best goede tips die hier gegeven worden. ik kon tot nog niet zo lang geleden ook geen bocht rijden maar ben er achtergekomen dat idd linkerhand tegen het lichaam aan en hand net op de rug je dan wel moet gaan hangen. heb dat ook uitgeprobeerd met achter een treintje te gaan rijden en moet zeggen dat werkt. Ben er ook zover mee dat ik nu ook snelheid kan maken in de bocht. Nou morgen nog maar een keer de baan op en dat was dan weer voor het laatst dit jaar mogen we een half jaar wachten totdat het weer zover is
Helaas, je linkerhand goed op je rug houden draagt niets bij aan het goed rijden van een bocht... Ik denk dat alle shorttrackers, motor rijders, skieers en alles wat maar snel door de bocht gaat dan een touwtje om hun middel zouden hebben... Het zit hem inderdaad in het verplaatsen van het lichaamszwaartepunt. En dan wel in precies dezelfde houding als op het rechte eind. Je laat dus absoluut je linker schouder niet hangen. Ga maar eens naast de boarding staan, in de schaatshouding en duw vanuit je rechterbeen je lichaam zijwaards richting de boarding. Probeer hierbij je heupen en je schouder horizontaal te houden. Als het ware schuif je je lichaam dan naar de bocht en gaat dus niet scheef hangen (als een vliegtuig) waarbij je je linker schouder laat afhangen. Om extra druk op je linker been te creeren duw je (naarmate je schuiner gaat) zelfs je rechter schouder naar beneden. Kijk eens voor een mooi voorbeeld op deze link: http://topskating.nl/techniek/basishouding-bocht.html Groeten, Henk
Mooi voorbeeld! Het lijkt precies op een goede carvehouding bij het skieen, waarbij het natuurlijk om hetzelfde principe gaat: in de bocht maximale druk door je heupen en schouders zoveel mogelijk horizontaal te houden.
Ik probeer ook zo goed als mogelijk laag te zitten waardoor de kniehoek naar 90 gr gaat. Tevens bouw je dan extra snelheid op bij het ingaan vd bocht. Ook de druk op het ijs wordt beter. Daarnaast probeer ik een beetje naar de buitekant van de bocht te kijken zodat mijn schouder niet de bocht indraait. Al met al een hoop aanwijzingen van iedereen. Pak er enkele uit waar je baat bij hebt en concentreer je daarop. Daarnaast terugkoppeling vragen aan je trainer. Hij/zij ziet, als het goed is, beter wat er aan schort dan jij kan "voelen" tenzij je inmiddels zo'n hoog niveau hebt dat je zelf weet wat er aan de hand is.
Probeer eens om je rechterschouder naar je linker knie te brengen.( niet te overdreven) Je trekt als ware je linkerschouder omhoog. Hierdoor zal je bovenlichaam in de bocht horizontaal blijven. Ik probeer altijd de bocht uit te kijken, waardoor je automatisch je linkerschouder op tilt
Haha ik moest het twee keer lezen. Ik heb het ook nooit zo verwoord horen worden, maar ik weet precies wat je bedoelt. Het klopt ook, maar ik denk echter dat heel veel mensen dit verkeerd gaan interpreteren en toepassen.
Als je je linkerhand op je rechterschouder zet in de bocht draai je automatisch goed en zet je je heup goed in, je zult merken dat je dan meer druk kunt zetten. Uiteraard is dit als oefening bedoeld om te voelen wat de juiste houding is.
Dit hele topic gaat over het niet buitenop komen in relatie tot de schouder. Maar het allerbelangrijkste voor het buitenop komen op de linkerschaats in de bocht is dat je lichaamszwaartepunt zich links van je schaats bevindt. Dat kan je met de schouder proberen te bewerkstelligen maar dat is niet helemaal de bedoeling. Er zit veel meer gewicht rond de heup en belangrijkste is dus om de heup over te brengen. Dat is vooral een kwestie van durven en als je dat eenmaal gevoeld hebt kan je het ook. Wat je vaak ziet is dat recreatieve schaatsers die gevorderd raken juist moeten afleren om de schouder de bocht in te draaien. Het effect van de schouder in de bocht is juist vaak dat de heup er weer uit gaat. Vroeger werd je dan ook geleerd om de heup de bocht in de duwen, de schouder er uit en de bocht uit te kijken. Hans van Helden in de jaren '70 was daar het ultieme voorbeeld van. Inmiddels is dat achterhaald maar nog steeds is het goed om dat principe toe te passen door tegendruk te geven. tegenwoordig is de visie daarop dat de rechterschouder naar beneden richting ijs of richting knie gedrukt moet worden. Dat leidt dan ook meteen tot de meest effectieve afzet. Dus samengevat: Door middel van linker heup over de schaats heen lichaamszwaartepunt links van je schaats houden Schouders niet de bocht indraaien maar ook niet overdreven uit de bocht draaien Rechter schouder omlaag drukken, linker schouder iets naar voor drukken
