Hellup, ik kan het niet op natuurijs

Discussie in 'Techniek & training' gestart door EMGEE-IKS1, 12 jan 2010.

  1. EMGEE-IKS1

    EMGEE-IKS1 New Member

    Tja, ik dacht dat ik een aardige schaatser was; ik sta wekelijks vijf uur op de baan om mijn techniek te verbeteren en krijg daar nog complimenten voor ook. Ben ik even lekker bezig.
    Op naar de Loosdrechtse Plassen ( 5e plas), ben er nu een paar keer geweest. Eigenlijk is het ijs heel goed. Er ligt een dun sneeuwlaagje over waardoor je de scheuren niet ziet, maar verder is het okee. Alleen zitten er in het rondje drie stukken met opgevroren fondantpap. De eerste keer dat ik bij die stukken kwam, reed ik er gelijk met mijn punten in waarna ik onmiddellijk struikelend voorover ging. :shock:
    De rondjes daarna dacht ik: Ik ga achter een crack zitten, eentje met een imposant pak, en Nagano’s bij voorkeur. Er kwam er een voorbij en ik pikte aan. We kwamen bij het rotte stuk, en toen ik dacht: kijken hoe hij het doet, vloog ie door de lucht en maakte een serieuze smak. Een minuut later pikte hij weer bij mij aan, waarna ik een smakker maakte en hij vloekend over mij heen sprong. :roll:
    Het volgende rondje dacht ik: je moet er gewoon op snelheid doorheen. Ik ontwikkelde een lekker tempo en kreeg een klakker achter me aan, die precies in het tempo van mijn lange slag viel. Bij de rotte stukken liet ik mijn armen los hangen en probeerde er “waterskiënd” doorheen te komen, door op twee schaatsen achterop te gaan hangen. Die kerel achter me riep: “relax Wendy” ( herkent iemand zichzelf?) Onmiddellijk daarna ging ik voor de vijfde keer voorover, en zag mijn achtervolger met een ontspannen slag verder schaatsen. Ik ben de “Wendy” van het natuurijs.., zucht. :oops:
    De dagen daarna heb ik steeds angstvallig twintig meter voor me uit gekeken. Zodra ik iemand zag struikelen, ging ik extreem achterop zitten met wisselend succes.
    Uiteindelijk ben ik gestopt bij zo’n slecht stuk om te kijken hoe het anderen afgaat. Natuurlijk zie je dan veel valpartijen, maar ook van die cracks in allerlei leeftijden, die erdoorheen rijden alsof het ijle lucht is.
    Het is me nu eigenlijk wel duidelijk dat ik teveel op mijn punten rijdt. Vorig jaar gaf ik mijn schaatsen daarvan nog de schuld, met mijn bericht “ ook op je snufferd met Mogema’s?” Maar ik zie nu wel in dat het aan mezelf ligt. Mijn vraag: Heeft iemand tips over hoe je meer achterop kunt zitten en hoe je dat kunt trainen, of heeft iemand überhaupt tips over hoe je je techniek kunt aanpassen aan broos natuurijs. Ik heb het idee dat het meer naar voren plaatsen van de schaats na de bijhaal helpt.
    By the way: ik heb genoeg toertochten gereden zonder een keer te vallen dus eigenlijk is mijn vraag:
    Is dat ijs nou zo slim, of ben ik nou zo dom?
    EMGEE-IKS1, currently known as Wendy
  2. Enkeltje

    Enkeltje New Member

    Het levert in ieder geval wel een heel leuk verhaaltje op :D
    Achterop zitten lijkt mij niet zo moeilijk, want als je let op de druk van je voet (in de schoen) dan voel je vanzelf wanneer deze voorop, middenop of achterop is. Mocht je dat niet ervaren dan moet je eens proberen je kniehoek/houding te veranderen (beetje naar voren en achter met je lijf) en dan voel je als het goed is de druk van je voet in de schoen verplaatsen.
  3. EMGEE-IKS1

    EMGEE-IKS1 New Member

    Dank je voor de tip, ik begrijp wat je bedoelt. Wanneer ik me concentreer kan ik wel op mijn hakken blijven staan, maar zodra ik begin te toeren gaat de druk toch weer naar het midden. Zou er een oefening bestaan om het achterop zitten er echt in te slijpen?

