een duidelijke reden. Zijn besluit om te vertrekken bij TVM had toch wel veel energie en focus gekost, waardoor de pijp aan het eind van vorig seizoen gewoon leeg was. Dit jaar is hij kapitein op eigen schip en presteerde hij boven verwachting door Bob de Jong te kloppen voor een Olympisch ticket op de 5km. De vraag is of hij nog snel genoeg op de korte afstanden, gezien zijn vooruitgang op de lange afstanden in de afgelopen jaren. Zeker in dit Olympisch jaar is daar veel nadruk op gelegd.

Koen Verweij lijkt eindelijk de rust te hebben om stabiel te presteren. Een absolute voorwaarde voor een allround titel. Hij maakte in 2009 als junior al zijn debuut. Dat debuut verliep zoals zijn carrière tot nu toe met vallen en opstaan. Hij viel op de 500m en liet daarna zijn klasse zien door met blauwe plekken en hoofdpijn knap naar een 6e plaats te rijden op de 5km om deelname aan de 10km veilig te stellen. Bleek vervolgens ook niet volwassen genoeg om het bij TVM te redden en zocht samen met Marrit Leenstra zijn heil bij Jan van Veen. Hij leverde daarna weer goede prestaties, maar bleef wisselvallig. Heeft bij de grote toernooien al op het podium gestaan met een bronzen plak op het EK in 2011 en diezelfde plek op het WK van 2012, waar hij Bokko knap voorbleef. Dit jaar is hij dus stabiel genoeg, maar is het de vraag hoe de 10km loopt gezien zijn specialisatie dit Olympische jaar op de middenafstanden. Als hij goed staat na 3 afstanden, mag het toch geen probleem zijn en hij heeft in Kemkers een coach die weet hoe hij je moet klaarstomen voor een allround toernooi. Hij is mijn tip voor de troon.

Het Belgische supertalent Bart Swings, rijdt pas sinds het seizoen 2010-2011 langebaan wedstrijden. Hij heeft ondanks dat hij nog geen 23 jaar oud is al alles gewonnen in het inline skaten. Zijn doel was eigenlijk de OS van 2018, maar zijn ontwikkeling gaat zo snel dat hij in Sochi al een outsider is en dus ook al op allround toernooien. Hij was vorig jaar al 3e op het WK in Hamar. Na een zomer waarin hij België in vuur en vlam zette met 5 gouden medailles op het WK inline skaten in eigen land, had hij een moeizame start in dit schaatsseizoen. Heeft echter rustig kunnen toewerken naar dit kampioenschap, dus heeft zeker een kans als hij weer een stap heeft gemaakt. Zijn moeilijkste afstand is de 500m, op de andere 3 afstanden haalde hij het podium op het afgelopen WK allround. Hij zal in het Olympisch jaar een verbetering van zijn 500m zeker niet als speerpunt hebben gehad, dus afwachten hoe het dit jaar loopt. Hoe dan ook zeer interessante schaatser.

Thuisrijder Svere Lunde Pedersen maakt alleen al door dat feit een goede kans, want hij zal zonder kwalificatiezorgen goed naar deze wedstrijd in eigen huis hebben toegewerkt. Hij is inmiddels al weer 2e jaars senior en eentje met zeer veel wedstrijdervaring, dus zou er klaar voor moeten zijn. Vorig jaar op de grote toernooien gestrand op een 4e plaats, dus moet wel een flinke sprong maken om 1e te worden. Hij is wel een echte allrounder, dus waarom niet voor deze kleine grote man uit Noorwegen.

Tot slot Denis Yuskov. Deze 24-jarige Rus meldde zich in 2012 plotseling aan het firmament met en 8e plaats op het EK (met als uitschieter een 4e plaats op de 1500m) en een 6e en 7e plaats op het WK-afstanden in Heerenveen op de 1500m en 5000m. In het afgelopen seizoen had hij zijn grote doorbraak met zijn eerste wereldbeker overwinning op de 1500m en de wereldtitel in eigen huis op de Olympische baan van Sochi op dezelfde afstand. Dit gaf hem zichtbaar veel zelfvertrouwen, wat hij dit seizoen demonstreert met een zeer zelfverzekerde houding en een dik WR op de 3km.
Hij reed vervolgens nog 6.11 op de 5km in Salt Lake City na een krankzinnig snel begin met drie 27ers (geen één andere rijder had een rondje in de 27) en een wereldbeker overwinning op natuurlijk de 1500m in een baanrecord. Liet onlangs weer zien dat het goed zit met zijn vorm door op de Russische trials 3 titels te pakken (1000m, 1500m en 5km).
Voor de 1500m is hij mijn favoriet voor de OS, maar ook allround kan hij een woordje mee gaan spreken, door de stappen die hij dit seizoen heeft gemaakt. Hij komt wel van ver, want op het WK van vorig seizoen haalde hij niet eens de laatste afstand. Die laatste afstand is sowieso zijn zwakke punt, op deze afstand heeft hij nog weinig ervaring. Als hij de 10km toch goed rijdt is hij zeker een kanshebber.