Hallo iedereen, Ik heb veel berichten gelezen waarin wordt gezegd dat je het zwaartepunt boven je linkerbeen moet brengen en dan moet proberen daar over heen te komen. Hoe kom je daar overheen? Niet met behulp van je linkerbeen want die kan geen kracht naar links leveren. De kracht van je linkerbeen werkt dan namelijk vertikaal en kan je niet in horizontale richting over je linkervoet heen helpen. Het enige wat nog kan helpen is je rechterbeen, die moet je dan maar over dat punt heen helpen. Dat lukt ook niet wat dat been is al helemaal uitgestrekt aan het eind van de afzet en kan niet verder. Dan maar het linkerbeen wat eerder op het ijs? Dat zou kunnen, maar dan verliest de afzet van je rechterbeen aan kracht en dat moet ook niet. Dit zgn. steppen moet altijd vermeden worden. Toch moet je over dat linker steunpunt heen. Dan gooien we maar de linkerheup in de strijd en duwen die naar buiten. Hoe doen we dat? Het linkerbeen kunnen we daar niet voor gebruiken want die werkt alleen maar in vertikale richting en we willen de bilpartij juist opzij bewegen. Dus wringen we ons lichaam in een vreemde boog om die heupen maar naar links te krijgen. Gevolg: heupen naar links en bovenlichaam naar rechts én ...... het zwaartepunt zit nog steeds min of meer boven je linkervoet !! Dan is er nog een andere mogelijkheid: draai je romp maar naar binnen en probeer zo je zwaartepunt te verplaatsen. Maar dat werkt ook niet goed want daarvoor moet je eigenlijk een vaste stand van je voet hebben en dan kan je je bovenlichaam draaien. Maar, als je recht boven je linkerschaats staat dan draait die in wezen zonder probleem alle kanten op. Dus geen vaste stand van je linkervoet. Daarmee lijken zo langzamerhand alle mogelijkheden op gebruikt. Dus geen oplossing? Jawel, er is een oplossing en die gaat van een ander idee uit. Die oplossing heeft veel overeenkomst met het gezegde: als de berg niet naar Mohammed komt, dan moet Mohammed maar naar de berg gaan. De oplossing is even simpel als geniaal. We willen het zwaartepunt links van het steunpunt hebben, maar dat lukt niet, dus brengen we het steunpunt rechts van het zwaartepunt. Zet je linker schaats schuin onder je lichaam zodat de linkerschaats zich rechts van je zwaartepunt bevindt en voila: missie volbracht. En dan? Dan ben je niet in balans en als je niets doet kun je heel gemeen gaan vallen. Gelukkig herinneren we ons waarom we het zwaartepunt links van de linkervoet wilden hebben. We wilden een bocht maken! Maar dat gaat niet vanzelf, daar moet je wel iets voor doen, nl. afzetten met je linkerbeen. Doe je dat namelijk niet dan ga je mooi gewoon recht door en val je links over je linkerbeen heen. Een schaatser die in de bocht gevallen gevallen is en zich niet meer kan afzetten, gaat ook gewoon rechtdoor. Dus we gaan meteen als de schaats is neergezet de afzet met links maken. Dat kan alleen als op je de buitenkant van de je linkerschaats staat. En wat blijkt? We vallen niet naar beneden zolang we afzetten (met de juiste kracht) en aan het eind van de afzet komt ons rechterbeen ons weer te hulp. Het klinkt dus heel simpel, maar onze geest wil daar nog niet zo aan. Want als je het niet goed doet dan ga je het ijs van wat dichterbij bekijken. Onze angst om te vallen belemmert ons in het goed uitvoeren van de plaatsing van de linkerschaats en het direct afzetten, wie denkt daar op zo'n spannend moment nog aan? Is misschien zo het "compromis" ontstaan van het eerst plaatsen van het linkerbeen en dan maar zien dat het zwaartepunt daar links overheen komt? In elk geval, voor het schaatsen van een goede bocht is dat compromis volkomen funest. Probeer je lichaam niet te gebruiken en laat je benen het werk doen. Dan gaat je lichaam in een prachtige boog door de bocht. Het volgende filmpje maakt heel goede duidelijk wat ik bedoel, ondanks dat het enigszins onderbelicht is. Let niet alleen op de benen van de schaatser maar ook op het lichaam. Zie je hoe stil hij lichaam houdt? En denk er aan: laat je benen het werk doen. Succes met het oefenen. En oh ja, breng je zwaartepunt omlaag door door je knieen te gaan. Dat helpt echt een heleboel, want zo krijg je de mogelijkheid om je linkerbeen goed schuin te plaatsen.
Walrus: prachtig. En de oefening van IJsmonster op zijn trap is ook perfect. En als je dan in de bocht je bekken kantelt (schaambeen vooruit, of: een euro tussen je billen klemmen) krijgt je linker been ruimte. Vanzelfsprekend wel achterop staan. Het is niet goed als je je schaatsen hoort krassen of hard hoort klappen. En de volgende stap is: kom niet snel naar de bocht en probeer in de bocht snelheid te maken. Als dat lukt, doe je het goed. Succes