    Ik hoor net iemand op tv zeggen dat mensen die de kunstijsbaan gewend zijn, niets te zoeken hebben op het Veluwemeer. hmm.
    Bestaat er nou een aangepaste techniek om op slecht natuurijs te kunnen rijden, of moet je gewoon stevige benen en voeten hebben?

    Ga nu lekker naar de baan, lekker ontspannen rondjes draaien.
  4. ducatif1

    ducatif1 Member

    Schaats regelmatig op kunstijsbaan (2-3x in de week) en stap zo over op natuurijs.
    De schaats slagen zijn vele malen korter dan op de kunstijsbaan. Ook het tempo van de slagen is hoger om toch de zelfde snelheid te krijgen als op de baan.
    Reden is dat als je wilt uitwijken of bij een bijna val de benen dichter bijelkaar hebt staan en de bijna val makkelijker kan opvangen. Ook achterop zitten is een prima middel/must do en een goede sportbril/skibril met oranje glas. Door dit glas zie je contouren vele malen beter.. ofwel de scheuren in het ijs, waardoor je deze makkelijker kan ontwijken.
  5. allard

    allard Active Member

    Ik zou ook even controleren of je geen punt op de voorkant van je schaats hebt door veel slijpen. Met een mooi boogje in de schaats kan je veel makkelijker obstakels overwinnen op natuurijs.
  6. Schaatsfan86

    Schaatsfan86 Active Member

    Ach ja, hier nog zo iemand die prima kan schaatsen, maar na een rondje natuurijs ook steevast meerdere keren op d'r bakkes is gevallen... Mijn knieën zijn nog blauw. Het ligt deels aan het achterop zitten, ik zit te ver op de punten. Maar ook als ik erg op het achterop zitten let, lazer ik nog vaak genoeg op het ijs.
    De tip van het opslijpen is wel een goede, misschien moet ik dat ook maar eens wat meer doen?

    Maar misschien is het wel genetisch ofzo...
  7. EMGEE-IKS1

    EMGEE-IKS1 New Member

    Zo ik ben weer terug van de baan, superhard en glad ijs, niet normaal gewoon.
    ik help daar een paar rouwdouwers ( mountainbikers) op combinoren een beetje met hun techniek. Beginnen die gasten opeens te klagen dat ze zo weinig grip hebben vergeleken met natuurijs en dat ze wegglijden...

    Eh, bedankt voor de tips en :
    1 Ik heb het hoekje al uit mijn ijzer weg gehaald en er een "toerpunt" op geslepen. maar Mogema's en Rapsen hebben zo'n plastic dop voorop die toch vastloopt wanneer je 3 cm in dat fondant prutje zakt, die doppen zijn bij helemaal rafelig afgesleten.
    2 Die korte slag vindt ik heel leuk, maar dan maak je je slag niet af. Zeker wanneer je voor de wind gaat, glij ik toch minstens 3 seconden door op een schaats om snelheid te houden. maar die bril ga ik zeker proberen, Ducatif, beste Mogemaman.
    3 Heej schaatsfan86, eindelijk iemand die het begrijpt. Er is niets zo frustrerend als het met een inspanningsloze cruisecontrol alles en iedereen voorbij te glijden om vervolgens bij het minste putje op je kont tussen de geschrokken krabbelaars door te glibberen. gelukkig heb ik als kind jaren ge-juu-doowt, daardoor heb ik een goeie valreflex. Scheelt me wat gebroken polsen, schedelbasisfracturen of bonte knieen. Zag net weer iemand onderuit gaan zonder die reflex om de nek in te trekken, het was bijna tok !

    Morgen naar Ankeveen, schijnt goed ijs te zijn. Zal je zien dat die gasten op combiploegijzers me er weer uit harken bij de prutstukken.

    Ik hoop toch nog een keer de kunst af te kijken van die marathonjongens, die door bevroren maanlandschappen knallen alsof het speigelijs is.
  8. Mik

    Mik New Member

    Hahahaha super mooi om dit te lezen, alsof ik het zelf geschreven heb. (al was het dan waarschijnlijk niet zo leuk en gevat geschreven)

    Ik kan goed schaatsen, dat durf ik gerust van mezelf te zeggen, maar op natuurijs kan ik het ook niet. Zodra ik op bobbelig opgevroren-sneeuwijs kom ga ik (bijna) onderuit. Heb afgelopen weekend dan ook met verbazing gekeken hoe die oude mannetjes er soepeltjes overheen rijden.

    ik heb me er maar bij neergelegd, ik ben een verwende schaatser die het van gladde banen moet hebben :)
  9. Lammert

    Lammert Member

    Het heeft, denk ik, ook te maken met zelfvertrouwen en het daarbij horende ontspannen rijden. Die marathonjongens (en de -meisjes natuurlijk ook) rijden alsof de spieren in hun bovenbenen een soort rubberen schokdempertjes zijn. En rustig met de handjes op de rug ook nog eens een keer. Alsof ze een paar trainingsrondjes op de baan draaien.