Het Nederlandse kamp bestaat verder uit twee mannen die de aangeven dat in de breedte het Nederlandse schaatsen op het ogenblik niet veel te bieden heeft.

Douwe de Vries maakt als 31-jarige zijn debuut op het EK. Drie jaar geleden was hij nog fulltime marathonschaatser. Hij is de eerste debutant in 4 jaar, toen Rotteveel debuteerde op het EK. Deze twee feiten geven aan dat er nog geen nieuwe generatie allrounders is opgestaan. Dat wil zeker niet zeggen Douwe zich niet fantastisch heeft ontwikkeld.
Twee seizoenen geleden plaatste Douwe de Vries zich op zijn eerste NK afstanden in 7 jaar onverwacht voor de wereldbeker door vóór Wouter Olde Heuvel als 5e te eindigen op de 5km en op de 10km was er zelfs een 4e plek.
In de wereldbeker reed hij alleen maar top 10 plaatsen en op het eind van het seizoen mocht hij zelfs in de ploegenachtervolging debuteren (met een overwinning). Door deze prestaties wilde TVM (Kramer) hem graag in de ploeg hebben. Zijn start bij TVM was veelbelovend, met persoonlijke records in het voorseizoen op de korte afstanden leek een nieuwe allrounder geboren. Een rugblessure gooide echter roet in het eten, waardoor hij zich nergens meer voor kon plaatsten vorig seizoen. Wel sloot hij het seizoen af met een Nederlands record op de 3km in Calgary.
Dit seizoen pakte Douwe de draad weer op en lijkt hij iedere week weer beter te rijden. Op het OKT haalde hij een 5e, 6e en 5e plaats op de 1500m, 5km en 10km. Als hij zo'n reeks ook op het EK kan neerzetten is een top 5 plaats haalbaar.

Renz Rotteveel rijd al weer zijn 4e EK en 6e grote toernooi in totaal. Eigenlijk zo’n beetje de vaste vierde man van de ploeg. Ook zijn prestaties zijn constant en in zijn geval is dat geen pré. Hij eindigt steevast rond de 10e plek en heeft in het nieuwe systeem van slechts 8 rijders op de laatste afstand dus moeite om de laatste afstand te halen. Op het EK an vorig jaar haalde hij de laatste afstand niet en op het WK net wel, vooral omdat Jan Blokhuijsen ver beneden zijn kunnen reed, met Rotteveels beste klassering (zesde) als gevolg.
Toch werd juist op dit kampioenschap duidelijk hoe groot het gat naar de beste Nederlandse allrounders is. Koen Verweij had op dit kampioenschap last van zijn rug en kon daardoor niet naar behoren presteren, hij reed een slechte 5km waarin hij toch nog even zijn ploegmaatje Rotteveel voorbij reed in de laatste ronden, want daarvan hoefde hij niet te verliezen. Bij gebrek aan beter blijft hij zijn kampioenschappen meepakken als vierde man.


Andere interessante namen

Natuurlijk de Polen, Brodka, Niedzwiezki en Szymanski zij zullen weer afstandsmedailles pakken op de korte afstanden en mogen als beloning net wel of net niet de 10km rijden. De Russen Gryaztsov en Seryayev zitten niet bij de zeven definitief aangewezen Russen voor de Spelen in eigen land, lijkt mij meer dan genoeg motivatie om goed te rijden op dit EK. Bij Haralds Silovs, de voormalig shorttracker blijft het altijd interessant om te kijken of hij nog een stap heeft kunnen maken richting wereldtop.

Kortom genoeg om naar uit te kijken, ik ga er het weekend goed voor zitten.
Het toernooi wordt spannender dan in tijden ook om plek 1, ik gok dus op Koen Verweij.

Patrick een schaatsliefhebber

Kramer had een rondje 27.6 in zijn race. Goed verstopt tussen een 29.1 en 28.3
Dat was het moment op een WR...

