Ik denk nog steeds niet dat de dweilorkesten ook maar iets met het probleem te maken hebben. Dan zouden trouwens de tv kijkcijfers (immers, in de pauze wordt er niet uitgezonden) daar geen last van moeten hebben en die gaan ook naar beneden. Het gemiddelde schaatspubliek zit volgens mij niet op een DJ te wachten met allerlei lichteffecten.
Ik vind het dweilorkest leuk, en ik ben 23 . Al zou er wel iets meer variatie in mogen. Vooral als het dweilorkest mee gaat naar het buitenland maakt dat het sfeervoller. Met het NK afstanden werd er ook muziek gedraaid tijdens het schaatsen zelf, dat vond ik wel een leuke toevoeging! Dus dan heb je toch nog hippere muziek voor de jeugd, maar houd je het traditionele van het dweilorkest. Als zij hun playlist dan een beetje pimpen dan is het helemaal goed wat mij betreft!
Je brengt me op een idee. Waarom niet tijdens de wedstrijd een rondje in het donker met een zoeklicht? Spannend, goed te volgen en het brengt vast ook sfeer. Helemaal als op de binnenbaan rijders ook nog met fakkels gaan rijden, zoals bij het afscheid van Rintje. Top idee!
Misschien moet er wel gewoon iemand op tv de boel bij elkaar praten die het onwijs spannend en interessant maakt. In Amerika een man die de boel bij elkaar schreeuwt over rondetijden, eerste rondes, eindtijden, missers, blokjes alsof zijn leven ervan af hangt. Vinden Amerikanen mooi en maakt het spannend. Als ze echt fan zijn (of worden) komen ze wel naar de ijsbaan toe. Tegenwoordig is die TV zo belangrijk, zend het uit en maakt er iets ontzettend spannends van, dat maakt de interesse van sponsoren groter, er komt meer geld beschikbaar, het algemene niveau wordt hoger en hey, dan wordt het nog spannender.
Dan ligt de oplossing voor de hand, een paar schaatsforummers gaan dat doen en het schaatsen is gered
Stel je voor dat iemand met het enthousiasme van Wennemars al het commentaar levert, dat moet prachtig zijn. Wij Nederlanders zijn daar misschien te nuchter voor, maar andere landen zijn daar wel gevoelig voor.
Precies, genoeg kennis en enthousiasme hier. Uiteraard moet de eerste stap zijn om Mart Smeets niet meer toe te laten bij welke schaatswedstrijd dan ook, die haalt alles alleen maar naar beneden met zijn negatieve gezever. Als de presentatoren enthousiast zijn, komt het al een heel stuk beter over dan wanneer iemand alles maar zit af te kammen. Enneh .... ik ben dol op het dweilorkest! Wat mij betreft nooit vervangen door iets anders. Als ik het publiek zo zie in de dweilpauzes dan ben ik lang niet de enige die dit leuk vindt.
Voor de ouderen onder ons: vroeger had je Theo Koomen bij het wielrennen als radiocommentator. Gekluisterd aan de radio was er toch zeker 3 uur spanning achter elkaar, keek je later de samenvatting op tv, gebeurde er helemaal niets, dat is toch ook knap. Zo iemand zoeken we. De commentatoren van nu daar heb ik het wel mee gehad. Jaar in jaar uit moet ik weer horen dat Boer het van de ronde moet hebben en dat soort geneuzel. Misschien moeten ze tijdens wedstrijden meer shots maken van het publiek, doen ze met voetbal ook.
Nesbitt heeft een duidelijke mening over schaatsen in Thialf: http://www.schaatsen.nl/nieuws/2012-11- ... ers-zeuren Zo, die kunnen een aantal schaatsers in de zak steken!