    Ik probeer dat zo'n beetje na te doen, maar bij mij komt toch te vaak dat vervelende 'Ik-zie-scheuren-en-sneeuwhoopjes!'-monstertje me onheilspellende dingen influisteren. Resultaat: aanspannen van de spieren, waardoor van het broodnodige ontspannen rijden niks meer terechtkomt en een hobbel of scheur je veel makkelijker uit balans brengt.

    Vandaag is het me overigens eens gelukt om overeind te blijven, ondanks de scheuren en oneffenheden waar ik wel een paar keer mee te maken had. Een hoeraatje voor jezelf, Lammert! :eek:
  10. SprintMaster

    SprintMaster aangepast Medewerker

    Een tip: zomers lekker gaan skeeleren, dan raak je wel gewend aan allerlei oneffenheden/slechte stukken asfalt. Ik heb de vorige winter op het Leekstermeer gereden. Aan de kant van Leek was toen een heel slecht stuk. Ging ik er met veel vaart doorheen, bleek er nog iemand te zijn die er hard door heen ragde. :twisted: Geheim: korte slag en goed achterop zitten.
  11. Lammert

    Lammert Member

    Hmm, dat doe ik al, gemiddeld toch wel twee keer per week. Misschien moet ik gewoon wat vaker op klinkerweggetjes gaan rijden. ;-)
  12. Ralph

    Ralph New Member

    Vandaag 120 km op Loosdrecht geschaatst. Schaats normaal ook alleen op de baan. Veel scheuren, maar nooit in de problemen gekomen of gevallen. Op natuurijs rijden vereist gewoon een totaal andere slag. Mooie lange S-curves zijn uit den boze. Lekker 'op twee benen schaatsen', wat krachtiger afzetten en als je in een scheur stapt direct je gewicht op het andere been verplaatsen. Verder is het natuurlijk ook een kwestie van erg goed blijven kijken en idd achterop zitten. Ga eens een tijdje achter een treintje rijden met zo'n korte natuurijs-slag!
  13. vlasje79

    vlasje79 Member

    Wat je hier zegt doe ik ook ja. Gewoon als je zo'n slecht stuk in gaat voelen wat er gebeurt met de schaatsen. Als je dan idd in een scheur komt direct gewicht verleggen, maarja, als je dan met die andere schaats ook in een scheur rijdt ben je misscihen alsnog de sigaar. Toch merk ik wel dat je er beter over kunt vlammen dan traag rijden.
    Op Loosdrecht afgelopen week minimaal 10 keer in een scheur gereden (per uur!) maar niet gevallen. Vast leuk zicht om iemand zo te zien wankelen met zijn evenwicht, maar gelukkig bleef ik iedere keer staan. Zag mensen zat op de grond liggen in zo'n stabiele zijligging enzo en dat zag er niet prettig uit.
    Overigens is natuurijs natuurlijk ook weer niet altijd zo slecht he!
  14. Rinus

    Rinus Member

    Toen ik vorig jaar met m'n cheap-ass combinoortjes na 180km natuurijs op de baan stapte, kon ik het spontaan niet meer. Veel te glad en strak gedweild. Nu heb ik vanaf begin van dit seizoen ook weer op de baan gestaan, maar dan op fatsoenlijke schaatsen.

    Doorstomen ging nog nooit zo lekker. Ik schaats op de baan in Leiden en daar leer je eigenlijk alleen maar de bochtjes. Nu heb ik ook nog flink wat rechtdoor geleerd. Mijn vriendin ging inderdaad met lekker korte slagjes als een trein, maar mijn techniek is nog niet zo goed dat ik dat volhield. Kortom, ik heb de lange slagen er weer bij gepakt en kon het toen wonderwel volhouden. Slechts één keer gevallen in de 40km die we gedaan hebben. Bij de hobbelige stukjes gewoon wat ingehouden en op twee benen eroverheen gegaan.
  15. EMGEE-IKS1

    EMGEE-IKS1 New Member

    ERBEN!!!!!?
  16. Rinus

    Rinus Member

    Erben?
  17. berga

    berga New Member

    Zou het een beetje een vrouwen probleem zijn???