10 januari 2014 - Nog 29 dagen tot aan de eerste langebaanwedstrijd in Sochi

Voorbeschouwing EK De vrouwen

Bij de dames lijkt het een stuk minder spannend dan bij de mannen.

Met de vorm die Ireen Wüst nog geen twee weken geleden ten toon spreidde, lijkt het kampioenschap bij voorbaat vergeven. Zij plaatste zich niet voor niets voor 4 afstanden, dus zij heeft snelheid en ausdauer. De perfecte combinatie voor een allroundtitel. Bovendien heeft zij ook vorm, gezien makkelijk gereden tijd op de 3km onder de 4 minuten en het fantastische baanrecord op de 1500m.

De enige die Wüst van de titel af lijkt te kunnen houden is Ireen zelf of haar moeilijke verstandhouding met dit toernooi. Het EK lijkt voor haar geschapen, maar tot nu toe is het niet haar vriendin gebleken. In het eerste jaar dat ze echt mee deed om de titel is de slechte relatie begonnen. Na winst op de 500m en 1500m en brons op de 3km mocht ze bijna 14 sec verliezen op Martina Sablikova, maar het werden er meer dan 14, zodat de eerste EK-titel op minder dan een halve seconde werd verloren. Al wat restte waren zilveren tranen in de bossen bij Collalbo. Een jaar later nam ze revanche door overtuigend te winnen in Kolomna met meer dan een half punt voorsprong op de verrassende Paulien van Deutekom en meer dan een punt voorsprong op Sablikova. Het puntentotaal op dat kampioenschap is nog steeds het kampioenschapsrecord.
In 2009 was Pechstein echter onverklaarbaar sterk, maar zij was niet de enige die Wüst kon verslaan, want Ireen werd teleurstellend 6e. De volgende 3 jaren waren er nog wel podiumplaatsen, maar de titels waren voor Sablikova. Pas vorig seizoen heroverde ze 5 jaar na haar eerste titel, de titel pas weer in Heerenveen, op een compleet Nederlands feest, want Linda de Vries werd 2e voor Diane Valkenburg, een echte één, twee, drie.

Dat zal het deze keer waarschijnlijk niet worden, want de vorig jaar teleurstellende Sablikova en Pechstein lijken er dit jaar weer goed voor te staan. Deze 2 dames verdeelden samen met Wüst de afgelopen 8 EK titels.
Martina Sablikova en het EK lijken juist wel vriendinnen. Na haar onverwachte coup in 2007 volgden nog 3 titels, waarvan nog twee op een buitenbaan. Martina heeft klasse genoeg om ook op indoorbanen te winnen, maar het helpt de onvermoeibare stayer wel als de omstandigheden zwaar zijn. Niets te klagen over de ralatie met het EK voor Martina. Dit jaar was ze nog niet overtuigend en moest ze een 1500 laten lopen in Salt Lake City, maar ondertussen won ze wel gewoon 3 van de 4 wereldbekerwedstrijden op de lange afstanden en werd ze op de andere wedstrijd op slechts 35/100 tweede achter Pechstein. Martina hoeft zich nooit druk te maken om plaatsing, dus heeft altijd het voordeel dat ze rustig naar kampioensschappen kan toewerken. Ik denk niet dat ze goed genoeg is om Ireen te verslaan, maar een kampioene moet je nooit afschrijven.

Claudia Pechstein, inmiddels bijna 42 jaar oud, al helemaal niet, ongelofelijk hoe deze vrouw blijft presteren op het hoogste niveau. Zelfs een schorsing op 37e jarige leeftijd, waardoor zij haar geliefde OS moest missen heeft haar niet kunnen breken. Nu 4 jaar later is ze er nog steeds om de volgende Olympische medaille aan haar indrukwekkende totaal toe te voegen. Het worden haar 6e OS en op de vorige 5 haalde ze eremetaal, daarmee is ze een absolute sportlegende. Ze is al de meest succesvolle Duitse atleet op de Olympische Winterspelen aller tijden en kan haar record dus nog aanscherpen, maar eerst het EK. Gezien de huidige zwakte in het Duitse vrouwen schaatsen kan ook Pechstein tegenwoordig rustig naar kampioenschappen toewerken. Haar vorm in het voorseizoen was goed. Op de lange afstanden werd ze alleen verslagen door Sabllikova en steeds met een klein verschil. Op de 1500m reed ze stabiel, dus de basis voor een goed klassement is aanwezig. Het zal wellicht geen 4e titel worden, maar een 12e podium zit er zeker in. Het zou een record aantal podia op een EK allround betekenen, een record dat ze nu al in bezit heeft maar moet delen met Gunda Niemann.