Ik lees hier een tijdje lang mee op dit forum maar wil over dit onderwerp wel wat kwijt. Op de vraag hoe het schaatsen aantrekkelijker wordt heb ik als antwoord dat het schaatsen nog internationaler en breder moet. Wij nederlanders vinden schaatsen leuk omdat het deels traditie is in ons land en deels omdat we heel vaak winnen. Waarom zou een Rus naar het schaatsen gaan kijken als er altijd maar een nederlander wint en de kans dat een rus wint vrij laag is. Skobrev won in 1 jaar veel wedstrijden, maar zou eigenlijk minimaal de komende 5 jaar grote kans moeten hebben op de hoofdprijzen om het russische publiek te lokken naar de schaatsstadions. Je ziet het nu ook in Belgie: eerst nooit publiciteit en opeens vanwege Barts Swings besteden ze er aandacht aan, maar dat zou ook weer zomaar kunnen inzakken Wat zou de ISU kunnen doen? - In veel meer gebruik maken van de verschillende ijsstadions in de wereld en niet alleen in Heerenveen, Hamar en Galgary. Zo liggen er prachtige banen in bijvoorbeeld Polen, Zweden en Finland die weinig tot nooit gebruikt worden. - Het schaatsen moet goedkoper worden ( is een lastig verhaal ben ik bang maar de ISU moet hier over nadenken) het kan niet zo zijn de selecties van landen wegens geldgebrek niet komen opdagen. - De ISU zou meer projecten als het Wotherspoon in Inzell moeten ondersteunen en organiseren in verschillende ijsstadions. - Het aantal deelnemers per land verlagen tot 3 man of evt zelfs tot 2 man bij de kampioenschappen. Heel leuk voor nederland als ze 1,2,3 en 4 worden maar niet echt bemoedigend voor andere buitenlandse schaatsers. - Een samenwerking beginnen met de Internationale Skeelerbond, zodat de skeelerwedstrijden en schaatswedstrijden op elkaar afgestemd zijn en het makkelijker wordt om beide sporten in een jaar te beoefenen. Voor alle 2 de sporten een voordeel denk. op de vraag waarom er iets minder publiek in heerenveen komt dan de afgelopen jaren. De nederlands worden dood gegooid met internationale wedstrijden in ons land, zodat het niet meer speciaal wordt om een internationale schaatswedstrijd bij te wonen samen in combinatie met de stijgende prijzen.
Voor nieuwe schaatslanden (België) zou dit kunnen gelden. Maar voor Rusland, USA zie ik dit niet zitten. Skobrev zit al jaren bij de top en zo'n 6/8 jaar geleden domineerden de Amerikanen (Hedrick, Davis, Cheek). Toch komt het daar niet van de grond. Prima, als ze Noorwegen maar niet overslaan, dat is zo'n beetje de enige andere schaatsnatie wat betreft fans. Dan blijft er helemaal niks over, van die kampioenschappen. In andere sporten heb je ook landen die overheersend zijn, toch staan die sporten niet ter discussie alhoewel sommige sporten in de breedte nog smaller zijn (bobben, rodelen). Mee eens.
Wat is eigenlijk het probleem ? De publieke belangstelling bij de WC's neemt af ? Maak allereerst een onderscheid tussen de landen waar het schaatsen wel leeft, en de gebieden waar dit niet het geval is. Vooral in de ontwikkelingsgebieden moet je toch ook vaststellen dat die hele WC-cyclus niet meer is dan een serie oefenwedstrijden. Het hier al eens geopperde plan om het op te waarderen naar een WK is dan een optie. In combinatie met de prijszetting vind ik het niet verstandig het programma alsmaar in te perken. Als je van verre moet komen ben je uren onderweg, als de hele wedstrijd steeds korter gaat duren vind ik dat persoonlijk eerder een oplossing die het ónaantrekkelijker maakt. Verder moet de ISU eens goed afwegen of de wens om schaatsen te blijven ontwikkelen in regio's zonder schaatscultuur wel moet door het daarheen brengen van de WC's, en zelfs WK's. Tv-beelden van volle stadions in regio's waar het wel leeft kunnen net zo goed aantrekkingskracht uitoefenen. Een goed voorbeeld is Japan, waar het schaatsen natuurlijk naar Hokaido moet. je gaat in Nederland een Wk toch ook niet in Maastricht organiseren ?