    Mijn vrouw heeft het zelfde euvel , ik met mijn handen op mijn rug(jaja mogema buizen) lekker knallen en Ellen elke keer alla sjoerd met haar knien op het ijs.
    terwijl ze op de westfries(kunstijs) als een speer gaat.

    Ik heb ook het idee dat het met angst te maken heeft , maar lollig is het niet om alleen een toetocht te gaan rijden:(

    gewoon lekker relaxt met korte klappen over het ijs hengsten!!!

    ciao

    gr berga
  18. Lieke

    Lieke New Member

    Ik heb er geen last van, en ik ken meer vrouwen die dat zonder moeite doen! Denk wel dat angst een grote rol speelt, dan ga je toch minder soepel en wat gespannener rijden.
  19. Hallo Wendy en anderen

    Ik schaats al op natuurijs sinds 81/82, veel in Nederland en de laatste 6 jaar ook op de Weissensee en in Zweden.
    Wat het aller belangrijkst is bij het schaatsen op natuurijs is dat je op zoek moet naar "verschillende" natuurijs technieken.
    Schaatsen op natuurijs lijkt niet op een "lange baan slag".
    De volgende tips kun je uitproberen:
    Kniehoek groter, rug rechter (je billen naar meer naar achteren en om toch goed op je schaatsen te staan je rug rechter) en meer achterop zitten (tenen tegen de bovenkant van je schoen aan voelgen drukken). Een S curve (terugsturen) en overkomen kan vaak niet en kost ook te veel kracht als je lang achter elkaar rijdt.
    Breng je lichaam actief boven je glij been zonder dat je ver buiten over kom en maak rechte slagen (zonder S curve).


    Op slecht ijs is het van belang dat je er meer tussen gaat hangen (op de baan een absolute doodzonde) het voordeel hiervan is dat je makkelijk op je andere been (b.v. rechts) kan gaan staan als je met 1 been (links) wegschiet (door een scheur, hobbel, sneeuwplek, etc). Is er een stuk met veel slecht ijs dan een zeer korte slag hanteren, ik vindt het dan vaak zelf lijken op een soort steppen.

    Kijken: ik kijk altijd gelijktijdig ver en dichtbij. Door het veraf kijken zie je echt slechte plekken al ver van te voren aankomen, je kan dan al je "ruwe" koers van je slagen kiezen. Het dichtbij kijken dient ervoor om te bepalen of je je slag langer, korter, schuiner (b.v. om je schaats goed dwars over een scheur te sturen). Soms kan je niet op je nieuwe glijbeen gaan staan maar stap je een stukje opzij (om b.v. een scheur te vermijden), Verder maak ik mijn afzet vaak niet af omdat ik gezien heb dat ik dan het risico loop om aan het eind van de afzet in een scheur te schieten.
    Ook gebeurt het wel dat ik verder doorglij dan ik normaal doe, om nog net over een scheur te glijden met als voordeel dat ik me nieuwe glijbeen op een goed stukje (scheurvrij) ijs kan plaatsen.

    Wind tegen: Tegen harde wind in maak ik een slag die lijkt op het eerste stuk van een versnelling (uit stilstand) op de baan. Ik maak schuinere slagen, en ik probeer door mijn lichaamsgewicht actief over te brengen mijn klapschaats optimaal te benutten.

    Nou een hele hoop info. Probeer vooral veel uit, door ervaring ga je vanzelf veel beter rijden. En zoals andere al gezegd hebben, probeer vooral ontspannen te blijven rijden.

    Groeten
    Pieter
  20. Coosc

    Coosc New Member

    Beste Pieter,

    Goeie tips. De meeste verschillen met schaatsen op de baan zoals je die hier omschrijft, waren me ook al opgevallen bij de toerwedstrijd op het veluwemeer. Met name het beperkt overkomen, de grotere kniehoek, de korte slag en het aanpassen van de slag om over scheuren te stappen vielen op.

    Coos

Deel Deze Pagina