Nederland heeft ook buiten Wüst een zeer interessante afvaardiging voor dit EK.
Diane Valkenburg en Marije Joling zijn allebei echte allrounders, ze reden allebei geen wereldbeker wedstrijden, maar lieten een mooie reeks zien op het OKT, net niet genoeg voor Sochi helaas, dus zullen daarom wel proberen op dit toernooi een piek te leggen.
Diane Valkenburg rijdt alweer haar 5e EK op rij. Na een 6e, 4e en 5e plaats haalde Diane vorig jaar een bronzen medaille. Gevolgd door zelfs een zliveren medaille oop het WK allround. Het podium is nu ook weer waar Diane op zal mikken, als ze nog iets beter is dan het OKT, waar vooral haar 1000m en 1500 van uitstekend niveau waren, is daar zeker kans op.

Marije Joling is een debutante op een groot toernooi. Ze leek een eeuwig talent te blijven dat net overal naast grijpt, zo werd ze op het OKT op de 3km pas in de laatste 100m voorbij gereden door Anouk van der Weijden, die uiteindelijk 3e zou worden en Marije 5e. Ook voor dit EK had zij zich eigenlijk net niet geplaatst, maar Marije kan eindelijk haar debuut maken door het afzeggen van Antoinette de Jong. Een verstandig besluit van Antoinette en haar begeleiding, want er is weinig te winnen op dit EK en het seizoen is nog lang voor de pas 18 jarige de Jong.

Rest alleen nog de meest besproken schaatsster van de afgelopen 2 weken. Afgelopen dinsdag liep Yvonne Nauta nog in een advocatenkantoor om de uitspraak van de geschillencommissie aan te horen en vervolgens de pers te woord te staan, een verre van ideale voorbereiding. De hele affaire heeft ongetwijfeld zijn tol geëist, want Yvonne zag er toch wel enigszins geëmotioneerd en vermoeid uit. Hopelijk heeft de rest van de week rustig kunnen trainen achter de brede rug van Romme. Als dat niet zo is, had ze beter haar plaats kunnen afstaan aan haar ploeggenote Jorien Voorhuis, want een mentaal vermoeide Nauta heeft weinig te winnen op een EK.

Yvonne heeft dit seizoen eindelijk laten zien hoe groot haar talent is, dus als ze wel de focus wel kan opbrengen, kan ze zeker aantonen dat ze en wereldtopper is en maakt ook zij kans op het podium. Nu maar hopen dus dat de verkeerde wissel van Linda de Vries haar niet behalve de 3km op de OS haar ook een goed EK heeft gekost.

Andere interessante dames


Thuisrijdster Ida Njatun wordt ieder jaar iets beter. Dat heeft tot nu toe geleid naar een 5e plek op het WK allround van vorig seizoen ook gereden in Hamar. Nog één stap en het podium is in zicht. Heeft zich dat jaar al flink weer verbeterd met persoonlijke records op de 1000m, 1500m en 3km in Salt Lake City.

De inmiddels 34-jarige Katarzyna Bachleda-Curuś kwam vorig seizoen terug met het oog op de OS van Sochi. De Spelen van Vancouver hadden namelijk brons op de TP opgeleverd en dat smaakte naar meer. Aan het eind van vorig seizoen liet ze al weer zien terug op niveau te komen met onder een 6e plaats op de 3km op het WK afstanden en zilver op de TP. Dit seizoen loopt het nog veel beter en behaalde ze haar eerste individuele WB podium op de 1500m in Berlijn. Op de 3km in Berlijn was ze al knap 4e geworden in 4.03 (volgens iedereen behalve Anema een goede tijd). Als ze op deze leeftijd ook nog het geheim van het allrounden heeft ontdekt kan ze misschien ook op dit EK het podium halen.
Natuurlijk wordt het ook altijd uitkijken naar de Rusinnen. Die kunnen altijd verassen, zoals bij het WK allround vorig jaar bleek met het brons van Sjichova, maar die verassing zou net zou goed van haar teamgenoten Graf of Skokova kunnen komen.

Een echt grote verassing zou het zijn wanneer Wüst niet wint, dan is het EK echt niet haar vriendin, maar ik ga daar er vanuit dat ze ook wat betreft EK titels Atje Keulen-Deelstra gaat evenaren en haar 3e titel ophaalt.

Patrick een schaatsliefhebber