En door het allrounden af te schaffen zullen er ineens duizenden supporters op de WC wedstrijden afkomen en wordt het all over the world live uitgezonden ? Dat gelooft toch niemand hoop ik. Goed beschouwd is het schaatsen in de historie alleen maar populair geweest in Noorwegen, Rusland, Zweden, Finland en Nederland. Dan hebben we het over de heren want het damesschaatsen telde alleen in Rusland en pas sinds de komst van kunstijsbanen in Nederland. In Scandinavië is damesschaatsen bij het publiek zelfs helemaal nooit populair geweest. Daarom durf ik zelfs te stellen dat het schaatsen internationaal nooit populairder geweest is als nu. Is het niet qua publieke belangstelling dan wel qua deelnemersveld. In de gouden jaren van het schaatsen (50-60 tot de professionalisering in 72) werd er alleen maar allround gereden, met hier en daar een verdwaalde sprinter uit een land waar de schaatscultuur kleiner was dan nu. (Keller, Suzuki, Blatchford). De teloorgang van de publieke belangstelling beperkt zich eigenlijk alleen tot Noorwegen en Zweden, en dat is verdomd jammer maar in andere landen heeft schaatsen ook in deze periode nooit veel publiek getrokken. Ook op vroeger veel geroemde wedstrijden in Inzell, Davos en Madonna di Campiglio kwamen echt geen massa's mensen af. En de mensen die er wel waren kwamen vooral uit Nederland, net als nu. In het terugbrengen van deelnemersaantallen op de lange afstanden geloof ik niet. Dat zal eerder toeschouwers kosten, dan opleveren. Bovendien, een 10 km duurt tegenwoordig nog maar 13 minuten, vroeger toen de tribunes wel vol zaten ruim een kwartier. Ik ben het wel eens met het feit dat de dweilpauzes veel te lang duren en dat het hoempa hoempa orkest niet meer van deze tijd is, maar het klassieke schaatsen hoeft voor mij niet te veranderen. Uiteindelijk gaat toch om de sport en laat iedere liefhebber daar zijn zegeningen bij tellen.
Waarom worstelt schaatsen buiten Nederland toch zo met de populariteit? Als ik vandaag zo naar het skispringen vanuit Garmisch-Partenkirchen kijk, snap ik er weinig van. Niet dat ik dat skispringen nu zo ongelooflijk saai vind. Maar toch, ik kan niet goed vaststellen waarom die sport wel in meerdere landen populair is en schaatsen eigenlijk niet. Ik zie nu 50 man van een schans af springen. Tussen die diverse sprongen zit - buiten de afstand - niet zo heel veel verschil. De een springt natuurlijk veel verder dan de ander, maar verder lijken al die sprongen het voor het oog van de leek behoorlijk op mekaar. Dezelfde leek kan na 25 schaats ritten nooit beweren dat al die duels zoveel op mekaar lijken. In Skispringen zie ik als leek geen enkele strijd. Zelfs de grootste leek moet in schaatsen die soms geweldige strijd toch zien. Lijden skispringers? Schaatsers wel! Allrounden is zogenaamd moeilijk uit te leggen. Te ingewikkeld, wordt beweerd. Nou, het skispringen lijkt misschien simpel te volgen, maar dat is dus ook niet waar. Degene die het verste springt, wint niet altijd. Er zit een jury bij die punten toekent, de invloed van de wind wordt tegenwoordig direct in de puntentelling meegenomen en als iemand van een lager poortje springt, is er plots een Gate Correction die mee gaat tellen. Daartegen afgezet lijkt schaatsen me eigenlijk een stuk simpeler. Toch zitten en staan daar vele duizenden fans naar die wedstrijden te kijken. En er zitten in heel Europa vast miljoenen kijkers voor de buis. Hoe kan dat? Ik denk dat het met name te maken heeft met cultuur. Die mensen zijn opgegroeid met het idee dat skispringen geweldig is en hebben het dus letterlijk geleerd het geweldig te vinden. Zoals wij hier dat met schaatsen hebben meegekregen. Wat me meteen enorm opvalt, is dat ik als kijker van Garmisch-Partenkirchen diverse titels krijg voorgeschoteld die het een en ander meteen overzichtelijker en spannender maken. Bij iedere sprong staan er een 'To beat' en snelheid in beeld en zie ik een blauwe lijn. Tussenstanden worden regelmatig getoond. Er wordt heel duidelijk met rode en groene kleuren gewerkt. Waar zijn al deze kleuren en titels in het schaatsen? Hoe moet een leek de pracht van het schaatsen leren waarderen als ie op de TV naar een heel ouderwets en statisch in beeld gebrachte sport zit te kijken? Kjeld Nuis opperde eens dat er veel meer valt te doen met het in beeld brengen van schaatsen. Waar is bijvoorbeeld de mee rijdende camera gebleven? Die brengt perfect in beeld hoe hard het bijvoorbeeld gaat. Ik zie bij het skispringen nu heel veel vertraagde herhalingen, shots van het publiek, trainers met vlaggetjes, een favoriet in de lift en mooie close-ups van de atleten, hun houding, expressie en gezichten. Het oogt als geheel allemaal veel sneller en opwindend omdat je veel meer shots ziet. De aandacht wordt goed vastgehouden. Wie tegenwoordig een film uit de jaren 70 en 80 ziet, merkt meteen het verschil in tempo. Voor televisieseries en andere programma's (het journaal) geldt hetzelfde. Toch heb ik het gevoel dat ik als schaatsliefhebber al jaren naar hetzelfde, ouderwetse principe zit te kijken. Twee mensen die met een klok in beeld rondjes rijden. Ik denk dat schaatsen op TV er al een stuk spannender uit zou zien als er meer met de regie, shots en vooral titels wordt gedaan. Bij een tijdrit in de Tour zie je iemand op een tussentijd afrijden die constant verspringt. Met een paar 100 meter te gaan ligt iemand nog 2e. Je ziet de 3e tijd in beeld. De kijker kan zelf meebeleven hoe zo'n renner terwijl ie bezig is, wegzakt in de tussentijden. Ook in de trainingen van de F1 staan er constant tussentijden in beeld. In de wedstrijden worden de verschillen ook regelmatig in beeld gebracht. Je ziet zo heel eenvoudig of iemand dichterbij aan het komen is of juist tijd aan het verliezen is. Dat constante spel van op- en teruglopende verschillen, in het schaatsen zie je dat op televisie wat mij betreft veel te weinig terug. Zoveel rondetijden en zoveel potentieel interessante informatie om mee te werken, maar er is bijna niets van te zien. Niet dat perfecte uitzendingen het schaatsen als TV sport nu plots op de kaart zullen zetten. Daarvoor blijft ook die culturele achtergrond zeer belangrijk. Maar als kijker heb ik de indruk dat er op diverse terreinen wel de nodige winst valt te boeken.
Aangezien je nu met skispringen begint met allerlei leuke kleurtjes bij het in beeld brangen: deze wedstrijd in Garmisch is in Duitsland. Ik vermoed dan ook duitse camera en regie. Afwisselend en om het weekend brengen ZDF en ARD wintersportwedstrijden op tv. Heel veel experts, bijna altijd minstens één ex-topsporter en het LEEFT. Met kleuren, strepen, cirkels (bijvoorbeeld bij vrije trappen in het voetbal) worden vaak interactief vergelijkingen en dergelijke gemaakt. Ook andere "saaie" wintersporten als langlaufen, biathlon, rodelen, noorse combinatie etc. worden naar mijn idee op een interessante manier in beeld gebracht. Schaatsen zijn vaak wel de beelden zoals we die kennen van de NOS, dat is echt een verschil. Zonder verniewing en het schrappen van deelnemers kun je echt wel meer tv-publiek trekken, de oosterburen laten dat zien.
@LeenstraFan, bij deze: Ik denk dat allrounden in de huidige vorm nooit Olympisch wordt. De 10 km vervangen door een 3 km is een slap compromis. Dan denk ik dat je het radicaler moet omgooien. Een vierkamp met bijvoorbeeld 2 tijdrit onderdelen en 2 mass start onderdelen. - 500 m en 3 km als tijdrit. - een 1500 m ( 4 rondjes binnenbaan) als mass start met series en de finale op dezelfde dag, wie het eerst finisht in de finale is winnaar. Duidelijk voor het publiek en je krijgt hele tactische races. - een 15 km (40 rondjes) als puntenkoers laten rijden met om de 3 rondjes punten voor de eerste 2, dan krijg je een heel zware wedstrijd. Puntentelling moet makkelijk bij te houden zijn mbv transponders. Laatste finish dubbele punten. Winnaar is degene die in dezelfde ronde zit als de kopgroep en de meeste punten haalt. Zoiets zal het publiek meer aanspreken en heeft denk ik een veel grotere kans om Olympisch te worden. Ik heb expres de afstanden 5 en 10 km niet gebruikt omdat die een traditie zijn en daar moet je niet aankomen. Het allrounden gewoon zo laten bestaan zoals het nu is met 12 deelnemers aan de slotafstand.
dus dan heb je gedurende de normale seizoenen hetzelfde als we nu hebben, en op de olympische spelen ineens een alternatief soort combinatie. Ik vind je voorstel leuk, maar niet haalbaar.
